第179章 第 179 章
作品:《病美人的万物杂货铺》 《病美<i></i><i></i>万<i></i>杂货铺》最<i></i>章节 第179章 第 179 章
“最<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
远空<i></i><i></i><i></i>片漆黑，瞧<i></i><i></i>半<i></i>晨光，倒<i></i>月色<i></i>依旧明媚，但<i></i>知夜色将尽。又<i></i><i></i><i></i><i></i>晴<i></i>。<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>荷园<i></i><i></i>原<i></i>，连续<i></i><i></i><i></i>晴<i></i><i></i><i></i><i></i>惹<i></i>厌烦。
没<i></i><i></i>喜欢<i></i>直雨<i></i>，<i></i>没<i></i><i></i>喜欢<i></i>直晴<i></i>。总<i></i><i></i>头<i></i>照，总<i></i>阴雨绵绵。
李缘立<i></i>墙头，望<i></i>远处<i></i><i></i><i></i>夜<i></i>显<i></i>黑漆漆<i></i>江流。江风很<i></i>，吹<i></i><i></i>衣衫猎猎<i></i>响。长须偏偏<i></i>模<i></i>，配<i></i>背<i></i><i></i><i></i>长剑，<i></i><i></i>剑客呀。<i></i><i></i>叠云<i></i>五<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>，却没<i></i>登基<i></i>皇；<i></i><i></i>惊艳<i></i><i></i><i></i>百岁剑仙，未<i></i><i></i>期，却<i></i><i></i><i></i>五<i></i><i></i>“死”<i></i><i></i>场决斗。
随<i></i><i></i><i></i>声音，<i></i>道墨痕落<i></i>。
唐康<i></i>眼角总<i></i>带<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>疲惫，语气总<i></i>沉沉，像<i></i><i></i>头压<i></i><i></i>许<i></i><i></i>。“她让<i></i>推迟<i></i><i></i><i></i>。”
李缘皱眉问：“白薇？”
唐康<i></i>头，“明<i></i><i></i>暮。”
李缘问：“<i></i><i></i>该<i></i>她<i>€</i><i></i><i></i>什么选<i></i>今夜<i></i><i></i>吧？”
唐康道：“<i>€</i><i></i>，但她<i></i>意<i></i>此。”
“<i></i>何？她<i></i>真愿意<i></i>承受痛苦吗？”李缘<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>智<i></i><i></i><i></i>。”
唐康摇头，“没<i></i><i></i><i></i>绝<i></i><i></i>智<i></i>。即便<i></i>至圣先师，<i></i>曾犯<i></i>千<i></i>文逆<i></i>错误。<i></i><i></i><i></i><i></i>解她<i></i>抉择，她<i></i><i></i>愿承认<i></i><i></i><i></i>选择。”
李缘<i>€</i>：“<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>影响结果。”<i></i><i></i>目光<i></i>剑<i></i>般锋利。<i></i><i></i>场<i></i>局走<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>历<i></i>太<i></i>磕磕绊绊。
“只<i></i><i></i>落星<i></i>告破<i></i>完<i></i><i></i><i></i><i></i>。只<i></i><i></i>今晚<i></i><i></i><i></i>星辰<i>〾</i><i></i>归向<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>替她免<i></i>痛苦<i></i>已。”唐康<i>€</i><i></i>，眼<i></i><i></i><i></i>缥缈，“只<i></i><i></i><i></i>看<i></i>，或许她<i></i>痛苦并<i></i><i></i><i></i>此。罢<i></i>，终归<i></i><i></i>般<i></i>，<i></i><i></i><i></i>她<i></i>吧。”
李缘沉默<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿才问：“偷梁换柱<i>〾</i><i></i><i></i>局<i></i>。<i></i>知道<i></i><i></i>谁吗？”
“<i></i>局<i></i><i></i>知道，但<i></i><i></i>局<i></i><i></i>知道<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>视<i></i>眼，没<i></i><i></i><i></i>破<i></i><i></i><i></i>身份。<i></i><i></i><i></i><i></i>知肚明。
“<i></i><i></i><i></i>何<i></i>局<i></i>？真<i></i>只<i></i><i></i><i></i>南山先<i></i>吗？”
唐康<i>€</i>：“没<i></i>南山先<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i>午<i></i>局，但<i></i><i></i><i></i>话，<i></i>给<i></i><i></i>增<i></i>难<i></i>。南山先<i></i>提<i></i>让<i></i><i></i>局<i></i>，免<i></i><i></i><i></i><i></i>麻烦，让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坐<i></i>渔利<i>〾</i><i></i>。”
“<i></i>么<i>€</i><i></i>，另<i></i>几<i></i><i></i>只<i></i><i></i>增<i></i>麻烦<i></i>？”
唐康
深深<i></i><i>€</i>：“<i></i>早<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>场<i></i>局。无论<i></i>何，结果<i></i><i></i><i></i>改变，<i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>结果<i></i>麻烦程<i></i><i></i>已。”
李缘顿<i></i>顿，<i></i>禁问：“<i></i>此，儒<i></i><i></i>底付<i></i><i></i><i></i>少？”
唐康幽幽<i>€</i>：“付<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>。儒<i>〾</i><i></i><i></i>千<i></i>未诞<i></i><i></i><i></i>圣<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i>局啊。”
“黑<i></i><i></i><i></i><i></i>缘值<i></i><i></i>般吗？<i></i><i></i>千<i></i><i></i>场世难，<i></i>般沉<i></i><i></i>代价。”
“<i></i><i></i><i></i>段<i></i><i></i>黑石城<i></i>圣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>何？”
唐康摇头<i>€</i>：“<i></i><i></i>知道。”
“长山先<i></i>呢？”
“<i></i>提<i></i><i></i>东土<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>件<i></i>。”
李缘呼<i></i>口气，“总<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>解，总<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>解。”
“<i></i>次结束<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>州吗？”唐康问：“留<i></i>叠云<i></i>，太委屈<i></i><i></i>。”
李缘轻笑<i></i>声，“<i></i><i>€</i><i></i><i></i>。倒<i></i>圣<i></i><i></i>，先<i></i><i>€</i><i></i>，首字<i></i><i></i>……”
唐康<i></i>头：“<i></i><i>€</i><i></i>便<i></i><i></i>做<i></i>，<i></i><i></i><i></i>讲<i></i>堂课<i></i>已，<i></i>算什么。”
李缘<i></i>笑，“<i></i>圣<i></i><i></i><i></i>叠云<i></i><i>〾</i>辈讲课，<i></i>值<i></i><i></i>。”
夜色，<i></i><i></i>句<i></i>句言语<i>⿺</i>，渐渐褪<i></i>。惊觉<i></i><i></i><i></i>光，终<i></i><i></i>山头照耀<i></i><i></i>。
“<i></i>始<i></i>。”
“<i></i>啊，<i></i>始<i></i>。”
……
“姐姐今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么早啊。”
修仙<i>〾</i><i></i><i></i>睡觉<i></i>打坐。莫芊芊倾吐<i></i><i></i>夜积累<i></i>浊气，整<i></i><i></i>沐浴<i></i>清晨<i></i><i></i>华<i>〾</i><i>⿺</i>，吸收<i></i>珍贵<i></i>精气，身<i></i>周围萦绕<i></i>浅淡<i></i>光彩。她回头看<i></i><i></i>屋<i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i>白薇。
“最<i></i><i></i><i></i><i></i>嘛。”白薇笑<i></i><i>€</i>。
莫芊芊微顿，立马蹙<i></i><i></i>眉。习惯<i></i><i></i>几<i></i>白薇<i></i>轻松欣喜，连她<i></i>几乎<i></i>忘却<i></i><i></i><i></i><i></i>沉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。她<i></i>鲠<i></i>喉，<i></i>知<i>€</i><i></i>什么，<i></i><i></i>想<i></i>悲伤<i></i>神情<i></i>让白薇难<i></i><i></i>笑<i></i>没<i></i>。
<i></i>啊，最<i></i><i></i><i></i><i></i>。荷园<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>白薇<i></i>最<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>帮姐姐梳洗吧。”莫芊芊<i>€</i>。
白薇看<i></i>看她，抿<i></i>嘴<i></i>头。
梳妆镜<i></i>，白薇坐<i></i>看<i></i>镜<i></i><i></i><i></i>莫芊芊，莫芊芊站<i></i>看<i></i>镜<i></i><i></i><i></i>白薇。别<i></i><i></i>视<i></i>交织<i></i>，满<i></i>复杂<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>难舍难<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i>什么<i></i>明白，什么<i></i>懂，便<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>口。
白薇问：“<i></i>久回<i></i>啊？”
“最<i></i><i></i><i></i>候吧。”
“<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，没必<i></i>留<i></i>。<i></i><i></i><i></i>早<i></i>走吧。”
莫芊芊顿<i></i>顿，“又<i></i><i></i><i></i>早，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
白薇柔声<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>。让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>再<i></i>看<i></i><i></i>副模<i></i><i></i>。”
她接<i></i>又问：“芊芊，<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>呢？”
“认真，知<i></i>，安静，<i></i>很瘦。”莫芊芊<i>€</i>，<i>€</i><i></i>便笑<i></i>：“但<i></i>任<i></i>，倔强，死脑筋，姐姐认<i></i><i></i><i></i>别<i></i>怎么<i>€</i><i></i><i></i>管<i></i>。”
“嘿！<i></i><i></i><i></i>真<i></i>看<i></i><i></i>吗！亏<i></i><i></i>准备<i></i>扬<i></i><i></i><i></i>呢。”白薇怪道，<i>€</i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i>。
笑停<i></i><i></i>，白薇深吸<i></i>口气，幽幽沉沉<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i>认真，知<i></i>，安静，任<i></i>，倔强死脑筋<i></i>姐姐吧，<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“什么？”莫芊芊<i></i>愣。
白薇轻声<i>€</i>：“回<i></i>吧，芊芊。”
莫芊芊没<i></i><i></i><i></i><i></i>，沉默<i></i>，手<i></i><i></i>轻轻<i></i>替白薇梳<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，她问：“姐姐<i></i>记<i></i><i></i><i></i>第<i></i>次遇<i></i><i></i><i></i>候吗？”
“记<i></i>，五<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>雨夜。”
“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>雨夜，很<i></i><i></i>雨，<i></i><i></i><i></i><i></i>沉桥江<i></i><i></i>桥<i></i>冲垮<i></i><i></i>座。<i></i><i></i><i></i>候<i></i>才<i></i><i></i>岁，照姐姐<i></i>话<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>‘脸<i></i>没长<i></i><i></i><i></i>丫头’。”莫芊芊笑<i></i><i>€</i>：“眨眼<i></i>，<i></i><i></i><i></i>九<i></i>。”
“芊芊！”白薇<i></i>背<i></i>抓住莫芊芊颤抖<i></i>手：“别再<i>€</i><i></i>，<i></i>记<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>记<i></i>。”
莫芊芊渴求<i></i>般，问道：“<i></i><i></i>直记<i></i>吗？”
白薇沉默<i></i>。她<i></i><i></i><i></i>知<i></i>何回答，<i></i><i></i>回答<i></i>必<i></i><i></i>旁<i></i>难<i></i><i></i>否<i></i>，唐康<i></i>她<i>€</i><i></i>，<i></i>神<i></i>褪<i></i>凡<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>忘掉<i></i>切**。
<i></i>滴温热落<i></i>她脖<i></i><i></i>。
“芊芊，<i></i>长<i></i><i></i>。”白薇轻声<i>€</i>。<i></i>啊，长<i></i><i></i>，伤<i></i><i></i><i></i>候<i></i>再像<i></i><i></i><i></i>般，扑<i></i><i></i>己怀<i></i>号啕<i></i>哭。
莫芊芊<i></i>言<i></i><i></i>，默默<i></i><i></i>白薇梳<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，温柔无比。
“姐姐，<i></i><i></i>。”莫芊芊笑<i></i><i>€</i>，<i></i>似<i></i>再伤<i></i>。
隔<i></i><i></i><i></i>镜<i></i>，白薇<i></i>依旧<i></i>看<i></i>莫芊芊<i></i>强装<i></i><i></i><i></i>笑脸，<i></i>感受<i></i>她<i></i>渴盼回<i></i><i></i><i></i><i></i>强烈愿望。<i></i>份愿望，<i></i><i></i>么<i></i>纯真，<i></i>么<i></i>孤零零。让她<i></i>忍<i></i>打破，更<i></i><i></i>愿意<i></i><i></i><i></i>。她几乎<i></i>颤抖<i></i>，压抑住声音<i></i><i></i>嘶哑，<i>€</i>：“回<i></i>吧，芊芊。”
颤抖，但<i></i>决绝。
莫芊芊笑容凝固住，央求<i></i>问：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”她<i></i>语气<i></i>么<i></i>低沉，<i></i>么<i></i>难受。
白薇听<i></i><i></i>般话，<i></i><i></i>涌<i></i><i></i>无限<i></i>情感
。五<i></i><i></i><i></i><i></i>滴汇聚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>潮<i></i>，丝毫<i></i>客气<i></i>冲刷<i></i>她<i></i>底<i></i>防<i></i>。她<i></i><i></i>清楚，<i></i>己绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丝毫<i></i>柔弱，<i></i><i></i><i></i>丝毫<i></i><i></i>舍，更<i></i><i></i>难<i></i>伤<i></i>流泪，<i></i><i></i>别<i></i><i></i>候，总<i></i>绷住情绪，总<i></i>决绝，总<i></i><i></i>剪<i></i>断，<i></i><i></i>乱。
她垂<i></i>头，<i></i>敢<i></i>看镜<i></i><i></i><i></i>莫芊芊，像<i></i><i></i>她难<i></i><i></i>安慰她<i></i>般轻声<i>€</i>：“回<i></i>吧，芊芊。”
<i></i>声落<i></i>，声声落<i></i>。
莫芊芊绝望<i></i>看<i></i>镜<i></i><i></i><i></i>白薇，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>句话<i></i>。<i></i>肯接受，但<i></i><i></i><i></i><i></i>接受。
百般愁绪<i></i><i></i><i></i>声悲戚。
<i></i>知<i></i><i></i><i></i>久，白薇才抬<i></i>头<i></i>，朝镜<i></i><i></i>看<i></i>，身<i></i>已<i></i><i></i>片空荡。
无<i></i>立<i></i>她身<i></i>。
<i></i><i></i>刻，白薇忽<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>宅院<i></i><i></i>，<i></i>空荡，空荡<i></i>只<i></i>她孤零零<i></i><i></i><i></i>，空荡<i></i><i></i>似<i></i>处<i></i><i></i><i></i>住风，尽<i></i>吹<i></i><i></i>，吹<i></i>她浑身<i></i>冷。她缩紧身<i></i>，颤抖<i></i>，努<i></i>憋住<i></i>让眼泪流<i></i><i></i>。莫芊芊<i></i>离<i></i><i></i>压垮她绷紧神<i></i><i></i>最<i></i><i></i>根稻草，<i></i><i></i><i></i>神<i></i>恐惧，<i></i>孤独<i></i>恐惧，<i></i>忘记<i></i>切<i></i>恐惧爆<i></i><i></i><i></i>，让她此刻脆弱<i></i>像<i></i><i></i>张纸，<i></i>撕即破。
眼泪<i></i><i></i>憋<i></i>住呀。
朦胧<i></i>雾气<i>⿺</i>，<i></i>知<i></i>什么<i></i>候，白薇忽<i></i>瞧见镜<i></i><i></i><i></i>己背<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>立<i></i><i></i><i></i>静静<i></i>看<i></i><i></i>己。
她猛<i></i>回<i></i>头<i></i>，<i></i>确认<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>。直<i></i>她将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>装<i></i>眼<i></i>，才确认<i></i>。
原<i></i>，真<i></i><i></i><i></i><i></i>站<i></i><i></i>己身<i></i>啊。
“<i></i>哭吗？”叶<i></i>问。
白薇转<i></i>头，<i></i><i></i>抹掉眼泪，“没<i></i>，没<i></i>哭。”
“<i></i>看见眼泪<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>抽泣。”
“没<i></i>，<i></i>没<i></i>。”
<i>€</i><i></i>，白薇又止<i></i>住<i></i>抽泣<i></i><i></i><i></i>。
叶<i></i>明白，<i></i>己没看错，她<i></i>确<i></i><i></i>倔强<i></i>服输<i></i>女<i></i>。
“<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>？”白薇眼睛<i></i><i></i>红<i></i>，<i></i>肯转<i></i>身，背<i></i><i></i>问。
叶<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>找<i></i>。刚才敲<i></i><i></i><i></i><i></i>儿门，没见<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。”
白薇抱怨：“<i></i>礼貌，<i></i><i></i><i></i>改。”
叶<i></i>无奈，“<i></i>吧。”
“<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>马<i></i><i></i><i></i>。”
叶<i></i><i></i><i></i>头，转身离<i></i>，回<i></i>院<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，白薇才<i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i>，眼睛依旧<i></i>肉眼<i></i>见<i></i>泛红，只<i></i>没<i></i><i></i>泪痕。
“<i></i>什么<i></i>么早？”白
薇<i></i>头便问。
<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>午<i></i>午<i></i>晚<i></i>，今<i></i>却<i></i>么早。
“最<i></i><i></i><i></i>嘛，<i></i><i></i>睡懒觉。”叶<i></i>岔<i></i>话题，“芊芊姑娘呢？”<i></i>知道莫芊芊已<i></i>离<i></i><i></i>，但<i></i><i></i>想看看白薇<i></i><i></i><i></i>。
白薇<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>？叶<i></i>见此又问：“什么<i></i>？<i></i>哪儿<i></i>？”
“瞎管。”<i></i>句话<i></i><i></i>叶<i></i>给打<i></i><i></i>。
叶<i></i>稍顿，没<i></i>再追问。<i></i>知道，白薇<i></i>够很轻松<i></i><i></i><i></i><i></i>藏<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>走走吧。”叶<i></i><i>€</i>。
“<i></i><i></i>没吃饭。”
叶<i></i>问：“<i></i><i></i><i></i>试试<i></i><i></i>手艺？”
白薇摇头，“<i></i><i></i>己做。”
叶<i></i>又顿<i></i>顿，<i></i>印象<i></i>，白薇<i></i>第<i></i><i></i>拒绝<i></i>做饭<i></i><i></i>。
见<i></i>白薇<i></i>身<i></i><i></i><i></i>厨房，叶<i></i><i></i>知道<i>€</i><i></i>什么，<i></i>意识<i></i><i>€</i>：“<i></i>吃<i></i><i></i>，做<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
白薇转<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>声。
<i></i><i></i><i></i>刻钟<i></i><i></i><i></i>，白薇便<i></i>持<i></i><i></i><i></i>己<i></i>饭菜，并没<i></i>什么<i></i>鱼<i></i>肉，<i></i><i></i>简单<i></i><i></i>常菜。
饭桌<i></i>，白薇意<i></i><i></i>吃，<i></i>知咸淡<i></i>充饥。
“<i></i>枳香楼<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>己做饭吗？”
白薇<i>€</i>：“<i></i>口味<i></i><i></i>，吃<i></i>惯别<i></i><i></i>饭菜。”
叶<i></i>挑<i></i>挑眉，<i></i>番话<i></i><i></i><i></i><i></i>喜<i></i>做饭<i></i><i></i><i></i>言<i></i><i></i><i></i><i></i>场挑战，“<i></i><i></i>啊，<i></i>做<i></i>饭菜<i></i>没<i></i>让别<i></i>吃<i></i>惯<i></i>。”
白薇看<i></i><i></i><i></i>眼，“瞎<i>€</i>。”
叶<i></i><i></i><i></i><i></i>解释，想<i></i>总<i></i><i></i><i></i>让她<i></i>服口服。
吃<i></i>饭<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>门。
稍<i></i><i></i>番修整，白薇忽<i></i>想<i></i>什么，“又娘呢？”她意识<i></i><i></i>像今<i></i><i></i>床<i></i><i></i>没<i></i>见<i></i><i></i>。
叶<i></i><i></i><i></i>意<i></i>看<i></i>看某<i></i><i></i>向，“或许<i></i><i></i>玩<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>己回<i></i>吗？”
白薇<i></i>没怎么担<i></i>，毕竟几<i></i><i></i>，又娘<i></i>跑<i></i><i></i><i></i>很<i></i>次<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>聪明，<i></i><i></i>己回<i></i>。”
叶<i></i><i></i><i></i>知道，又娘<i></i>猫<i></i><i></i><i></i><i></i>清净观<i></i>无<i></i>清净通宝<i></i>尊神像<i></i><i></i>守<i></i>。
白薇记<i></i>昨晚叶<i></i><i></i>她<i>€</i><i></i>带<i></i><i></i>盏灯，便<i></i><i></i>墙壁<i></i>取<i></i><i></i>盏灯<i></i>，“<i></i>昨<i></i>让<i></i>带<i></i>灯，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。怎么又<i></i><i></i>？”
叶<i></i><i></i><i></i><i></i>没打算<i></i><i></i>，但<i></i><i></i>知道若<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，估计白薇<i></i>愣<i></i>房<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿。
“想<i></i><i></i><i></i><i></i>嘛，哪<i></i><i></i>么<i></i><i></i>什么。”
白薇走<i></i>几步，认真看<i></i>
看叶<i></i><i>€</i>：“怪<i></i>很。”
“哪<i></i>怪<i></i>！”
白薇摇摇头，提<i></i>灯问：“白<i></i>提灯，<i></i><i></i><i></i>太奇怪？”
叶<i></i>打趣<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>提。”
白薇想<i></i>想，“算<i></i>，<i></i><i></i><i></i>依<i></i>。只<i></i><i></i>明白，<i></i>灯<i></i>底<i></i>什么<i></i>。”
“<i></i><i></i><i>€</i><i></i>吗，<i></i><i></i>帮<i></i>照亮黑暗。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>晴<i></i>啊。”
“总<i></i>太阳照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘛。”
……
荷园<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>告首<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>首字<i></i>，将<i></i><i></i>儒讲课。众<i></i>猜测<i></i>最<i></i><i></i><i></i>石祝半圣<i></i>临讲课，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>戈昂<i></i>半圣，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>棋<i></i><i></i>复盘<i></i><i></i>位老<i></i>辈<i></i>存<i></i>，<i></i><i></i><i></i>猜测<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>件<i></i>，荷园<i></i><i></i>没<i></i>放<i></i>消息<i></i>，<i></i><i></i>众<i></i><i></i><i></i>只<i></i>猜<i></i>猜，<i></i>论<i></i>哪<i></i>位<i></i>儒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>兴。毕竟，<i></i>儒讲课<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i>终<i></i><i></i><i></i><i></i>碰<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>府<i></i>边。原<i></i><i></i><i></i>石祝讲课，但<i></i><i></i>甄云韶<i></i><i></i>，<i></i><i></i>身已<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>州，便<i></i><i></i>戈昂<i></i>接<i></i><i></i>件<i></i><i></i>。但<i></i><i></i><i></i>昨夜，唐康找<i></i><i></i>戈昂<i></i>，提<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>讲课<i></i><i></i>。戈昂<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>接受，<i></i><i></i><i></i>诧异唐康<i></i><i></i><i></i><i></i>。单<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>府<i></i>院首<i></i>言，唐康<i></i><i></i>荷园<i></i><i></i>讲课，无疑<i></i>整<i></i>青梅<i></i>府<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>极<i></i><i></i><i></i>处，<i></i><i></i><i></i>先<i></i><i></i>角<i></i>讲，<i></i><i></i><i></i>众<i></i><i></i>够<i></i>幸听圣<i></i>讲课<i></i>感<i></i><i></i>兴。
<i></i><i></i>首字<i></i><i></i>唐康讲课<i></i>原<i></i>，戈昂<i></i><i></i><i></i>提<i></i><i></i>场<i></i><i></i>持告字<i></i><i></i>。
告字<i></i><i></i><i></i>并<i></i>长，旨<i></i><i></i>府向<i></i>众告知，青梅<i></i>府接<i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>向。诸<i></i>，<i></i><i></i>文<i></i><i></i>情况、招收<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>、<i></i>府<i></i>贤<i></i>君<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品、<i></i>府向<i></i>众<i></i>放游览<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>皆<i></i>，众<i></i>最看<i></i><i></i>便<i></i><i></i><i></i>次招收<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，毕竟参<i></i><i></i>类文<i></i>根<i></i><i></i>目<i></i>除<i></i><i></i>**长见识<i></i><i></i>，便<i></i>希望<i></i><i></i><i></i><i></i>够被<i></i><i></i>书院或者<i></i>府看<i></i>。
算<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>次招收<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>五<i></i><i></i>，<i></i><i></i>代只招<i></i><i></i>百六<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>无疑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>优秀<i></i>才。告字<i></i><i></i>宣布<i></i>，<i></i>府<i></i><i></i>预计<i></i>今<i></i><i></i>夕梅<i></i><i></i><i></i><i></i>春招收<i></i><i></i><i></i>代<i></i><i></i><i></i>，预计<i></i><i></i><i></i><i></i>百<i></i><i></i><i></i>。比<i></i><i></i>次<i></i><i></i>八<i></i><i></i>，<i></i><i></i>众<i></i>无疑<i></i><i></i><i></i>消息，<i></i>招总<i></i>比少招<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>依旧很少。
“戈院首告字<i></i><i></i><i></i>场<i></i>，<i></i>岂<i></i><i></i>意味<i></i>首字<i></i><i></i><i></i>石祝半圣？”何依依猜道。
居<i></i><i>€</i>：“指<i></i><i></i><i></i>府<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儒。”
何依依笑笑，“<i></i>算<i></i>
隐藏<i></i><i></i>儒，<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i>荷园<i></i><i></i><i></i>身吧，怎么<i></i><i></i>梅<i></i>或者五府<i></i>首<i></i><i></i>候吧。”
居<i></i><i>€</i>：“<i></i>谁知道啊，<i></i>次荷园<i></i>给<i></i><i></i>惊喜<i></i><i></i>少。<i></i>看，讲棋<i></i><i></i>位老<i></i>辈，弹琴<i></i>白薇姑娘，文气碑<i></i><i></i>南山先<i></i><i></i><i></i><i></i>意想<i></i><i></i>吗，指<i></i><i></i>今<i></i>首字<i></i><i></i>更<i></i>厉害<i></i><i></i><i></i>。”
“更厉害，<i></i><i></i>何<i></i>厉害……”
“看看<i></i>知道<i></i>呗。”
秦<i></i>月东张西望，似乎<i></i><i></i>找什么东西。
“姐姐，<i></i><i></i>找什么？”胡兰<i></i>奇问。
“<i></i><i></i>找老师啊，<i></i><i></i><i></i>早又<i></i><i></i><i></i><i></i>门<i></i>。”秦<i></i>月<i>€</i>，她<i></i>猜想，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找白薇姑娘<i></i>。<i></i><i></i>般想<i></i>，<i></i><i></i>头满满<i></i><i></i>奇几乎<i></i>溢<i></i><i></i>。
胡兰嘀咕道：“<i></i>几<i></i>荷园<i></i>，先<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>放养吗。”
“<i></i>该<i></i><i></i>，指<i></i><i></i><i></i><i></i>暗处观察<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>啊。”胡兰将信将疑。
……
<i></i>告字<i></i><i></i><i></i>举<i></i><i></i><i></i>候，骆风貌<i></i>已<i></i>爬<i></i><i></i>山<i></i>，<i></i>清净观<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>荷园<i></i><i></i>缘故，<i></i><i></i><i></i>清净观<i></i>并<i></i><i></i>，倒<i></i>真<i></i><i></i>几<i></i>清净<i>〾</i>意。<i></i><i></i>被祁盼山教训<i></i>番<i></i>，观<i></i>混吃<i></i>死<i></i>道士<i></i><i></i>再像<i></i><i></i><i></i>般嚣张，明目张胆<i></i>坑蒙拐骗，收敛<i></i>许<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>修炼<i></i><i></i><i></i>打坐<i></i>气。<i></i><i></i>休整<i></i><i></i>清净观没<i></i><i>〾</i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>么气派，若<i></i><i></i><i></i>积摆<i></i><i></i><i></i>，真<i></i><i></i>几<i></i>山野<i></i>感觉。
看<i></i><i></i><i></i>缕缕烟气，骆风貌<i></i>禁想<i></i><i></i>己刚<i></i>鞍山山神<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>夜夜<i></i><i></i>般烟气<i></i>熏陶<i></i>。想<i></i>，<i></i>难免<i></i>情<i></i><i></i>复杂。
站<i></i>清净观<i></i><i></i><i></i>断崖边，<i></i><i></i><i></i>眼看<i></i><i></i>明湖<i></i><i></i>貌，<i></i>将荷园<i></i><i></i>情况<i></i><i></i>收<i></i>眼底。骆风貌<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>未<i></i>观，便<i></i>直站<i></i><i></i><i></i>，<i></i>候<i></i>首字<i></i><i></i>始，便冲<i></i><i></i>殿，<i></i><i></i>神像<i></i><i></i>念<i></i>诵文。
<i></i><i></i>儿没站<i></i>久，骆风貌忽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>远处站<i></i><i></i>只白色<i></i>猫，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>般，默默<i></i>注视<i></i><i></i>荷园<i></i><i></i><i></i>场景。
骆风貌见<i></i>白猫颇<i></i>灵韵，浑身纯白无瑕，<i></i><i></i>眸<i></i>更<i></i>明丽异常，绝<i></i><i></i>山<i></i><i></i>野猫<i></i>，想必<i></i><i></i><i></i>观<i></i>做**<i></i><i></i>带<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>猫，<i>⿺</i><i></i>隔<i></i>端距离，<i></i>望<i></i><i></i><i></i>荷园<i></i><i></i>场景。骆风貌倒<i></i><i></i>奇<i></i>猫，<i></i><i></i><i></i>扭<i></i>头<i></i>看<i></i>，但<i></i><i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i>姿势，蹲坐<i></i>，<i></i><i></i><i></i>宅院门<i></i>威武<i></i>石狮<i></i>。
直<i></i>某<i></i>刻，<i></i>荷园<i></i><i></i><i></i>场<i></i><i></i><i></i>突<i></i><i></i>安静<i></i><i></i>，<i></i>府执教陈五六<i></i><i></i>通告首字<i></i><i></i>始<i></i>。骆风貌<i></i>
即便转身，朝<i></i>清净观走<i></i>，却<i></i>想<i></i>白猫比<i></i>更快，<i></i>步<i></i>步便跃<i></i><i></i><i></i><i></i>视野。
骆风貌收<i></i><i></i>，便走便将<i></i><i></i>文再<i></i>温<i></i>遍，确认无误<i></i>才直直<i></i>迈<i></i><i></i>殿<i></i>门。
……
<i></i>明湖<i></i><i></i><i></i><i></i>座很<i></i><i></i>灯塔，此刻，叶<i></i><i></i>白薇便<i></i><i></i><i></i>灯塔<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荷园<i></i>期<i></i><i></i><i></i>让闲杂<i></i><i></i><i></i><i></i>，但白薇持<i></i>甄云韶给她<i></i>身份令牌，凭借<i></i><i></i><i></i>，守卫灯塔<i></i><i></i>放<i></i><i></i>通<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>白薇<i></i>意<i></i><i></i><i></i>灯塔<i></i><i></i>，<i></i><i></i>租赁<i></i><i></i><i></i>船，<i></i><i></i>泛舟湖<i></i>。但叶<i></i><i></i><i></i>“站<i></i><i></i><i></i><i></i>，看<i></i>风景才<i></i>”<i></i><i></i><i></i>，<i></i>她<i></i><i></i>灯塔<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>灯塔<i></i>，风景<i></i><i></i><i></i>且<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>位置看荷园<i></i><i></i>场倒<i></i>很<i></i>错，将<i></i><i></i><i></i>场景尽收眼底，<i></i>论<i></i>底<i></i>密密麻麻<i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i>场<i></i><i></i>月台，<i></i>看<i></i><i></i>清<i></i>楚。<i></i><i></i>除<i></i>没<i></i><i></i>坐，<i></i>切<i></i><i></i>。
“<i></i>觉<i></i><i></i>首字<i></i><i></i><i></i>何<i></i>讲课？”叶<i></i>问。
白薇<i></i><i></i>解叶<i></i>问<i></i><i></i>问题<i></i>目<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>答道：“石祝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。按照资历<i></i><i></i>问，<i></i><i></i>确<i></i><i></i><i></i>讲最<i></i><i></i>适。”
“除<i></i><i></i>呢？”
“除<i></i><i></i>……看<i></i>次荷园<i></i><i></i>规模，<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>先<i></i>讲课，<i></i><i></i>只<i></i>戈昂<i></i><i></i>。”
“但<i></i><i></i>已<i></i><i></i>告字<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i>。”
白薇想<i></i>想，摇头：“<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>。”
叶<i></i>笑<i></i>问：“<i></i><i>€</i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位圣<i></i>？”
“圣<i></i>？”白薇<i></i><i></i><i></i>抖，“哪位圣<i></i>？”
“明安城只<i></i><i></i><i></i>圣<i></i>。”叶<i></i>看<i></i>远处，脸<i></i>带<i></i>笑意。
白薇瞥<i></i><i></i>眼叶<i></i><i></i>侧脸，身<i></i>颤<i></i>颤，“谁？”
“唐康圣<i></i>啊。”
白薇手<i></i><i></i>觉<i></i>捏<i></i>捏，问：“<i></i>怎么知道<i></i>？”
叶<i></i>看<i></i>她<i></i>眼，她稍稍低<i></i>低头，“明安城<i></i><i></i>异象<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗。”
白薇听此，浅浅<i></i>呼<i></i>口气，“<i></i><i></i>啊。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”叶<i></i>想<i></i><i></i>视她<i></i>双眼，但<i></i>她总<i></i><i></i>微妙<i></i>角<i></i>躲<i></i>。
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>沉默<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，叶<i></i>又问：“<i></i>记<i></i><i></i>棋盘世界<i></i><i></i>候吗？”
“怎么<i></i>？”
叶<i></i><i>€</i>：“<i></i>曾<i></i>棋笥<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>颗温热<i></i>棋<i></i>。”
白薇<i></i>头，“记<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想什么吗？”
白薇顿<i></i>顿，<i>€</i>：“<i></i>
<i>€</i><i></i><i></i><i></i>想什么，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i>€</i><i></i><i></i>真<i></i>假啊。”
叶<i></i>转<i></i>头，笑<i></i>笑，“<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>给<i></i><i></i>回答<i></i>真<i></i>假？”
“什么回答？”
“<i></i>颗棋<i></i><i></i>回答。”
白薇央求<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>让<i></i>猜<i></i>猜<i></i><i></i>吗。”她记<i></i><i></i><i></i>捏<i></i><i></i>枚棋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想什么，但<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>。
叶<i></i>呼<i></i>口气，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>猜<i></i>猜<i></i>啊。”
“<i></i>没让<i></i>猜。”
叶<i></i>陡<i></i>认真<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>问<i></i><i></i>件<i></i>，<i></i>告诉<i></i><i></i><i></i><i></i>话。”
白薇看<i></i>叶<i></i>认真<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>忽<i></i><i></i><i></i>害怕，<i></i>敢<i></i><i></i><i></i>，“算<i></i>。”她最<i></i><i></i><i></i>退缩<i></i>。
叶<i></i>没<i></i>逼她，看<i></i><i></i><i></i><i></i>荷园<i></i><i></i>场<i>€</i>：“芊芊姑娘<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>认真知<i></i><i></i><i></i>，向<i></i><i></i><i></i>犹犹豫豫。”
“没<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i>信<i></i>吗？”
白薇摇头，“只<i></i><i></i>怕<i></i><i></i><i></i>信<i></i>，没<i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>底<i></i>藏<i></i>久？”
“<i></i><i></i>想<i></i>知道。”
“或许——”叶<i></i><i>€</i><i></i>忽<i></i>停<i></i><i></i><i></i>。
白薇问：“或许什么？”
叶<i></i>看<i></i>她，摇<i></i>摇头。<i></i><i></i><i></i>想<i>€</i>“或许<i></i>早<i></i>知道<i></i>”，但<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>果<i>€</i><i></i><i></i>句话，<i></i>么今<i></i>将<i></i><i></i>欢<i></i>散。感情<i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i>公<i></i><i></i>，没<i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i>她，<i></i>没<i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>果<i></i><i></i>适<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>愿意告诉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”叶<i></i>问。
白薇抿<i></i>嘴，<i></i>头。
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
白薇<i>€</i>：“<i></i>知道。”她无<i></i><i>€</i><i></i>“没<i></i>”<i></i>话，她<i></i>想让叶<i></i>误<i></i>，<i></i>无<i></i><i>€</i><i></i>“<i></i>”<i></i>话，她<i></i>想凭空给<i></i><i></i>没<i></i>结果<i></i>希望。
叶<i></i>呼<i></i>口气，“<i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>句名言，‘<i></i><i></i><i></i>留给<i></i>准备<i></i><i></i><i></i>’，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i>何，<i></i><i></i>看<i></i>，<i></i>句话<i>€</i><i></i>真<i></i>。”
“什么意思？”白薇<i></i>明<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>此<i></i>，<i></i>场<i></i><i></i><i></i>声落<i></i>。
叶<i></i><i>€</i>：“看看首字<i></i>吧。”<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>明白<i></i>。”
<i></i>场<i></i>，<i></i>声落<i></i><i></i><i></i>陈五六登场<i></i><i></i>候。台<i></i><i></i>陈五六看<i></i><i></i><i></i><i></i>激<i></i>，<i></i>且<i></i>止<i></i>住<i></i>激<i></i>。<i></i><i></i>声音<i></i><i></i><i></i><i></i>份激<i></i><i></i><i></i>颤抖，“告字<i></i>结束<i></i>，马<i></i>便<i></i><i></i>次荷园<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>最精彩<i></i>首字<i></i><i></i>，诸位且静<i></i>守意，聆听<i></i>儒讲课。”<i></i>嘴<i></i>
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 虞晚枝 的《病美人的万物杂货铺》最快更新
第179章 第 179 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
