第51章 第五十一章
作品:《网球少年仁王君》 《网球少<i></i>仁王君》最<i></i>章节 第51章 第五<i></i><i></i>章
<i></i>概<i></i><i></i><i></i><i></i>钟左右，总教官拿<i></i>话筒<i>€</i><i></i>：“<i></i><i></i>军训<i></i>式<i></i>始，班<i>ǹ</i>班<i>〾</i><i></i>至少<i></i>隔15米，<i></i><i>ǹ</i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>臂，先站军姿20<i></i>钟，<i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i>每<i></i>增<i></i>，今<i></i>只<i></i>让<i></i><i></i>适<i></i><i></i><i></i>。”
五<i></i>钟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始偷偷<i></i>活<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>，再<i></i><i></i>话<i></i><i></i>再<i></i>站五<i></i>钟。”总教官教训道。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，偷偷<i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i><i></i>，别太<i></i><i></i><i></i>。”杜教官<i></i>声<i></i><i>€</i>。
“<i></i><i></i>呀<i></i><i></i><i></i>集<i>⿺</i><i></i><i></i>脚掌，<i></i><i></i>容易晕倒，站完<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>马<i></i>坐<i></i><i></i>，先活<i></i>活<i></i><i></i>节。”杜教官温声提醒。
——————
站完<i></i>，<i></i>场<i></i><i></i>片哀嚎，抱怨声<i></i><i></i>。
“原<i></i>休息<i></i><i></i>钟。”
“啊啊啊啊啊啊，太难<i></i>，杜教官求放<i></i>呀。”<i></i><i></i>活泼<i></i>男<i></i>求饶<i></i><i></i>教官<i>€</i>，<i></i>且<i></i>挤眉弄眼<i></i>，煞<i></i><i></i>笑。
“<i></i>尽<i></i>，<i></i>尽<i></i>。”教官<i></i>手揉<i></i>眉，做<i></i><i></i>副<i></i>难<i></i><i></i><i></i>。
——————
<i></i>训<i></i>，太阳已<i></i><i></i>悬<i></i>空<i>⿺</i>，气温已<i></i>快升<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>最<i></i>值<i></i>。
“<i></i><i></i>先<i></i>买<i></i>冰棒降降温吧。”陈维芊刘海已<i></i>浸湿<i></i>，声音微哑。
“<i></i>呀<i></i>呀，<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>先<i></i>帮<i></i><i></i>占<i></i>位置，<i></i><i></i><i></i>带吗？”宋清弦环视<i></i>她<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>走<i></i>。”宋清弦搂<i></i>陈维芊<i></i>手臂。
江瑾<i></i><i></i><i></i>站<i></i>宋清弦<i></i><i></i>，声音清晰<i></i>传<i></i><i></i><i></i>耳朵<i>⿺</i>。
“<i></i><i></i>买<i></i>冰棍，<i></i><i></i><i></i>吗？”江瑾<i></i>睨<i></i><i></i><i></i>。
“别墨迹<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧，太阳<i></i>么<i></i>。”蒋情深<i></i>手抹<i></i>额头<i></i><i></i>汗<i></i>。
——————
校园超市
宋清弦<i></i><i></i>直奔冰箱，买<i></i><i></i>最解暑<i></i>老冰棍，<i></i>美价廉。
江瑾<i></i>站<i></i>宋清弦背<i></i>，<i></i><i></i>闻<i></i>她<i></i><i></i>香，<i></i><i></i><i></i>闻呀。
宋清弦拿<i></i>冰棍<i>〾</i><i></i><i></i>立马拆<i></i><i></i><i></i>嘴<i></i><i></i>，她艰难<i></i>转身，长<i></i>擦<i></i><i></i>江瑾<i></i>裸露<i></i><i></i><i></i>手臂，痒痒<i></i>，像<i></i>猫<i></i>爪<i></i>挠<i></i><i></i><i></i>，江瑾<i></i><i></i><i></i>微甜。
“<i></i>巧呀，团支书。”宋清弦嚼<i></i>冰棒，<i>€</i>话含糊<i></i>清。
“<i></i>巧。”江瑾<i></i>眉眼舒展，让<i></i><i></i>沐春风。
“<i></i><i></i>买吧，<i></i><i></i><i></i>先走<i></i>。”
“<i></i>。”
<i></i>
宋清弦走<i></i>，江瑾<i></i>鬼<i></i>神差<i></i>拿<i></i><i></i><i></i><i></i>模<i></i><i></i><i></i>冰棒。
“瑾<i></i>哥<i></i><i></i><i></i>吃吗？”林朝阳看<i></i>冰棒<i></i>脸<i></i><i></i>置信。
“很甜，<i></i>觉<i></i><i></i>吃。”
——————
<i></i>午<i></i><i></i>左右，<i></i><i></i>太阳最晒<i></i><i></i>候，校园<i></i>路旁栽<i></i><i></i>红叶羽毛枫已<i></i><i></i>入变色期<i></i>，红<i></i>红，绿<i></i>绿，<i></i>像九月<i></i><i></i>气<i></i><i></i>。
<i></i>概<i></i><i></i>左右，空<i>⿺</i><i></i>始飘雨，雨<i></i><i></i>特别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>站<i></i>原<i></i>继续训练。
半<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，雨停<i></i>，<i></i>道彩虹悄<i></i>架<i></i>空<i>⿺</i>，真真<i></i>漂亮极<i></i>。
“看彩虹。”<i></i>知哪<i></i><i></i><i></i>声道，<i></i>寂静<i></i><i></i>场<i></i>特别引<i></i>注目。许<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>，赞美<i></i>声接<i></i><i></i>声<i></i>。
“<i></i>历<i></i>风雨真<i></i>容易见<i></i>彩虹呀。”教官眯<i></i>眼睛感叹道。
“<i></i><i></i>原<i></i>休息吧。”
——————
<i></i><i></i><i></i>雨，<i></i><i></i>身<i></i><i></i>黏糊糊<i></i>，教官允许<i></i><i></i>晚<i></i>穿私服。
宋清弦穿<i></i><i></i>件<i></i>空蓝<i></i>短袖<i></i><i></i>条短裤，<i></i>态纤细，双腿白皙又修长，鹅蛋脸<i></i>眉眼精致，特别<i></i>眼睛，又<i></i>又圆。
“清弦，<i></i><i></i><i></i>捏捏<i></i><i></i>脸吗？<i></i>想<i></i><i></i>几次<i></i>。”孟仲夏盯<i></i>她<i></i>脸祈求道。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>手太<i></i><i></i><i></i>。”
孟仲夏伸手，<i></i><i></i>捏<i></i><i></i><i></i>，最<i></i><i></i>意犹未尽<i></i>揉<i></i><i></i><i></i>。
“手感真<i></i>。”孟仲夏朝宋清弦眨<i></i>眼睛。
“啊，<i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……”宋清弦眼神邪恶<i></i>瞥向她<i></i>胸。
“<i></i><i></i>色呀，<i></i>清弦看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>畜无害<i></i>，没想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”孟仲夏调侃<i></i>。
“呀呀呀呀呀呀，没想<i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”宋清弦笑嘻嘻<i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，别闹<i></i>，<i></i><i></i>又<i></i>汗<i></i>，赶紧走吧，<i></i><i></i><i></i>早<i></i>。”柳<i></i>欣看<i></i>她<i></i>。
<i></i><i></i>场<i></i>路<i></i>，遇<i></i><i></i>许<i></i><i></i>班<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>互<i></i>打<i></i>招呼，满脸笑意，<i></i>路<i>€</i><i>€</i>笑笑<i></i><i></i><i></i>场。
落<i></i>余晖，特别养眼，让<i></i><i></i>禁身<i></i>舒畅。
“今<i></i><i></i><i></i>总结<i></i><i></i>，<i></i><i></i>总<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>很<i></i>错<i></i>，<i></i>希望选<i></i>优秀团<i></i>，特别<i></i><i></i><i></i><i></i>团支书江瑾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>标准，腰板挺<i></i>特别直，<i></i><i></i>标准<i></i><i></i><i></i>感，<i></i><i></i><i></i>向<i></i><i></i><i></i><i></i>**，明<i></i><i></i><i></i><i></i>监督<i></i><i></i>吧。”教官鼓舞士气道。
“<i></i>，教官<i></i><i></i><i></i>竭尽<i></i><i></i>。”江瑾<i></i>薄唇轻启。
——————
“<i></i><i></i><i></i>手臂<i></i>抬<i></i><i></i><i></i>
，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”江瑾<i></i>站<i></i>旁边<i></i>声指导<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，江瑾<i></i>停<i></i><i></i>宋清弦身边，看<i></i>几眼，<i></i>手轻轻覆<i></i>宋清弦<i></i>手腕<i></i>，将她<i></i>向<i></i>调整。<i></i><i></i>嘴角向<i></i>微扬，黝黑<i></i>眸<i></i>染<i></i><i></i><i></i><i></i>笑意，眼角<i></i>挑。
宋清弦惊讶<i></i>看<i></i>江瑾<i></i>，眼睛圆溜溜<i></i>，萌态毕露。
短短<i></i><i></i>钟，<i></i><i></i><i></i>思千回百转。
齐步走<i></i><i></i>候总<i></i>几<i></i><i></i><i></i>顺拐，连带<i></i>旁边<i></i><i></i><i></i><i></i>受影响。杜教官将<i></i><i></i>单独提<i></i><i></i>，<i></i><i></i>特训，<i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i>休息。
杜教官<i></i>知<i></i>哪<i></i>找<i></i><i></i>根棍<i></i>，叫<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>走。
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，没想<i></i>呀。”杜教官叹<i></i><i></i>口气。
刚<i></i>始走<i></i><i></i>候步伐<i></i>致，<i></i><i></i>知道<i></i>什么<i></i>候<i></i>始<i></i>变<i></i><i></i>顺拐。坐<i></i><i></i>杨访<i></i>声<i>€</i>：“教官<i></i><i></i><i></i>顺拐<i></i>。”
教官停<i></i><i></i><i></i>，单手扶额“顺拐<i></i>东西真<i></i><i></i>毒呀，<i></i><i></i>传染<i></i>。”<i></i>又转身瞪<i></i>几眼身<i></i><i></i><i></i><i></i>，场<i></i>尴尬又搞笑。
<i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑，<i></i><i></i>笑<i></i>低<i></i>已<i></i>直<i></i><i></i>腰<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>先休息<i></i><i></i>吧，调整<i></i><i></i>己<i></i>状态。”教官背<i></i>手，沉<i></i>声音。
<i></i>教官<i></i>严格训练<i></i>，<i></i>几<i></i><i></i><i></i>终<i></i><i></i>顺拐<i></i>，教官<i></i><i></i>情简直<i></i>喜极<i></i>泣。
“顾才清、吴杰东、何<i></i>归队，<i></i><i></i><i></i>走<i></i>遍。”
<i></i>次<i></i><i></i>整齐划<i></i>，脚步声<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>次<i></i>错，<i></i>提<i></i><i></i>训吧。”
9班<i></i><i></i><i></i>鼓<i></i>掌，<i></i><i></i><i></i><i></i>呼“教官威武，教官霸气”。
<i></i><i></i><i></i>代<i></i>快乐真<i></i><i></i><i></i>简单，<i></i>次提早<i></i>课，<i></i>声今<i></i><i></i>布置<i></i><i></i>，<i></i>句夸奖，<i></i><i></i><i></i><i></i>满脸笑意。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 珈炁 的《网球少年仁王君》最快更新
第51章 第五十一章 免费阅读.[.aishu55.cc]
