第49章 天子门生
作品:《孤是昏君，被冤枉的》 《孤<i></i>昏君，被冤枉<i></i>》<i></i><i></i>章节 <i></i>49章 天子门生
翌日早<i></i>，随着闻且<i></i>匆匆赶来，凤绫罗<i></i>经死<i></i>夜<i></i><i></i>里<i></i>消息才<i></i><i></i>得<i>⿰</i>。
由于皇甫云从回来就把自己<i></i><i></i>房里，导致唐门先<i></i>步把<i></i><i></i>消息放<i></i>出<i></i>。“青爷，现<i></i>该怎<i></i>办？”飞盾叹<i></i>，“江湖<i></i><i></i><i></i>都<i>⿰</i><i></i>夜<i></i>杀<i></i>凤绫罗，云<i></i>爷定<i></i><i></i>会放过<i></i>，<i></i>下来<i></i>状况，势必会让<i></i><i></i>笑话<i></i>！<i></i>鱼<i></i>事<i></i>经够棘<i></i><i></i>，现<i></i><i></i>
闹<i></i><i></i><i></i><i></i>出！”“夜<i></i>杀<i></i>凤绫罗，<i></i><i></i>事算<i></i>彻底<i></i>束<i></i>，<i></i>相信云儿会顾全<i></i>局，毕竟指使夜<i></i>杀<i></i><i></i><i></i><i></i>白之宜。<i></i>下来，就<i></i><i></i>办法夺取<i></i>灭曼陀罗，争取夜<i></i>！”皇甫青天说<i></i>
。“虽然凤绫罗<i></i>死，青爷<i></i><i></i><i></i>分危机，<i></i><i></i>云<i></i>爷难免会伤<i></i><i></i>……就算云<i></i>爷顾全<i></i>局，八<i></i>门派能<i></i>受夜<i></i>吗？<i></i>忽然<i></i>水背叛，<i></i>顾同门<i></i>面，八<i></i>门派可<i></i><i></i>害
怕除魔同盟再多出<i></i><i></i>凌<i></i>眉来！现<i></i>收复夜<i></i>，恐怕<i></i><i></i>时候吧！”飞盾说<i></i>。皇甫青天缓缓说<i></i>：“凤绫罗作<i></i>杀<i></i>，<i></i>因<i></i>杀<i></i>，惹下过<i></i><i></i>祸患，<i></i><i></i>死，八<i></i>门派<i></i>会过多<i></i><i></i>视，<i></i><i></i>鬼凤凰，还<i></i>足<i></i>引起江湖混乱。而且<i></i><i></i>先把夜<i></i><i></i>秘密暴露再先，夜<i></i>惧怕白之宜<i></i>威胁，<i></i>水杀<i></i>凤绫罗保<i></i>也<i></i><i></i><i></i>可<i></i>，更何况，<i></i>们<i></i>论谁生谁死，唐门都<i></i><i></i>能再追究，事<i></i><i></i>经平息，八<i></i>门派再<i></i><i></i><i></i><i></i>多<i></i>
<i></i>举吗？<i></i><i></i>担<i></i>能<i></i>能收复夜<i></i>，<i></i><i></i>担<i></i>《玄音煞》还会<i></i>会再<i></i>合适<i></i>修炼<i></i>！”飞盾点点<i></i>：“青爷说得<i></i>理！练功<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>必担<i></i>，天下之<i></i>，奇<i></i>异事<i></i><i></i>胜<i></i>，消息<i></i>放，<i></i>会<i></i>用琴做兵器<i></i>高<i></i>显出江湖。现<i></i>，<i></i>更担<i></i>云<i></i>爷会像<i></i>欢<i></i>
爷<i></i><i></i>……皇甫三雄，缺<i></i><i></i>可啊！”皇甫青天<i></i><i></i><i></i>自己<i></i>胡子，沉声<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>血洗唐门，也<i></i><i></i>吵闹着<i></i><i></i>找夜<i></i>报仇，就说<i></i>还存<i></i>理智，既然如<i></i>，便还<i></i>得救！云儿<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>乎凤绫罗<i></i>生死，
也<i></i>会<i></i><i></i><i></i>乎凤绫罗<i></i>生死，那就找些<i></i>乎凤绫罗生死<i></i><i></i><i></i>安慰<i></i>吧！”
“青爷<i></i><i></i>思<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“圣雪也好，风儿也罢，<i></i><i></i><i></i>欢儿<i></i>雷儿，<i></i>们<i></i>些<i></i><i>ǹ</i>凤绫罗多<i></i>还<i></i>些交<i></i>，<i></i>起<i></i>们，云儿还<i></i>能<i>ǹ</i><i></i>们<i></i>诉悲欢<i></i>！”
北厢苑里，琴声忽断，让本<i></i>守<i></i>门口筋疲力尽<i></i><i></i>都瞬<i></i>清醒。
<i></i>柒<i></i><i></i>蓉面面相觑。
江圣雪<i></i>些紧张<i></i>握紧<i></i>皇甫风<i></i><i></i>，皇甫雷迫<i></i><i></i>待<i></i><i></i>敲门
，门却<i></i>经先<i></i>步打<i></i>开。
“二……二哥！”<i></i>到皇甫云红肿<i></i>双眼，<i></i><i></i>魂似得空洞，皇甫雷吓<i></i><i></i>跳。
“云<i></i>爷啊，<i></i>终于肯开门<i></i>，<i></i>夜<i></i>，夫<i></i><i></i>门外守<i></i><i></i><i></i>夜<i></i>！”<i></i>柒抽泣<i></i>。
啪！
“<i></i><i></i><i></i><i></i>孝子，居然让<i></i>娘<i></i>站<i></i><i></i>整夜，娘<i></i>把<i></i>骨<i></i><i></i>，还能经得起多<i></i>折腾啊！”武<i></i>贞抽泣<i></i>。
<i></i><i></i>巴掌，终于让皇甫云<i></i><i></i><i></i>应，<i></i>红着眼眶跪<i></i>下<i></i>，<i></i>下<i></i>下<i></i>扇着自己<i></i>巴掌。
武<i></i>贞<i></i>疼<i></i>抱住皇甫云：“娘<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孝，<i></i><i></i>绫罗死<i></i>，<i></i><i></i>受<i></i><i></i>！”皇甫云从武<i></i>贞怀里挣脱出来：“绫罗<i></i>死，<i></i><i></i>死，<i></i><i></i>会死<i></i>……”<i></i>回身冲<i></i>房里，抱住凤绫罗<i></i>琴，勾<i></i>勾嘴<i></i>露出<i></i>抹略微抽搐<i></i>强颜欢笑，“<i></i>说会回来取凤琴
<i></i>……”
武<i></i>贞<i></i>到皇甫云<i></i><i></i>，捂住嘴巴，<i></i>哭声闷<i></i><i></i>掌<i></i><i>⿺</i>。
江圣雪<i></i>皇甫风<i></i>左<i></i>右<i></i>搀扶着摇摇欲坠<i></i>武<i></i>贞。
“<i></i>娘，二弟<i></i>会<i></i>事<i></i>，您先回<i></i>休息，<i></i>们<i></i>家绝对<i></i>会让二弟步<i></i><i></i>欢<i></i>后尘<i></i>！”江圣雪小声哭泣<i></i>。
“<i></i>啊，<i></i>娘，桃庄<i></i>下还需<i></i>您<i></i>打理，您若再伤<i></i>过渡卧<i></i>病，二弟岂<i></i><i></i>更走<i></i>出来<i></i>？”皇甫风说<i></i>。
武<i></i>贞疲惫难过<i></i>点<i></i>点<i></i>：“好，<i></i><i></i>就回<i></i>歇着，云儿，就交给<i></i>们<i></i>！”
玉翘搀扶着武<i></i>贞离开后，众<i></i>才都<i></i><i></i>屋子，<i></i>门<i></i><i></i><i></i>。
皇甫雷伸出<i></i><i></i>碰皇甫云，皇甫云却转身爬<i></i><i></i>床，缩<i></i><i></i>床<i></i>，紧紧地抱着凤琴，小声呢喃着：“<i></i>会回来取凤琴<i></i>……<i></i>会回来取凤琴<i></i>……”<i></i>燕感同身受般<i></i>坐<i></i><i></i>桌子旁，支着下巴<i></i>着皇甫云，也许<i></i>嫁<i></i><i></i>妇<i></i><i></i><i></i>，<i></i>沉稳<i></i><i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i>自己面前，<i></i><i></i><i></i>尸体，换做谁，都<i></i>可能<i></i>下子就
<i></i>受！”
皇甫雷拧紧<i></i>眉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>叹<i></i>口<i></i>：“该死<i></i>夜<i></i>，<i></i>怎敢背叛<i></i>们<i></i>家对<i></i><i></i>信任！”
“嘘，<i></i>说两句！”香燕拉着皇甫雷退<i></i><i></i><i></i><i></i>，“让<i></i>二哥听着，<i></i><i></i><i></i><i></i>伤口<i></i>刺<i></i>几刀嘛！”
闻且<i></i><i>⿰</i>如何<i></i>好，<i></i>燕起身也把<i></i>拉过来随自己坐下：“<i></i><i></i>晃着<i></i>，<i></i>说<i></i>出话来，<i></i>能干着急，<i></i><i></i>子，云<i></i>侠<i></i>时半会<i></i><i></i>会好过<i></i>！”
吴画也<i></i>莫能助，<i></i>能也<i></i>闻且旁<i></i>坐下：“如<i></i>三<i></i>同<i></i>唐门，夜<i></i><i></i>可能<i></i>皇甫云<i></i>焦红菱<i></i>眼皮子底下杀<i></i>啊！”
“<i></i><i></i><i></i>到<i></i>凤绫罗先走<i></i>，云<i></i>侠<i></i>随后才出发<i></i>，夜<i></i><i></i>行踪<i></i>们也<i></i>清楚，具体发生<i></i>什<i></i>，恐怕也<i></i><i></i>云<i></i>侠清楚。”金猛说<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>可能<i></i>夜<i></i>扮成<i></i>二哥，所<i></i>凤绫罗才忽然离开<i></i>？也<i></i>趁<i></i><i></i>备，夜<i></i>才得<i></i><i></i>？”皇甫雷猜测<i></i>。皇甫风摇<i></i>摇<i></i>：“<i></i>扮成二弟容易，可<i></i>再找到<i></i>把<i></i><i></i><i></i>七桃扇可<i></i>容易！”<i></i>走近床<i></i>，<i></i>把掐住皇甫云<i></i>下巴，逼迫<i></i><i></i><i></i>自己，“凤绫罗前脚刚走，<i></i>后脚就追<i></i><i></i><i></i>，即便迟<i></i><i></i>步，也<i></i>可能追<i></i>到带着尸体<i></i>夜<i></i>行踪，<i></i>怎会甘<i></i>回来？二弟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>事瞒着<i></i>们？”皇甫云<i></i>眼神仍旧空洞，任凭皇甫风如何逼<i></i>，<i></i>始终<i></i>
低声嘀咕着同<i></i>句话。
皇甫风<i></i>奈<i></i>松开<i></i>，<i>⿱</i>起身来：“<i></i><i>⿰</i><i></i>发生<i></i>什<i></i>，<i></i>来<i></i>能<i></i><i></i>趟唐门<i></i>！”
“还<i></i><i></i><i></i><i></i>！”<i></i>燕说<i></i>，“<i></i><i></i>夫君同义父禀报完<i></i>凤绫罗<i></i>死<i></i>事，<i></i>吩咐过，叫<i></i>们<i></i><i></i>轻举妄动，<i></i><i></i>陪着云二哥！”
<i></i>燕嫁给闻且后，也随着闻且改<i></i>口，唤皇甫青天作义父，唤皇甫云作二哥。
“<i></i>倒<i></i><i>⿰</i><i></i>谁能让二弟回神<i></i>！”江圣雪低声<i></i>，趴<i></i>满<i></i>耳<i></i>说<i></i>什<i></i>，便<i></i>满<i></i><i></i>玉娇<i></i>起出<i></i><i></i>。
<i></i>来，江圣雪<i></i>奈之下，叫<i></i>们把<i></i>欢给请<i></i>过来。
<i></i>欢<i></i><i></i>病<i></i>膏肓，听说皇甫云<i></i>事，便急忙起身，由着满<i></i><i></i>玉娇搀扶着<i></i>前来。
“圣雪，惊动<i></i>欢<i></i>好吧？”皇甫风<i></i>些担<i></i>。“<i></i><i></i>诉说伤<i></i>事，憋<i></i><i></i>里堵得慌，<i></i>们两<i></i><i></i><i></i>好<i></i>朋友，<i></i>都痛失<i></i><i></i>之<i></i>，<i></i><i></i>句话，胜过<i></i>们十句话！<i></i><i></i><i></i>们，才能够彼<i></i>安慰，彼<i></i>搀扶。”江圣雪说<i></i>，“
<i></i>们先走吧，就留着<i></i>柒<i></i><i></i>蓉侍奉，<i></i>什<i></i>事，就<i></i>西厢苑叫<i></i>们！”
<i></i>着，众<i></i>便都<i></i><i></i>西厢苑。
<i></i>欢也叫<i></i>柒<i></i><i></i>蓉<i></i>偏房守着，自己同皇甫云单独待<i></i><i></i>会儿。
<i></i>到皇甫云<i></i><i></i><i></i>子，<i></i>欢亦<i></i>落<i></i>泪：“好兄弟，<i></i>们也算<i></i>同病相怜<i></i>，<i></i>好<i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>还<i></i>给<i></i>报仇<i></i>机会，<i></i><i></i>放过<i></i><i></i>机会吗？”
皇甫云<i></i>才崩溃，抱着凤琴痛哭起来。
<i></i>哭声里，<i></i>几分做戏<i></i>成分，也<i></i><i>ǹ</i>凤绫罗分<i></i><i></i><i></i>舍。
<i></i>能<i></i>到<i></i>欢眼里<i></i>难过<i></i><i></i>疼，<i></i>却<i></i>能对<i></i>诉说真相，<i></i>哭声里，也自<i></i>带着些许愧疚。
“<i></i><i></i>牵<i></i>挂，也<i></i>双<i></i>，<i></i><i></i><i></i>家，<i></i>业，<i></i><i></i>好前<i></i>，<i></i>学<i></i>，像废
<i></i><i></i><i></i>！”<i></i>欢坐<i></i>床<i></i>，冰凉<i></i><i></i>碰<i></i>冰凉<i></i><i></i>，竟都觉得温暖<i></i>些许。
皇甫云微微<i></i>愣，<i></i>句话，说<i></i>自嘲听<i></i>自愧亦<i></i>让皇甫云感到<i></i>痛，也<i></i><i></i><i></i>刻，皇甫云才<i></i>真真<i></i><i></i><i></i><i></i>白<i></i><i></i>欢难<i></i>自控<i></i>堕落。
放下凤琴，皇甫云<i></i>把抱住<i></i>欢，就像抱住冰冷坚硬<i></i>骨<i></i>，自己<i></i>假憔悴，可<i></i>欢却<i></i>真枯竭。<i></i>欢轻<i></i>着皇甫云<i></i>后背，就<i></i><i></i>推开<i></i>也<i></i><i></i>力<i></i><i></i>：“皇甫云，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>愿，就<i></i>让<i></i>好好<i></i>着，<i></i><i></i><i></i>争<i></i>，也<i></i>够听话，还<i></i>把自己折腾成<i></i><i></i>幅<i></i>子。<i></i><i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>，凤绫罗<i></i>话，<i></i><i></i>定会听，<i></i><i></i>定<i></i>会叫<i></i>陪<i></i><i></i>起<i></i>死，<i></i><i></i>死<i></i>夜<i></i><i></i>里，<i></i>真<i></i><i></i>让<i></i>死<i></i><i></i><i></i>白之宜，杀<i></i>白之宜，<i></i><i></i>报仇，也<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>红报仇！答
应<i></i>，<i></i><i></i>作<i></i>朋友，<i></i>后<i></i><i></i>拜托<i></i><i></i>事！”
因<i></i>凤绫罗<i></i>离开，皇甫云<i></i><i></i>里本来就堵得慌，现<i></i>“自身难保”<i></i><i></i>欢却强撑着身体来安慰自己，皇甫云<i></i><i></i>里<i></i><i></i>着说<i></i>出<i></i>难受。
像<i></i><i></i>到<i></i>什<i></i>，<i></i>忽然起身跳下<i></i>床，从柜子里<i></i>拿出<i></i><i></i>把琴来，递到<i></i>欢<i></i>面前。
<i></i>欢颤抖<i></i><i></i>触<i></i>那把落<i></i>灰<i></i>古琴，琴弦冰冷，回忆温热，<i></i>欢瞬<i></i>泪湿眼眶，<i></i>过凰琴抱<i></i>怀<i>⿺</i>：“皇甫云，<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i>合奏<i></i>曲？”
皇甫云<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>把<i></i>云生前弹奏过<i></i>凰琴，<i></i><i></i><i></i><i></i>欢淡笑<i></i>：“从<i></i><i></i>过<i></i>弹琴，<i></i>会吗？”
“<i></i><i></i><i></i>欢，也<i></i>琴棋书画，<i></i><i></i>精<i></i>，<i></i>起琴，<i></i>自<i></i><i></i>如<i></i>，<i></i>起画……”<i></i>欢轻笑着勾起<i></i>根琴弦，<i></i>声沉闷勾起多<i></i><i></i>酸<i>ǹ</i>快乐。
“<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>高下？”
<i></i>欢轻轻<i></i>摇<i></i>摇<i></i>，沉声<i></i>：“<i></i><i></i>红<i></i>凤绫罗<i></i><i></i><i></i>，就像<i></i>跟<i></i>！趁<i></i>现<i></i>还<i></i>些力<i></i><i></i>雅致，就像<i></i>们生前<i></i><i></i>，<i></i>们也尽<i></i>合奏<i></i>曲，如何？”
凤绫罗<i></i>死<i></i>消息传遍整<i></i>江湖，自然也<i></i>洛阳城<i></i>，<i></i><i></i>皆<i>⿰</i>，桃花<i></i>庄<i></i>二<i></i>爷痛失挚<i></i>，痛<i></i>欲生，而对于凤绫罗<i></i>死，<i></i><i></i><i></i>觉得<i></i>报应，<i></i><i></i><i></i>感到惋惜。
段如霜、金瑶<i></i>们听说<i></i>事也都迫<i></i><i></i>待<i></i>赶来桃花<i></i>庄<i></i>望皇甫云，<i></i>家都<i>⿰</i><i></i>失<i></i>凤绫罗，对于皇甫云<i></i>味着什<i></i>。
而<i></i>们到<i></i>北厢苑，<i></i>柒<i></i><i></i>蓉<i></i><i></i>们开门，引着<i></i>们往里<i></i>，<i></i>却作<i></i>嘘声<i></i>动作。
先<i></i>琴声<i></i>耳，<i></i>着<i></i><i></i><i></i><i></i>视<i></i>。
两张琴台前，<i></i>欢<i></i>皇甫云相对而坐，<i></i><i></i>弹着凤琴，<i></i><i></i>弹着凰琴，时<i></i>时地相视<i></i>笑，甚<i></i>温馨。
段如霜、金瑶、<i></i>珠儿、秦络绎<i></i><i></i>柒<i></i>蓉就<i></i><i></i>站<i></i><i></i>远处，<i></i><i></i><i></i>前打扰，静静倾听着<i></i>们琴声里<i></i>思念，<i></i><i></i>们笑容里<i></i>悲欢。
云欢合奏<i></i>画面<i></i>既奇怪<i></i><i></i>谐，温馨却<i></i>悲<i></i>，既让<i></i><i></i><i></i>难过，却<i></i>忍<i></i>住露出放<i></i><i></i>笑<i></i>。
<i></i>们默契<i></i>合奏，就像<i></i>起修炼《玄音煞》时<i></i>凤绫罗<i></i><i></i>云。<i></i>柒<i></i><i></i>蓉都<i></i>那<i></i><i></i>瞬<i></i><i></i>恍惚，好像<i></i>到<i></i>独来独往都<i></i><i></i>笑<i></i>二<i></i><i></i>对着彼<i></i>微笑。而皇甫云<i></i><i></i>欢相视欢笑，却<i></i>都透过彼<i></i><i></i><i></i><i></i>另外<i></i><i></i><i></i>，<i></i>种复杂<i></i><i></i>谊，<i></i><i></i><i></i>欢<i></i>皇甫云之<i></i>才会产生<i></i><i></i><i></i>共鸣<i></i>共<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 幽幽不默 的《孤是昏君，被冤枉的》最快更新
第49章 天子门生 免费阅读.[.aishu55.cc]
