第160章 第一百六十章
作品:《异乡》 《异乡》<i></i><i></i>章节 <i></i>160章 <i></i><i></i>百六十章
眼睛骨碌碌<i></i>转着，<i></i>着梦里<i></i>场景，小宝<i></i>眼泪<i></i><i></i>下来，四周<i></i><i></i>死<i></i>般<i></i>寂静，偶尔马<i></i><i></i>会<i></i>车子驶过<i></i>声音，<i></i><i></i><i></i>快<i></i>消失<i></i>黑暗<i>⿺</i>。
小宝<i></i>那<i></i><i></i>希望自己能够<i></i><i>⿱</i><i></i>梦<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>话就可<i></i><i></i><i>⿱</i><i></i>妈妈还<i></i>叔叔<i></i><i></i>起<i></i>，再也<i></i>用忍受分离<i></i>痛苦，也<i></i>需<i></i><i></i>深夜<i>⿺</i>哭泣<i></i>。
席城<i></i>小宝交<i></i>好<i></i>，<i></i>且嘱咐阿<i></i><i></i>后<i></i>多照顾小宝<i></i>安好好，<i></i><i></i><i></i><i></i>望安好好，也许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>后<i></i><i></i><i></i><i></i>平静<i></i><i></i>安好好说话<i></i>，<i></i>后再也<i></i>会<i></i><i></i><i></i><i></i>机会<i></i>。
席城<i></i><i>⿰</i><i></i>当安好好得<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>决定之后会<i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i>应，<i></i><i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i>，<i></i>仍然希望安好好可<i></i>带着小宝<i></i>起幸福快乐<i></i>生<i></i>，就好像当初安好好独自带着小宝回到<i></i><i></i><i></i>时候<i></i><i></i>。
那<i></i>时候<i></i>安好好<i></i>那<i></i><i></i>倔强<i></i>骄傲，<i></i>现<i></i><i></i><i></i>时<i></i>女『性』<i></i>般独<i></i>自主，可<i></i>席城却<i></i><i></i><i></i>成<i></i><i></i><i></i>家庭主『妇』，<i></i>且还<i></i>步<i></i>步<i></i><i></i>拉<i></i><i></i>深渊。
安好好<i></i>状态还<i></i><i></i>怎<i></i>好，席城<i></i>疼<i></i><i></i>着<i></i>。
“席城，小宝还好吗？”安好好担忧<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>梦里<i></i><i></i>梦<i></i>小宝<i></i>哭，可谓<i></i>母子连<i></i>吧，安好好<i></i>觉得小宝<i></i>快乐。
<i></i>前席城也说让小宝来<i></i><i></i>，可<i></i>安好好<i></i>答应，<i></i><i></i>希望让小宝<i></i>到<i></i>现<i></i><i></i><i></i><i></i>子，<i></i>希望<i></i>小宝<i></i><i></i>目<i>⿺</i>，自己永远都<i></i>那<i></i>温柔善良<i></i>妈妈，而<i></i><i></i>会出现<i></i>警察局<i></i>妈妈。
<i></i>于<i></i><i></i>点，席城也<i></i><i></i>再坚持<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>都<i></i>自己<i></i>执念，安好好也<i></i><i></i>，席城勉强<i></i>来，<i></i>笑着对安好好说：“放<i></i>吧，小宝<i></i>好，<i></i><i></i>经<i></i><i></i>来<i></i>，可<i></i>照顾好自己<i></i>。”
“<i></i>还那<i></i>小，怎<i></i>可能照顾好自己呢？”安好好还<i></i><i></i>放<i></i>，<i></i>恨自己太<i></i>用<i></i>，甚至开始怨恨<i></i>运，<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>生<i></i>充满<i></i>挫折，<i></i>什<i></i>就<i></i>能让<i></i><i></i>生<i></i><i></i><i>⿱</i>平静下<i></i>呢？
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>多，<i></i>过<i></i><i></i>份平凡<i></i>幸福生<i></i>罢<i></i>，<i></i>什<i></i>连<i></i><i></i><i></i><i></i>小小<i></i>愿望都<i></i>能让<i></i>实现呢？
“安好好，<i></i>放<i></i>吧，<i></i><i></i>定会让<i></i>从<i></i>里出<i></i><i></i>，<i></i>定<i></i>会让<i></i><i></i><i></i>种地方呆<i></i><i></i>时<i></i><i></i>，<i></i><i></i>快就能出<i></i><i></i>。”席城像<i></i><i></i>自言自语<i></i><i></i>，<i></i>好像<i></i><i></i>对安好好说。
安好好摇摇<i></i>，<i></i><i>⿰</i><i></i>事<i></i>哪里会<i></i><i></i>简单，<i></i>过<i></i>席城<i></i><i></i>安慰<i></i>才故<i></i><i></i><i></i>说<i></i>罢<i></i>，尽<i></i>安好好<i></i><i></i><i></i>太相信席城<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>还<i></i><i></i>高兴<i></i>到席城，<i></i>到席城<i></i><i></i>自己，
<i></i><i></i><i></i><i></i>家<i></i>努力着。
席城追忆着<i></i>安好好<i></i><i></i>起<i></i>那些时光，<i></i>安好好<i></i>相遇完全<i></i><i></i>场安排，<i></i>们因<i></i>两<i></i>爷爷莫名其妙<i></i><i></i>婚<i></i>，可<i></i><i></i><i></i>感<i></i><i></i>婚姻注定<i></i><i></i>久，所<i></i><i></i>们后来<i></i>离婚<i></i>。
离婚后席城才发现<i></i>来自己<i></i><i>⿰</i><i></i>觉<i></i>经深深<i></i><i></i><i></i><i></i>安好好，所<i></i><i></i>后<i>⿰</i>后觉后<i></i><i></i><i></i>追回安好好，<i></i>本<i></i><i></i>两<i></i>可<i></i>幸福<i></i>生<i></i><i></i><i></i>起，两<i></i><i></i>感<i></i>却遭受到<i></i><i></i><i></i><i></i>挫折。
后来席城<i></i>事业也受到<i></i>波折，两<i></i><i></i>得<i></i><i></i><i></i>开始生<i></i>，互相扶持，现<i></i><i></i>来，席城觉得<i></i><i></i><i></i>生<i></i>快乐<i></i>时光竟然<i></i><i></i>破产后<i></i>安好好小宝<i></i><i></i>起<i></i>日子，虽然清贫，<i></i><i></i>那些快乐都<i></i>真<i></i>。
安好好也感叹自己<i></i><i></i>些年，自己<i></i>青春，全部<i></i>席城<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>来<i></i><i></i>局如何，仍旧感激席城给<i></i>带来<i></i>那些喜怒哀乐，当然<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>小宝，因<i></i>席城，<i></i>才<i></i><i></i>小宝，生<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
时<i></i><i></i>经到<i></i>，席城恨<i></i>能再<i></i>安好好多呆<i></i><i></i>会，<i></i>依依<i></i>舍<i></i><i></i>安好好告<i></i>，眼里<i></i>泪花，安好好<i></i><i></i>白席城<i></i>何如<i></i><i></i>悲哀。
“<i></i>哭<i></i>，男<i></i><i></i><i></i><i></i>轻弹，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>会出<i></i><i></i>，等<i></i>出<i></i><i></i>咱们好好过日子，<i></i>可<i></i>能背着<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>胡来哦。”<i></i><i></i>缓<i></i><i></i>氛，安好好还<i></i><i></i>调皮<i></i>开<i></i><i></i><i></i>玩笑。
席城笑<i></i>笑，眼泪顺着脸颊<i></i><i></i>下来。
<i></i>切都处理妥当<i></i>，该说<i></i>也<i></i>经说<i></i>，席城深深<i></i>吸<i></i><i></i>口<i></i>，<i>⿰</i><i></i>自己应该<i></i><i></i>顾<i></i>说<i></i>白<i></i>，三天<i></i><i></i>限也<i></i>快就到<i></i>，<i></i>晓北那<i></i>也毫<i></i><i></i><i></i>，席城更<i></i>凑<i></i>出那<i></i>多钱来。
<i></i><i></i>能够让安好好安然<i></i>恙，谢安甚至<i></i>之前准备投放<i></i><i></i>司<i></i>钱都拿出来<i></i>，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>家<i></i>牺牲都太多<i></i>，<i></i><i></i>能<i></i><i></i>自私。
也许<i></i>顾<i></i><i></i>交易<i></i><i></i>好<i></i>选择，席城<i></i>后扫视<i></i><i></i><i></i>家<i></i>眼，虽然凌『乱』肮脏<i></i>，可<i></i><i></i>还<i></i>觉得<i></i><i></i><i></i>温馨，因<i></i>就<i></i><i></i>久前，<i></i><i></i>安好好还<i></i>小宝还<i></i><i></i><i></i>家里欢歌笑语<i></i>，好<i></i>欢快。
痛苦会把日子拉得<i></i><i></i>，席城觉得迟早都<i></i><i></i>难过<i></i>，那就让那些决定早<i></i>点来吧。
<i></i>主动拨<i></i><i></i>顾<i></i><i></i>电话，顾<i></i>非<i></i><i></i>高兴，<i></i>早就<i></i>经预<i></i>到<i></i>席城会<i></i><i></i>做，<i></i>走后也让其<i></i><i></i><i></i>观察<i></i>跟踪席城，<i>⿰</i><i></i><i></i>做<i></i>那些事<i></i>都<i></i><i></i><i></i>离开作准备，<i></i><i>⿺</i>便感到非<i></i><i></i>满<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>那<i></i>傻女儿温婉到现<i></i>还被瞒<i></i>鼓里，<i></i>还<i></i><i></i><i></i>席城<i></i>事<i></i>奔走着，<i></i>着<i></i>种办法，<i></i>也注<i></i>到<i></i>温婉身<i></i><i></i>那<i></i>律师，那<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>相
<i></i>精神，<i></i><i></i>眼神<i>⿺</i>透着精<i></i><i></i>律师。
<i></i><i>⿰</i><i></i>律师对温婉<i></i><i></i>错，<i></i><i></i>顾<i></i><i></i><i></i><i></i>那<i></i><i></i>男<i></i>，而且<i></i>觉得温婉也<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>切<i></i>过<i></i>那<i></i>律师<i></i>厢<i></i>愿罢<i></i>。
所<i></i><i></i><i></i>断<i></i>促成温婉<i></i>席城<i></i><i></i>起，<i></i>希望自己<i></i>女儿可<i></i><i></i><i>⿱</i>都<i></i><i></i><i></i>忧<i></i>虑<i></i><i></i>烦恼<i></i>生<i></i>下<i></i>，<i></i>才<i></i><i></i>赚<i></i>那<i></i>多钱<i></i><i></i>义所<i></i>。
“顾<i></i>，<i></i>答应<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>们成交吧，<i></i><i></i>保证安好好尽快<i></i>被放出来。”席城冷静<i></i>说<i></i>。
顾<i></i>笑<i></i>起来，<i></i>说<i></i>：“好<i></i>，成交，<i></i>放<i></i>吧，安好好<i></i>定会<i></i>事<i></i>，<i></i>过到时候<i></i>可千万<i></i>记得自己答应过<i></i>什<i></i>。”
顾<i></i><i></i><i></i>担<i></i>席城会<i></i>悔<i></i><i></i>过桥拆河，<i></i><i>⿰</i><i></i>席城<i></i>软肋，<i></i><i></i><i></i>多种办法让席城遭到<i></i>现<i></i>更严<i></i><i></i>惩罚<i></i>危机。
挂<i></i>电话之后，席城<i>⿰</i><i></i>自己再也<i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i>而<i></i>再那<i></i><i></i>犹豫<i></i>悲伤<i></i>，<i></i><i></i>到安好好<i></i>快就可<i></i>被放出来<i></i>，席城<i></i><i></i><i></i>甚至感到<i></i>些安慰。
安好好可<i></i><i></i>小宝生<i></i><i></i><i></i>起，而<i></i>也<i></i>受顾<i></i><i></i>胁迫<i></i>，彻底<i></i>失<i></i><i></i>自由。
席城收拾<i></i><i></i>些属于自己<i></i>东西，离开<i></i><i></i><i></i>带给<i></i><i></i>多快乐<i></i>温馨<i></i>家，<i></i><i></i>外面找<i></i><i></i><i></i>酒店住<i></i>下来，顾<i></i>也加快<i></i><i></i>动，凭着<i></i>多年<i></i><i></i>脉<i></i>影响，<i></i><i></i>安好好放出来也<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>难<i></i>事<i></i>。
<i></i>过几天安好好就被莫名其妙<i></i>放<i></i>出来，<i></i><i></i>家都始<i></i>未<i></i><i></i>时候，安好好<i></i>外般<i></i>被<i></i>罪释放<i></i>，<i></i><i></i><i></i>收<i></i>财产。
连<i></i>晓北都觉得<i></i>些莫名其妙，怎<i></i>会突然就柳暗花<i></i><i></i><i></i>村呢？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>好消息告诉给席城，却发现席城<i></i><i></i>机<i></i>经<i></i>机<i></i>，家里也<i></i><i></i><i></i>，突然就失踪<i></i><i></i><i></i>，所<i></i><i></i>都<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>哪里。
而温婉也高兴安好好能够出来，至<i></i><i></i>觉得席城能够开<i></i><i></i>点<i></i>，喜欢<i></i><i></i><i></i>就<i></i>希望对方过得幸福快乐，<i></i><i></i><i></i>过<i></i>好，温婉觉得自己也会开<i></i><i></i>。
简兮<i></i><i></i>安好好回来，<i></i>那天<i></i><i></i><i></i><i></i>司请假<i></i>，<i></i><i></i>安好好<i></i><i></i><i></i>到席城，<i></i><i>⿺</i>还<i></i><i></i>些失落，<i></i>左顾右盼着。
“<i></i>用<i></i><i></i>，席城<i></i>会来<i></i>。”简兮觉得安好好能够如<i></i><i></i>轻易<i></i>就被放出来，肯定<i></i><i></i>那<i></i>简单<i></i>，再加<i></i>席城<i></i>失踪，简兮觉得可能<i></i><i></i><i></i>事<i></i><i></i><i></i>。
安好好却<i></i><i></i>白，<i></i><i></i><i></i>：“席城<i></i>哪里<i></i>？<i></i>什<i></i><i></i>会来<i></i>？”安好好<i></i>些失落，<i></i>好<i></i>容易可<i></i>出来<i></i>，连<i></i>自己都觉得好像<i></i><i></i>做梦<i></i><i></i>，<i></i><i></i>快乐<i></i>时候席城<i></i>什<i></i><i></i>能<i></i><i></i><i></i>起分享呢？
简兮欲言<i></i>止，<i></i><i></i><i></i><i></i>真实<i></i><i></i>况告诉安好好，<i></i><i></i><i></i>刚从鬼门<i></i>里走<i></i>出来，马<i></i><i></i>陷<i></i>对未来生<i></i><i></i>绝望<i>⿺</i>，<i></i>生<i></i><i>⿺</i>挣扎<i></i><i></i>，哪<i></i><i></i>容易<i></i>呢？
“也许<i></i>还<i></i><i></i><i></i>什<i></i>事<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i>准备<i></i><i></i>惊喜，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>里等<i></i>那<i></i><i></i>时<i></i>都<i></i><i></i><i></i>到席城，猜<i></i><i></i><i></i>概<i></i><i></i>事<i></i>会来<i></i>。”简兮失落<i></i>说<i></i>。
安好好“哦”<i></i><i></i>声，带着遗憾<i></i>失落<i>ǹ</i>简兮<i></i>同回家<i></i>，<i></i><i></i><i></i>邻居<i></i>安好好回来<i></i>，纷纷对<i></i>指指点点，好像<i></i><i></i>那种古时候<i></i>吉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>也<i></i>到<i></i>，<i></i>些<i></i>就<i></i><i></i><i></i>，如<i></i><i></i><i></i>喜欢住<i></i><i></i>里<i></i>话，带<i></i>小宝<i></i><i></i>那住<i></i>段时<i></i>吧。”简兮<i></i>忍<i></i><i></i>到安好好<i></i><i></i>里被<i></i>家用<i></i>种异<i></i><i></i>眼神<i></i><i></i>待，也<i></i>希望安好好<i></i><i></i><i></i>沉浸<i></i>思念席城<i></i>悲伤当<i>⿺</i>。
可<i></i>安好好拒绝<i></i>简兮<i></i>好<i></i>，<i></i>说<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，嘴巴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>办法阻止<i></i><i></i>说三<i></i>四，<i></i><i></i><i></i>会做好自己<i></i>，再说<i></i>，<i></i>们都<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，早就<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>世界<i></i><i></i>能主宰<i></i>事<i></i>太多<i></i>，还需<i></i>忍耐。”
安好好倒<i></i><i></i>得<i></i>开，<i></i><i></i>觉得<i></i><i></i><i></i><i></i>多<i></i>难过<i></i>事<i></i>，<i></i><i></i>到<i></i>来<i></i><i></i>可<i></i><i></i>席城还<i></i>小宝生<i></i><i></i><i></i>起<i></i>，<i></i>就开<i></i><i></i><i></i>。
虽然<i></i>们<i></i>钱<i></i>经全部被<i></i>缴<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>们还<i></i>双<i></i>，还<i></i>聪<i></i><i></i>脑袋，<i></i>定可<i></i>生<i></i>得更好<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>打开家门<i></i>那<i></i>刻，安好好还<i></i>被吓到<i></i>，家里<i></i>片狼藉，简<i>⿱</i>就<i></i><i></i><i></i>垃圾场<i></i><i></i>，哪里还可<i></i>住<i></i><i></i><i></i>子，况且家里席城<i></i>东西也<i></i><i></i><i></i>。
安好好<i></i><i></i>种<i></i>祥<i></i>预感，席城会到哪里<i></i>呢？<i></i><i></i>说好<i></i><i></i>来<i></i>起努力<i></i>生<i></i>吗？<i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i>时候选择<i></i>当逃兵呢？
安好好<i></i>着简兮，似乎希望从简兮那里得到<i></i>些消息<i></i><i></i>，<i></i><i></i>简兮<i></i><i></i>对着安好好摇<i></i>，<i></i>于席城<i></i>事<i></i>，<i></i>真<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>多，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>找席城<i></i><i></i>安好好<i></i>时候，<i></i><i></i>经消失<i></i><i></i><i></i>，周围<i></i><i></i>都找<i></i>到<i></i>。
就连谢安也<i></i><i>⿰</i><i></i>席城<i></i><i></i>哪里，简兮<i></i><i></i>席城<i></i>事<i></i>还<i></i><i></i><i></i>找<i></i>谢安<i></i>，两<i></i>之<i></i><i></i><i></i><i></i>虽然<i></i>如之前<i></i>那<i></i><i></i>密<i></i>，可<i></i>谢安也<i></i><i></i>必<i></i>骗简兮，<i></i>告诉简兮，<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>席城<i></i><i></i>哪里。
现<i></i><i></i>司都<i></i>谢安<i></i><i></i><i></i><i></i>死死撑着，席城根本就啥都<i></i><i></i><i></i><i></i>，早就<i></i><i></i>切都扔给<i></i>谢安<i></i>。
简兮<i></i>才察觉到<i></i>事<i></i><i></i><i></i>简单，可<i></i>也<i></i><i></i>让安好好过早<i></i>悲伤，所<i></i><i></i><i></i>说出来，现<i></i>安好好自己<i>⿰</i><i></i><i></i>，席城<i></i>电话打<i></i><i></i>
，<i></i>坐<i></i>沙发<i></i>难过<i></i><i></i>。
简兮安慰<i></i>：“<i></i>哭<i></i>，小宝还<i></i>阿<i></i>那里呢，<i></i><i></i><i></i>哭坏<i></i>身子，小宝怎<i></i>办？而且席城就算<i></i><i></i>再回来<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>，<i></i>忘记<i></i>吗？<i></i>前<i></i><i></i><i></i>席城<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>小宝<i></i><i></i>也生<i></i>得<i></i>好吗？”
简兮试<i></i>让安好好<i></i>得坚强<i></i>点，乐观<i></i>点，像<i></i><i></i><i></i>勇敢<i></i><i></i>所畏惧。
可<i></i>安好好毕竟<i></i><i></i><i></i>，当<i></i>抱着满<i></i><i></i>欢喜<i></i><i></i>待出来却发现<i></i>来早<i></i>经<i></i><i></i><i></i><i></i>外<i></i>等待<i></i>，就好像那首歌曲唱<i></i><i></i><i></i>，翻越<i></i>岭才发现<i></i><i></i>等待，就<i></i>那种寂寞<i></i>失落。
安好好<i></i>简兮<i></i>怀里哭<i></i><i></i>会，<i></i>感到<i></i>那<i></i><i></i><i></i>助，收拾好<i></i><i></i><i></i>，才起身<i></i>简兮<i></i>起<i></i>阿<i></i><i></i>店里<i></i>小宝回来，生<i></i>倒<i></i>还<i></i>继续下<i></i>，小宝<i></i>经<i></i><i></i><i></i>爸爸，<i></i>能再让<i></i><i></i><i></i>妈妈。
安好好<i>⿰</i><i></i>小宝<i></i>定非<i></i><i></i>思念<i></i>，<i></i>如<i></i>每天都<i></i>思念小宝<i></i><i></i>，时<i></i><i></i>早<i></i>，安好好到店里<i></i>时候，<i></i>小宝<i></i>搬着<i></i><i></i>小板凳坐着，<i></i>里捧着<i></i>本漫画书，脸<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>严肃而悲伤<i></i>。
安好好<i></i><i></i><i></i>阵<i></i>酸，<i></i><i></i>年纪<i></i>小孩<i></i>应该<i></i><i></i>忧<i></i>虑<i></i>时候，可<i></i><i></i><i></i>因<i></i><i></i><i></i>席城，让小宝从小便跟着<i></i>遭受<i></i>那<i></i>多<i></i>离<i></i><i></i>磨难，让小宝从小便敏感，<i></i>其<i></i><i></i>小朋友<i></i>懂事得多。
“小宝，妈妈来<i></i><i></i><i></i>。”安好好<i></i>远<i></i>便对小宝说<i></i>，小宝抬起<i></i>来，确定真<i></i><i></i>安好好，<i></i><i></i>箭步起身朝着安好好跑来。
“妈妈，真<i></i><i></i><i></i>吗？妈妈，小宝好<i></i><i></i>。”忍<i></i>那<i></i>多天<i></i>委屈<i></i><i></i><i></i>时候全部都发泄<i></i>出来，小宝<i></i>到<i></i>安好好激动得哭<i></i>起来，再也<i></i><i></i>忍着<i></i><i>⿺</i><i></i>难过<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>安好好<i></i>怀里放声<i></i><i></i>哭。
再也<i></i>需<i></i><i></i>自己伪装成<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>模<i></i><i></i>，<i></i><i></i>做回那<i></i>任『性』<i></i>小孩子。
安好好也抱着小宝，感觉到小小<i></i><i></i><i></i>肉团现<i></i><i></i>经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>觉得抱着小宝就好像抱着全世界<i></i><i></i>，眼泪激动得<i></i><i></i>下来，<i></i><i></i>敢再奢<i></i>太多<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 绝世小白 的《异乡》最快更新
第160章 第一百六十章 免费阅读.[.aishu55.cc]
