第187章 天下之战
作品:《白发千手的战争纪事》 《白<i></i>千手<i></i>战争纪<i></i>》最<i></i>章节 第187章 <i></i><i></i><i>〾</i>战
白色<i></i>窗帘向<i></i>扬<i></i>扶<i></i>纯色<i></i>绚烂<i></i>即将失<i></i><i></i>哪<i></i><i></i>。
<i></i>张病床<i></i>躺<i></i><i></i><i></i>美丽<i></i>女孩，她<i></i>灵巧<i></i>双眼，殷红<i></i>嘴巴，麦色<i></i>肌肤<i></i>此<i></i><i></i><i></i><i></i>貌窗<i></i>娇嫩<i></i>鲜花<i></i><i></i>藏<i></i>艳丽<i></i><i></i>角窥探女孩<i></i><i></i><i></i>。
今<i></i>她悄悄穿<i></i><i></i>件白色卫衣，<i></i>条蓝色牛仔裤溜<i></i>医院。<i></i>路<i></i>风景鸟儿<i></i>枝丫<i></i>呼唤春风<i></i>脚步，湿润<i></i>土壤已<i></i>满足<i></i>喝饱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甘露，<i></i>朝春色凉凉女孩深沉<i></i>看向蓝<i></i>碧云。
丢失商店门口没耳<i></i><i></i>西宁<i>ǹ</i>病<i></i>坐<i></i>门口呼吸春<i></i><i></i>第<i></i>次空气闲谈。
“<i></i>草<i></i>味道。”
“病<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，春<i></i><i></i>树根<i></i>味道。”
“没耳<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>草<i></i>味道。”
<i></i>俩转<i></i>头异口<i></i>声<i></i>问<i></i>西宁，“<i></i><i>€</i>什么味道。”
<i></i>西宁舔<i></i>嘴巴甜甜<i></i><i>€</i>，“薄荷糖<i></i>味道。”
病<i></i>咚<i></i>敲<i></i><i></i>西宁头<i></i>道，“春<i></i>哪<i></i>薄荷糖味。”
女孩晃晃手<i>⿺</i><i></i>铁盒道，“<i></i><i></i>手<i></i><i></i>糖吗？”
“嗯。<i></i><i></i><i></i><i></i>味道。”
<i></i>西宁拼命<i></i>头肯<i></i>春<i></i><i></i><i></i>薄荷糖<i></i>味道。病<i></i>礼貌<i></i><i></i>问，“<i></i><i></i><i></i><i></i>姑娘，<i></i>便<i></i><i></i>喝<i></i>杯吗？”
“<i></i>呀！”
病<i></i>撒欢儿<i></i>跳<i></i><i></i>左<i></i><i></i>又扭扭再<i></i>旋转<i></i><i></i>圈，白色<i></i>短<i></i><i></i><i></i>别<i></i>耳朵<i></i>九<i></i><i></i>弯腰摊<i></i>手臂道，“请。”
女孩走<i></i><i></i><i></i>病<i></i>向没耳眨眼快跟<i></i><i></i>，<i></i>西宁<i></i>门<i></i>踩<i></i><i></i>脚病<i></i>告诉<i></i>没耳先<i></i>早<i></i><i></i><i></i>准备<i></i>别傻站<i></i>。
<i></i><i></i>古怪<i></i>店女孩浑身<i></i>舒服，<i></i><i></i>没耳<i></i><i></i><i></i>低头调果汁<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>让女孩感觉很安<i></i>，尤<i></i><i></i><i></i>刚刚微微<i></i>笑<i></i>脸庞暖暖春风<i>€</i><i></i>尽<i></i>温柔。但更另<i></i>注意<i></i><i></i><i></i>排整齐<i></i>器官<i></i>跳<i></i>，像<i></i><i></i><i></i>鲜活<i></i><i></i>命<i></i>呼唤<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。病<i></i>装模<i></i><i></i><i></i>端站<i></i>没耳<i></i>旁摆<i></i><i></i>盘饼干<i></i>悄悄挤<i></i><i></i>油。
没耳道，“<i></i><i></i>果汁。”
“谢谢！”
病<i></i>手忙脚乱<i></i>端<i></i><i></i>道，“<i></i><i></i>饼干。”
“啊？嗯。”
没耳<i></i><i></i><i></i>声音缓缓道，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做什么？”
“卖给<i></i><i></i><i></i>笑容吧！先<i></i>。”
没耳傻傻微微<i></i>笑，疲惫女孩讲述<i></i>她<i></i><i></i>历。
<i></i><i></i>疲惫女孩抬头仰望蓝<i></i><i></i>闲云慢慢游离<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，医院<i></i>草<i></i><i></i><i></i><i></i>太舒服配<i></i>病号服
更<i></i>没情趣疲惫女孩<i></i><i></i>么想<i></i>。妈妈坐<i></i>疲惫女孩旁边梳<i></i><i></i>她<i></i>秀<i></i>，珍<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>女儿。
疲惫女孩倚<i></i><i></i>颗<i></i>树<i></i>问道，“妈妈，<i></i>海清澈<i></i><i></i>蓝<i></i>清澈？”
妈妈温柔<i></i><i>€</i>，“<i></i><i></i><i></i>蓝<i></i>清澈。”
疲惫女孩问道，“<i></i>什么？”
“<i></i><i></i>蓝<i></i>太<i></i><i></i>只留<i></i><i></i>云朵<i></i>存，<i></i><i></i>海存<i></i><i></i><i></i>百<i></i>千<i></i><i></i><i></i>。”
“嗯。原<i></i><i></i>此。”
疲惫女孩望<i></i>遥远<i></i>蓝<i></i>碧云想<i></i>海<i></i><i></i>色。她没<i></i>见<i></i><i></i>海却见<i></i>蓝<i></i>，她明白<i></i><i></i><i></i>命<i></i><i></i><i></i>始必<i></i>终，但她更明白她<i></i>终<i></i><i></i><i></i><i></i>早<i></i>。疲惫女孩决<i></i><i></i>再微笑<i></i><i></i>想哭吧！
<i></i>午<i></i><i></i>，<i></i>位花白<i></i>老<i></i>坐<i></i>轮椅<i></i><i></i><i></i><i></i>女儿<i></i>脸颊<i></i><i></i><i></i><i></i>舍<i></i>泪花<i></i><i></i>，女儿苦瓜<i></i>脸微微笑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，“妈，今<i></i>太阳又升<i></i><i></i><i></i>。”
花白老<i></i><i></i><i></i>扶手浅笑安<i></i><i></i><i></i>头，老<i></i><i></i>眼睛看<i></i>女儿<i></i>手<i></i><i></i><i></i>细皮嫩肉<i></i><i></i>朝气<i></i>象征吧！老<i></i>再<i></i>笑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女儿<i></i><i></i><i></i>她再<i></i>无<i></i>参<i>ǹ</i><i></i>。花白老<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>无<i></i>言<i>€</i><i></i>悲悯，老<i></i>支支吾吾强调<i></i>语气<i></i>达<i></i>女儿<i></i>话。虽<i></i>半句听<i></i>清但疲惫女孩想<i></i>概<i></i><i></i><i></i>吃饭，<i></i><i></i><i></i><i></i>活，<i></i><i></i>活，<i></i><i></i>笑，<i></i><i></i><i></i>。
花白老<i></i><i></i>女儿推<i></i>母<i></i><i></i>医院<i></i>草<i></i><i></i>医院<i></i>蓝<i></i><i></i>医院<i></i>空气<i>⿺</i>慢慢走<i></i>，女儿<i></i>母<i></i><i></i><i></i><i></i>看见母<i></i><i></i>左手向<i></i><i></i><i></i>女儿<i></i>左手，女儿<i></i>右手擦<i></i>双眼<i></i>泪泉。
没<i></i><i></i>知道老<i></i>想<i></i><i></i>女儿呀，别哭妈<i></i>。
女儿想<i></i><i></i>妈，别走。
疲惫女孩脖颈<i></i>妈妈<i></i><i></i><i></i>温存她揉揉眼睛泪<i></i><i></i>听话<i></i>扑腾<i></i><i></i><i></i>她擦掉<i></i>。阳光又暖<i></i><i></i>照<i></i>身<i></i>暖洋洋<i></i>感觉<i></i><i></i>确<i></i>活<i></i>。
<i>⿺</i>午<i></i><i></i>，<i></i>群<i></i>围<i></i><i></i><i></i>男<i></i>叽叽咕咕，哭哭啼啼。<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>女<i></i>哭<i></i>最惨烈。她嘴<i></i><i></i>狼嚎<i></i><i></i>破口，“死<i></i>，<i></i><i></i>死<i></i>。<i></i>怎么看<i></i>媳妇，<i></i>怎么看<i></i>孩<i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i>夫怎么<i></i><i></i>父啊？”
疲惫女孩提<i></i>眼睛<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>继续看向<i></i><i></i>。才知道眼<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i>知道失<i></i><i></i>妻<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>比任何<i></i><i></i><i></i><i></i>痛苦。疲惫女孩知道最冷静<i></i><i></i><i></i>最崩溃<i></i><i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冷静<i></i>苟言笑。
<i></i><i></i>场骂战<i>⿺</i>疲惫女孩听<i></i>最冷漠<i></i>话<i></i><i></i>死<i></i><i></i>复<i></i>。被指责<i></i>男<i></i>跪<i></i><i></i><i></i>手<i>⿺</i>怀抱<i></i>死<i></i><i></i>婴儿<i></i>滴<i></i>滴<i></i>落泪，<i></i><i></i>知道<i></i>何<i>ǹ</i>昏迷<i></i>妻<i></i><i>€</i>孩<i></i>没<i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i>何安慰苏醒<i></i>妻<i></i><i></i><i></i>痛<i></i>，<i></i>什么<i></i><i></i>知道……
女
儿靠<i></i>妈妈怀<i></i>问妈妈，“<i></i>命脆弱<i></i><i></i>没<i></i><i></i>始<i></i>结束<i></i>。”
“别瞎<i>€</i>。”
“嗯。”
<i></i>午<i></i><i></i>，<i></i><i></i>花枝招展<i></i>女<i></i>哭<i></i>挺直腰板走<i></i>医院，她手<i></i>拿<i></i><i></i>张白纸，。疲惫女孩觉<i></i><i></i>无情<i></i>白纸呀，竟<i></i><i></i>美丽<i></i>女<i></i>弄花<i></i>妆容。风吹<i></i>越<i></i>越清凉妈妈拿<i></i><i></i>件褂<i></i>给疲惫女孩穿<i></i>。女儿看<i></i>妈妈<i></i>脸想象<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她真<i></i>舍，死亡<i></i>找她<i></i>她<i></i>没<i></i>办<i></i>抗拒，<i></i>死<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>无知无觉，但妈妈<i></i>泪<i></i>谁<i></i>她擦<i></i>。
<i></i>午<i></i><i></i>光女孩回忆<i></i><i></i><i></i>昏昏沉沉<i></i><i></i><i></i>让<i></i>绝望又懒惰，精神<i></i>悄<i></i>崩塌无<i></i>拯救，<i></i>命默<i></i>消失<i></i><i></i><i></i>吓哭<i></i>。<i></i><i></i><i></i>晕倒<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>白色<i></i>墙壁<i></i>始慢慢榨干<i></i><i></i>笑容，第<i></i><i></i>失<i></i>笑容<i></i><i></i><i></i>，第<i></i><i></i><i></i>妈妈，第<i></i><i></i><i></i>爸爸……直<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道谁<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>，谁又<i></i><i></i>第<i></i><i></i>拿回笑容<i></i><i></i>。
妈妈红红<i></i>鼻<i></i>像<i></i>丑搞笑专<i></i><i></i>红球，她<i></i><i></i><i>€</i>，“没<i></i>，别瞎想。”<i></i><i></i><i></i>第<i></i>次被妈妈严厉斥呵<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>暴<i></i>弃。
<i></i><i></i>懂<i></i><i></i>拉<i></i>被<i></i>躲<i></i><i></i><i></i><i></i>黑暗<i>⿺</i>默默流泪，<i></i>真想哭<i></i>告诉妈妈怎么<i></i><i></i>没<i></i>。但妈妈<i></i><i></i><i></i><i></i>哭<i></i>告诉<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>。爸爸<i></i><i></i><i></i>擦<i></i>红色<i></i>眼睛看<i></i><i></i>母女<i></i>言<i></i>语。
妈妈<i></i>昵<i></i>歌声唱醒<i></i><i></i>，她唱<i></i>夜明珠，妈妈<i></i>夜明珠，<i></i><i></i><i></i>黑妈妈<i></i>找<i></i>，<i></i>冷<i></i>寒妈妈<i></i>抱<i></i>。夜明珠，夜明珠……
<i></i><i></i><i></i>嘴唇紧闭双眼让泪<i></i>随意留<i></i><i></i><i></i>妈妈<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>，妈妈<i></i>真<i></i><i></i>走<i></i>。
傍晚<i></i><i></i>黄昏夺目<i></i>具无牵无挂<i></i>尸<i></i>被白色<i></i><i></i>抬<i></i><i></i>知<i></i>远<i></i>。<i></i>拉拉妈妈<i></i>手<i>€</i>，“妈妈，走吧！”
病<i></i>擦<i></i>鼻涕纸扔<i></i><i></i>团又<i></i>团哭哭唧唧，<i></i>西宁噘<i></i>嘴泪哗哗。感<i></i>女孩<i></i>坚强，痛惜<i></i>类<i></i>脆弱。
女孩<i></i><i></i>嘴巴努<i></i>弯弯笑<i></i>嘴角<i></i><i></i>像跌倒<i></i>疼痛<i></i>般，“<i></i>没看<i></i><i></i>海，<i></i>没<i></i><i></i>最浪漫<i></i><i></i><i></i>，<i></i>没见<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>没……哈，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>走<i></i>。<i></i>祈祷<i></i>晚死<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>爸爸妈妈微笑，<i></i>柔弱<i></i>身<i></i>连<i></i><i></i><i></i>眼泪<i></i>守护<i></i><i></i>……”
没耳抹掉<i></i>滴眼泪整<i></i>整<i></i>非常整洁<i></i>衣衫<i></i>女孩微微笑。
“别哭孩<i></i>，<i></i>命<i></i>结束无权<i></i>割永恒<i></i><i></i>，结束<i></i><i></i><i></i>始<i></i><i></i>吗？”
“死<i></i><i></i><i></i><i></i>堂吗？”
没耳<i></i><i></i>她<i></i>头顶温柔<i></i>告诉她，“<i></i><i></i>。”
疲惫女孩努<i></i>笑<i></i><i></i>揉揉眼睛道，“哈哈，<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>爸爸
<i></i>妈妈。”
“爸爸每次<i></i><i></i><i></i><i></i>红红<i></i>眼睛，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妈妈<i></i><i></i>哭<i></i><i></i>爸爸<i></i>直<i></i>微笑，<i></i><i></i>却<i></i>敢笑<i></i><i></i><i></i><i></i>泪<i></i>太容易<i></i><i></i><i></i>。”
爸爸穿<i></i>彩色<i></i>病号服歪歪扭扭跳<i></i><i></i>掐<i></i>腰<i>€</i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>房<i></i>吗？”
<i></i><i>€</i>，“<i></i><i></i>。”
“啊啊啊，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>堂<i></i><i></i>者<i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>勇敢冒险但放<i></i><i></i><i></i>陪伴<i></i>无论<i></i>哪。”
<i></i><i>€</i>，“无论<i></i>哪？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i>很遥远回<i></i><i></i><i></i>。”
“哦？<i></i>吗。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>请听<i></i><i></i>无论<i></i>哪<i></i><i></i><i></i>陪伴<i></i>。”
爸爸<i></i><i></i>舞<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪<i></i>口音<i>€</i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>即将胜利<i></i>冒险微笑<i></i><i></i>吧！”
<i></i>抿嘴<i></i>爸爸渐渐笑<i></i><i></i>忍<i></i>眼眶泪花花<i></i>清澈。风吹<i></i>窗户打落<i></i><i></i>泪<i></i><i></i>爸爸<i>€</i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谢谢<i></i><i></i><i></i>落<i></i>圣洁<i></i>仙露。”
<i></i><i></i><i></i>，爸爸。<i></i><i></i>离<i></i><i></i>，<i></i><i></i>妈妈<i></i>记住<i></i><i></i><i></i><i></i>陪伴<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场独<i></i><i></i>冒险。
没耳问疲惫女儿，“<i></i>想<i></i><i></i>双微笑<i></i>眼睛吗？”
“<i></i><i></i>，先<i></i>。<i></i><i></i><i></i>微笑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
没耳叮嘱道，“病<i></i><i></i><i></i>眼睛拿<i></i>但别<i></i>什么奇怪<i></i>东西<i></i><i></i><i></i>。<i></i>西宁<i></i><i></i>眼泪弄干净<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>微笑<i></i><i>ǹ</i><i></i>位<i></i>客<i></i><i>€</i>再见。”
病<i></i>很慢<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>彩色<i></i>盒<i></i>递给疲惫女孩。没耳<i></i>病<i></i>轻声<i>€</i>道，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>。盒<i></i>被<i></i>涂<i></i><i></i>彩色<i></i><i></i>才吧！但<i></i><i></i>记<i></i><i></i>给<i></i>西宁再买<i></i>盒蜡笔。”
没耳眼睛斜向<i></i>，“<i></i><i></i>。”
没耳诚恳道，“<i></i><i></i>微笑卖给<i></i>。”
疲惫女孩<i></i><i></i>头看<i></i>盒<i></i><i></i><i></i>眼睛，她丢失<i></i>笑容<i></i>回<i></i><i></i>。
疲惫女孩换<i></i>盒<i></i><i></i><i></i>眼睛灿烂<i></i>笑<i></i>眉眼弯弯像硕<i></i><i></i>向<i></i>葵朝气蓬勃。
没耳<i></i>病<i></i><i>ǹ</i><i></i>西宁傻笑<i></i><i></i>门口送别女孩<i></i>身影渐<i></i>渐远，看见<i></i><i></i><i></i><i></i>走向蓝<i></i><i></i>脚步。
<i></i>命无<i></i>预知，但请微笑<i></i>待<i></i>己。无论悲苦<i></i>结束<i></i><i></i>幸福<i></i>结束<i></i><i></i><i></i><i></i>该微笑接受命运<i></i>抉择并勇敢<i></i><i></i><i></i>疾风。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 唐骰子 的《白发千手的战争纪事》最快更新
第187章 天下之战 免费阅读.[.aishu55.cc]
