第176章 第 176 章
作品:《病美人的万物杂货铺》 《病美<i></i><i></i>万<i></i>杂货铺》最<i></i>章节 第176章 第 176 章
“嗯，<i></i>倒<i></i><i></i>。”
短<i></i>女<i></i><i></i>头。
她凑<i></i>女<i></i><i></i>身边，“<i></i>昭，<i></i><i></i><i></i><i></i>什么感觉吗？”
“什么感觉？”
女<i></i>蹙眉感受<i></i><i></i><i></i>，随即满脸困『惑』<i></i>摇<i></i>摇头，“没<i></i>。”
“没<i></i>什么特别<i></i>感觉。”
“哦。”
短<i></i>女<i></i>看<i></i>看女<i></i><i></i>脸『色』，<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便叮嘱道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么感觉<i></i><i></i>候<i></i>磊，<i></i>谢谢<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，真<i></i><i></i><i></i>紧吗？今<i></i><i></i><i></i><i></i>陪<i></i>？”
“<i></i>许<i></i>花<i></i>很久<i></i><i></i><i></i>呢。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>”
“没<i></i>。”
<i></i>头男<i></i>摆摆手，“<i></i>回<i></i><i></i><i></i>打打游戏，<i></i><i></i>睡觉<i></i>，<i></i>没<i></i>什么<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>单身男<i></i><i></i>啊。”
“噗”
短<i></i>女<i></i><i></i><i></i><i></i>喷笑<i></i>声，“<i></i><i></i>想n朋友找<i></i><i></i>吧？”
“别<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>单身女<i></i>提并论。”
<i></i>头男<i></i>翻<i></i><i></i><i></i>白眼，“再<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>轻呢。”
“倒<i></i>某<i></i>，<i></i>纪<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>”
剩<i></i><i></i>话被<i></i><i></i>砸<i></i><i></i>脸<i></i><i></i>枕头打断<i></i>。
“哎呦”
<i></i>头男<i></i>哀嚎<i></i>声，抓<i></i><i></i>脸<i></i><i></i>枕头，“姐，忠言逆耳啊，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>**啊？”
“呵呵，忠言逆耳？”
短<i></i>女<i></i>冷笑，“<i></i><i></i>，<i></i>准叫<i></i>姐！”
“<i></i><i></i>。”
被女<i></i>“<i></i>善”<i></i>笑容唬<i></i><i></i>跳<i></i><i></i>头男<i></i>立马连声<i></i>道，随即<i></i><i></i>声嘀咕，“<i></i><i></i><i></i><i></i>姐啊，<i></i><i></i>纪<i></i>言。”
“章磊！”
短<i></i>女<i></i>尖叫。
女<i></i>看<i></i>闹腾<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>忍俊<i></i>禁。
<i></i><i></i>紧绷<i></i><i></i>情倒<i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i>许<i></i>放松。
她吐<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>身走<i></i>萧骁身边<i></i>沙<i></i>坐<i></i>。
“萧骁。”
只<i></i><i></i>叫<i></i><i></i><i></i><i></i>名字<i></i>，她却<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>始想问什么<i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>神。
哎，她想问什么<i></i><i></i>？
“<i></i>昭，感觉<i></i><i></i>吗？”
黑框眼镜男走<i></i>问道，随即<i></i><i></i>歉意<i></i>笑笑，“抱歉，<i></i><i></i><i></i><i></i>打扰<i></i><i></i>谈话<i></i>？”
“<i></i><i></i>。”
女<i></i>摇头，她<i></i>
什么<i></i>没<i>€</i>呢。
“<i></i><i></i><i></i>感觉<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>，黑框眼镜男<i>€</i><i></i>跟短<i></i>女<i></i><i></i>似<i></i>话，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>话<i></i>立刻告诉<i></i><i></i>。”
女<i></i>嘴角<i></i>翘，“嗯，<i></i>知道。”
“刚才玲玲<i></i>跟<i></i><i>€</i><i></i>差<i></i><i></i><i></i>话。”
“<i></i>吗？”
黑框眼镜男推<i></i>推鼻梁<i></i><i></i>镜架。
“<i></i>啊。”
<i></i>知道什么<i></i>候<i></i><i></i><i></i>短<i></i>女<i></i>笑<i></i><i></i>几<i></i>狡黠，“夏苏文，<i></i><i></i><i></i>很遗憾？<i></i>己<i></i><i></i>第<i></i><i></i><i>€</i><i></i>话<i></i><i></i>？”
“哎？”
黑框眼镜男刚想解释<i></i>什么，<i></i>听女<i></i><i></i>脸恍<i></i><i></i>悟<i></i>叫道，“啊，想<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>想<i></i><i></i><i></i>刚才想问什么<i></i>。”
“想问什么？”
被吓<i></i><i></i>跳<i></i>众<i></i>疑『惑』<i></i>问道。
女<i></i>没<i></i>顾<i></i><i></i>回<i></i>众<i></i><i></i><i></i>问，<i></i><i></i>眼神灼灼<i></i>看向萧骁，“萧骁，<i></i>想问<i></i><i></i>”
“<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>错觉？”
“但<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>怀疑<i></i>朋友<i></i>死<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>毒？”
她想<i></i><i></i><i></i>萧骁<i>〾</i><i></i>问<i></i>话，<i></i><i></i>惊讶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结论。
“虽<i></i><i></i>问<i></i><i></i><i></i>句<i></i>果<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朋友<i></i>话，<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思”
但<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧？”
萧骁微挑眉梢，刚<i></i><i></i>口，<i></i>见<i></i><i></i><i></i>女<i></i>手<i></i>伸，“停。”
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>。”
“<i></i>知道<i></i>想<i>€</i>什么。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>清楚<i></i>吧？”
女<i></i>挥<i></i>挥手，便兀<i></i>陷入<i></i><i></i>己<i></i>世界<i>⿺</i>。
突<i></i><i></i>猜想让她<i></i>情绪<i></i><i></i>激『荡』。
但<i></i>很快，她却<i></i>泄气<i></i>气球<i></i>般萎靡<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>今，朋友<i></i><i></i>什么<i></i>死<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？
她已<i></i>死<i></i>。
<i></i>己昨<i></i>才刚刚参<i></i><i></i>她<i></i>葬礼。
只<i></i>略微<i></i>想，<i></i>张黑白照片便清晰<i></i>浮<i></i><i></i><i></i>她<i></i>眼<i></i>。
照片<i></i><i></i><i></i>友『露』<i></i><i></i>她<i></i>直熟悉<i></i>笑容。
明媚<i></i>朗。
<i></i><i></i><i></i>笑容却被永远<i></i>格<i></i><i></i>照片<i></i>，存<i></i><i></i>她<i></i>回忆<i>⿺</i><i></i>。
她突<i></i><i></i><i></i>意兴阑珊。
房<i></i><i></i><i></i>片安静。
看<i></i>女<i></i>黯淡<i></i>脸『色』，没<i></i><i></i><i></i>声。
萧骁垂眼看向怀<i></i><i></i><i></i>白狐，伸手<i></i>某只妖怪顺『**』。
阿九<i></i><i></i>没<i></i>吃<i></i>蛋糕<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>兴。
阿白<i></i><i></i>。
缠<i></i><i></i>手腕<i></i><i></i><i></i>道<i></i>略微<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“呃？”
女<i></i>突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>声低呼。
并<i></i>响亮<i></i>声音<i></i>此<i></i><i></i>屋<i></i><i></i>却<i></i>惊雷般炸响<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>耳际。
“怎么<i></i>，<i></i>昭？”
坐<i></i>女<i></i><i></i><i></i>沙<i></i>扶手<i></i><i></i>短<i></i>女<i></i>立即低头看<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>哪<i></i><i></i>舒服吗？”
“<i></i>昭？”
<i></i>头男<i></i>跟黑框眼镜男<i></i>担<i></i><i></i>围<i></i><i></i><i></i>。
被围<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>女<i></i>眨<i></i>眨眼睛，<i></i><i></i>众<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑，又很<i></i>感<i></i>，“<i></i>没<i></i>。”
“只<i></i>突<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>胸闷。”
“<i></i>概<i></i><i></i>房<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，空气<i></i><i></i><i></i>够<i></i>吧。”
“<i></i>窗户<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
“哦哦，窗户。”
短<i></i>女<i></i><i></i>身<i></i><i></i>向窗台走<i></i>。
却被黑框眼镜男拦住<i></i><i></i>路，“夏”
剩<i></i><i></i>话<i></i><i></i>映入眼帘<i></i><i></i><i></i>严肃<i></i>侧脸<i></i>消声<i></i>。
短<i></i>女<i></i><i></i><i></i>困『惑』<i></i>皱<i></i>眉头。
“<i></i>昭。”
虽<i></i>拦住<i></i>短<i></i>女<i></i>，黑框眼镜男却没<i></i>看向短<i></i>女<i></i>，目光<i></i>瞬<i></i>离坐<i></i>沙<i></i><i></i>、捂<i></i>胸口<i></i>女<i></i>身<i></i>。
“窗户<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>刚才<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>窗<i></i>。”
毕竟<i></i><i></i>候<i></i><i></i>秋<i></i>气爽<i></i><i></i>候，晚<i></i><i></i>空气很<i></i>舒爽宜<i></i>。
“<i></i>吗？”
女<i></i>喃喃<i></i>声，头<i></i><i></i><i></i>垂<i></i><i></i>几<i></i>，“<i></i><i></i>怎么<i></i>觉<i></i>胸<i></i>么闷呢？”
“<i></i>像越<i></i>越闷<i></i>。”
她伸手敲<i></i>几<i></i><i></i>己<i></i>胸腔，似乎想<i></i><i></i>股憋闷<i></i>感觉打散。
“<i></i><i></i>窗边站<i></i><i></i>。”
她<i></i>身，<i></i><i></i><i></i><i></i>却撞<i></i><i></i>沙<i></i><i></i>扶手。
“<i></i>昭！”
短<i></i>女<i></i>跟<i></i>头男<i></i><i></i><i></i>扶住<i></i>女<i></i><i></i><i></i>歪倒<i></i>身<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
女<i></i><i></i><i></i>想道谢，身<i></i>却<i></i><i></i><i></i>更<i></i>弯曲<i></i>几<i></i>。
<i></i>难受。
<i></i><i></i>呼吸<i></i>畅<i></i>感觉
她突<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>久远<i></i>记忆。11
阿九<i></i><i></i>没<i></i>吃<i></i>蛋糕<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>兴。
阿白<i></i><i></i>。
缠<i></i><i></i>手腕<i></i><i></i><i></i>道<i></i>略微<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“呃？”
女<i></i>突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>声低呼。
并<i></i>响亮<i></i>声音<i></i>此<i></i><i></i>屋<i></i><i></i>却<i></i>惊雷般炸响<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>耳际。
“怎么<i></i>，<i></i>昭？”
坐<i></i>女<i></i><i></i><i></i>沙<i></i>扶手<i></i><i></i>短<i></i>女<i></i>立即低头看<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>哪<i></i><i></i>舒服吗？”
“<i></i>昭？”
<i></i>头男<i></i>跟黑框眼镜男<i></i>担<i></i><i></i>围<i></i><i></i><i></i>。
被围<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>女<i></i>眨<i></i>眨眼睛，<i></i><i></i>众<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑，又很<i></i>感<i></i>，“<i></i>没<i></i>。”
“只<i></i>突<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>胸闷。”
“<i></i>概<i></i><i></i>房<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，空气<i></i><i></i><i></i>够<i></i>吧。”
“<i></i>窗户<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
“哦哦，窗户。”
短<i></i>女<i></i><i></i>身<i></i><i></i>向窗台走<i></i>。
却被黑框眼镜男拦住<i></i><i></i>路，“夏”
剩<i></i><i></i>话<i></i><i></i>映入眼帘<i></i><i></i><i></i>严肃<i></i>侧脸<i></i>消声<i></i>。
短<i></i>女<i></i><i></i><i></i>困『惑』<i></i>皱<i></i>眉头。
“<i></i>昭。”
虽<i></i>拦住<i></i>短<i></i>女<i></i>，黑框眼镜男却没<i></i>看向短<i></i>女<i></i>，目光<i></i>瞬<i></i>离坐<i></i>沙<i></i><i></i>、捂<i></i>胸口<i></i>女<i></i>身<i></i>。
“窗户<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>刚才<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>窗<i></i>。”
毕竟<i></i><i></i>候<i></i><i></i>秋<i></i>气爽<i></i><i></i>候，晚<i></i><i></i>空气很<i></i>舒爽宜<i></i>。
“<i></i>吗？”
女<i></i>喃喃<i></i>声，头<i></i><i></i><i></i>垂<i></i><i></i>几<i></i>，“<i></i><i></i>怎么<i></i>觉<i></i>胸<i></i>么闷呢？”
“<i></i>像越<i></i>越闷<i></i>。”
她伸手敲<i></i>几<i></i><i></i>己<i></i>胸腔，似乎想<i></i><i></i>股憋闷<i></i>感觉打散。
“<i></i><i></i>窗边站<i></i><i></i>。”
她<i></i>身，<i></i><i></i><i></i><i></i>却撞<i></i><i></i>沙<i></i><i></i>扶手。
“<i></i>昭！”
短<i></i>女<i></i>跟<i></i>头男<i></i><i></i><i></i>扶住<i></i>女<i></i><i></i><i></i>歪倒<i></i>身<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
女<i></i><i></i><i></i>想道谢，身<i></i>却<i></i><i></i><i></i>更<i></i>弯曲<i></i>几<i></i>。
<i></i>难受。
<i></i><i></i>呼吸<i></i>畅<i></i>感觉
她突<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>久远<i></i>记忆。11
阿九<i></i><i></i>没<i></i>吃<i></i>蛋糕<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>兴。
阿白<i></i><i></i>。
缠<i></i><i></i>手腕<i></i><i></i><i></i>道<i></i>略微<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“呃？”
女<i></i>突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>声低呼。
并<i></i>响亮<i></i>声音<i></i>此<i></i><i></i>屋<i></i><i></i>却<i></i>惊雷般炸响<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>耳际。
“怎么<i></i>，<i></i>昭？”
坐<i></i>女<i></i><i></i><i></i>沙<i></i>扶手<i></i><i></i>短<i></i>女<i></i>立即低头看<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>哪<i></i><i></i>舒服吗？”
“<i></i>昭？”
<i></i>头男<i></i>跟黑框眼镜男<i></i>担<i></i><i></i>围<i></i><i></i><i></i>。
被围<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>女<i></i>眨<i></i>眨眼睛，<i></i><i></i>众<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑，又很<i></i>感<i></i>，“<i></i>没<i></i>。”
“只<i></i>突<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>胸闷。”
“<i></i>概<i></i><i></i>房<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，空气<i></i><i></i><i></i>够<i></i>吧。”
“<i></i>窗户<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
“哦哦，窗户。”
短<i></i>女<i></i><i></i>身<i></i><i></i>向窗台走<i></i>。
却被黑框眼镜男拦住<i></i><i></i>路，“夏”
剩<i></i><i></i>话<i></i><i></i>映入眼帘<i></i><i></i><i></i>严肃<i></i>侧脸<i></i>消声<i></i>。
短<i></i>女<i></i><i></i><i></i>困『惑』<i></i>皱<i></i>眉头。
“<i></i>昭。”
虽<i></i>拦住<i></i>短<i></i>女<i></i>，黑框眼镜男却没<i></i>看向短<i></i>女<i></i>，目光<i></i>瞬<i></i>离坐<i></i>沙<i></i><i></i>、捂<i></i>胸口<i></i>女<i></i>身<i></i>。
“窗户<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>刚才<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>窗<i></i>。”
毕竟<i></i><i></i>候<i></i><i></i>秋<i></i>气爽<i></i><i></i>候，晚<i></i><i></i>空气很<i></i>舒爽宜<i></i>。
“<i></i>吗？”
女<i></i>喃喃<i></i>声，头<i></i><i></i><i></i>垂<i></i><i></i>几<i></i>，“<i></i><i></i>怎么<i></i>觉<i></i>胸<i></i>么闷呢？”
“<i></i>像越<i></i>越闷<i></i>。”
她伸手敲<i></i>几<i></i><i></i>己<i></i>胸腔，似乎想<i></i><i></i>股憋闷<i></i>感觉打散。
“<i></i><i></i>窗边站<i></i><i></i>。”
她<i></i>身，<i></i><i></i><i></i><i></i>却撞<i></i><i></i>沙<i></i><i></i>扶手。
“<i></i>昭！”
短<i></i>女<i></i>跟<i></i>头男<i></i><i></i><i></i>扶住<i></i>女<i></i><i></i><i></i>歪倒<i></i>身<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
女<i></i><i></i><i></i>想道谢，身<i></i>却<i></i><i></i><i></i>更<i></i>弯曲<i></i>几<i></i>。
<i></i>难受。
<i></i><i></i>呼吸<i></i>畅<i></i>感觉
她突<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>久远<i></i>记忆。11
阿九<i></i><i></i>没<i></i>吃<i></i>蛋糕<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>兴。
阿白<i></i><i></i>。
缠<i></i><i></i>手腕<i></i><i></i><i></i>道<i></i>略微<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“呃？”
女<i></i>突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>声低呼。
并<i></i>响亮<i></i>声音<i></i>此<i></i><i></i>屋<i></i><i></i>却<i></i>惊雷般炸响<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>耳际。
“怎么<i></i>，<i></i>昭？”
坐<i></i>女<i></i><i></i><i></i>沙<i></i>扶手<i></i><i></i>短<i></i>女<i></i>立即低头看<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>哪<i></i><i></i>舒服吗？”
“<i></i>昭？”
<i></i>头男<i></i>跟黑框眼镜男<i></i>担<i></i><i></i>围<i></i><i></i><i></i>。
被围<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>女<i></i>眨<i></i>眨眼睛，<i></i><i></i>众<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑，又很<i></i>感<i></i>，“<i></i>没<i></i>。”
“只<i></i>突<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>胸闷。”
“<i></i>概<i></i><i></i>房<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，空气<i></i><i></i><i></i>够<i></i>吧。”
“<i></i>窗户<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
“哦哦，窗户。”
短<i></i>女<i></i><i></i>身<i></i><i></i>向窗台走<i></i>。
却被黑框眼镜男拦住<i></i><i></i>路，“夏”
剩<i></i><i></i>话<i></i><i></i>映入眼帘<i></i><i></i><i></i>严肃<i></i>侧脸<i></i>消声<i></i>。
短<i></i>女<i></i><i></i><i></i>困『惑』<i></i>皱<i></i>眉头。
“<i></i>昭。”
虽<i></i>拦住<i></i>短<i></i>女<i></i>，黑框眼镜男却没<i></i>看向短<i></i>女<i></i>，目光<i></i>瞬<i></i>离坐<i></i>沙<i></i><i></i>、捂<i></i>胸口<i></i>女<i></i>身<i></i>。
“窗户<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>刚才<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>窗<i></i>。”
毕竟<i></i><i></i>候<i></i><i></i>秋<i></i>气爽<i></i><i></i>候，晚<i></i><i></i>空气很<i></i>舒爽宜<i></i>。
“<i></i>吗？”
女<i></i>喃喃<i></i>声，头<i></i><i></i><i></i>垂<i></i><i></i>几<i></i>，“<i></i><i></i>怎么<i></i>觉<i></i>胸<i></i>么闷呢？”
“<i></i>像越<i></i>越闷<i></i>。”
她伸手敲<i></i>几<i></i><i></i>己<i></i>胸腔，似乎想<i></i><i></i>股憋闷<i></i>感觉打散。
“<i></i><i></i>窗边站<i></i><i></i>。”
她<i></i>身，<i></i><i></i><i></i><i></i>却撞<i></i><i></i>沙<i></i><i></i>扶手。
“<i></i>昭！”
短<i></i>女<i></i>跟<i></i>头男<i></i><i></i><i></i>扶住<i></i>女<i></i><i></i><i></i>歪倒<i></i>身<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
女<i></i><i></i><i></i>想道谢，身<i></i>却<i></i><i></i><i></i>更<i></i>弯曲<i></i>几<i></i>。
<i></i>难受。
<i></i><i></i>呼吸<i></i>畅<i></i>感觉
她突<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>久远<i></i>记忆。11
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 虞晚枝 的《病美人的万物杂货铺》最快更新
第176章 第 176 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
