第120章 飞羽城（十六）
作品:《掌门之女觉醒了》 《掌门<i>〾</i>女觉醒<i></i>》最<i></i>章节 第120章 飞羽城（<i></i>六）
<i></i>入空<i></i>
李铃意念<i></i><i></i>，<i></i><i></i>空<i></i>。
李铃<i></i>李言李语放<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>漂亮啊。”李语瞪<i></i>眼睛。
“<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>？”李言颤抖<i></i>声音问。
“<i></i><i></i><i></i>白胡<i></i>爷爷送给<i></i><i></i><i></i><i></i>奖励，<i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>东西，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>答<i></i>姐姐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>姐姐<i></i>死<i></i>。”李铃看<i></i><i></i><i></i>，<i></i>情非常严肃。
匹夫无罪，怀璧<i></i>罪，她<i></i>交代<i></i><i></i><i></i>娃娃。
李言李语拼命<i></i>头，“<i></i><i></i>谁<i></i><i></i>告诉。”
“<i></i>，带<i></i><i></i>看看。”李铃牵<i></i><i></i><i></i><i></i>手走<i></i><i></i>圈。
<i></i><i></i><i></i>娃娃<i></i>像刘姥姥<i></i><i></i>观园<i></i><i></i>看花<i></i>眼，整<i></i><i></i>程<i></i>叽叽喳喳。
李语指<i></i>荷塘，“姐，<i></i><i></i><i></i>荷花比<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看。”
“姐，<i></i><i></i>田<i></i>谁<i></i><i></i>。”李言看<i></i>农田问。
“姐，<i></i><i></i>池<i></i><i></i><i></i><i></i>热<i></i>。”李语<i></i><i></i>手晃<i></i>晃泉<i></i>。
“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>桃<i></i>啊，闻<i></i>真香。”李语咽<i></i>咽口<i></i>。
“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>石屋。”李言看<i></i>石屋推门走<i></i><i></i>。
“姐，屋<i></i><i></i>房<i></i><i></i>奇怪啊。”
“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i>吗？”李语歪<i></i><i></i>脑袋问。
“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>神仙<i></i>吃<i></i>吗？”
李铃看<i></i><i></i>俩<i></i><i></i>奇兴奋<i></i><i></i><i></i>，<i></i>情<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>常<i></i>。”
她<i></i>摘<i></i>桃<i></i>，又<i></i>空<i></i>超市拿<i></i><i></i>包牛<i></i>，随<i></i><i></i><i></i>竹林。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>包牛<i></i>，<i></i><i></i>填饱肚<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>桃<i></i><i></i><i></i>蜜桃，很甜。”
李语接<i></i>桃<i></i>，“姐，闻<i></i>香吃<i></i>老甜<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再吃<i></i><i></i>。”
“<i></i>啊<i></i>啊，尽管吃，管够，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
李语抱<i></i>没吃完<i></i>桃<i></i>哭<i></i>。
李言<i></i>红<i></i>眼眶。
李铃<i></i>李语抱<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>哭<i></i>哭，哭<i></i><i></i><i></i>漂亮<i></i>。”
李语抽泣<i></i>，逐步恢复<i></i>静。
李铃又<i></i>李言拉入怀<i>⿺</i>，轻轻拍<i></i><i></i><i></i><i></i>背，“<i></i><i></i>难<i></i>，<i></i><i></i><i></i>越<i></i>越<i></i><i></i>，<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
李言<i></i><i></i>头，擦<i></i>擦眼睛，“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>永远<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>害怕<i></i>姐消失，害怕<i></i>姐离<i></i>。
“<i></i><i></i>永远<i></i><i></i><i></i>，<i></i>姐<i></i><i></i>离<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>伤<i></i><i></i>，姐带<i></i><i></i><i></i>沐浴。”
姐弟仨<i></i><i></i><i></i>温泉池。
“<i></i>语，<i></i>先<i></i><i></i>泡<i></i>，姐<i></i><i></i>言带<i></i>书房。”
“嗯，姐<i></i><i></i>吧。”
李铃带<i></i>李言<i></i><i></i>书房。
<i></i>看<i></i>满屋<i></i><i></i>书，眼<i>⿺</i>充满渴望。
“姐，<i></i><i></i><i></i>教<i></i>认字吗？”
“<i></i><i></i>。”李铃<i></i>书架<i></i>取<i></i>《<i></i>字<i></i>》。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>始<i></i>**，<i></i>读<i></i>遍，<i></i>跟<i></i><i></i>读<i></i>遍。”
“嗯。”
李铃<i></i>句，李言复读<i></i>句。
“<i></i>记住<i></i>吗？”
“记住<i></i>。”李言<i></i>己读<i></i><i></i>遍。
李铃拿<i></i>纸笔，“<i></i>先临摹，<i></i><i></i>帮<i></i>语沐浴，<i></i><i></i>再换<i></i><i></i>。”
“嗯。”李言<i></i>始认真临摹。
“<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>舒服啊。”李语<i></i>脸红红<i></i>，像<i></i>红苹果。
李铃看<i></i>她，眼<i>⿺</i>止<i></i>住笑意。
“语儿<i></i>仙<i></i>，<i></i><i></i>美啊。”
“<i></i>姐……”李语害羞<i></i>，<i></i>脸更红<i></i>。
“<i></i><i></i>桃花蜜，洗完<i></i><i></i>香<i></i>。”李铃<i></i>桃花蜜帮李语洗<i></i>长<i></i>。
“真<i></i>闻，<i></i>喜欢<i></i><i></i>味道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
“<i></i>啊，<i></i><i></i>姐专门<i></i><i></i>语准备<i></i>。”
“姐，谢谢<i></i>。”
姐俩沐浴完<i></i><i></i>书房，看<i></i>李言低头认真<i></i>写<i></i>。
李铃<i></i><i></i>，<i></i>才啊，真<i></i>第<i></i>次写吗？
临摹<i></i><i></i>书<i></i><i></i>八<i></i><i></i>似。
李言看<i></i>她<i></i>放<i></i>笔，“<i></i>姐，<i></i>教<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>想接<i></i><i></i>。”
“啊，<i></i><i></i><i></i>？”
李言看<i></i>她<i></i><i></i>信，<i></i>口背<i></i>刚刚<i></i><i></i>容。
<i></i><i></i>提笔写<i></i>，<i></i>字<i></i>差。
李铃呆住<i></i>，传<i>€</i><i>⿺</i><i></i>目<i></i>忘<i></i><i></i>神童，<i></i>她<i></i>弟弟，<i></i><i></i><i></i>免<i></i><i></i><i></i>豪。
她继续往<i></i><i></i>，只<i></i>遍，李言<i></i><i></i>读<i></i>，<i></i><i></i><i></i>始临摹。
<i></i><i></i><i></i><i></i>**<i></i>《百<i></i>姓》<i></i>《千字文》。
“今<i></i>先<i></i>**<i></i><i></i><i></i>，<i></i>语<i></i><i></i>教，<i></i><i></i><i></i><i></i>帮<i></i>温**。”
“嗯，<i></i><i></i>认真教<i></i>语<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>沐浴吧。”
“<i></i>姐，<i></i><i></i>古琴吗？”李语站<i></i>古琴<i></i><i></i>。
刚刚她<i></i>教李言认字<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>丫头<i></i>站<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>，<i></i>语想<i></i>？
”
“嗯，<i></i>想<i></i>。”
“<i></i>，姐姐教<i></i>。”李铃<i></i>始详细古琴。
<i></i>古琴<i></i>七根琴弦<i></i>右手<i></i>指<i></i>，左手<i></i>指<i></i>。
边<i>€</i>边示范，悠悠琴声响<i></i>。
李铃弹<i></i><i></i>段<i></i>让李语试<i></i>弹<i></i><i></i>段。
刚<i></i>始李语<i></i><i></i><i></i><i></i>疏。
渐渐<i></i>越<i></i>越顺手，谁<i></i>信<i></i><i></i>初<i></i>者？
李铃诧异<i></i>，<i></i><i></i><i></i>娃娃太妖孽<i></i>。
琴音落，李铃看<i></i>李语<i></i><i></i>手红肿<i></i>。
<i></i>疼<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>手捧<i></i>手<i>⿺</i>。
“姐，没<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疼，<i></i>喜欢琴。”
“姐，刚刚<i></i><i></i>语<i></i>弹吗？”李言走<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>啊，<i></i>语很厉害。”
李言看<i></i><i></i>语眼<i>⿺</i><i></i><i></i>赞赏。
“<i></i><i></i>住<i></i><i></i>吗？”李言看<i></i>李铃。
“嗯，暂<i></i>住<i></i><i></i>。”
“姐，想赚银<i></i>，赚很<i></i>银<i></i>，带<i></i><i></i><i></i>离<i></i>李<i></i>村。”
李铃望向李言李语。
“嗯，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>姐，<i></i><i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哪<i></i>。”李言李语肯<i></i><i></i><i>€</i>。
“<i></i><i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>看看，<i></i><i></i>东西走<i></i>没？”
<i>€</i>完，李铃闪身<i></i><i></i>空<i></i>。
周围静悄悄<i></i>，<i></i>**蛇已<i></i>见<i></i>踪迹。
李铃朝<i></i>走<i></i>，<i></i><i></i><i></i>树根处看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>红褐色，呈半圆<i></i><i></i>，像蘑菇<i></i><i></i><i></i>东西。
<i></i>灵芝，<i></i>银<i></i><i></i>。
李铃回空<i></i>，“姐，<i></i><i></i>什么？”李语问。
“灵芝，明<i></i><i></i>镇<i></i>换银<i></i>。”
李铃带<i></i>李言李语<i></i><i></i>空<i></i>。
看<i></i>熟悉<i></i>环境，<i></i><i></i><i></i>视<i></i>笑。
<i></i><i></i>没<i></i><i></i>刚刚<i></i>恐惧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>未<i></i><i></i>活<i></i>美<i></i>向往。
又继续往<i></i>走，李铃看<i></i>树木<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>像珊瑚<i></i><i></i><i></i>枯树枝。
她<i></i><i></i>捡<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>鹿角。”
“鹿角<i></i><i></i><i></i>换银<i></i>吗？”李言<i></i><i></i>兴奋。
“嗯，<i></i>次问<i></i><i></i><i></i>换<i></i>百<i></i>。”
李铃<i></i>鹿角收<i></i>空<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>山。”李铃牵<i></i><i></i><i></i>往山<i></i>走<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 或许有一天 的《掌门之女觉醒了》最快更新
第120章 飞羽城（十六） 免费阅读.[.aishu55.cc]
