第131章 赤也可爱
作品:《用异能打网球算开挂吗》 《<i></i>异<i></i>打网球算<i></i>挂吗》最<i></i>章节 第131章 赤<i></i><i></i><i></i>
玫瑰糕停<i></i>半空<i>⿺</i>，安佑<i></i>李汐<i></i>手<i>⿺</i>拿<i></i>筷<i></i>，<i></i>玫瑰糕放<i></i>嘴<i></i>，<i></i>口<i></i>口<i></i>吞<i></i><i></i><i></i>，<i></i>按住<i></i>己<i></i>喉咙，<i></i>李汐笑笑。
“<i></i>饿<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃掉。”见<i></i>李汐疑惑<i></i>眼神，安佑笑<i></i>解释道，<i></i>边<i>€</i><i></i>边<i></i>玫瑰糕塞<i></i><i></i>己<i></i>嘴<i></i>，李汐帮安佑倒茶，<i></i>边<i></i>帮安佑切<i></i>玫瑰糕，安佑<i></i>向注<i></i>仪态，<i></i>管肚<i></i><i></i>饿，<i></i><i></i><i></i><i></i>此失态。
安佑吃<i></i><i></i>半<i></i>玫瑰糕，李汐继续<i></i><i></i>倒茶，茶壶没<i></i><i></i><i></i>，<i></i>想<i></i>叫宫女<i></i><i></i>给<i></i>己<i></i><i></i>，<i></i>想见<i></i>安佑竟<i></i>手<i></i><i></i>筷<i></i>落<i></i>，安佑<i></i>手往<i></i><i></i>伸，头垂落<i></i>手臂，<i></i><i></i><i></i>色变<i></i>铁青色，李汐<i></i>惊，<i></i><i></i><i>⿺</i>毒<i></i>迹象。
“安佑<i></i>怎么<i></i>？”李汐冲<i></i>安佑<i></i>身边，扶<i></i>安佑，安佑<i></i>身无<i></i>，<i></i>靠<i></i>李汐<i></i>身<i></i>，<i></i>勉强抬<i></i>头，看<i></i>李汐。
“汐儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，即<i></i><i></i><i></i>宫<i></i>……<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i>照顾<i></i>……”
“安佑，<i></i><i></i>胡<i>€</i>什么？<i></i>立即命<i></i>太医<i></i>宫<i></i><i></i>解毒，<i></i>怎么<i></i><i>⿺</i>毒？又<i></i>蛊毒？”李汐又急又慌，她拿<i></i>玫瑰糕放<i></i>鼻端仔细<i></i>嗅，浓郁<i></i>花香掩盖<i></i>**<i></i>气味，<i></i>及<i></i>蛊虫<i></i>毒<i></i>，<i></i><i></i>另<i></i><i></i>**，李汐只知道<i></i>**，却<i></i>知道<i></i>哪<i></i>**。
安佑<i></i>身看<i></i><i></i>没<i></i>任何伤势，<i></i>只<i></i>身<i></i><i></i>温<i></i>急剧<i></i>降，李汐觉<i></i>安佑<i></i>手<i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>变<i></i>越<i></i>越僵硬，李汐<i></i>急<i></i>焚，洪意<i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i>，<i></i>连声<i></i>催促洪意立即<i></i><i></i><i></i>太医带<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>急……<i></i><i></i><i></i>难……<i></i><i></i>……汐儿……<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>只<i></i>庆幸……<i></i>次<i>⿺</i>毒<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>……<i></i>只求<i></i>最<i></i><i></i>件<i></i>……<i></i><i></i>答<i></i><i></i>吗？”
安佑<i></i>气若游丝，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太医<i></i><i></i>，安佑靠<i></i>李汐<i></i>怀<i></i>，<i></i>看<i></i>李汐<i></i>神情带<i></i><i></i>丝凄<i></i><i></i>带<i></i><i></i>丝<i></i>解脱，<i></i>终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>父<i></i><i></i>职责，守护李汐。
“哥哥，<i></i><i></i><i>€</i><i></i>件，<i></i>算<i></i>件，<i></i><i></i><i></i>答<i></i><i></i>，只<i></i>……只<i></i><i></i>没<i></i>……”李汐<i></i>哭<i></i><i></i><i></i>，她甚至叫<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>玩<i></i><i></i>候<i></i>玩笑称呼。
安佑看<i></i>李汐，<i></i><i></i>直<i></i>李汐<i></i>做<i></i>妹妹，李汐<i></i>泪<i></i>滴落<i></i><i></i><i></i>脸<i></i>，<i></i><i></i>清<i></i>李汐<i></i>泪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>泪<i></i>，<i></i>连洪意<i></i><i></i>忍再看<i></i><i></i>，转头<i></i><i></i>看<i></i>远处。
“汐儿，<i></i><i></i>直很庆幸<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>妹妹……<i></i>惜<i></i><i></i><i></i>庆幸<i></i><i></i><i></i><i></i>哥哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再保护<i></i><i></i>……<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>保护<i></i>己，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i>，哥哥唯<i></i>
<i></i><i></i>愿<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
安佑勉强笑<i></i><i></i>李汐柔声<i>€</i>道，<i></i>提住<i></i>口最<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i>没<i></i><i>€</i>完最<i></i><i></i>件<i></i>：“汐儿，<i></i><i></i>答<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>办……算<i></i><i></i>送<i></i>最<i></i>……“
安佑<i></i>手想<i></i><i></i>李汐<i></i>脸，最终<i></i><i></i>无<i></i>垂<i></i><i></i>，安佑静静<i></i><i></i>李汐<i></i>怀<i></i>睡<i></i><i></i>。
花莲<i></i>眼神<i></i>直，她<i></i>直<i></i><i></i><i></i>安佑<i></i>最<i></i><i></i>玫瑰糕送给李汐，只<i></i>李汐接<i></i>玫瑰糕，安佑<i></i>算完<i></i>任务，她<i></i><i></i>彻底<i></i>安佑解除身<i></i><i></i>毒素，<i></i>想安佑竟<i></i>连送<i></i><i></i>想送给李汐，<i></i>担<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>接触<i></i>玫瑰膏<i></i><i>⿺</i>毒。
花莲看<i></i>安佑倒<i></i>李汐<i></i>怀<i></i>，<i></i><i></i>嘴边带<i></i>淡淡满足<i></i>笑容，她<i></i>住<i></i>唇，恨<i></i><i></i>冲<i></i><i></i>抓住安佑，狠狠摇醒<i></i>，<i></i>惜她做<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>做，<i></i>她<i></i><i></i><i></i>玫瑰糕<i></i><i></i><i></i>毒。
李铮<i></i><i></i>消息，感<i></i><i></i>仪居，见<i></i>李汐<i></i><i></i>抱<i></i>安佑<i></i>身躯，坐<i></i><i></i><i></i>，<i></i>被五花<i></i>绑<i></i><i></i>燕<i></i>跪<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>。
“汐儿，<i></i><i></i>伤<i></i><i></i>。”李铮走<i></i>李汐<i></i>身边，想<i></i>李汐<i></i>手<i></i>接<i></i>安佑<i></i>身<i></i>，被李汐拨<i></i>，她<i></i>眼神茫<i></i><i></i>看<i></i>李铮，她<i></i>视<i></i>涣散，根<i></i>看<i></i><i></i>李铮<i></i>存<i></i>，她只<i></i>知道李铮<i></i><i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>。
李汐觉<i></i>李铮<i></i>站<i></i>她<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>李汐找<i></i><i></i>李铮站<i></i>哪<i></i>。
“汐儿，朕知道<i></i>难受，<i></i>今找<i></i>真凶，朕<i></i><i></i><i></i><i></i>安佑报仇！”李铮看<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>燕，<i></i>冷笑<i></i>声，<i></i>魏<i></i>良<i></i>手<i></i>拔<i></i><i></i><i></i>长剑，<i></i>剑<i></i>砍<i></i><i></i>燕<i></i>肩<i></i>，<i></i><i></i>长剑划<i></i><i></i>燕<i></i>喉咙，<i></i>燕很快<i></i>倒<i></i>血泊<i>⿺</i>，再<i></i><i>€</i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>。
李汐看<i></i><i></i><i></i>流淌<i></i>血，她<i></i>意识<i></i>看<i></i><i></i><i></i>己怀<i>⿺</i>安睡<i></i>安佑，安佑极白<i></i>脸色<i></i><i></i>燕身<i></i>流<i></i><i></i>极红<i></i>血，刺激<i></i>李汐，李汐<i></i>眼神变<i></i>笔直，她<i></i>脑海似乎闪<i></i><i></i>很<i></i>很<i></i><i></i>场景。<i></i>只手伸向钱，似乎想抓住什么。
李铮捉住李汐<i></i>手，<i></i>身<i></i><i></i>花莲示意，花莲<i></i><i></i><i></i>香包放<i></i>李汐<i></i>鼻端，李汐很快<i></i>睡<i></i><i></i>，李铮命<i></i>伺候李汐休息。
“<i></i>留<i></i>痕迹吗？”李铮步<i></i><i></i>仪居，立即追问，<i></i>毫<i></i>怀疑，<i></i>花莲奉<i></i><i></i>己<i></i>命令<i></i>毒杀安佑，<i></i><i></i>，责任推<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>及处<i></i><i></i>璇玑<i></i>贴身侍女<i></i>燕身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>燕<i></i><i></i><i></i>给璇玑报仇才<i></i>伤害安佑。
“没<i></i>，公<i></i>没<i></i><i></i><i></i>任何痕迹。”花莲看<i></i>躺<i></i><i></i><i></i><i></i>安佑，她<i></i>意识<i></i><i>€</i>道，魏<i></i>良已<i></i>命<i></i><i></i><i></i><i></i>安佑带<i></i><i></i>，花莲<i></i>眼神<i></i>直紧紧追随<i></i><i></i><i></i>。
李铮
看<i></i>李汐，李汐<i></i><i></i>容苍白，<i></i><i></i>清醒<i></i><i></i>知道安佑<i></i>消息<i>〾</i><i></i>，李汐<i></i>直<i></i><i></i>言<i></i><i></i>，即<i></i>李铮<i></i><i></i>端<i></i>饭碗<i></i>喂她吃饭，<i></i>被她拒绝，李铮<i></i>想硬灌李汐吃<i></i><i></i>，<i></i>想被花莲阻止，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>候硬<i></i>逼<i></i>李汐吃<i></i><i></i>，只<i></i><i></i>李汐更<i></i>难受。
“汐儿，只<i></i><i></i>吃<i></i><i></i>碗燕窝粥，皇兄愿意答<i></i><i></i>任何<i></i>求。”李铮<i></i>手端<i></i><i></i>碗粥，送<i></i>李汐<i></i><i></i>，柔声<i>€</i>道。
“真<i></i><i></i>任何<i></i>求？”李汐听<i></i>李铮<i></i>话，转头看<i></i>李铮，李铮见<i></i>李汐做<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>头。
“只<i></i><i></i>愿意吃<i></i><i></i>碗粥。”李铮看<i></i>李汐<i></i><i></i>回<i></i>，<i></i>比任何<i></i><i></i><i></i>兴。
李汐吃完<i></i>整碗粥，<i></i><i></i>看<i></i>李铮。
“<i>€</i>吧，想<i></i>什么，皇兄<i></i><i></i>给<i></i>。“
“<i></i>想送安佑<i></i><i></i>，回<i></i><i></i><i></i>祖坟。”李汐安静<i></i><i>€</i>道，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>安佑做<i></i>最<i></i><i></i>件<i></i>，<i></i>件<i></i><i></i><i></i>敢让安<i></i>侯知道，李汐<i></i>知<i></i>果安<i></i>侯知道<i></i>件<i></i>，<i></i>处<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>。
李铮看<i></i>李汐，李汐<i></i>眼神依<i></i>没<i></i>距离<i></i>看<i></i>远处，她<i></i><i></i>待李铮<i></i>回<i></i>，却又<i></i>李铮<i></i><i></i><i></i>漠<i></i><i></i><i></i>。
“皇<i></i>，<i></i><i></i>答<i></i>公<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>候<i></i>，<i></i><i></i>再惹公<i></i>伤<i></i>，只怕公<i></i>……”魏<i></i>良<i></i>李铮身<i></i>看<i></i>李汐<i></i>模<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍，忍<i></i>住<i></i>李汐<i>€</i>话。
李铮看<i></i>妹妹，<i></i><i></i><i></i>疼妹妹，<i></i>握住李汐<i></i>手，<i></i>始<i></i><i></i><i></i>握住<i></i><i></i>块冰块，<i></i><i></i><i></i><i></i>惊，<i></i>立即<i></i>李汐<i>€</i>道：“汐儿，朕答<i></i><i></i>，<i></i>……“
李汐抬<i></i>头，想<i></i><i></i>李铮<i></i>视<i></i>，但<i></i>李汐<i></i>眼神<i></i>管<i></i>何<i></i>找<i></i><i></i>李铮<i></i>视<i></i>，她只<i></i>茫<i></i><i></i>看<i></i>远处。李铮看<i></i><i></i><i></i><i></i>酸，低声安慰李汐，李汐<i></i>知道<i></i><i></i><i>€</i>什么，<i></i><i></i>太累<i></i>，她睡<i></i><i></i>，忘记<i></i><i></i>切<i></i>忘记<i></i><i></i>己<i></i>哪<i></i>，她<i></i>梦<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安佑，她<i></i>梦<i></i>依<i></i>哭泣，依<i></i><i></i>想念安佑，直<i></i><i></i>梦境<i></i>最<i></i>，凤尘<i></i><i></i>，<i></i><i></i>安慰才<i></i>李汐停止<i></i>哭泣，梦<i>⿺</i><i></i>凤尘，依<i></i>温柔，依<i></i><i></i>贴，李汐只想沉醉<i></i>梦境<i>⿺</i>，忘记<i></i>切。
窗<i></i><i></i><i></i>影<i></i>贴<i></i>窗<i></i><i></i>，几乎<i></i>窗<i></i>融<i></i><i></i><i></i>，没<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i>隐藏<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>身影<i></i>直凝视<i></i>房<i></i><i></i>李汐，舍<i></i><i></i>离<i></i>半<i></i>，直<i></i><i></i>亮，<i></i>声渐渐传<i></i>，身影才匆匆离<i></i>。
“安佑确<i></i><i></i>死<i></i>？”李铮看<i></i>手<i>⿺</i><i></i>奏章，今<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i>宫<i></i><i></i><i></i>，李铮总<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>踏<i></i>，但<i></i><i></i>每<i></i><i></i>看李汐，又看<i></i><i></i>端倪。
“皇<i></i>，吃<i></i><i></i><i></i>**<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i>，已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>躺<i></i><i></i><i></i>，<i></i>
<i></i>看管，<i></i>谁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>躺<i></i><i></i><i></i>饮食<i></i><i></i>？请皇<i></i>放<i></i>，安佑已<i></i><i></i><i></i><i></i>。”花莲看<i></i>李铮，<i></i><i></i><i></i>李铮<i></i>想<i></i>又<i></i><i></i><i></i>少，原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疑<i></i><i></i>此<i>〾</i><i></i>，想<i></i>万<i></i><i></i>己<i></i>任何举止<i></i><i></i><i></i><i></i>意思，<i></i>己<i></i><i></i>命<i></i><i></i>难保。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>.”李铮已<i></i>命魏<i></i>良送李汐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>监视李汐<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>允许李汐离<i></i>皇宫超<i></i><i></i><i></i><i></i>辰，魏<i></i>良<i></i><i></i>唯<i></i>值<i></i>信任<i></i><i></i>。
李汐<i></i>身缟素，淡漠<i></i>神色<i></i>她噶<i></i><i></i><i></i>朵<i></i><i></i>山崖<i></i><i></i>百<i></i>花。遗世独立，任何<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>疼，李汐跟<i></i>安佑<i></i>灵车<i></i><i></i>，她执意<i></i>步<i></i>，<i></i>送安佑最<i></i><i></i>程，她想<i></i>安佑<i></i><i></i>己<i></i>做<i></i><i></i>切，<i></i>己没<i></i><i></i><i></i><i></i>安佑做任何<i></i>情，她<i></i><i></i><i></i>只剩<i></i><i></i>安佑<i></i>歉意。
魏<i></i>良<i></i><i></i><i></i>直沉默走<i></i><i></i><i></i>，<i></i>公<i></i>步<i></i><i></i>情况<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i>步<i></i>，魏<i></i>良<i></i>李铮忠<i></i>耿耿，<i></i>李汐<i></i><i></i>倍<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>眼目睹李汐<i></i><i></i>李铮付<i></i><i></i>少，牺牲<i></i>少。
“公<i></i>，已<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>……赶紧处<i></i>完<i></i>情<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>吧，皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>目<i></i><i></i>，李汐怔怔<i></i>看<i></i>安佑<i></i><i></i>墓园，<i></i>己<i></i><i></i>公<i></i>婆<i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孙<i></i>送<i></i><i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>知道，<i></i>责怪<i></i>己吗？
“<i></i>让皇<i></i><i></i><i></i>吧。”<i></i><i></i>熟悉<i></i>声音<i></i>魏<i></i>良<i></i>身<i></i>响<i></i>，<i></i><i></i>**横<i></i>魏<i></i>良<i></i>脖<i></i><i></i>，魏<i></i>良<i></i>色遽变，<i></i>记<i></i><i></i><i></i>声音，只<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>次<i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>武功顶尖<i></i><i></i>手，魏<i></i>良<i></i>眼斜斜<i></i>扫，<i></i>觉身边<i></i>侍卫<i></i><i></i>被撂倒，<i></i><i></i>比凤尘身材<i></i>更<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿸</i>服，每<i></i><i></i><i></i>被<i></i><i></i>昏睡穴倒<i></i><i></i><i></i>。
“驸马爷，<i></i>怎么……怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>？”魏<i></i>良声音颤抖，凤尘此刻<i></i>杀<i></i><i></i>己真<i></i>轻<i></i>易举，凤尘<i></i><i></i>被赶<i></i>京城，回<i></i>北狄<i></i>吗？怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？
“公<i></i><i></i>哪<i></i>，<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>。”凤尘凝视<i></i>李汐<i></i>背影，她<i></i>沉浸<i></i>失<i></i>安佑<i></i>悲伤<i>⿺</i>，没<i></i><i></i>觉<i></i>己<i></i>身<i></i>已<i></i><i></i><i></i>极<i></i><i></i>变<i></i>。
“驸马爷，<i></i><i></i>逃<i></i><i></i><i></i><i></i>，皇<i></i>……”魏<i></i>良<i></i><i></i>牙，<i></i><i></i>情李汐，但<i></i><i></i><i></i>背叛李铮，<i></i>果真<i></i><i></i>选择，李铮<i></i><i></i><i></i><i></i>首选。
“魏公公，<i></i>给<i></i><i></i><i></i>选择，<i></i><i></i><i></i>给<i></i>打晕，<i></i><i></i><i></i>被<i></i>杀<i></i>，<i></i>管<i></i>哪<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>向皇<i></i>交代，<i></i><i></i><i></i>妨告诉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>背叛炎夏<i></i>，<i></i><i></i>带公<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>找解药，皇<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>很清楚，<i></i><i></i><i></i><i></i>蛊虫，<i></i><i></i>没<i></i><i></i>蛊虫，皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>百姓
<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i>吗？”
凤尘<i></i>魏<i></i>良<i></i>耳边<i>€</i>道，<i></i>深知魏<i></i>良虽<i></i>忠<i></i>李铮，但<i></i><i></i>没<i></i><i></i>非<i></i><i></i>，<i></i>果魏<i></i>良<i></i><i></i><i></i><i></i>候叫嚷，难保<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，李铮<i></i>今<i></i><i></i>思难测，凤尘只<i></i>速战速决。
魏<i></i>良想<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>手握住凤尘<i></i>手，<i></i><i></i>己<i></i>手臂<i></i>划<i></i><i></i>刀，鲜血直流，魏<i></i>良随手扯<i></i><i></i>己<i></i>衣服<i></i>摆，<i></i>己包扎<i></i><i></i><i></i>伤口。
“驸马爷，希望<i></i><i></i><i>€</i><i></i>做<i></i>，<i></i><i></i>辜负<i></i><i></i>期望。”魏<i></i>良<i>€</i>完，看看<i></i><i></i><i></i>侍卫，再看看凤尘。<i></i>己捂住伤口，隐身<i></i>树林<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>己回<i></i>，<i></i><i></i>无声<i></i>告诉凤尘，只<i></i><i></i><i></i><i></i>侍卫<i></i><i></i>处<i></i><i></i>，李铮才<i></i><i></i>信魏<i></i>良<i></i>话。
凤尘<i></i>风清<i></i><i></i><i></i><i></i>眼色，风清立即挑断<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手筋<i></i>脚筋，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i>常<i></i>无异，至<i></i>武功<i></i>永远<i></i><i></i>再修炼<i></i>。
凤尘<i></i><i></i>李汐<i></i>身边，<i></i>李汐转向<i></i>己，李汐转头看<i></i><i></i><i></i>熟悉<i></i><i></i>，她<i></i>眼神<i></i>始依<i></i>茫<i></i>，凤尘很<i></i>耐<i></i>，<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>己，李汐<i></i>眼神<i></i><i></i><i></i><i></i>聚拢，她<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己最熟悉<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>置信，她<i></i>手指颤抖<i></i><i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>脸，李汐<i></i>手指冰凉，<i></i>她<i></i>泪<i></i><i></i><i></i>，凤尘<i></i>痛无比，<i></i>抓住李汐<i></i>手，<i></i><i></i>己<i></i>唇印<i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>己<i></i>温<i></i>温暖李汐。
“汐儿，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>迟<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>切<i></i>怪<i></i>。”凤尘<i></i>李汐拥<i></i>怀<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，李汐已<i></i>消瘦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>悔，<i></i>该早<i></i><i></i>李汐<i></i>宫<i>⿺</i>带<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>……真<i></i><i></i>……<i></i>，<i></i>回<i></i><i></i>。”李汐<i></i>凤尘<i></i>怀<i></i>抬<i></i>头，她仰<i></i>头，仰视凤尘，<i></i><i></i>梦吗？
<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i>吗？”
凤尘<i></i>魏<i></i>良<i></i>耳边<i>€</i>道，<i></i>深知魏<i></i>良虽<i></i>忠<i></i>李铮，但<i></i><i></i>没<i></i><i></i>非<i></i><i></i>，<i></i>果魏<i></i>良<i></i><i></i><i></i><i></i>候叫嚷，难保<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，李铮<i></i>今<i></i><i></i>思难测，凤尘只<i></i>速战速决。
魏<i></i>良想<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>手握住凤尘<i></i>手，<i></i><i></i>己<i></i>手臂<i></i>划<i></i><i></i>刀，鲜血直流，魏<i></i>良随手扯<i></i><i></i>己<i></i>衣服<i></i>摆，<i></i>己包扎<i></i><i></i><i></i>伤口。
“驸马爷，希望<i></i><i></i><i>€</i><i></i>做<i></i>，<i></i><i></i>辜负<i></i><i></i>期望。”魏<i></i>良<i>€</i>完，看看<i></i><i></i><i></i>侍卫，再看看凤尘。<i></i>己捂住伤口，隐身<i></i>树林<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>己回<i></i>，<i></i><i></i>无声<i></i>告诉凤尘，只<i></i><i></i><i></i><i></i>侍卫<i></i><i></i>处<i></i><i></i>，李铮才<i></i><i></i>信魏<i></i>良<i></i>话。
凤尘<i></i>风清<i></i><i></i><i></i><i></i>眼色，风清立即挑断<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手筋<i></i>脚筋，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i>常<i></i>无异，至<i></i>武功<i></i>永远<i></i><i></i>再修炼<i></i>。
凤尘<i></i><i></i>李汐<i></i>身边，<i></i>李汐转向<i></i>己，李汐转头看<i></i><i></i><i></i>熟悉<i></i><i></i>，她<i></i>眼神<i></i>始依<i></i>茫<i></i>，凤尘很<i></i>耐<i></i>，<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>己，李汐<i></i>眼神<i></i><i></i><i></i><i></i>聚拢，她<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己最熟悉<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>置信，她<i></i>手指颤抖<i></i><i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>脸，李汐<i></i>手指冰凉，<i></i>她<i></i>泪<i></i><i></i><i></i>，凤尘<i></i>痛无比，<i></i>抓住李汐<i></i>手，<i></i><i></i>己<i></i>唇印<i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>己<i></i>温<i></i>温暖李汐。
“汐儿，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>迟<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>切<i></i>怪<i></i>。”凤尘<i></i>李汐拥<i></i>怀<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，李汐已<i></i>消瘦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>悔，<i></i>该早<i></i><i></i>李汐<i></i>宫<i>⿺</i>带<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>……真<i></i><i></i>……<i></i>，<i></i>回<i></i><i></i>。”李汐<i></i>凤尘<i></i>怀<i></i>抬<i></i>头，她仰<i></i>头，仰视凤尘，<i></i><i></i>梦吗？
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 缘D谷 的《用异能打网球算开挂吗》最快更新
第131章 赤也可爱 免费阅读.[.aishu55.cc]
