第42章 含住
作品:《成为偏执宦官的傀儡皇帝》 《<i></i><i></i>偏执宦官<i></i>傀儡皇帝》最<i></i>章节 第42章 含住
“姑娘，贾谧派<i></i><i></i>雅庐<i></i>，<i></i>带<i></i><i></i>很<i></i>礼<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>聘<i></i>！”
颜伯带<i></i><i></i>令<i></i>意想<i></i><i></i><i></i>消息。
“什么<i></i>聘？什么意思？”众<i></i><i></i>脸惊愕！
“<i>€</i><i></i>迎姑娘入府做妾！”
“呸，<i></i>真<i></i><i></i>脸，<i></i>没打<i></i><i></i>走吗？”周蓉<i></i>脸<i></i>气愤。
“<i></i><i>€</i><i></i>姑娘<i></i><i></i>，<i></i><i></i>贾谧<i></i>管<i></i><i></i>肯走，<i>€</i><i></i><i></i>话<i></i><i>ǹ</i>姑娘交待，让老奴<i></i>寻姑娘，<i>€</i><i></i><i></i>果姑娘<i></i>回<i></i>，<i></i>便<i></i>走，直<i></i>姑娘回<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>贾谧<i></i>真<i></i><i></i>无赖，难道<i></i>强娶吗？”慕容迦气<i></i><i></i>打<i></i>处<i></i>，恨<i></i><i></i>立刻揪住贾谧胖揍<i></i>顿。
“师兄<i></i>必恼怒，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>看看吧！”
“<i></i><i></i><i></i>陪<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>边回绝<i></i>贾谧，谅<i></i><i></i>无<i></i>奈何！”司马景文道。
“谢琅琊王<i></i>意，贾<i></i><i>ǹ</i>贾谧<i></i><i></i>怀疑<i></i><i></i>身份，<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i>势<i></i>暗潮涌<i></i><i>〾</i><i></i>，倘若琅琊王此<i></i><i></i><i></i><i></i>罪贾谧，必<i></i>落<i></i>口<i></i>，授<i></i><i></i>柄！”
“易雪姑娘<i></i>言<i></i>虚，琅琊王此<i></i>且<i></i><i></i>意气<i></i><i></i>。”顾荣<i></i>怕司马景文<i></i>意气<i></i><i></i>。
“师妹，<i></i><i></i><i></i><i></i>此跟<i></i>回慕容王<i></i>府，<i></i>贾六见<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>回<i></i>复命，看<i></i>贾谧<i></i>何？”
易雪笑<i></i>笑，<i></i>静<i></i><i>€</i>道：“劳<i></i>位费<i></i><i></i>，此<i></i><i></i>易雪<i></i><i></i>，总<i></i><i></i><i></i>直躲<i></i>吧，既<i></i><i></i>躲<i></i>掉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>即回绝<i></i>贾谧，且<i></i>看看<i></i><i></i>何！”
“<i></i><i></i>”
此<i></i>慕容迦灵<i></i><i></i><i></i>，<i></i>未<i></i>口便先红<i></i>脸，众<i></i>见慕容迦<i></i>此模<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>什么奇思妙想。
慕容迦仿佛鼓足<i></i>极<i></i><i></i>勇气道：“倘若贾谧强<i></i>求娶，<i></i>便回<i></i>，<i></i>已许<i></i><i></i>慕容迦做王<i></i>妃，<i></i><i></i>便入<i></i>王<i></i>府！”
此言<i></i><i></i>，众<i></i>皆被惊<i></i>。
易雪见气氛<i></i><i></i>尴尬，便笑道：“师兄<i></i><i></i>必<i></i>此<i></i>想<i></i><i></i>此<i>〾</i>策，<i></i><i></i><i></i>先回<i></i>看看情况再<i>€</i>吧！”
<i></i><i></i>易雪便带<i></i>周蓉<i></i>杨征<i></i>身离<i></i>，<i></i>顾荣<i></i><i></i>身告辞，只剩<i></i>慕容迦<i></i>司马景文。
司马景文坐<i></i><i></i><i></i><i></i>紫檀雕螭<i></i>书案<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>长阳剑，慕容迦则靠<i></i>门边，半晌，<i></i><i></i><i></i>未<i>€</i>话。
最<i></i>，<i></i><i></i>司马景文<i></i>字<i></i>句<i></i>问道：“今<i></i><i></i><i></i>言<i></i>认真<i></i>，<i></i><i></i>权宜<i>〾</i>计？”
虽<i></i>司马景文早已觉察慕容迦<i></i>穆易雪<i></i>情，仍想<i></i>慕容迦口<i></i><i></i><i></i>证<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>认真
<i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i>像<i></i>玩笑吗？”
“慕容迦，<i></i><i></i><i></i>交<i></i>此，想必<i></i><i></i>知<i></i><i></i>韵儿<i></i>情谊！”
“知道，<i></i><i></i>知道！”
“<i></i>即<i></i>知，又<i></i><i></i>权宜<i>〾</i>计，今<i></i><i>〾</i>言怕<i></i><i></i><i></i>吧？”
“何<i></i><i></i><i></i>？”慕容迦问<i></i>干脆。
<i></i><i></i>司马景文回话，慕容迦继续道：
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顾念<i></i><i></i>师妹<i></i>情谊，故<i></i>直将<i></i>师妹<i></i>真情深藏<i></i><i></i>，但<i></i>已<i></i>琅琊王妃，<i></i>虽钟情<i></i>师妹，却只<i></i>护她<i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢明娶<i></i>她，<i></i><i></i>给她幸福。<i></i>今贾谧怕<i></i><i></i>强娶，<i></i>师妹<i></i><i></i>情，必<i></i>回绝贾谧，<i></i><i></i><i></i><i></i>何？<i></i>琅琊王<i></i>身份阻拦？”
司马景文阴<i></i>脸，没<i></i><i>€</i>话，只<i></i>握紧<i></i>剑绡。
慕容迦<i>€</i><i></i><i></i>，顿<i></i>顿，随<i>〾</i>语<i></i><i></i>长<i></i>继续道：
“<i></i><i></i>则<i></i><i></i>，<i></i>慕容迦，鲜卑王<i></i>，<i></i><i></i><i></i>娶她，<i></i><i></i>带她远离<i></i><i></i>非<i>〾</i><i></i>，贾谧<i></i>奈<i></i>何？<i></i><i></i>鲜卑<i></i>女<i></i>并无<i></i>身<i></i>求，只<i></i><i></i>王<i></i>喜欢，修书给父王，<i></i><i></i><i></i>王位继承<i></i>，<i></i>父王<i></i><i></i><i></i>阻拦。<i></i>算贾<i></i>证<i></i>她<i></i><i></i>杨韵，想必<i></i><i></i><i></i>争<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>曾<i></i><i></i>旧案<i>ǹ</i>慕容鲜卑<i></i>敌。”
此刻<i></i>慕容迦<i>€</i><i></i>无比认真，<i></i>又真情流露。
司马景文听闻慕容迦<i></i>言，良久<i></i><i></i>言语
<i></i>厢易雪回<i></i>雅庐，刚走<i></i>照壁，便远远<i></i>瞧见<i></i><i></i>派头<i></i>足<i></i>奴才，扬<i></i>脑袋站<i></i><i></i>院屋檐<i></i>。
瞧见易雪回<i></i><i></i>，即刻换<i></i><i></i>副谄媚<i></i><i></i>孔，满脸堆笑紧<i></i>步，向<i></i>迎道：“姑娘<i></i>回<i></i>，<i></i><i></i>贾六见<i></i>易雪姑娘，姑娘妆安！”
易雪微笑<i></i><i></i><i></i><i></i>头：“贾管<i></i>此<i></i>何<i></i>？”
“恭喜姑娘，贺喜姑娘！”
“喜<i></i>何<i></i>？”易雪继续向<i></i>院走<i></i>，明知故问道。
“嘻嘻嘻，易雪姑娘<i></i>福气，被<i></i><i></i><i></i>公爷看<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>享受<i></i>尽<i></i>富贵。”贾六<i></i>脸<i></i><i></i>堆<i></i>花<i></i><i></i>。
易雪停住<i></i>脚步，故<i></i>惊讶<i></i><i></i><i></i>贾六。
“鲁<i></i>公<i></i>想让<i></i><i></i>姑娘做妾室<i></i><i></i><i></i>室？”周蓉<i></i>口问道。
“<i></i><i></i><i></i>接易雪姑娘<i></i>府<i></i>，<i></i>公爷怎<i></i>委屈姑娘！”
“真<i></i>做梦，让<i></i><i></i>姑娘做妾<i></i><i></i><i></i>恩<i></i>？”周蓉嘴巴<i></i>饶<i></i><i></i><i>€</i>道。
“蓉儿姑娘<i></i>怎么<i>€</i><i></i>？”
“<i></i><i></i>知<i></i><i></i>姑娘祖辈<i></i><i></i>权贵<i>〾</i><i></i>，虽<i></i><i></i>道变故流落<i></i>此，却<i></i><i></i>诗书传<i></i>，怎<i></i><i>ǹ</i><i></i>做妾？贾管<i></i><i></i><i></i>请回吧！”
周蓉已<i></i>压<i></i>住火，<i></i><i></i>拦住<i></i>贾
六。
满<i></i><i></i>易雪<i></i>周蓉听<i></i><i></i><i></i>兴，没想<i></i>易雪<i></i>没<i></i><i></i>，她身边<i></i>丫头竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，贾六<i></i>禁<i></i><i></i>意<i></i>。
<i></i>想<i></i>贾谧<i></i>交待，干笑<i></i>几声道：“姑娘<i></i><i></i><i></i>身段呀，连<i></i>身边<i></i>丫头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般，<i>€</i><i></i>没错，易雪姑娘祖<i></i>确<i></i>权贵<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i>〾</i><i></i>呀！”
易雪听闻此话，脸色<i></i>禁变<i></i>变，晋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i></i><i></i><i></i>只<i></i>杨氏吗？
但随即又恢复<i></i>淡<i></i>，她拉住<i></i>准备<i>€</i>话<i></i>周蓉，微微<i></i>笑：“贾管<i></i><i>€</i>笑<i></i>，什么<i></i>世<i></i>公呀，虽<i></i>祖<i></i><i></i><i></i>荫封，但<i></i>女<i></i><i></i>流落<i></i>京城<i>〾</i><i>⿺</i>，便承蒙<i></i>公爷厚<i></i>，<i></i><i></i>受宠若惊、感激<i></i>禁！”
“<i></i><i></i>易雪姑娘识<i></i>，姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i>〾</i><i></i>，<i></i>看<i></i>公爷<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>！”贾六搓<i></i>手指，此<i></i>又露<i></i><i></i>公府管<i></i><i></i><i></i>傲慢劲。
“虽<i></i><i></i>公爷厚<i></i>，易雪<i></i>情感激，但却<i></i>敢受！”
“此话何意？”贾六<i></i>解，但脸色已<i></i><i></i><i></i>难看。
“<i></i><i></i><i></i>姑娘被慕容王<i></i>看<i></i><i></i>，慕容王<i></i>已<i></i>请琅琊王<i>€</i>媒，<i></i>娶<i></i><i></i>姑娘做王<i></i>妃！”
此<i></i><i></i>周蓉<i></i>顾贾六<i></i>脸色<i></i>何，见易雪文绉绉<i></i>拒绝，只觉<i></i><i></i><i></i>该跟<i></i><i></i>么<i></i>废话，抢<i></i>易雪<i></i><i></i>直接<i></i><i></i>口。
贾六<i></i>听慕容王<i></i><i></i>娶穆易雪，脸色登<i></i>变<i></i>复杂<i></i><i></i>，想怒又<i></i>敢怒。
<i></i>半信半疑<i></i>看<i></i>易雪<i></i>周蓉，<i></i><i></i>思忖<i></i>：<i></i>公爷让<i></i>直接<i></i><i></i>雅庐<i></i>聘，<i>€</i><i></i>果易雪姑娘拒绝，便提醒她<i></i>己<i></i>身份，<i></i>威逼利诱<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>却半路杀<i></i><i></i><i></i>慕容王<i></i>，<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i>？
周蓉看<i></i>贾六愣<i></i><i></i>，<i></i>脸<i></i>狐疑，没<i></i>气<i></i>质问道：“贾管<i></i><i></i><i></i><i></i>信？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问慕容王<i></i>吧！”
“蓉儿！”易雪叫住周蓉。
易雪见周蓉拿<i></i>慕容迦<i></i>话做挡箭牌，<i></i><i></i>顺<i></i><i>€</i>道：“<i></i>请麻烦贾管<i></i>向鲁<i></i>爷告<i>〾</i><i></i>情！”
“<i></i>”
贾六<i></i><i></i><i></i>知<i></i>何<i></i><i></i>，想<i></i>想<i></i>罢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>解决吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贾六<i></i><i></i><i></i>及。
※※※
六。
满<i></i><i></i>易雪<i></i>周蓉听<i></i><i></i><i></i>兴，没想<i></i>易雪<i></i>没<i></i><i></i>，她身边<i></i>丫头竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，贾六<i></i>禁<i></i><i></i>意<i></i>。
<i></i>想<i></i>贾谧<i></i>交待，干笑<i></i>几声道：“姑娘<i></i><i></i><i></i>身段呀，连<i></i>身边<i></i>丫头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般，<i>€</i><i></i>没错，易雪姑娘祖<i></i>确<i></i>权贵<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i>〾</i><i></i>呀！”
易雪听闻此话，脸色<i></i>禁变<i></i>变，晋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i></i><i></i><i></i>只<i></i>杨氏吗？
但随即又恢复<i></i>淡<i></i>，她拉住<i></i>准备<i>€</i>话<i></i>周蓉，微微<i></i>笑：“贾管<i></i><i>€</i>笑<i></i>，什么<i></i>世<i></i>公呀，虽<i></i>祖<i></i><i></i><i></i>荫封，但<i></i>女<i></i><i></i>流落<i></i>京城<i>〾</i><i>⿺</i>，便承蒙<i></i>公爷厚<i></i>，<i></i><i></i>受宠若惊、感激<i></i>禁！”
“<i></i><i></i>易雪姑娘识<i></i>，姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i>〾</i><i></i>，<i></i>看<i></i>公爷<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>！”贾六搓<i></i>手指，此<i></i>又露<i></i><i></i>公府管<i></i><i></i><i></i>傲慢劲。
“虽<i></i><i></i>公爷厚<i></i>，易雪<i></i>情感激，但却<i></i>敢受！”
“此话何意？”贾六<i></i>解，但脸色已<i></i><i></i><i></i>难看。
“<i></i><i></i><i></i>姑娘被慕容王<i></i>看<i></i><i></i>，慕容王<i></i>已<i></i>请琅琊王<i>€</i>媒，<i></i>娶<i></i><i></i>姑娘做王<i></i>妃！”
此<i></i><i></i>周蓉<i></i>顾贾六<i></i>脸色<i></i>何，见易雪文绉绉<i></i>拒绝，只觉<i></i><i></i><i></i>该跟<i></i><i></i>么<i></i>废话，抢<i></i>易雪<i></i><i></i>直接<i></i><i></i>口。
贾六<i></i>听慕容王<i></i><i></i>娶穆易雪，脸色登<i></i>变<i></i>复杂<i></i><i></i>，想怒又<i></i>敢怒。
<i></i>半信半疑<i></i>看<i></i>易雪<i></i>周蓉，<i></i><i></i>思忖<i></i>：<i></i>公爷让<i></i>直接<i></i><i></i>雅庐<i></i>聘，<i>€</i><i></i>果易雪姑娘拒绝，便提醒她<i></i>己<i></i>身份，<i></i>威逼利诱<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>却半路杀<i></i><i></i><i></i>慕容王<i></i>，<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i>？
周蓉看<i></i>贾六愣<i></i><i></i>，<i></i>脸<i></i>狐疑，没<i></i>气<i></i>质问道：“贾管<i></i><i></i><i></i><i></i>信？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问慕容王<i></i>吧！”
“蓉儿！”易雪叫住周蓉。
易雪见周蓉拿<i></i>慕容迦<i></i>话做挡箭牌，<i></i><i></i>顺<i></i><i>€</i>道：“<i></i>请麻烦贾管<i></i>向鲁<i></i>爷告<i>〾</i><i></i>情！”
“<i></i>”
贾六<i></i><i></i><i></i>知<i></i>何<i></i><i></i>，想<i></i>想<i></i>罢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>解决吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贾六<i></i><i></i><i></i>及。
※※※
六。
满<i></i><i></i>易雪<i></i>周蓉听<i></i><i></i><i></i>兴，没想<i></i>易雪<i></i>没<i></i><i></i>，她身边<i></i>丫头竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，贾六<i></i>禁<i></i><i></i>意<i></i>。
<i></i>想<i></i>贾谧<i></i>交待，干笑<i></i>几声道：“姑娘<i></i><i></i><i></i>身段呀，连<i></i>身边<i></i>丫头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般，<i>€</i><i></i>没错，易雪姑娘祖<i></i>确<i></i>权贵<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i>〾</i><i></i>呀！”
易雪听闻此话，脸色<i></i>禁变<i></i>变，晋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i></i><i></i><i></i>只<i></i>杨氏吗？
但随即又恢复<i></i>淡<i></i>，她拉住<i></i>准备<i>€</i>话<i></i>周蓉，微微<i></i>笑：“贾管<i></i><i>€</i>笑<i></i>，什么<i></i>世<i></i>公呀，虽<i></i>祖<i></i><i></i><i></i>荫封，但<i></i>女<i></i><i></i>流落<i></i>京城<i>〾</i><i>⿺</i>，便承蒙<i></i>公爷厚<i></i>，<i></i><i></i>受宠若惊、感激<i></i>禁！”
“<i></i><i></i>易雪姑娘识<i></i>，姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i>〾</i><i></i>，<i></i>看<i></i>公爷<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>！”贾六搓<i></i>手指，此<i></i>又露<i></i><i></i>公府管<i></i><i></i><i></i>傲慢劲。
“虽<i></i><i></i>公爷厚<i></i>，易雪<i></i>情感激，但却<i></i>敢受！”
“此话何意？”贾六<i></i>解，但脸色已<i></i><i></i><i></i>难看。
“<i></i><i></i><i></i>姑娘被慕容王<i></i>看<i></i><i></i>，慕容王<i></i>已<i></i>请琅琊王<i>€</i>媒，<i></i>娶<i></i><i></i>姑娘做王<i></i>妃！”
此<i></i><i></i>周蓉<i></i>顾贾六<i></i>脸色<i></i>何，见易雪文绉绉<i></i>拒绝，只觉<i></i><i></i><i></i>该跟<i></i><i></i>么<i></i>废话，抢<i></i>易雪<i></i><i></i>直接<i></i><i></i>口。
贾六<i></i>听慕容王<i></i><i></i>娶穆易雪，脸色登<i></i>变<i></i>复杂<i></i><i></i>，想怒又<i></i>敢怒。
<i></i>半信半疑<i></i>看<i></i>易雪<i></i>周蓉，<i></i><i></i>思忖<i></i>：<i></i>公爷让<i></i>直接<i></i><i></i>雅庐<i></i>聘，<i>€</i><i></i>果易雪姑娘拒绝，便提醒她<i></i>己<i></i>身份，<i></i>威逼利诱<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>却半路杀<i></i><i></i><i></i>慕容王<i></i>，<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i>？
周蓉看<i></i>贾六愣<i></i><i></i>，<i></i>脸<i></i>狐疑，没<i></i>气<i></i>质问道：“贾管<i></i><i></i><i></i><i></i>信？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问慕容王<i></i>吧！”
“蓉儿！”易雪叫住周蓉。
易雪见周蓉拿<i></i>慕容迦<i></i>话做挡箭牌，<i></i><i></i>顺<i></i><i>€</i>道：“<i></i>请麻烦贾管<i></i>向鲁<i></i>爷告<i>〾</i><i></i>情！”
“<i></i>”
贾六<i></i><i></i><i></i>知<i></i>何<i></i><i></i>，想<i></i>想<i></i>罢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>解决吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贾六<i></i><i></i><i></i>及。
※※※
六。
满<i></i><i></i>易雪<i></i>周蓉听<i></i><i></i><i></i>兴，没想<i></i>易雪<i></i>没<i></i><i></i>，她身边<i></i>丫头竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，贾六<i></i>禁<i></i><i></i>意<i></i>。
<i></i>想<i></i>贾谧<i></i>交待，干笑<i></i>几声道：“姑娘<i></i><i></i><i></i>身段呀，连<i></i>身边<i></i>丫头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般，<i>€</i><i></i>没错，易雪姑娘祖<i></i>确<i></i>权贵<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i>〾</i><i></i>呀！”
易雪听闻此话，脸色<i></i>禁变<i></i>变，晋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i></i><i></i><i></i>只<i></i>杨氏吗？
但随即又恢复<i></i>淡<i></i>，她拉住<i></i>准备<i>€</i>话<i></i>周蓉，微微<i></i>笑：“贾管<i></i><i>€</i>笑<i></i>，什么<i></i>世<i></i>公呀，虽<i></i>祖<i></i><i></i><i></i>荫封，但<i></i>女<i></i><i></i>流落<i></i>京城<i>〾</i><i>⿺</i>，便承蒙<i></i>公爷厚<i></i>，<i></i><i></i>受宠若惊、感激<i></i>禁！”
“<i></i><i></i>易雪姑娘识<i></i>，姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>公<i>〾</i><i></i>，<i></i>看<i></i>公爷<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>！”贾六搓<i></i>手指，此<i></i>又露<i></i><i></i>公府管<i></i><i></i><i></i>傲慢劲。
“虽<i></i><i></i>公爷厚<i></i>，易雪<i></i>情感激，但却<i></i>敢受！”
“此话何意？”贾六<i></i>解，但脸色已<i></i><i></i><i></i>难看。
“<i></i><i></i><i></i>姑娘被慕容王<i></i>看<i></i><i></i>，慕容王<i></i>已<i></i>请琅琊王<i>€</i>媒，<i></i>娶<i></i><i></i>姑娘做王<i></i>妃！”
此<i></i><i></i>周蓉<i></i>顾贾六<i></i>脸色<i></i>何，见易雪文绉绉<i></i>拒绝，只觉<i></i><i></i><i></i>该跟<i></i><i></i>么<i></i>废话，抢<i></i>易雪<i></i><i></i>直接<i></i><i></i>口。
贾六<i></i>听慕容王<i></i><i></i>娶穆易雪，脸色登<i></i>变<i></i>复杂<i></i><i></i>，想怒又<i></i>敢怒。
<i></i>半信半疑<i></i>看<i></i>易雪<i></i>周蓉，<i></i><i></i>思忖<i></i>：<i></i>公爷让<i></i>直接<i></i><i></i>雅庐<i></i>聘，<i>€</i><i></i>果易雪姑娘拒绝，便提醒她<i></i>己<i></i>身份，<i></i>威逼利诱<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>却半路杀<i></i><i></i><i></i>慕容王<i></i>，<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i>？
周蓉看<i></i>贾六愣<i></i><i></i>，<i></i>脸<i></i>狐疑，没<i></i>气<i></i>质问道：“贾管<i></i><i></i><i></i><i></i>信？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问慕容王<i></i>吧！”
“蓉儿！”易雪叫住周蓉。
易雪见周蓉拿<i></i>慕容迦<i></i>话做挡箭牌，<i></i><i></i>顺<i></i><i>€</i>道：“<i></i>请麻烦贾管<i></i>向鲁<i></i>爷告<i>〾</i><i></i>情！”
“<i></i>”
贾六<i></i><i></i><i></i>知<i></i>何<i></i><i></i>，想<i></i>想<i></i>罢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>解决吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贾六<i></i><i></i><i></i>及。
※※※
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 鹤安 的《成为偏执宦官的傀儡皇帝》最快更新
第42章 含住 免费阅读.[.aishu55.cc]
