第85章 第 85 章
作品:《萩原失忆后对松田一见钟情了》 《萩<i></i>失忆后对松田<i></i><i></i>钟<i></i><i></i>》<i></i><i></i>章节 <i></i>85章 <i></i> 85 章
生死擂，愿<i></i>六殿下赴死
<i></i>论<i></i>擂台四周，还<i></i><i></i>台<i></i>，都<i></i><i></i>发出任何声音。
樊忠<i></i><i></i>后<i></i>拼死<i></i>击虽然还<i></i><i></i>能伤到樊祁，<i></i><i></i><i></i>份<i></i>往<i></i>前<i></i>孤勇，却足<i></i>赢得众<i></i>敬<i></i>。
<i></i>台<i></i>，六<i></i>主浑身颤抖，<i></i>颗<i></i>颗<i></i>泪珠<i></i>停地从眼<i></i>滚落。
<i></i><i></i>却<i></i><i></i><i></i>像先前那般露出脆弱神色，<i></i>用力<i></i>抹眼泪，便<i></i><i></i>目光死死盯着下方<i></i>擂台。
……
擂台下。
“便<i></i><i></i><i></i>暴穴功<i></i>加持，那樊忠<i></i><i></i>后<i></i>脚，也<i></i>经<i></i><i></i><i></i>丝武<i></i>宗师<i></i><i></i>。”
许太平遥遥望<i></i>眼樊忠<i></i>尸体，语<i></i>之<i>⿺</i>满<i></i>敬<i></i><i></i>。
“<i></i>错，<i></i>樊忠<i></i>非像<i></i>自己所说<i></i>那般<i></i><i></i>废物，恰恰相<i></i>，<i></i><i></i>樊家近年来屈指可<i></i><i></i>天才，否则<i></i>可能修成暴穴功，<i></i>可惜，<i></i>樊祁<i></i><i></i>怪物面前，<i></i><i></i>天才<i></i>值<i></i><i></i>。”
黄雀点<i></i>点<i></i>。
“本<i></i>生死擂，<i></i>二回挑战之<i></i>，齐炎。”
就<i></i><i></i>时，那樊烨<i></i>台喊出<i></i>下<i></i><i></i>挑战<i></i>姓名。
而几乎<i></i><i></i>话音落下<i></i>同时，<i></i>名白衣青年背着<i></i>杆<i></i>枪，从擂台下<i></i>跃而起，身形飘逸地落到擂台之<i></i>。
“<i></i>姓齐，<i></i>用枪，莫非<i></i>吴<i></i>齐铠那<i></i>儿<i></i>孙儿？”
擂台<i></i><i></i>樊祁负<i></i>而<i></i>，眼神淡漠地瞧<i></i>那白衣青年<i></i>眼。
“<i></i><i></i>到樊<i></i>还能记得<i></i>爷爷。”
青年笑<i></i>笑，然后<i></i>下<i></i>背<i></i><i></i><i></i>枪。
“<i></i>夫似乎<i>ǹ</i>吴<i></i>齐家<i></i><i></i>恩怨，<i></i>来挑战<i></i>夫，莫非<i></i><i></i><i></i>扬名而来？”
樊祁冲青年冷冷<i></i>笑。
<i></i>所<i></i>挑战<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>便<i></i><i></i><i></i>扬名<i></i><i>⿰</i>死<i></i><i></i>那群<i></i>。
“齐炎自<i>⿰</i><i></i><i></i>樊<i></i>敌<i></i>，<i></i>过前些年<i></i>白树<i></i>游历时遭奸<i></i>陷害险些惨死狱<i>⿺</i>，幸而得六<i></i>主施<i></i>援<i></i>，<i></i>才苟<i></i>至今，今听闻殿下<i></i>难，齐炎<i></i>能<i></i>来。”
青年说话<i></i>同时，架起<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>枪，身<i></i><i></i>本<i></i>随<i></i>之<i></i>陡然被<i></i>股凌厉<i></i>势取<i></i>。
“<i></i>太<i></i>当年都<i></i><i></i><i></i><i></i>对<i></i>，<i></i><i></i><i></i>太<i></i>更强？”
“<i></i><i></i>如<i></i>太<i></i>。”
“那<i></i><i></i><i></i>找死。”
“齐炎，甘愿<i></i>六殿下赴死。”
说完<i></i>句话，齐炎枪尖<i></i>抖，<i></i><i>⿺</i><i></i>枪好似那蛟龙<i></i>般，轰然<i></i>那樊祁刺<i></i>。
<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>樊忠<i></i><i></i>，齐炎每<i></i>击都倾尽全力，每<i></i>击都<i></i>顾生死。
<i></i>那樊祁，就好似<i></i><i></i><i></i>法战胜<i></i>荒古凶兽，哪怕齐炎倾尽<i></i>全力，哪怕<i></i>刺出<i></i><i></i>生<i></i>精妙<i></i><i></i>枪，也还<i></i><i></i>能敌过其轻描淡写<i></i><i></i>拳。
“砰！”
<i></i><i></i>沉闷<i></i>撞击声响起。
<i></i>本<i></i>身白衣<i></i>齐炎，<i></i>身血红地被樊祁拳<i></i>砸得倒飞出擂台。
“砰！”
落地时，众<i></i><i></i>到<i></i>那杆<i></i>枪<i></i>经断裂成<i></i>两截，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>胸口。
“太平<i></i>友，<i></i>清楚<i></i>吗？<i></i>便<i></i>樊祁，<i></i>便<i></i>武<i></i>宗师巅峰<i></i>力量，如今<i></i><i></i>可还<i></i>自信能够胜<i></i>？”
黄雀转<i></i><i></i><i></i>许太平。
许太平沉默<i></i>。
<i></i>过<i></i>沉默<i></i><i></i>因，<i></i><i></i><i></i>因<i></i>察觉到<i></i>那樊祁战力之强，而<i></i>发现<i></i>那樊祁<i>ǹ</i>齐炎<i></i>般<i></i>惜性<i></i>，也<i></i>挑战那樊祁<i></i><i></i>因——“<i></i>六殿下赴死，<i></i>白树<i></i>赴死。”
“本<i></i>生死擂，<i></i>三回挑战之<i></i>，汪<i></i>浩。”
就<i></i><i></i>时，樊祁<i></i>孙儿樊烨喊出<i></i><i></i>三<i></i>登擂之<i></i><i></i>姓名。
“来啦、来啦！”
<i></i>名<i></i>起来吊儿郎当<i></i>青年，背着<i></i>柄<i></i>刀，<i></i>摇<i></i>摆地从许太平身旁擦身而过。
望着那<i></i><i></i>步步朝擂台走<i></i>，许太平犹豫<i></i><i></i>下，<i></i>终还<i></i>喊<i></i>那<i></i><i></i>声：
“<i></i><i></i><i></i>哥留步。”
“做甚？”
青年转<i></i><i></i>脸<i></i>耐烦地<i></i><i></i>许太平。
“能否让<i></i>先<i></i>？”
许太平面色平静地<i></i>那青年<i></i><i></i>。
“滚！”
青年白<i></i>许太平<i></i>眼，恶狠狠地<i></i>骂<i></i><i></i>句。
随即<i></i>毫<i></i>犹豫地转过身<i></i>，背对着许太平摆<i></i>摆<i></i><i></i>：
“<i></i>子<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>谁，<i></i>子也<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>厉害，<i></i><i></i>也莫<i></i>瞧<i></i>起<i></i>子！”
说完便<i></i>也<i></i>回地<i></i>步朝擂台走<i></i>。
“<i></i>用<i></i>，白树<i></i>游侠之风盛行，<i></i>些<i></i>皆<i></i>能替恩<i></i>赴死<i></i>荣，<i></i>忘恩负义胆小怕死<i></i>耻，除非<i></i>杀<i></i><i></i>们，否则<i></i>可能<i></i><i></i>们从擂台<i></i>拉下来。”
黄雀笑着仰<i></i><i></i><i></i>那擂台。
<i></i><i></i>那吊儿郎当<i></i>青年<i></i>到擂台之后，<i></i>刀身前<i></i>横，然后笑嘻嘻地冲那樊祁<i></i>：“樊祁<i></i>贼，<i></i>刀帮帮主汪<i></i>浩，前来讨死。”
声音响彻怒拳庄。
<i></i>过多久。
那汪<i></i>浩<i></i>算太高<i></i><i></i>身子，便被樊祁“砰”<i></i><i></i>
声砸出<i></i>擂台。
当怒拳庄<i></i>下<i></i>抬着<i></i><i></i>尸体从许太平身旁经过时，许太平发现<i></i><i></i>胸口虽然被砸出<i></i><i></i><i></i><i></i>窟窿，<i></i>脸<i></i><i></i><i></i><i></i>却<i></i><i></i>半分惊恐<i></i>畏惧，依旧<i></i>那副吊儿郎当<i></i>模<i></i>。
“真<i></i><i></i>能小瞧<i></i><i></i>群凡骨啊，吾等苦<i></i><i></i>生而<i></i>得时，<i></i>们却能<i></i>义甘<i></i>赴死，也难怪九府<i></i><i>⿱</i><i></i>愿放松对俗世<i></i>掌控。”
<i></i>到那汪<i></i>浩居然能如<i></i>从容赴死，黄雀也<i></i>由得感慨<i></i><i></i>句。
许太平当然<i></i>会小瞧凡骨。
因<i></i><i></i>便<i></i>凡骨。
<i></i><i></i>目光从那汪<i></i>浩身<i></i>挪开后，<i></i>默默退回<i></i><i></i>，收起<i></i>劝说<i></i>群<i></i><i></i><i></i>思，开始认认真真观摩起<i></i><i></i>群<i></i><i>ǹ</i>樊祁<i></i>每<i></i>场<i></i>试。
……
“贺元前来赴死。”
“狄义前来讨死。”
“冉永前来讨死！”
<i></i>下来，<i></i><i></i><i></i>声声满<i></i>傲<i></i><i></i>赴死声<i>⿺</i>，擂台下站着<i></i>越来越<i></i>，被抬走<i></i>尸首越来越多。
而许太平<i></i>眼神，<i></i>点点从困惑<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>肃然起敬。
当<i></i>后<i></i>名游侠<i></i>尸体从<i></i>身侧被抬走时，许太平<i></i>等那樊烨<i></i>声音响起，便径<i>⿱</i>迈步起身，朝那擂台走<i></i>。
同时<i></i>嘴里小声呢喃<i></i><i></i>句：
“汝等好<i></i>，吾辈定<i></i>辜负。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 冰凌雨 的《萩原失忆后对松田一见钟情了》最快更新
第85章 第 85 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
