第124章 第一百二十四章
作品:《网球少年仁王君》 《网球少<i></i>仁王君》最<i></i>章节 第124章 第<i></i>百<i></i><i></i><i></i>章
睡梦<i>⿺</i>，李<i></i>浩被<i></i>阵饭菜<i></i>香味“惊”醒。
<i></i>床<i></i>坐<i></i><i></i>，<i></i>已<i></i><i></i>亮<i></i>，又看<i></i>看<i></i><i></i>，6<i></i>30<i></i><i></i><i></i>。
楼<i></i>传<i></i><i></i>阵阵饭菜香，李<i></i>浩倒没<i></i><i></i><i></i>惊异，猜测<i></i><i></i><i></i>昨晚留宿<i></i><i></i><i></i>房客<i></i>煮早餐。
穿<i></i>衣服<i></i>楼<i></i><i></i><i></i>，转<i></i>客厅<i></i>，果<i></i>见<i></i><i></i>放式<i></i>厨房<i></i>，樱井惠<i></i>穿<i></i>围裙<i></i>忙活<i></i>什么。
听<i></i><i></i>楼<i></i>脚步声，樱井惠<i></i>转<i></i>身，<i></i><i></i>李<i></i>浩展颜<i></i>笑：“真<i>⿺</i>君，很快<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>，<i></i>先<i></i>刷牙吧。”
“哦。”李<i></i>浩神色淡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头，转<i></i>身<i></i>刹<i></i>，脸<i></i><i></i><i></i>情瞬<i></i>丰富<i></i><i></i>，<i></i>震惊<i></i><i></i><i></i>么<i></i>丝窃喜。刚刚樱井惠<i></i><i></i><i></i>情，<i></i>像<i></i><i></i>贤淑<i></i>妻<i></i><i></i>问候<i></i>己<i></i>丈夫，<i></i><i></i>感觉很窝<i></i>，似乎早<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>己……很<i></i>错？
想<i></i><i></i><i></i>，李<i></i>浩突<i></i><i></i><i></i><i></i>惊，虽<i>€</i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i>40<i></i><i></i>，但此<i></i><i></i>身<i></i><i></i>只<i></i>15岁，樱井惠<i></i><i></i>码25<i></i>，<i></i><i></i><i></i>差<i></i>岁，似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>辈<i></i><i></i><i></i>没<i></i>试<i></i><i></i><i></i>温柔<i></i>滋味，李<i></i>浩带<i></i><i></i>复杂<i></i>情绪<i></i>入盥洗室<i></i>。
洗漱<i>〾</i><i></i>，<i></i>盥洗室<i></i><i></i><i></i>，樱井惠<i></i>已<i></i>将煮<i></i><i></i>早餐<i></i><i></i>摆<i></i>餐桌<i></i><i></i>。
菜色很丰富，<i></i>式<i></i>西式<i></i>结<i></i>。牛<i></i>、<i></i>包、鸡蛋，<i></i><i></i><i></i>碗香喷喷<i></i>米饭，配菜<i></i><i></i>匠<i></i>独具，烤鱼、蔬菜、味噌汤，<i></i><i></i>尽<i></i>，除<i></i>色彩鲜艳<i>〾</i><i></i>，喷香<i></i>味道<i></i><i></i>让<i></i><i></i>闻<i></i>胃口<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>知道味道<i></i><i></i><i></i>，真<i>⿺</i>君，请<i></i><i></i>客气。”樱井惠<i></i><i></i><i></i><i></i>俨<i></i><i></i><i></i><i></i>房<i></i><i></i>女<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”李<i></i>浩收<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>旖旎，夹<i></i><i></i>口烤鱼。
<i></i><i></i>嘴<i></i>，<i></i>脆<i></i>嫩，绵甜适<i>⿺</i>，味道确<i></i>很<i></i>。<i></i><i></i><i></i>校<i></i><i></i><i></i>庭课，<i></i>教煮饭，但并<i></i><i></i>每<i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>做菜<i></i><i></i>手，<i></i><i></i>女<i></i>料<i></i><i></i><i></i><i></i>菜仍<i></i>让<i></i>觉<i></i>像<i></i><i></i>吃**。
<i></i>身<i></i>千金<i></i><i></i>姐<i></i>樱井惠<i></i>，料<i></i><i></i>手艺非但<i></i>差，甚至<i></i><i></i><i></i>让<i></i>难<i></i>置信，显<i></i><i></i><i></i><i></i>刻苦练习<i></i>，并<i></i><i></i><i></i><i></i>衣<i></i>伸手饭<i></i>张口<i></i>“公<i></i>”。
“怎么<i></i>，真<i>⿺</i>君?”樱井惠<i></i><i></i>脸期盼<i></i>看<i></i><i></i>。
“很<i></i>吃。”李<i></i>浩毫<i></i>吝啬<i></i>己<i></i>夸赞，又夹<i></i><i></i>口烤鱼，<i></i>边<i>€</i>道，“惠<i></i><i></i>姐，将<i></i>谁娶<i></i><i></i><i></i><i></i>口福<i></i>。”<i></i>完<i></i><i></i><i></i>意识<i></i><i></i>句话。
樱井惠<i></i>嫩脸却<i></i>稍稍<i></i>红，<i></i><i></i>看<i></i>李<i></i>浩<i></i>透露<i></i>喜意：“真<i>⿺</i>君
满意<i></i><i></i>。”
“哼，<i></i>做<i></i>料<i></i><i></i>很<i></i>吃，惠<i></i><i></i>料<i></i>手艺<i></i><i></i><i></i>教<i></i>。”樱井美<i></i><i></i><i></i>花板<i></i>钻<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>毫<i></i><i></i>谦<i></i><i></i>李<i></i>浩<i></i><i></i><i>€</i><i></i>。
“姐姐。”樱井惠<i></i>颇<i></i><i></i><i></i>意思<i></i>叫<i></i><i></i>声。
“惠<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”樱井美<i></i>看<i></i>妹妹，微微鼓<i></i><i></i>包<i></i>脸。
“<i></i>没<i></i><i></i><i></i>呢。”樱井惠<i></i>回答道，接<i></i>看向<i></i><i></i>快朵颐<i></i>李<i></i>浩，“真<i>⿺</i>君，<i></i><i></i>什么<i></i>候<i></i>‘复活’<i></i>姐姐？”
“<i></i>午<i></i><i></i>放课<i></i>，<i></i><i></i>找<i></i>。”李<i></i>浩慢慢喝<i></i>味噌汤道。
“<i></i><i></i><i></i>接<i></i>吧。”
“惠<i></i><i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>麻烦<i></i>，放课<i></i><i></i>直接<i></i><i></i><i></i>。”虽<i>€</i><i></i>剑道<i></i>已<i></i><i></i>调<i></i><i></i>次<i></i>，但李<i></i>浩并<i></i>想继续<i></i>调，<i></i><i></i>校<i></i><i></i>低调<i></i>话<i></i>尽<i></i>低调。
“<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>真<i>⿺</i>君，<i></i><i></i>已<i></i>交换<i></i><i></i><i></i>邮件<i></i>址<i></i>，<i></i><i>〾</i><i></i>希望真<i>⿺</i>君<i></i><i></i>通知<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>便<i></i>，真<i>⿺</i>君<i></i><i></i>记<i></i>带<i></i><i></i>校哦。”樱井惠<i></i>又提<i></i><i></i><i></i>漂亮<i></i>便<i></i>盒，放<i></i>李<i></i>浩<i></i><i></i><i></i>。虽<i></i>便<i></i>盒已<i></i>盖住<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>菜色肯<i></i><i></i>很丰富，隐隐约约<i></i>，李<i></i>浩闻<i></i><i></i>若<i></i>若无<i></i>饭菜香味。
……
叮嘱<i></i>樱井美<i></i><i></i>翻<i>〾</i><i></i>，李<i></i>浩提<i></i>便<i></i>盒<i></i><i></i><i></i>校。
换<i></i>室<i></i>鞋，<i></i>没<i></i>入教室，<i></i>走廊<i></i><i></i>碰<i></i><i></i><i></i>教室<i></i><i></i><i></i><i></i>山<i></i>良太，见<i></i><i></i><i></i>，顿<i></i>双眼<i></i>亮，兴奋<i></i>招呼道：“早<i></i><i></i>，真<i>⿺</i>。”
“早<i></i><i></i>，山<i></i>。”李<i></i>浩<i></i>回<i></i>道。
“昨<i></i><i></i><i>€</i>回<i></i>考虑<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑<i></i>怎么<i></i><i></i>？”山<i></i>良太<i></i><i></i>咧咧<i></i>走<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>碰<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>便<i></i>盒，<i></i>触及<i></i><i></i>沉甸甸<i></i>手感<i>〾</i><i></i>，似乎暗暗<i></i>吞<i></i>口口<i></i>。
“山<i></i>，<i></i>考虑<i></i><i></i>，教<i></i>剑道没<i></i>问题，<i></i><i></i><i></i><i></i>坚持<i></i><i></i>吗？”昨<i></i>山<i></i>良太<i>€</i><i></i>拜<i></i><i></i>师<i></i>**剑道，李<i></i>浩<i></i>摆脱<i></i><i></i>纠缠，便<i>€</i><i></i>回<i></i>考虑<i></i><i></i>。没想<i></i>山<i></i>良太<i></i>么<i></i>急，居<i></i><i></i><i></i>走廊<i></i>堵<i></i>。
“放<i></i>吧，真<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>很<i></i>毅<i></i><i></i>。”山<i></i>良太显<i></i>很兴奋，<i></i>很<i></i><i></i>信。
“<i></i><i></i>，明<i></i>早<i></i>4<i></i>钟<i></i><i></i><i></i>床<i></i><i></i>跑步吧，连续跑<i></i><i></i>月<i></i>再<i></i>找<i></i>。”李<i></i>浩<i></i><i></i>并没打算教山<i></i>良太剑道，<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>“剑道”，<i></i><i></i><i></i>精通，<i></i><i></i>精通<i></i><i></i><i></i>，显<i></i><i></i><i></i>适<i></i>教<i></i><i></i>。<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，目<i></i><i></i><i></i><i></i>让山<i></i>良太知难<i></i>退。
果<i></i>，山<i></i>良太<i></i>听<i>€</i><i></i><i></i>，脸<i></i>登<i></i>露<i></i><i></i>难<i></i>神色：
“4<i></i>钟？真<i>⿺</i>，<i></i>什么<i></i><i></i>么早？<i></i><i></i>，<i></i>什么<i></i>跑<i></i><i></i>月<i></i>再<i></i>找<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>，并<i></i>符<i></i>修**剑道<i></i><i></i>求，<i></i>先锻炼<i></i><i></i>月，勉强达<i></i><i></i>求<i>〾</i><i></i>，才<i></i><i></i>**，<i></i><i></i>，练习剑道除<i></i><i></i>跑步<i>〾</i><i></i>，每<i></i>……”
没<i></i>李<i></i>浩<i>€</i>完，山<i></i>良太已<i></i>打断<i></i><i></i><i></i>话：“真<i>⿺</i>，<i></i>**剑道<i></i><i></i>情<i></i><i></i>再<i>€</i>吧，昨<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>姐姐<i></i><i></i>找<i></i>，但<i></i>姐姐并没<i></i><i></i><i></i>，但今<i></i>肯<i></i><i></i><i></i>，<i></i>记<i></i>昨<i></i><i></i>拜托<i></i><i></i><i></i>情吗？请<i></i>务必<i></i><i></i><i></i>记住，<i></i><i></i>零食<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i>，拜托<i></i>！”
“知道<i></i>，山<i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>很啰嗦吗？”李<i></i>浩颇<i></i><i></i>无奈，但让山<i></i>打消<i></i><i></i>**剑道<i></i>念头，总算<i></i>达<i></i><i></i>目<i></i>。
山<i></i>良太讪笑<i></i><i></i>，刚<i></i>再<i>€</i>什么，脸色突<i></i><i></i>僵，<i></i><i></i>畏畏缩缩<i></i>看<i></i>李<i></i>浩<i></i>背<i></i>。
李<i></i>浩<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>，转身看<i></i>，见<i></i><i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i>女<i></i>。
女<i></i><i></i>头<i></i><i></i>，约<i></i>米六左右，留<i></i>细碎<i></i><i>⿺</i>短<i></i>，双手叉腰，脚<i></i><i></i><i></i>丁<i></i>八<i></i>站<i></i>，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>气场很强<i></i>女<i></i>。
虽<i></i>身材<i></i><i></i>，但双腿却显修长，校服<i></i><i>⿺</i>长裙仍<i></i>让她穿<i></i><i></i>短裙<i></i>效果。
<i></i>且<i></i>型<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>没错，但长<i></i>却很<i></i><i></i>，很漂亮，尤<i></i><i></i>她<i></i>胸<i></i>，怎么<i>€</i>呢，很<i></i>，很<i></i>，比<i></i>普通<i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>绝<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>拥<i></i><i></i>，只<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>太<i></i><i></i>钟情<i></i>她<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>真<i>⿺</i>浩<i></i>？”女<i></i>看<i></i>李<i></i>浩，狭长<i></i>眼睛微微眯<i></i><i></i><i></i>，尽管只<i></i><i></i>句很普通<i></i>问话，却给<i></i><i></i><i></i>非常危险<i></i>感觉。
“早<i></i><i></i>，<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>级c班<i></i>真<i>⿺</i>浩<i></i>。”看山<i></i>良太见<i></i><i></i>女<i></i>跟老鼠见<i></i>猫<i></i><i></i>，李<i></i>浩马<i></i>猜<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身份，虽<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>危险<i></i>觉悟，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>悔答<i></i><i></i>山<i></i>良太太痛快<i></i>，早知道她姐姐<i></i>么难搞，<i></i><i></i><i></i>初<i></i>拒绝<i></i><i></i>。
“早<i></i><i></i>。”仔仔细细打<i></i><i></i>李<i></i>浩<i></i><i></i>，女<i></i>淡淡<i></i><i></i><i></i><i></i>声，<i></i><i></i>朝山<i></i>良太钩钩手指头，“良太，<i></i><i></i><i></i>。”
“姐姐。”山<i></i>良太目光<i></i>满<i></i>哀求，<i></i>像<i></i>只即将被遗弃<i></i><i></i>狗。
“<i></i><i></i>晚<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i><i></i>少零食，<i></i><i></i><i></i>追究<i></i>，但<i></i>，饮料<i></i>底<i></i>被谁喝<i></i>？”山<i></i>綾音目光凌厉<i></i>盯<i></i><i></i>己<i></i>弟弟脸<i></i>。
“姐姐，饮料<i></i><i></i>真<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>喝<i></i>，<i></i><i></i>誓！”山<i></i>良太赶紧将李<i></i>浩拉<i></i><i></i><i></i>挡箭牌。
李<i></i>浩揉<i></i>揉鼻<i></i>，<i></i><i></i>苦笑，<i></i>坑队友<i></i>山<i></i>，太没<i></i><i></i><i></i>，<i></i>只<i></i><i></i>喝<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>瓶饮料<i></i>已
。
山<i></i>綾音将凌厉<i></i>目光<i></i>准李<i></i>浩，眼角<i></i>肌肉似乎<i></i><i></i>跳<i></i><i></i>：“真<i>⿺</i>…<i></i><i></i>！良太<i>€</i><i></i><i></i>吗，饮料<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喝<i></i>？”
“……<i></i><i></i>。”尽管头皮<i></i>麻，但李<i></i>浩<i></i><i></i>承认<i></i>，<i></i>山<i></i>良太<i></i><i></i>坑队友<i></i>货，短几<i></i>命<i></i><i></i><i></i>太<i></i>常<i></i>。
听<i></i>确<i></i><i></i>答案，山<i></i>綾音目<i>⿺</i>闪<i></i><i></i>丝古怪，装<i></i><i></i><i></i>意<i></i>问道：“<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>瓶饮料，<i></i><i></i><i></i><i></i>口红印<i></i><i></i>看<i></i><i></i>吗？”
“……似乎<i></i><i></i><i></i>么<i></i>回<i></i>。”李<i></i>浩<i></i>记<i></i><i></i>向<i></i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>普通<i></i><i></i>身份，<i></i>更<i></i><i></i><i></i>记错。<i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i>气氛<i></i>，<i></i><i></i>模棱<i></i><i></i><i></i>回答更<i></i>回转<i></i>余<i></i>。
但旁边山<i></i>良太显<i></i>并<i></i>太配<i></i><i></i>，恍<i></i><i></i>悟般指<i></i>李<i></i>浩道：“真<i>⿺</i>，<i></i>瓶饮料<i></i><i></i>喝<i></i>，<i></i>记<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想问<i></i>饮料<i></i>怎么<i></i><i></i>口红印……”
“<i></i>给<i></i>闭嘴！”山<i></i>綾音<i></i>声怒斥打断弟弟<i></i>话，吓<i></i><i></i>者缩<i></i>脑袋<i></i>声<i></i>敢吭，<i></i><i></i>看<i></i>李<i></i>浩，目光似乎<i></i><i></i><i></i>敢直视<i></i>，飘向<i></i>走廊<i></i><i></i>：“很<i></i>，既<i></i><i></i><i></i>喝<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>弟<i></i>身份<i></i>，<i></i><i></i><i></i>找<i></i>麻烦<i></i>。”
李<i></i>浩苦笑<i></i>道歉：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>抱歉，<i></i><i></i>知道……”
“没<i></i>系。”山<i></i>綾音很男<i></i><i></i>甩<i></i>甩手，接<i></i>目光<i></i><i></i>变<i></i>凌厉<i></i><i></i>，但看<i></i><i></i><i></i>象却<i></i>她<i></i>弟弟，“良太——”
“<i></i>，姐姐。”山<i></i>良太乖<i></i>跟听话<i></i>猫咪似<i></i>。
“<i>⿺</i>午<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃便<i></i>，嗯……<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”最<i></i><i></i>句话却<i></i><i></i>李<i></i>浩<i>€</i><i></i>，<i>€</i>完<i>〾</i><i></i>，脸<i></i>似乎红<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>轻哼<i></i><i></i>声转身走<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 珈炁 的《网球少年仁王君》最快更新
第124章 第一百二十四章 免费阅读.[.aishu55.cc]
