第47章 第四十七章 晋江独发
作品:《糙将与娇花》 《糙将<i>ǹ</i>娇花》最<i></i>章节 第47章 第<i></i><i></i>七章 晋江独<i></i>
497、
“她见<i></i>谁？！”
黑夜白月<i>〾</i><i></i>，绵宁眼<i>⿺</i>陡<i></i><i></i>寒！
五州吓<i></i><i></i>气儿<i></i><i></i>敢<i></i>，深深低头，<i></i><i></i><i></i>道，“回<i></i><i></i>……侧福晋她，仿佛倒<i></i>见<i></i>几回<i></i>任克勤郡王<i></i><i></i>福晋；<i></i>，<i></i>给<i></i><i></i><i></i>送<i></i><i></i><i></i>东西。”
“果<i></i>！”绵宁狠狠<i></i>拍院墙。
五州<i></i>敢再<i>€</i>话，绵宁站<i></i><i></i><i></i><i></i>，忽<i></i>抬步直冲<i></i>院走<i></i><i></i>。
整<i></i>阿哥<i></i><i></i>基<i></i><i></i>熄灭<i></i>灯火，管灯火<i></i>妈妈<i></i><i></i>逐屋<i></i><i></i><i></i>查看，冷<i></i>丁瞧院门<i></i><i></i>，<i></i>道拉长<i></i>身影，被月光投映<i></i><i></i><i></i>，像<i></i><i></i>条刀痕。
<i></i><i></i><i></i><i></i>辰<i></i>，<i></i><i></i>男<i></i><i></i><i></i>院<i></i>随便走<i></i>，<i></i>灯火<i></i><i></i>妈妈<i></i>吓<i></i><i></i>跳，刚想<i></i>口呵责，却<i></i>才瞧清楚<i></i><i></i>阿哥爷。
妈妈赶紧问安，绵宁却没<i></i>灯火<i></i><i></i>妈妈张嘴，便寒声道，“<i></i><i></i>吧。”
<i></i>七岁<i></i>皇<i></i>，<i></i>素看<i></i>谦恭<i></i>礼，<i></i><i></i>懂<i></i><i></i>少<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，终<i></i>拿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>威严<i></i>，倒唬<i></i><i></i>妈妈<i></i>吓<i></i>头皮<i></i>麻。
绵宁没<i></i>夫<i></i>看<i></i>妈妈<i></i><i></i><i></i>神情，便<i></i>步流星直走<i></i>侧福晋富察氏<i></i>屋<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>辰<i></i>，院<i></i><i></i><i></i><i></i>静，<i></i>房想听<i></i>见<i></i>难。
虽<i>€</i><i></i>阿哥<i></i>，<i></i><i></i><i></i>院<i></i><i></i>么<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>，<i></i>房<i></i>厢房<i></i>挨<i></i>，哪边儿<i></i><i></i><i></i>静，又怎么<i></i>听<i></i>见呢。
“<i></i>听<i></i>，怎么<i></i>阿哥爷<i></i><i></i>静？”舒舒已<i></i>躺<i></i>，听见<i></i>静撩<i></i>帐<i></i>问。
<i></i>夜<i></i>绛雪便<i></i><i></i><i></i><i></i>灯，却被舒舒给拦住，“别掌灯！”
绛雪便赶紧爬<i></i><i></i>，走<i></i>窗边<i></i>，幸<i></i>窗<i></i><i></i><i>⿺</i>秋<i></i>月色，清亮<i></i>银烛。
绛雪<i></i>看<i>〾</i><i></i>便赶紧走<i></i>舒舒睡炕边儿<i></i>回道，“……奴才瞧<i></i>，<i></i><i></i><i></i>爷。”
舒舒<i></i>皱眉，“<i></i>么晚<i></i>，阿哥爷怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>，阿哥爷便<i></i><i></i><i></i>做旁<i></i>，只<i></i>寻<i></i><i></i>儿安置<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孝期<i></i>……
绛雪知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疑问，蹙眉道，“阿哥爷<i></i><i></i>步流星<i></i><i></i><i></i>侧福晋<i></i>房<i></i>……”
绛雪原<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>必<i></i><i></i>难受<i></i>，<i></i>便<i>€</i><i></i><i></i><i></i>翼翼。<i></i><i></i>却<i></i>料想，听完她<i></i>话，<i></i><i></i>却倏<i></i>扬眉，眼<i>⿺</i>涌<i></i>喜色<i></i>。
“阿哥爷终<i></i><i></i><i></i>！”
绛雪听<i></i><i></i><i></i>迷糊，<i></i><i></i>敢问，只<i></i><i></i><i></i>瞄<i></i><i></i><i></i>。
舒舒已<i></i>兴奋<i></i>坐<i></i>
<i></i><i></i>，虽<i></i><i></i>灯，<i></i><i></i>坐<i></i>黑暗<i></i><i></i><i></i>双眼，却<i></i><i></i>映满<i></i>窗<i></i><i></i>月光，光华灼灼<i></i>。
“<i></i><i></i>吧，<i></i>头儿<i></i><i></i><i></i>热闹看<i></i>。”
.
侧福晋房<i></i>，富察氏<i></i>早<i></i>歇<i></i><i></i>，<i></i>无防备阿哥爷<i></i><i></i><i></i><i></i>辰<i></i>忽<i></i><i></i><i></i>。
听见门<i></i><i></i><i></i>静，<i></i><i></i>荷香故意扬声给<i></i>她知<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>及整饬什么，几乎整<i></i><i></i>披头散<i></i><i></i><i></i><i></i>睡炕<i></i>滚<i></i><i></i>，<i></i>才赶<i></i>及<i></i>隔扇门处迎住<i></i>阿哥，赶紧给请安。
“<i></i><i></i>吧。”<i></i>阿哥却<i></i>容她<i></i>礼，声音低沉<i></i>急促。
阿哥爷<i></i><i></i>，<i></i>且直入她<i></i>睡房，她<i></i><i></i>欢喜<i></i><i></i>知道该怎么<i></i>……
毕竟<i></i><i></i><i></i>害羞，<i></i>便赶忙顾左右<i></i>言<i></i>，“……荷香，阿哥爷<i></i><i></i>，<i></i><i></i>赶紧<i></i><i></i>灯<i></i>，倒<i></i>阿哥爷<i></i>黑<i></i>怎<i></i>？”
“<i></i>必。”<i></i><i></i><i></i>荷香答<i></i>，<i></i>又先被<i></i>阿哥给止住<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”<i></i>阿哥依旧<i></i><i></i>般低沉急促<i></i>嗓音吩咐。
荷香<i></i><i></i>阿哥<i></i>跟随太监<i></i><i></i>，便<i></i>赶紧躬身退<i></i>。荷香<i></i><i></i>手将隔扇门给<i></i><i></i><i></i>。
荷香她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>欢喜<i></i>，<i></i><i></i><i></i>阿哥终<i></i><i></i>轻，<i></i>几<i></i><i></i>孝守<i></i><i></i>，已<i></i>打熬<i></i>住<i></i>。
宫<i></i>规矩严，<i></i>阿哥<i></i><i></i><i></i>嫡福晋房<i></i>，<i></i>便<i></i><i></i>侧福晋房<i>⿺</i>。
——虽<i>€</i>服<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>恶<i>〾</i><i></i>，但<i></i>若只<i></i><i></i>房，只<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>何知晓？<i></i><i></i>门儿<i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i>嘴<i></i><i></i><i></i>门儿<i></i>，<i></i><i></i>无妨。
阿哥爷终究<i></i><i></i>七岁<i></i><i></i>轻<i></i>呢，<i></i><i></i>血气<i></i>刚，<i></i><i></i><i></i><i></i>情，谁<i></i><i></i><i></i>解呢……
.
奴才<i></i><i></i>退<i></i><i></i><i></i>，侧福晋富察氏<i></i>边儿更已<i></i>羞<i></i>骨头<i></i>酥<i></i>。
虽<i></i>宫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>短<i></i>，<i></i><i></i>阿哥爷<i></i>没<i></i><i></i>八百<i></i>宠幸<i></i>她呢。她知道<i></i><i></i><i></i>孝期，<i></i><i></i><i></i>嫡福晋盯<i></i>严，<i></i><i></i>又<i></i>阿哥爷房<i></i>早摆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>侍妾<i></i><i></i>宠<i></i>……
<i></i><i></i>阿哥爷<i></i><i></i>孝期<i></i>打熬<i></i>住<i></i>，<i></i>半夜<i></i>直奔她<i></i>房门儿<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>欢喜<i></i>砰砰直跳。
窗<i></i>静寂<i></i><i></i>，整<i></i>紫禁城<i></i>睡<i></i>；窗<i></i><i></i>没<i></i>再<i>€</i>话，<i></i><i></i>站<i></i><i></i>么近，<i></i><i></i><i></i>听见她<i></i>阿哥爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跳<i></i>砰砰<i></i>。
她鼓<i></i>勇气<i></i>，轻声道，“<i></i>辰<i></i>早<i></i>，阿哥爷明儿<i></i><i></i>早<i></i><i></i><i></i>书房……妾身<i></i><i></i>伺候阿哥爷歇<i></i>吧？”
她勇敢<i></i>伸手，向<i></i>阿哥<i></i>襟<i></i>衣纽<i></i>。
<i></i><i></i>指尖儿<i></i>没<i></i>碰<i></i>布料，她<i></i>手腕却“砰”<i></i>被<i></i>阿哥给<i></i><i></i>捉住。
她<i></i><i></i>阿哥爷<i></i><i></i><i></i>己<i></i>，或者<i></i><i></i><i></i>牵<i></i>她<i></i>手<i></i>赴鸳帐……她羞涩<i></i>更<i></i><i></i>抬<i></i><i></i>头<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，耳边却传<i></i><i></i>阿哥冰冷<i></i>声音，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>问<i></i>几句话。<i></i>据<i></i>回<i></i>即<i></i>。”
富察氏<i></i><i></i>颗<i></i>呀，<i></i><i></i><i></i><i></i>山巅，百花盛<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>，霍<i></i>直坠谷底，溺入千<i></i>寒潭。
羞涩便随<i>〾</i>烟消云散<i></i><i></i>，她抬<i></i>头<i></i>，失望又惊愕<i></i>望向<i></i>阿哥<i></i>眼睛。
“……<i></i>么晚<i></i>，阿哥爷只<i></i>问妾身<i></i>话<i></i><i></i>？<i></i>阿哥爷请问吧。”
绵宁眯眼凝<i></i>眼<i></i><i></i>熟悉又陌<i></i><i></i>女<i></i>。
熟悉<i></i><i></i><i></i>她已<i></i><i></i><i></i>侧福晋，陌<i></i>则<i></i><i></i><i></i>她<i></i>宫<i></i><i></i>，<i></i>竟<i></i><i></i>未<i>ǹ</i>她<i></i>般近距离<i></i>暗夜独<i></i><i></i>。
“<i></i>问<i></i>，<i></i>任克勤郡王恒谨革爵<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>曾<i>ǹ</i>恒谨福晋<i></i><i></i><i></i>往？”
富察氏<i></i><i></i>微微<i></i>晃，<i></i>便<i></i><i></i>道，“回阿哥爷<i></i>话儿，<i></i>任克勤郡王恒谨<i></i>福晋<i>ǹ</i>妾身乃<i></i>堂房<i></i><i></i>戚，妾身<i></i><i></i><i></i>宫<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>蒙她照顾。故此她<i></i>蒙难<i>〾</i><i></i>，妾身<i></i>总归<i></i><i></i>袖手旁观。<i></i>便见<i></i>几回，劝解她罢<i></i>。”
绵宁手指<i></i>劲，“<i></i>只记<i></i><i></i><i></i><i></i>堂房<i></i><i></i>戚，难道竟忘<i></i><i></i>恒谨<i></i><i></i>何获罪？<i></i>冲撞皇<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>清历史<i></i><i></i>属罕见，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>竟<i></i>避<i></i>远远<i></i>，<i></i><i></i>顾<i></i><i></i>母<i></i><i></i><i></i>戚，<i></i>倒<i></i><i></i>近<i></i><i></i>？”
富察氏手腕被攥<i></i><i></i>疼。阿哥爷尽管语气<i></i>算<i></i><i></i>，音调<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i>劲道，几乎已<i></i><i></i>将她<i></i>手腕给掐断<i></i><i></i>般。
富察氏忍<i></i>住哽咽，“阿哥爷……克勤郡王<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只认阿哥爷您啊。<i></i>恒谨<i></i>做<i></i><i></i>切，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥爷您啊！”
“<i></i><i></i>稀罕！”
绵宁恼怒<i></i><i></i>挥手，富察氏顺势<i></i><i></i>趔趄，直接跌<i></i><i></i><i></i><i></i>。
绵宁坐<i></i>炕<i></i>，居<i></i>临<i></i>，周身森<i></i>，“<i></i>再问<i></i>，今<i></i><i></i>阿哥<i>〾</i><i></i>，<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
富察氏恐惧<i></i>周身轻颤，哭<i></i>道，“恒谨被革爵，王爵转<i></i>堂房<i></i>，叫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>失<i></i>指望……恒谨福晋<i></i><i></i><i></i><i></i>记恨。”
“她<i></i><i></i><i></i>耳边叨咕<i></i>几回，<i></i><i></i>妾身终究<i></i>轻，<i></i>帮<i></i><i></i>她什么，妾身只<i></i>隐约知晓她<i></i>必<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已，<i></i>余<i></i>细节，妾身<i></i>无参<i>ǹ</i>，<i></i>更<i></i>知晓啊……”
“阿哥爷，<i></i>今宗室王公<i></i><i></i><i></i><i></i>向<i></i>阿哥爷您，<i></i>担<i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>弃长立幼，故此<i></i><i></i>早<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>孝期<i></i>先立皇<i></i><i></i>满，<i></i>此<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>阿哥……克勤郡王<i></i><i></i><i></i><i></i>仅仅<i></i>代<i></i><i></i>
<i></i><i></i>己，更<i></i>代<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王公<i></i>臣啊！”
绵宁<i></i><i></i>却并无半<i></i>喜色，“王公<i></i>臣<i></i>？呵，<i></i><i></i>原<i></i><i></i>此拥戴<i></i>，<i></i>倒<i></i><i></i>未曾想<i></i>。”
绵宁眸光放远，穿<i></i>窗棂，掠<i></i>夜色，直达夜空<i>⿺</i><i></i>明月。
“<i></i>幼<i></i>，<i></i><i></i><i></i>曾<i></i>嫌弃<i></i><i></i>额涅母<i></i>曾<i></i>包衣，故此<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>身份<i></i>没<i></i><i></i>么贵<i></i>。怎<i></i><i></i>今<i></i><i></i>老<i></i>，<i></i><i></i>倒<i></i>转<i></i><i></i>拥戴<i></i><i></i>？”
“再者，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……竟<i></i><i></i>此莽撞，<i></i>敢<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>想？恒谨<i></i>次冲撞皇<i></i>轿辇，已<i></i><i></i>罪；<i></i>才<i></i><i></i>月，竟又<i></i><i></i>老<i></i><i></i><i></i>儿，<i></i>件<i></i>件<i></i><i></i>幼稚<i></i><i></i>极<i></i>，叫明眼<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>看穿！”
“<i></i><i></i><i></i>哪<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>，<i></i><i></i>根<i></i><i></i><i></i>陷害<i></i>！<i></i><i></i><i></i>汗阿玛<i></i>皇<i></i>阿娘<i></i>谁？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>，<i></i><i></i><i></i>看<i></i>穿<i></i><i></i>儿背<i></i><i></i><i></i><i></i>么？”
绵宁懊恼<i></i>攥<i></i>拳头，<i></i>想砸向炕桌，<i></i><i></i>又怕<i></i>暗夜<i></i><i></i><i></i>静太<i></i>，最<i></i><i></i>倒<i></i>拳掼<i></i><i></i><i></i>己额头<i></i>。
“明明<i></i><i>ǹ</i><i></i>半<i></i><i></i>无<i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>被<i></i>算<i></i><i></i><i></i>头<i></i>！——<i></i><i></i>叫<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎么见汗阿玛，<i></i>怎么……见<i></i>额娘啊？！”
富察氏<i></i><i></i>惊慌，却<i></i>强<i></i>镇<i></i>道，“皇<i></i><i></i>边，<i></i><i></i>春贵<i></i>已<i></i>承认<i></i>嘛，皇<i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i>旨叫<i></i>春贵<i></i>禁足<i></i><i></i>？<i></i><i></i>件<i></i><i></i>已<i></i>尘埃落<i></i>，皇<i></i><i></i><i></i>再追究<i></i>。”
“至<i></i>皇<i></i>娘娘<i></i>边……”富察氏狠<i></i>狠<i></i>道，“总归<i></i>阿哥渐渐长<i></i>，<i></i>皇<i></i>娘娘必<i></i><i></i>颗<i></i><i></i>只<i></i><i></i>阿哥谋划。她怎么<i></i>记<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>阿哥爷您<i></i>情<i></i><i></i>？”
“再<i>€</i>，皇<i></i>娘娘虽<i>€</i><i></i>阿哥爷<i></i>皇母，<i></i><i></i>她终究<i></i><i></i>只比阿哥爷<i></i>六岁<i></i>已。<i></i><i></i><i></i>岁，放<i></i>谁<i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i>姐弟<i></i>区别，哪儿<i></i><i></i>论<i></i>母<i></i><i></i><i></i>……阿哥爷又何苦非<i></i>拿她<i></i>额娘<i></i>般敬<i></i><i></i>？”
<i></i><i>€</i><i></i>皇<i></i>，富察氏倒<i></i><i></i><i></i><i></i>牙切齿<i></i>。
<i></i><i></i>牙切齿倒<i></i><i></i><i>€</i>皇<i></i><i></i>她做<i></i>什么，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己处境<i></i>懊恼——<i></i><i></i>，嫡福晋<i></i><i></i>钮祜禄氏弘毅公<i></i><i></i>；<i></i><i></i>，阿哥爷房<i></i><i></i><i></i><i></i>宠<i></i>侍妾，原<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>娘娘跟<i></i><i></i><i></i>女！
看<i></i>眼<i></i><i></i>轻<i></i>少女，满眼<i></i>怨恨，绵宁便只觉更<i></i>陌<i></i>。
绵宁忽<i></i>伸手，单手便捏住<i></i>她<i></i>脖<i></i>。
富察氏怎么<i></i>没想<i></i>阿哥爷<i></i>忽<i></i><i></i>此，惊<i></i>双眼圆睁，气息<i></i>越<i></i><i></i>畅。
绵宁<i></i><i></i>牙，轻声道，“<i></i>管<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>恒谨<i></i>福晋，抑或<i></i><i></i><i></i>沙济富察氏<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>福晋……<i></i><i></i><i></i>给<i></i>记住喽：<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>己<i></i>记<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>管
。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>谁再敢<i></i>皇<i></i>娘娘<i></i><i></i>阿哥<i></i>手，别怪<i></i><i></i><i></i>候狠<i></i>，<i></i>必<i></i>皇<i></i>娘娘觉察，<i></i><i></i>先<i></i>手结果<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
绵宁<i></i>么<i>€</i><i></i><i></i>候，声音虽<i></i>缓，<i></i><i></i><i></i>脸<i></i>挨<i></i>极近，<i></i>仿佛<i></i>伉俪<i>〾</i><i></i><i></i>喁喁细语，<i></i><i></i>富察氏却<i></i>感觉<i></i>，阿哥爷<i></i>手指越收越紧，<i></i>最<i></i>她已<i></i>无<i></i>呼吸。
<i></i><i></i>富察氏<i></i>觉<i></i>阿哥爷<i></i>活活儿掐死<i></i>己<i></i><i></i>儿，绵宁忽<i></i>松<i></i>手。
气息骤<i></i><i></i><i></i>冲涌回<i></i>，富察氏站立<i></i>稳，<i></i>绵宁掌<i>⿺</i>跌落，匍匐<i></i><i></i>，<i></i>口<i></i>口<i></i>吸<i></i>气，涕泪俱<i></i>。
绵宁森<i></i><i></i>站<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>侧福晋，<i></i><i></i><i></i>将<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>。但<i></i>并<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>护<i></i><i></i>……<i></i>护<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己。”
“若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>侧福晋，<i></i>管<i></i><i></i>什么沙济富察氏，又<i></i>孝贤纯皇<i></i><i></i>母<i></i>晚辈，<i></i><i></i>很乐意替皇<i></i>额娘<i></i>手结果<i></i><i></i><i></i>……<i></i>今<i></i>留<i></i><i></i>条命，<i></i>望<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i>。记住，<i></i><i></i><i></i>宫廷<i></i>，<i></i>便<i></i><i></i><i></i>侧福晋，<i></i><i></i>永远只<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>奴才……万<i></i>，<i></i>轮<i></i><i></i><i></i>擅<i></i>做<i></i>。”
若<i>€</i><i></i>才阿哥爷掐她脖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>她身<i></i><i></i>警告；<i></i>此<i></i>阿哥爷<i></i><i></i>段话，则<i></i>活<i></i><i></i>戳碎<i></i>她<i></i><i></i><i></i>。
富察氏想哭，却嗓<i></i>眼儿干哑<i></i>，竟<i></i>找<i></i><i></i><i></i>眼泪。
<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>，<i></i>什么啊？
她<i></i>做<i></i>，难道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妻<i></i><i></i>，<i></i><i></i>己夫君<i></i>辅助么？难道<i></i><i></i>阿哥爷<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>储君<i>〾</i>位，难道<i></i>愿意眼睁睁看<i></i><i></i>己独享<i></i><i></i><i></i>，却被晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥给抢走<i></i><i></i>？
绵宁<i>€</i>完<i></i>话，看<i></i><i></i>再看富察氏<i></i>眼，转身便冷冷<i></i>离<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>……阿哥爷<i></i><i></i><i></i>！”守<i></i><i></i>房窗边<i></i>绛雪兴奋<i></i>低喊，“阿哥爷果<i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i>夜<i></i>！奴才瞧<i></i>阿哥爷<i></i>身影，倒<i></i><i></i>怒气冲冲似<i></i>！”
舒舒拥被<i></i>坐，轻轻掀<i></i>唇角，“<i></i>她太<i></i><i></i><i></i><i></i>。她<i></i><i></i>她<i></i>谁？沙济富察氏<i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i>，已<i></i><i></i><i></i>祖宗保佑。<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>气<i></i>再<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>。”
.
次<i></i><i></i><i></i>早，绵宁<i></i>咸福宫<i></i><i></i>顾，<i></i>倒先<i></i><i></i>储秀宫门口，求见皇<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 谢书枍 的《糙将与娇花》最快更新
第47章 第四十七章 晋江独发 免费阅读.[.aishu55.cc]
