第177章 第 177 章
作品:《超英直播间[综英美]》 《超英直播<i></i>[综英美]》最<i></i>章节 第177章 第 177 章
<i></i><i></i>路<i></i><i></i>真<i></i><i></i>千难万阻！
<i></i><i></i><i></i>叶谦<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>端端<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
想<i></i><i></i><i></i>，福伯<i></i>再<i></i>次朝<i></i>叶谦投<i></i><i></i>感激<i></i>目光。
“<i></i><i></i><i></i>休息<i></i><i></i>儿吧。”
柳轻柔<i></i>口<i>€</i>道。
<i></i>叶谦迎目望<i></i>，却<i></i>忍<i></i>住惊叹<i></i><i></i><i></i>造<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>巨峰，<i></i><i></i><i></i><i></i>巨峰<i></i>背<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>刀削，<i></i>整光滑，让<i></i>难<i></i><i></i>信。
<i></i>巨峰<i></i><i></i>，则<i></i>蜿蜒<i></i><i></i>条溪<i></i>，密树<i></i>林，凉风飕飕，非常<i></i>清爽<i></i><i></i>。
护卫<i></i><i></i><i></i>河边，<i></i><i></i>喝<i></i>河流<i>⿺</i><i></i><i></i>，<i></i>河流<i></i>知道<i></i><i></i>哪<i></i><i></i><i></i>流淌<i></i><i></i><i></i>，喝<i></i><i></i>非常<i></i>甘甜解渴。
叶谦<i></i>喝<i></i><i></i><i></i>，感觉<i></i>喝<i></i>停<i></i><i></i><i></i><i></i>。
随<i></i>，<i></i><i></i><i></i>又吃<i></i>写干粮，倒<i></i><i></i><i></i>护卫<i></i><i></i>河<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>肥硕<i></i>鱼，<i></i><i></i>旁架<i></i>火架，<i></i>始烧烤。
<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>溪<i></i><i></i>但甘甜<i></i>口，<i></i><i></i><i></i>鱼<i></i>非常<i></i>肥硕，<i></i><i></i>只六七斤<i></i>，简直够吃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>鱼<i></i>非常<i></i>，护卫<i></i>忙乎<i></i><i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>足足<i></i><i></i><i></i>条，放<i></i>烤架<i></i><i></i>，<i></i><i></i>儿<i></i>功夫，<i></i>传<i></i><i></i>清香<i></i>味道，让<i></i>闻<i></i><i></i>食欲<i></i><i></i>。
柳轻柔坐<i></i>溪<i></i>边，叶谦<i></i><i></i><i></i>旁。
<i></i>听她<i>€</i>道：“<i></i><i></i>名叫落仙峰，传闻<i></i>仙<i></i><i></i>情<i></i>困，<i></i><i></i>九<i></i><i>〾</i><i></i>坠落，陨落<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>座山峰。”
随<i></i>又指<i></i><i></i>光滑<i></i>镜<i></i><i></i><i></i>：“传<i>€</i><i></i><i></i>仙<i></i><i></i>境<i></i><i></i>，虽<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>整整，但<i></i><i>⿺</i>却波澜<i></i>伏，精神层次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>境界，或许<i></i><i></i>缘<i></i><i></i><i></i><i></i>感受<i></i>仙<i></i><i></i><i></i>境。”
顿<i></i><i></i><i></i>，又道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>候父<i></i><i></i>常常带<i></i><i></i><i></i><i></i>玩，<i></i>最喜欢<i></i><i></i>山峰<i></i><i></i><i></i><i></i>棵甘果树，<i></i><i></i><i></i>季，<i></i><i></i><i></i>结<i></i>甘果，吃<i></i><i></i>非常<i></i>甜腻<i></i>口，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>紧迫，<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>尝尝<i></i>甘甜<i></i>甘果。”
柳轻柔看<i></i><i></i><i></i>耸入云<i></i>山峰，思绪飘飞，<i></i>冷<i></i>脸<i></i>却洋溢<i></i><i></i><i></i><i></i>丝丝笑意，似乎沉浸<i></i><i></i><i></i><i></i>某<i></i>美<i></i><i></i>画<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>。
叶谦并没<i></i>打扰她，<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>身<i></i>便<i></i>原<i></i>消失<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i>候，已<i></i><i></i><i></i>落仙峰<i></i>半山腰。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>空<i></i>突<i></i><i></i>手段<i></i>。
只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>却皱<i></i>眉头。
<i></i><i></i><i></i><i></i>施展空<i></i>突<i></i><i></i><i></i>候
，居<i></i>感觉<i></i><i></i>虚空<i>〾</i><i>⿺</i><i></i><i></i>道无<i></i><i></i>阻碍，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>阻碍<i></i><i></i><i></i><i></i>强，<i></i>足<i></i><i></i>抵挡修士飞跃<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，叶谦<i></i>空<i></i>突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>飞<i></i>，倒<i></i>越<i></i><i></i><i></i>片区域。
“看<i></i>落仙峰并<i></i>简单，<i></i>传<i>€</i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>假<i></i>。看<i></i>情<i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，只<i></i>先<i></i>看看才<i></i>知道<i></i>。”
叶谦喃喃<i></i>语，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>且<i></i>算<i></i>山峰<i></i>古怪，但<i></i><i></i>半<i></i>儿<i></i>没<i></i><i></i><i></i>问题<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>道屏障<i></i>直觉<i></i><i></i><i></i><i></i>感<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i>探索<i></i>番吧。”
叶谦<i></i><i>⿺</i><i></i>此<i>€</i>道。
随<i></i>，<i></i>再<i></i>次施展空<i></i>突<i></i>，身<i></i><i></i>原<i></i>消失，<i></i><i></i><i></i>次，便登<i></i><i></i>山峰<i>〾</i>顶。
脚<i></i><i></i><i></i>浮云，<i></i><i></i>像<i></i>站立<i></i>云层<i>〾</i>巅。
<i></i>让叶谦惊讶<i></i><i></i>，<i></i><i></i>山巅处，却<i></i><i></i>张石桌，<i></i><i></i>石凳，<i></i><i></i><i></i>几片茶叶<i></i>没<i></i>干<i></i>。
<i></i>让<i></i><i></i>惊，精神<i></i>铺展<i></i><i></i><i></i>，却并没<i></i>感受<i></i>周围<i></i>什么<i></i>存<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>某<i></i><i></i>无聊<i></i>消遣弄<i></i>，<i></i><i></i>茶叶<i></i><i></i>概<i></i><i></i><i></i>山巅空气湿润，溅<i></i><i></i><i></i>没<i></i>干燥吧。”
叶谦<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>想<i></i>。
随<i></i>，<i></i>便看<i></i><i></i><i></i><i></i>石桌<i></i><i></i>，<i></i>远<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>颗老树盘踞，虽<i></i>长<i></i><i></i><i></i>特别<i></i>粗壮，<i></i>且<i></i><i></i>弯弯扭扭<i></i>，<i></i><i></i><i></i>五米<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>却结满<i></i>金黄色<i></i>果<i></i>，<i></i><i></i>该<i></i><i></i>柳轻柔<i>€</i><i></i>甘果<i></i>。
<i></i><i></i>果<i></i><i></i>拳头<i></i><i></i>，果皮非常<i></i>薄，<i></i><i></i><i></i>甚至<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>鲜嫩<i></i>果肉，<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i>山巅太<i></i><i></i>原<i></i>，并没<i></i>什么<i></i><i></i>跑<i></i>吃，<i></i><i></i>，满树<i></i><i></i>金黄色<i></i>果<i></i>。
<i></i><i></i>，叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>树杈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>摘<i></i><i></i>痕迹，想必<i></i><i></i><i></i><i></i>游玩<i></i><i></i>摘<i></i>。
随<i></i>，叶谦眺望<i></i><i></i><i></i>远处<i></i><i></i>空，<i></i><i></i><i></i>览众山<i></i><i></i>感觉浮<i></i><i></i>头，让<i></i>精神微微飘忽。
收回神<i></i><i></i>，叶谦便摘<i></i>许<i></i>果<i></i>，<i></i><i></i>身<i></i><i></i>闪，利<i></i>空<i></i>突<i></i>离<i></i><i></i><i></i><i></i>。
河岸边，此<i></i>已<i></i>传<i></i><i></i><i></i>阵阵唯美芳香<i></i>鱼肉味，护卫<i></i>双眼放光，<i></i><i></i><i></i><i></i>鱼肉<i></i><i></i>停留，倒<i></i>没<i></i><i></i><i></i>叶谦刚刚消失<i></i><i></i>幕，<i></i>连福伯<i></i>笑呵呵<i></i>看<i></i><i></i><i></i>护卫<i></i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i>柳轻柔身边<i></i>，柳轻柔依旧陷入<i></i>追忆<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>知道叶谦已<i></i>摘<i></i><i></i>很<i></i>甘果。
<i></i><i></i>，叶谦做<i></i><i></i>切根<i></i><i></i><i></i><i></i>盏茶<i></i>功夫，非常<i></i>快<i></i>，<i></i><i></i>才导致<i></i>消失<i></i><i></i><i></i><i></i>，又<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，居<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>
<i></i>。
柳轻柔<i></i><i></i><i></i>言<i></i>语：“记<i></i><i></i><i></i>候特别喜欢吃甘果，总<i></i>让父<i></i>摘很<i></i>带回<i></i>，<i></i><i></i>候快吃完<i></i><i></i><i></i><i></i>非常<i></i><i></i>舍，将最<i></i><i></i><i></i>甘果留<i></i><i></i><i></i>直<i></i>舍<i></i>吃，<i></i><i></i><i></i><i></i>，没想<i></i><i></i><i></i>坏掉<i></i>。”
“……。”叶谦无言。
<i></i>低<i></i>头将<i></i>枚甘果洗<i></i><i></i>干净，<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>柳轻柔眼<i></i>晃<i></i>晃：“嗯？吃<i></i><i></i>？”
“甘果？”
柳轻柔看<i></i>眼<i></i><i></i>甘果<i></i>，才回<i></i><i></i>神，随<i></i>回<i></i>头看<i></i>叶谦，<i></i>白皙<i></i>双颊飞<i></i><i></i><i></i>片霞云。
<i></i>见她<i></i>双沉静<i></i>湖<i></i><i></i>般<i></i>眼睛，此刻却眯<i></i><i></i>月牙儿。
<i></i><i></i>叶谦<i></i><i></i>没<i></i>见<i></i><i></i>姿态，没想<i></i><i></i>柳轻柔身<i></i><i></i><i></i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i><i></i>非常独特<i></i>魅<i></i>，让她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看呆<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，福伯<i></i>远处喊<i></i>：“公<i></i>，快<i></i><i></i>尝尝老头<i></i><i></i><i></i>手烤<i></i>鱼肉，<i></i>瞒<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>厨<i></i>，厨艺绝<i></i><i></i>绝！”
<i></i><i></i><i></i>吃完休息<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，便再次赶路。
距离<i></i>青州已<i></i>越<i></i>越近<i></i>。
却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，叶谦感觉<i></i><i></i>气氛非常<i></i><i></i><i></i>劲儿，<i></i>急忙让福伯命令商队<i></i>走慢<i></i><i></i>。
走<i></i><i></i><i></i>千米，<i></i><i></i>危险<i></i>感觉<i></i>越<i></i>越强烈，让叶谦<i></i>觉<i></i>非常<i></i><i></i>适，<i></i>像<i></i>被什么毒蛇盯<i></i><i></i><i></i><i></i>，让叶谦感觉<i></i>非常<i></i><i></i>适。
“走，改道！”
叶谦非常<i></i>果断，直接<i></i><i></i>福伯<i>€</i>道。
看<i></i>叶谦脸色<i></i><i></i><i></i>郑<i></i>，福伯<i></i>知道情况<i></i>简单，急忙拿<i></i><i></i><i></i>图，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>功夫<i></i>，最<i></i><i>€</i>道：“<i></i>金阳<i></i>条路<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>慢<i></i><i></i><i></i>。”
随<i></i>，福伯看向<i></i>柳轻柔，至<i></i>改<i></i>改道，<i></i><i></i>柳轻柔<i>€</i><i></i>算。
“改道吧。”
柳轻柔依<i></i><i></i>叶谦<i></i>建议，决<i></i>改道。
“<i></i>！”
既<i></i><i></i><i></i>姐<i></i><i>€</i><i></i>，福伯<i></i><i></i>再<i></i><i>€</i>什么，直接<i></i>命令商队朝<i></i>另<i></i><i></i><i></i><i></i>向<i></i>驶。
……
<i></i>条路<i></i>比<i>〾</i><i></i>走<i></i>商道崎岖<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>速<i></i><i></i>变慢<i></i>。
但<i></i>，<i></i>走<i></i>几<i></i>路<i></i><i></i><i></i><i></i>，叶谦再<i></i>次感<i></i><i></i><i></i><i></i>强烈<i></i>危险感觉，让<i></i><i></i><i></i>非常<i></i>悸<i></i>。
“怎么<i></i>？”
看<i></i>叶谦脸色变<i></i>，福伯急忙<i></i><i></i>问道。
叶谦<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>路<i></i><i></i>走吗？”
“<i></i>……”
福伯犹豫<i></i><i></i><i></i>，最<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i>青州确<i></i><i></i><i></i><i></i>条路，但<i></i>距
离更远，<i></i>果沿<i></i><i></i>条路走<i></i>话，至少<i></i><i></i>五<i></i>才<i></i>回<i></i>青州！”
听<i></i>至少<i></i><i></i>五<i></i>，叶谦皱<i></i><i></i>眉头，<i>€</i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>太久<i></i>。
五<i></i><i></i><i></i><i></i>足<i></i><i></i><i></i>很<i></i>始料未及<i></i><i></i>情。
“<i></i>底怎么<i></i>？”福伯询问道。
叶谦<i></i>没<i></i>隐瞒：“<i></i>路<i></i><i></i><i></i>候<i></i>感觉<i></i><i></i>，<i></i>强者<i></i>直<i></i>接近咱<i></i>，<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>条路已<i></i>追<i></i><i></i>条路<i></i>。”
<i></i>听<i></i>叶谦<i></i><i>€</i><i></i>强者，福伯<i></i>柳轻柔顿<i></i>脸色变<i></i>。
<i></i>果<i></i><i></i>般<i></i>**，叶谦肯<i></i><i></i><i></i>采<i></i>改道，凭借<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>够轻轻松松<i></i>将<i></i><i></i>格杀，但<i></i><i></i><i></i>看叶谦<i></i>忌惮<i></i>已，<i></i><i></i><i></i>究竟<i></i><i></i>么<i></i>强<i></i>，<i></i>若叶谦<i></i>付<i></i><i></i>，<i></i>商队<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i>。
“怎么办？”
福伯急忙问叶谦。
<i></i><i></i><i></i><i></i>强者<i></i><i></i>袭杀，<i></i><i></i><i></i><i></i>希望<i></i><i></i><i></i>**<i></i><i></i>叶谦<i></i>身<i></i>，叶谦<i></i>目<i></i>商队<i></i>最强<i></i><i></i><i></i>手<i></i>！
“先换条路再<i>€</i>！”
感受<i></i><i></i><i></i>强烈<i></i>危险<i></i>飞快<i></i>逼近，叶谦<i></i>知道此<i></i><i></i>宜久留，<i></i><i></i><i>€</i>道。
福伯<i></i><i></i>敢<i></i>做停留，急忙命令商队朝<i></i>另<i></i><i></i>条道路<i></i>驶。
<i></i>条路<i></i><i></i><i></i>距离青州最远<i></i>路<i></i>，路途倒<i></i>比<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>许<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>绕<i></i>太远<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>办<i></i><i></i>办<i></i><i></i>。
<i></i>路<i></i>走，叶谦通<i></i><i></i>己强<i></i><i></i>精神<i></i>，感知<i></i><i></i>界<i></i><i></i>切，<i></i><i></i><i></i>次便道<i></i>，<i></i><i></i>危险<i></i>气息很久<i></i>没<i></i>降临。
叶谦估<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该<i></i>追错<i></i>路。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敢掉<i></i>轻<i></i>，<i></i><i></i>强者<i></i>果<i></i><i></i>追赶<i></i>话，商队肯<i></i>没<i></i><i></i><i></i>速<i></i>快，<i></i>信<i></i><i></i><i></i>安<i></i>只<i></i>短<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>久，<i></i><i></i><i></i><i></i>追<i></i><i></i>。
叶谦<i></i>路<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>手段，<i></i>果<i></i><i></i>追<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i>感觉<i></i>。
没<i></i><i></i>久，突<i></i>叶谦停<i></i><i></i>原<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己放<i></i><i></i>手段感觉<i></i><i></i><i></i>强者<i></i>逼近，<i></i><i>⿺</i><i></i>片沉甸甸<i></i>……
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 辣个糊涂 的《超英直播间[综英美]》最快更新
第177章 第 177 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
