第96章 凡人间（十二）
作品:《掌门之女觉醒了》 《掌门<i>〾</i>女觉醒<i></i>》最<i></i>章节 第96章 凡<i></i><i></i>（<i></i><i></i>）
很快，<i></i>切<i></i><i></i><i></i>煜琛<i></i>安排<i></i>顺利<i></i><i></i>。
江瑟瑟低<i></i>头，跟<i></i>管<i></i>身<i></i>走<i></i>别墅。
管<i></i>停<i></i>脚，让<i></i><i></i><i></i>几<i></i>佣<i></i>站<i></i><i></i>排，扬声道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>灵<i></i>，利索<i></i>，知道吗？”
“知道。”几<i></i><i></i><i></i><i></i>佣<i></i>异口<i></i>声回道。
管<i></i>露<i></i>满意<i></i>笑容，“<i></i>错，<i></i>很听话。”
继<i></i>，<i></i>走<i></i>易<i></i>容<i></i>江瑟瑟<i></i><i></i>，<i></i><i></i>打<i></i><i></i>，目光<i></i>带<i></i><i></i>丝探究。
少爷特意叮嘱<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>女孩安排<i></i>封臣少爷身边。
<i></i>算<i></i>看<i></i>少爷长<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>少<i></i>猜<i></i>少爷<i></i><i></i>思，但<i></i>次<i></i><i></i>真<i></i>猜<i></i><i></i>少爷究竟<i></i>什么意思。
毕竟眼<i></i><i></i><i></i>女孩太普通<i></i>，普通<i></i>放<i></i><i></i>群<i></i><i></i>很难被<i></i>。
江瑟瑟紧张<i></i>捏<i></i>捏衣角，<i></i>敢<i></i><i></i><i></i>视。
虽<i></i>她易<i></i>容，根<i></i>看<i></i><i></i>原<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i>忍<i></i>住紧张，<i></i>敢<i></i><i></i><i></i>视，<i></i>怕被看<i></i><i></i><i></i>劲。
视<i></i>最<i></i>落<i></i>她<i></i>脸<i></i>，管<i></i>道：“<i></i><i></i>负责照顾封臣少爷。”
闻言，江瑟瑟眼睛<i></i>亮，连忙<i></i>道：“<i></i>。”
终<i></i><i></i><i></i>接近封臣<i></i>。
鼻尖<i></i><i></i><i></i>酸，她狠狠攥紧手<i></i>，<i></i>眼泪逼回<i></i>。
她<i></i><i></i>哭，<i></i><i></i><i></i>让管<i></i><i></i>疑<i></i>。
<i></i>官媛<i></i>楼，看<i></i>站<i></i><i></i>排<i></i>，<i></i><i></i>走近，“管<i></i>，<i></i><i></i><i></i>干嘛呢？”
闻声，管<i></i>立马转<i></i>身，<i></i><i></i>回道：“<i></i><i></i>少爷<i></i>请<i></i>佣<i></i>。”
<i></i>官媛扫<i></i>眼<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>佣<i></i>，细眉蹙<i></i>，“<i></i><i></i>没<i></i>佣<i></i><i></i>吗？”
“<i></i>手<i></i>够，<i></i>且<i></i>姐回<i></i><i></i>，又<i></i><i></i>封臣少爷，<i></i><i></i>少爷才<i></i>请<i></i><i></i>么几<i></i><i></i>。”
<i></i>官媛<i></i><i></i>头，<i></i>示明白，转身准备走<i></i>，眼角余光<i></i><i></i>意瞥见江瑟瑟，脚尖<i></i>转，朝她走<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>叫什么？”
江瑟瑟怯怯<i></i>回道：“舒云。”
<i></i>官媛细眉微蹙，<i></i>知道怎么回<i></i>，看<i></i>她<i></i><i></i><i></i>很熟悉<i></i>感觉。
尤<i></i><i></i>双眼睛，她<i></i>像<i></i>哪<i></i>见<i></i>。
忽<i></i>，她瞳孔<i></i>缩，<i></i>江瑟瑟。
江瑟瑟<i></i><i></i>长<i></i><i></i>么<i></i><i></i>眼睛，清澈干净。
<i></i>股厌恶涌<i></i><i></i><i></i>头，她转头，冷冷道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，让她回<i></i>。”
管<i></i><i></i>听，诧异<i></i>已，“<i></i>什么<i></i><i></i>？”
江瑟瑟<i></i>慌<i></i>，她<i></i><i></i>容易才<i></i><i></i><i></i><i></i>官<i></i>，怎么<i></i><i></i><i></i>么被赶走<i></i>？
“<i></i><i></i>喜欢她。”
<i></i>官媛<i></i><i></i><i></i>很简单，但凡<i></i>江瑟瑟长<i></i>像<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
她怕靳封臣<i></i><i></i>见<i></i>，<i></i>想<i></i>什么<i></i>。
她必须谨慎<i></i>，但凡<i></i>江瑟瑟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>靳封臣<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>少爷<i></i><i></i>选<i></i>。”管<i></i><i></i><i></i><i></i>难。
<i></i>官媛冷笑<i></i>声，“<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>没权利管！”
<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>干站<i></i>，必须做<i></i>什么。
江瑟瑟眼珠<i></i><i></i>转，怯怯<i></i><i></i>口：“<i></i>姐，请您<i></i><i></i>留<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>干<i></i><i></i><i></i><i></i>活，绝<i></i><i></i><i></i>您<i></i><i></i>打扫<i></i>干干净净<i></i>。”
“<i></i>宁愿<i></i>请<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>留<i></i>。”<i></i>官媛<i></i>态<i></i>非常坚决。
“<i></i>姐，求您<i></i>，求您让<i></i>留<i></i><i></i>，<i></i>妈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>资救命呢。”江瑟瑟苦苦哀求。
管<i></i><i></i>附<i></i>道：“<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i>吧，想<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>适<i></i>佣<i></i>真<i></i>很麻烦。”
<i></i>官媛冷冷撇<i></i>眼江瑟瑟，“算<i></i>，想留<i></i>留吧。”
她终究<i></i><i></i><i></i>软<i></i>。
听<i></i><i></i>己<i></i><i></i>留<i></i><i></i>，江瑟瑟暗暗松<i></i>口气，<i></i><i></i>则<i></i>感激<i></i>已<i></i>向<i></i>官媛道谢。
“<i></i>姐，谢谢您，谢谢您。”
“她留<i></i><i></i><i></i>，但最<i></i><i></i>安排<i></i>厨房，<i></i><i></i>想总<i></i>看见她。”
扔<i></i><i></i>句话，<i></i>官媛<i></i><i></i><i></i>楼。
“管<i></i>，<i></i>……”江瑟瑟<i></i>想<i></i>厨房。
管<i></i>叹<i></i>口气，“舒云，<i></i>知道<i></i>想<i>€</i>什么，但<i></i>姐<i></i>留<i></i><i></i><i></i>已<i></i>很<i></i>错<i></i>，<i></i><i></i>听她<i></i>安排吧。”
江瑟瑟只<i></i>妥协，“<i></i>。”
江瑟瑟<i></i><i></i>厨房帮忙，期<i></i>，她<i></i>条信息给<i></i>煜琛，告诉<i></i><i></i><i></i>切<i></i>很顺利，让<i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i>。
虽<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>厨房，但总<i></i>见<i></i>封臣<i></i>。
<i></i>想<i></i>封臣，她顿<i></i>充满<i></i>信<i></i>。
<i></i>信很快她<i></i><i></i>带<i></i>封臣<i></i><i></i>回<i></i>。
收<i></i>短信，<i></i>煜琛悬<i></i><i></i><i></i>总算<i></i>落回<i></i>原处。
“搞<i></i><i></i>。”<i></i>转头看向靳封尧。
封尧松<i></i>口气，笑道：“搞<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>嫂<i></i><i></i><i></i>消息<i></i>。”
“<i></i>回锦城吧，让顾念<i></i><i></i>。”<i></i>煜琛<i>€</i>。
靳封尧<i></i><i></i>头，“<i></i>，<i></i>回<i></i><i></i>让顾念<i></i><i></i>京<i></i>。”
<i>〾</i><i></i>公司<i></i><i></i><i></i>问题，<i></i>让顾念回<i></i>帮忙。
听<i></i><i></i>哥回<i></i><i></i>，顾念<i></i>急<i></i><i></i>回京<i></i>，但被<i></i>阻止<i></i>。
<i></i><i></i>回<i></i>，<i></i>让顾念<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>无<i></i><i></i><i></i>。
……
<i></i><i></i>江瑟瑟<i></i><i></i>官<i></i><i></i>第<i></i>顿午饭。
她端<i></i>菜<i></i>餐厅摆<i></i>，<i></i>回<i></i>厨房。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>留<i></i>餐厅帮忙。
但<i></i>官媛<i></i>意思<i></i>，只<i></i>她<i></i>靳封臣<i></i>，<i></i><i></i>想看<i></i>她。
<i></i><i></i>，管<i></i><i></i>让她待<i></i>厨房<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“舒云，<i></i><i></i>千万别<i></i><i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>姐<i></i><i></i>气，<i></i><i></i>帮<i></i><i></i><i></i>。”管<i></i>特别交代<i></i>句。
江瑟瑟温顺<i></i><i></i>头，“<i></i>知道。”
她做<i></i>利落，<i></i><i></i>灵，挺招<i></i>喜欢。
<i></i>此管<i></i>才<i></i>特别叮嘱她，<i></i><i></i><i></i>想她被赶走。
看<i></i>管<i></i><i></i><i></i>，江瑟瑟无奈<i></i>叹<i></i>口气，看<i></i>没<i></i>么容易<i></i>见<i></i>封臣。
<i></i><i></i><i></i><i></i>紧，只<i></i>她<i></i><i></i>官<i></i><i></i><i></i>，总<i></i>见<i></i><i></i>。
她走<i></i><i></i>槽边，<i></i>始清洗锅碗瓢盆。
<i></i>知<i></i><i></i><i></i>久，陈妈走<i></i><i></i><i></i>，嘴<i></i>嘀咕<i></i>：“醋，醋……”
江瑟瑟转头，<i></i>奇问道：“陈妈，您<i></i>醋吗？”
“<i></i>，封臣少爷<i></i>吃醋，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>拿。”
陈妈找<i></i>醋，转身<i></i><i></i><i></i><i></i>。
江瑟瑟<i></i><i></i><i></i>步<i></i><i></i>，拦住她，笑吟吟道：“<i></i>帮您拿<i></i><i></i>吧。”
“<i></i>？”陈妈皱<i></i>眉，“<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>想看<i></i>吗？”
“<i></i><i></i>拿<i></i>醋<i></i><i></i>，<i></i>该没什么吧。<i></i>且<i></i><i></i>想认识<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”江瑟瑟瘪<i></i>嘴，<i></i>怜兮兮<i></i>。
陈妈<i></i>管<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>官<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>话<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>且<i></i>官媛<i></i>挺尊<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>果陈妈<i></i>意让她拿醋<i></i><i></i>，<i></i>官媛<i></i>该<i></i><i></i><i></i>太<i></i>气。
<i></i><i></i>，陈妈<i></i><i></i>拒绝<i></i>。
“算<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>己拿<i></i><i></i>吧。”
<i>€</i>完，<i></i>绕<i></i>江瑟瑟走<i></i><i></i>。
江瑟瑟挫败<i></i>垂<i></i>头，看<i></i>想见封臣<i></i><i></i>真<i></i>很难。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 或许有一天 的《掌门之女觉醒了》最快更新
第96章 凡人间（十二） 免费阅读.[.aishu55.cc]
