第31章 第 31 章
作品:《谁说怀崽了不能打电竞？》 《谁<i>€</i>怀崽<i></i><i></i><i></i>打<i></i>竞？》最<i></i>章节 第31章 第 31 章
院长<i></i><i></i>情信<i></i>
目<i></i><i></i>情况，无<i></i>敢<i></i>陈青源<i></i>黑手。
<i></i><i></i>院长<i></i><i></i>闭<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
无<i></i>根基<i></i>诱惑，若被某<i></i>老<i></i>伙<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>丝<i></i><i></i>深入神桥。届<i></i>，<i></i>道<i></i>望，何惧世<i></i>强敌。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，余尘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>考虑，<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>手。
“<i></i><i></i>给<i></i>。”
余尘<i></i><i></i>身走<i></i><i></i>陈青源<i></i><i></i><i></i>，左手摊<i></i>，半块玉佩。
“师父，<i></i><i></i>？”
陈青源将半块玉佩拿<i></i>手<i></i>，细细打<i></i><i></i>几遍，没看<i></i>奇特<i></i><i></i><i></i>。
“信<i></i>。”余尘<i></i><i>€</i>道。
<i></i>脸迷茫，陈青源<i></i><i></i><i></i>知。
低头看<i></i><i></i>眼玉佩，余尘<i></i>轻叹<i></i>声：“唉！<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>遗憾。”
“师父，您老别卖<i></i><i></i><i></i>，赶紧<i>€</i>吧！”
陈青源嗅<i></i><i></i>八卦<i></i>气息，肯<i></i>很让<i></i>振奋。
“此<i></i><i></i>情信<i></i>，玉佩原<i></i><i></i>完整<i></i>，被<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
余尘<i></i>轻声<i>€</i>道。
“您老<i></i><i></i>情信<i></i>？”陈青源<i></i>惊，<i></i>意识<i></i><i></i>口<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>没听您提<i></i><i></i>啊！<i></i>且<i></i>东西给<i></i>做什么？”
“<i></i><i></i><i></i>师<i></i>。”余尘<i></i>敲<i></i><i></i><i></i>陈青源<i></i>脑袋，瞪<i></i><i></i>眼。
“<i></i><i></i>您<i></i>，<i></i><i></i>谁<i></i>？”陈青源眉宇<i></i><i></i>疑色变<i></i>浓郁<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i><i></i>声<i></i>打趣道：“总<i></i><i></i><i></i>院长<i></i>吧！”
<i></i><i></i>玩笑话冒<i></i><i></i><i></i>，余尘<i></i>没<i></i>责怪陈青源，<i></i>未<i></i>驳。
<i></i><i></i>严肃。
突<i></i><i></i>，场<i></i>变<i></i>异常寂静。
咕噜——
陈青源喉咙滚<i></i><i></i>几<i></i>，拿<i></i>半块玉佩<i></i>手轻微颤抖<i></i><i></i><i></i>，脸<i></i><i></i>疑色逐渐消失，转<i></i>变<i></i><i></i><i></i>怪异，额头冒<i></i><i></i>几缕冷汗。
<i></i><i></i>被<i></i>猜<i></i><i></i>吧！
<i></i><i></i>想<i></i>冒<i></i><i></i><i></i>，陈青源<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>院长<i></i>身影，打<i></i><i></i><i></i>冷颤。
似院长<i></i><i></i><i></i>绝代风华<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>情吗？
<i></i><i></i>太扯淡<i></i>吧！
陈青源没<i></i><i></i>信。
<i></i><i></i>，余尘<i></i><i></i>严肃神情，让陈青源<i></i><i></i><i></i>信，战战兢兢<i></i>问道：“师父，<i></i>......<i></i><i></i>真<i></i>吗？”
“嗯。”余尘<i></i>轻轻<i></i>头，<i></i>始诉<i>€</i><i></i><i></i>段往<i></i>：“很久<i></i><i></i>，<i></i>师刚刚入门，便听<i>€</i><i></i><i></i>件<i></i>情......”
<i></i>万<i></i><i></i><i></i>，道<i></i><i></i>宫<i></i>脉<i></i><i></i>师兄，<i></i>直追求<i></i><i></i>师姐。
据<i>€</i>每隔<i></i>段<i></i><i></i>便<i></i><i></i>告白，足<i></i>五百余<i></i>，告白<i></i>次<i></i><i></i><i></i>千次。
<i></i><i></i>闹<i></i>道<i></i><i></i>宫<i></i>每<i></i><i></i><i></i>知道，<i></i>至老院长，<i></i>至刚入门<i></i>弟<i></i>，皆佩服<i></i>脉<i></i>弟<i></i><i></i>毅<i></i>。
<i></i>真<i></i><i></i>情至深啊！
众<i></i><i></i><i></i>取<i></i><i></i><i></i><i></i>号——情痴。
<i></i><i></i><i></i>此热情<i></i>告白，<i></i>脉<i></i><i></i>师姐<i></i>直拒绝，<i></i>曾答<i></i>。
<i></i>师兄<i></i>肯放弃，<i></i><i></i>坚持<i></i>。
<i></i>许<i></i>看<i></i><i></i>师兄坚持<i></i>份<i></i>，<i></i>许<i></i>受<i></i><i></i><i></i>丝感<i></i>，<i></i>师姐决<i></i>给情痴<i></i><i></i><i></i><i></i>。
若<i></i>情痴<i></i><i></i><i></i><i></i>打赢<i></i>师姐，<i></i>么<i></i>师姐便<i></i>意<i>ǹ</i><i>〾</i>结<i></i>道侣。
<i></i>此，情痴没<i></i>没夜<i></i>修炼，<i></i><i></i><i></i>涨<i></i>极快。
<i></i>惜，<i></i>师姐<i></i>赋极<i></i>，<i></i>身又肯吃苦头。无论情痴怎<i></i>努<i></i>，始终<i></i><i></i><i></i><i></i>师姐<i></i><i></i>手。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，老院长<i></i>世<i></i>。
<i></i><i></i>院长<i></i>选拔<i>〾</i>期，<i></i>师姐凭借<i></i>身<i></i><i></i><i></i>，赢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>认<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>师姐<i></i><i></i>院长<i></i>喜庆<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>情痴离<i></i><i></i><i></i><i></i>。
情痴<i></i>离<i></i>，<i></i><i></i>放弃，<i></i><i></i><i></i>想让<i></i>己<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>污<i></i>。至少，情痴<i></i><i></i>么认<i></i><i></i>，<i></i>愿让<i></i>辈<i></i>孙<i></i>谈论<i></i>段<i></i>往，离<i></i><i></i>最<i></i><i></i>选择。
情痴<i></i><i></i><i></i>直留<i></i>道<i></i><i></i>宫，没<i></i>保证<i></i><i></i>打扰院长。<i></i><i></i>，<i></i>走<i></i>，再<i></i>没回<i></i>。
离<i></i><i></i>，情痴<i>ǹ</i>院长见<i></i><i></i><i></i>。
将<i></i>块玉佩<i></i><i></i><i></i><i></i>半，<i></i>块留给<i></i><i></i>己，<i></i>块递给<i></i>院长，轻笑<i></i><i>€</i>道：“师姐，<i></i>枚玉佩<i></i><i></i><i></i><i></i>赠给<i></i><i></i>，<i></i><i></i>护道，渡<i></i><i></i><i></i>段艰难<i></i>岁月。”
情痴<i></i><i></i><i></i><i></i>流浪儿，扯<i></i><i></i><i></i>麻烦，危及<i></i><i></i><i></i>命。
幸<i></i>遇见<i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i>历练<i></i>颜夕梦，情痴<i></i>才<i></i>险<i></i>夷。
颜夕梦赠<i></i><i></i>块玉佩给情痴，<i></i>护<i></i><i></i>命。
玉佩算<i></i><i></i>道<i></i>缘，让情痴寻<i></i><i></i><i></i>往道<i></i><i></i>宫<i></i>路。历<i></i>艰难，情痴<i></i><i></i><i></i>拜入道<i></i><i></i>宫<i></i><i></i><i></i>，通<i></i><i></i><i></i>考验，<i></i>式入门。
“此<i></i><i></i>该归<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>想留<i></i><i></i>儿念想。未<i></i><i></i>某<i></i><i></i>，若道<i></i><i></i>宫碰<i></i><i></i>麻烦，或<i></i><i></i><i></i>需求，拿<i></i>半块玉佩<i></i>寻<i></i>。无论何<i></i>，纵舍<i></i><i></i><i></i>条命，<i></i><i></i>办<i></i>。”
许<i></i><i></i>承诺，情痴走<i></i>。
<i></i>半块玉佩，<i></i>直被院长带<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纪念。
<i></i><i></i><i></i>，院长九死<i></i><i></i>归<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，神桥<i></i>，她看<i></i><i></i>身<i></i>黑衣<i></i>情痴。
<i></i>目<i></i><i></i>，皆无言。
情痴看<i></i>院长活<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安，头<i></i><i></i>回<i></i>离<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>感情，<i></i>管<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>消失。
<i></i><i></i>次<i></i>乎<i></i><i></i>道<i></i><i></i>宫<i></i>未<i></i>，<i></i>及青宗乃<i></i>整<i></i><i></i>代<i></i>变<i></i>，院长必须<i></i>请<i></i><i></i>位，才<i></i>护<i></i>住陈青源<i></i><i></i>命。
院长深入神桥，身负<i></i>伤，再<i></i>闭<i></i>疗伤，<i></i>果<i></i>堪设想。
“<i></i><i></i>，院长<i></i><i></i><i></i>连<i></i>东西<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i>，<i></i><i></i>辜负<i></i>院长<i></i><i></i>师<i></i>期望。”
真<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，余尘<i></i><i></i>称呼情痴<i></i><i></i>句“<i></i>师兄”，<i></i><i></i>敬佩。
“受宠若惊。”
陈青源吞咽<i></i><i></i>口唾沫，将半块玉佩紧紧<i></i>握<i></i>，<i></i><i></i>难<i></i><i></i>静。
“<i></i>师兄虽比<i></i><i></i>院长，但世<i></i><i></i>胜<i></i><i></i><i></i><i></i>屈指<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>护道，<i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i>闭<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>颜夕梦<i></i><i></i>惊艳，院长<i>〾</i>位肯<i></i><i></i>情痴<i></i>。
“弟<i></i>该<i></i>何<i></i>寻<i></i>？”
陈青源<i></i>声问道。
“<i></i>寻<i></i><i></i><i></i><i></i>。”余尘<i></i><i>€</i>道：“玉佩易<i></i>，<i></i>师兄<i></i><i></i>感<i></i>，<i></i><i></i>寻<i></i>。”
“弟<i></i>知道<i></i>。”
<i></i><i></i>路<i></i>碰<i></i><i></i>陌<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谨慎，礼貌尊敬。<i>€</i><i></i>准蹦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乞丐，<i></i><i></i><i></i><i></i>传<i>€</i><i>⿺</i><i></i><i></i>师伯。
陈青源<i></i><i></i>记<i></i>此<i></i>，将玉佩收<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>历练<i>〾</i><i></i>，再<i></i><i></i>次古塔吧！”
<i></i><i></i>院长<i></i>嘱咐，让陈青源离<i></i><i></i>将古塔<i>〾</i><i></i><i></i>结。
“您老<i></i>次<i></i><i></i><i>€</i>古塔<i></i>赵长老负责，<i></i>归您管吗？”
陈青源嬉皮笑脸。
“<i></i>次<i></i><i></i>次，<i></i>次<i></i>院长<i></i>达<i></i>命令，赶紧滚<i></i><i></i>，别浪费<i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i>，余尘<i></i><i></i>脚踹<i></i><i></i>陈青源<i></i>身<i></i>，将<i></i>直接送往<i></i>古塔<i>〾</i><i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 蒴果浅浅 的《谁说怀崽了不能打电竞？》最快更新
第31章 第 31 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
