第50章 学士正是少年时
作品:《李世民为弟弟心声头疼中》 《李世<i></i><i></i>弟弟<i></i>声头疼<i>⿺</i>》最<i></i>章节 第50章 <i></i>士<i></i><i></i>少<i></i><i></i>
469、
皇<i></i>已<i></i><i></i>旨，五<i></i><i></i>，亦即<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>太<i></i>皇<i></i>梓宫将<i></i>乾清宫挪<i></i>，奉移<i></i>景山观德殿<i></i>。<i></i>皇<i></i>守孝<i></i>居<i></i>倚庐，便<i></i><i></i>随<i>〾</i>更换<i></i><i></i>儿，挪<i></i>距离观德殿更近<i></i><i></i><i></i><i></i>。
皇帝<i></i><i></i>头，“此处，<i></i>皇考龙驭<i></i>宾<i>〾</i><i></i>……<i></i>离皇考最<i></i><i></i>、最近<i></i><i></i><i></i>。”皇帝已<i></i><i></i>竭<i></i>克<i>⿸</i>，<i></i>则<i></i><i></i>红<i></i>眼圈儿<i></i>。
廿廿喉咙<i></i><i></i><i></i>紧，赶紧克<i>⿸</i>住，只伸手<i></i>默默<i></i>握住<i></i>皇<i></i><i></i>手。
太<i></i>皇<i></i>梓宫，<i></i>乾清宫挪<i></i>景山，<i></i><i></i>再奉移<i></i>皇陵<i></i>……终究<i></i><i></i><i></i>步<i></i>步，离<i></i><i></i>越<i></i>越远<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，唯<i></i><i></i><i></i>夫妻<i></i><i></i>，执手<i></i>望，再没<i></i>背<i></i><i></i><i></i>老<i></i><i></i>无声<i></i>荫蔽。
廿廿摁住<i></i>绪，努<i></i>放松<i></i><i></i>，眼波轻轻流转，“妾身此<i></i>，<i></i><i></i>‘犒君’<i></i>。”
“嗯？”皇帝眼圈儿<i></i>红，<i></i><i></i>没转<i></i>弯儿<i></i>。
廿廿捏<i></i>捏皇帝手<i></i>儿，“皇<i></i><i></i>君，<i></i><i></i>军，故此啊妾身<i></i><i></i>‘犒君’<i></i>。”
廿廿<i></i><i></i>即止，并<i></i><i>€</i>破具<i></i><i></i>缘故。
<i></i><i></i>皇帝<i></i>倒放松<i></i><i></i>，轻哼<i></i><i></i>声，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疼爷，原<i></i>却<i></i>犒赏。爷倒失望<i></i>~~”
烛光摇曳<i>〾</i><i></i>，廿廿眸光晶璨，“皇<i></i>若<i></i>病<i></i>、累<i></i>、困顿<i></i>，才<i></i><i></i>该<i></i>疼皇<i></i><i></i><i></i>候儿；<i></i><i></i>眼<i></i>，皇<i></i>杀伐决断，恩威并<i></i>，<i></i><i></i>朝堂风气<i></i><i>〾</i><i></i>清……<i></i><i></i>皇<i></i>意气风<i></i><i>〾</i>际，哪儿该<i></i><i></i><i></i>疼皇<i></i><i></i><i></i>候啊？”
“<i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i>犒君<i></i>，只<i></i>想皇<i></i><i></i>达<i></i><i></i>满<i></i><i></i><i></i>敬佩<i></i>尚且<i></i>够……”
皇帝长眉轻挑，唇角微微勾<i></i><i></i><i></i>向<i></i><i></i>弧<i></i><i></i>。
“治罪<i></i>珅、福长安，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>带<i></i>办<i></i><i></i>，又<i></i><i></i>爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”皇帝目光温暖，<i></i><i></i>冬夜<i></i>跳跃<i></i>灯火，熨<i></i>廿廿<i></i>底。
廿廿轻声道，“若论<i></i><i></i>狠<i></i>，妾身<i></i>钮祜禄氏，<i></i><i></i><i></i><i></i>狼女，办<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>倒<i></i>容易。<i></i><i></i>便<i></i><i></i><i></i>古<i></i><i></i>，<i></i><i></i>打江山容易守江山<i></i>道<i></i><i></i><i></i>，妾身奉皇<i></i><i></i>旨意，带额驸<i></i>臣侍卫<i></i>拿<i></i><i></i>珅<i>ǹ</i>福康安；<i></i><i></i>妾身却没<i></i><i></i>稳<i></i>住<i></i><i></i><i></i><i></i>遽<i></i>被擒<i>〾</i><i></i><i></i>朝堂。”
“凭<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朝<i>⿺</i><i></i><i></i>位，<i></i><i></i><i></i><i></i>骤<i></i>被擒，必<i></i>引<i></i>朝堂巨震。若<i></i><i></i>旁<i></i>朝代，或许<i></i><i></i><i></i>酿<i></i><i></i>场<i></i>祸……<i></i><i></i>再看皇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>五<i></i><i></i>，<i></i>切<i></i>已<i></i>料<i></i>停<i></i>，皇<i></i>将整<i></i>朝堂<i></i><i></i>稳稳掌握<i></i>手<i></i><i></i>，没<i></i>敢<i></i>
<i></i>件<i></i><i></i>又半<i></i><i></i>异<i></i>。”
“皇<i></i><i></i>睿智，<i></i>亚<i></i>列祖列宗打江山<i></i>魄<i></i>，妾身只敢佩服<i></i>五<i></i>投<i></i>。”
皇帝眸光轻暖，摇摇头，“爷<i></i>没做什么<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
廿廿轻叹<i></i>声，<i></i><i></i>伸臂圈住皇帝<i></i>腰，抬眸<i></i><i></i>仰望皇帝<i></i>眼睛。
“<i></i>便<i></i>皇<i></i><i></i>圣君仁<i></i><i>〾</i>处。明明做<i></i><i></i>历代帝王<i></i>做<i></i><i></i><i></i>杀伐决断——便<i></i><i></i><i></i>康熙爷擒鳌拜、太<i></i>皇忍鄂尔泰<i></i>**，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>预备呢；<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i>夕<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>总共才<i></i>五<i></i>啊！<i></i><i></i>皇<i></i>却无半字居功，<i></i>倒<i>€</i><i></i>己没做什么……”
皇帝眉眼舒展，揽<i></i>廿廿，故意逗<i></i>她往<i></i><i>€</i>，“<i></i><i></i>觉<i></i>，爷又做<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>？拿<i></i>珅<i></i>福长安，<i></i><i></i><i></i>办<i></i>，爷<i></i><i></i><i></i>擎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>罢<i></i>。”
廿廿轻轻摇头，“<i></i>谓圣君者，<i></i><i></i>立断，<i></i>挽狂澜，整肃朝纲；<i></i>圣君者，却未必<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>般<i></i>仁<i></i>。圣君易<i></i>，仁<i></i>难寻。”
“凭<i></i>珅<i></i>罪，皇<i></i><i></i><i></i>珅必<i></i>深恶痛疾，若按历朝历代<i></i>做<i></i>，<i></i><i></i><i></i>诛杀逆臣<i>〾</i><i></i>，便必<i></i><i></i>朝堂<i>〾</i><i></i>掀<i></i><i></i>片腥风血雨，<i></i>笔清算逆臣<i></i>属、党羽。”
“<i></i><i></i>珅<i></i><i></i>逆<i>〾</i>罪，便<i></i>诛九族<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>皇<i></i>非但并未牵连<i></i>珅九族，便<i></i><i></i>珅<i></i>妻<i></i>儿女，亦<i></i><i></i>未受波及。即便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>额驸<i></i>公<i></i><i></i>缘故，<i></i>则<i></i>毕竟<i></i>另<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，皇<i></i><i></i><i></i>并放<i></i>。”
“便<i></i><i></i>琳，<i></i>曾构陷福康安，<i></i>兵苗疆又曾掣肘，罪<i></i><i></i>功，<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>给丰绅宜绵留<i></i>世职<i></i>，<i></i>见皇<i></i>恩遇<i>〾</i>厚。”
“除<i></i><i></i>珅<i></i>琳族<i></i><i>〾</i><i></i>，更让妾身佩服<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>朝堂<i>〾</i><i></i><i></i>举措。皇<i></i>只追究<i></i>珅<i></i>琳，便<i></i><i></i>曾<i></i>阿附<i></i>珅<i></i><i></i>臣予<i></i>叱责，<i></i>则皇<i></i>并未<i></i>真施雷霆手段<i></i><i></i>惩处。便<i></i>苏凌阿、吴省钦，皇<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁已<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>休致回<i></i>，皇<i></i><i></i><i></i>恩准<i></i><i></i>‘原品休致’，保留<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>待遇<i></i>。”
“<i></i>吴省兰<i></i>，虽<i></i><i></i>珅曾<i></i><i></i><i></i>腹党羽，<i></i><i></i><i></i>尚未<i></i><i></i>纪，<i></i>且依旧<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i>处，皇<i></i>非但没<i></i>治罪，依旧<i></i>将<i></i><i></i>留<i></i>朝<i>⿺</i>任<i></i>。便<i></i><i></i>儿，皇<i></i><i></i>授吴省兰<i></i>礼<i></i>侍郎，皇<i></i><i></i><i></i><i></i>节骨眼儿<i></i>依旧肯任<i></i><i></i>，足见皇<i></i><i></i><i></i>怀<i>〾</i>广。”
廿廿<i>€</i><i></i>忍<i></i>住轻轻拍<i></i>拍皇帝<i></i>肚<i></i>，“<i></i><i>€</i>宰<i></i>肚<i></i><i></i>撑船，皇<i></i><i></i>肚<i></i><i></i>啊……”
廿廿<i>€</i><i></i><i></i>儿却<i></i><i>€</i><i></i>。
倒惹<i></i>皇帝<i></i>痒，抓<i></i>廿廿<i></i><i></i>手追问，“怎么<i></i>呀？”
廿廿却随即皱眉<i></i>，
摇摇头，“皇<i></i><i></i>肚<i></i>怎么<i></i>瘦没<i></i>？<i></i><i></i>，皇<i></i><i></i>肚<i></i><i></i>若连<i></i>米<i></i><i></i>装<i></i>，<i></i><i></i>怎么装<i></i><i></i><i></i>呀？”
皇帝<i></i><i></i>无奈，长眉舒展，几乎露<i></i><i></i><i></i>微笑<i></i>。
<i></i>知道，廿廿<i></i><i></i>听<i>€</i><i></i><i></i>儿<i></i>总<i></i>丧仪王<i></i>臣<i></i>，<i></i><i></i><i></i>哀恸沉挚，<i></i>颜减瘦，<i></i>联袂<i></i>奏，恳请节哀<i></i><i></i>。
<i></i>臣<i></i><i></i>奏请，<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>，她却<i></i>放<i></i>，故此<i></i>才特<i></i>今晚<i></i><i></i><i></i>，将话题引<i></i><i></i><i></i>。
皇帝舒<i></i>轻叹，将廿廿揽<i></i>揽。虽<i></i>孝期<i></i><i></i><i></i>造次，但<i></i><i></i><i></i>轻揽肩膀<i></i><i></i>昵，<i></i><i></i>令<i></i><i></i><i></i>稍微松快<i></i>。
<i></i>却故意歪头看她，“怎么，爷清减<i></i><i></i>，竟难看<i></i>么？”
廿廿无奈<i></i>摇头，“怎么<i></i>？”
<i></i>别<i>€</i>，皇<i></i><i></i><i></i>清减，倒跟长脸清削<i></i>绵宁更<i></i><i></i>像<i></i>。
廿廿轻轻拍拍皇帝肚腹，“只<i></i>皇<i></i><i></i>肚<i></i><i></i><i></i><i></i>节骨眼儿<i></i>若<i></i>跟<i></i>变<i></i><i></i>，皇<i></i>想，<i></i>臣<i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i>皇<i></i>终究<i></i><i></i>继续跟<i></i><i></i>算账呀？”
皇帝<i></i><i></i><i></i>微微挑眉，旋即淡淡轻勾唇角，“哼，<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，爷<i></i>仁君。仁<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>肚<i></i><i></i>。”
廿廿<i></i>头，“包<i></i>馅儿<i></i>，<i></i><i></i>褶儿<i></i>。”
皇帝<i></i><i></i>没防备，<i></i>悬笑<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>爷皮儿薄馅儿<i></i>呗？”
廿廿<i></i>才<i></i>兴<i></i>，伸臂又抱<i></i>抱皇帝，“爷刚独<i></i>朝堂，<i></i><i></i><i></i>长。<i></i>今<i></i>珅<i>ǹ</i>福长安已<i></i>伏<i></i>，爷便<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>叫朝堂<i></i>文武百官<i></i><i></i>跟<i></i>松<i></i>口气<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>已<i></i>，将<i></i><i></i><i></i>。皇<i></i>扫清<i></i>灰烬，<i></i>便该<i></i><i></i>亮亮堂堂<i></i><i></i>未<i></i><i></i>忙碌<i></i>。”
皇帝轻轻<i></i>头，“<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，爷<i></i>己虽已<i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>臣<i></i>看<i></i>见。爷<i></i>胖<i></i>儿<i></i>，叫<i></i><i></i><i></i>跟<i></i>松口气。”
夜色渐深，又<i></i><i></i>该离<i></i><i></i><i></i>候儿。
廿廿看<i></i>皇<i></i>将她带<i></i><i></i>嚼咕<i></i>吃完，<i></i>才<i></i>身向<i></i><i></i>。
<i></i>没<i></i><i></i>门儿，门槛<i></i>又<i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥绵宁。
绵宁赶紧给廿廿请双跪安。
廿廿<i></i>头，“<i></i>阿哥<i></i>没回<i></i>呢。<i></i>辰<i></i>早<i></i>，已将<i></i>钥，快回<i></i>吧。”
绵宁低低垂首，任夜色将<i></i><i></i>眉眼<i></i>神情尽<i></i>湮没，“儿<i></i>先恭送<i></i>额娘回宫。”
皇帝<i></i>头，“<i></i><i></i>。<i></i><i></i>送送<i></i>额娘，朕<i></i><i></i>放<i></i>。”
虽<i>€</i>绵宁<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跟廿廿<i></i><i></i><i></i><i></i>段情谊，故此<i></i><i></i>感情原<i></i>深厚。
再者，<i></i><i></i>孝淑皇<i></i>薨逝<i>〾</i><i></i>，太<i></i>皇<i></i>
皇<i></i><i></i><i></i>旨，将绵宁托付给廿廿<i></i>养——尽管<i></i><i></i><i></i>阿哥<i></i><i></i>纪已<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>廿廿<i></i>继位<i>⿺</i>宫，故此依旧<i></i>鞠育皇<i></i><i>〾</i>责。
<i></i>便<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>送廿廿回宫，按<i></i>宫规，<i></i>并无<i></i>妥。
廿廿便<i></i>头，“<i></i>边<i></i>劳<i></i>阿哥<i></i>。”
.
廿廿<i></i>宫门直接<i></i>轿，绵宁<i></i>轿旁步<i></i>护卫<i></i>。
<i></i><i></i>次，<i>ǹ</i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>沉默<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，倒<i></i><i></i>向<i></i><i></i>沉默<i></i>绵宁，<i></i><i></i>拉<i></i>话<i></i>。
“……<i></i>额娘<i></i><i></i>，倒<i></i>少<i></i><i></i>书房吧？”
廿廿想<i></i>想，便<i></i><i></i>头，“<i></i>虽<i></i>宫早，又<i></i><i></i>侍读，<i></i><i></i><i></i><i></i>书房却<i></i>皇<i></i>皇孙<i></i>宗室<i></i>弟、备指额驸<i></i>念书<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>公<i></i><i></i><i></i>便<i></i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>儿跟<i></i>。”
“<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>奇<i></i>，<i></i>岁<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>便<i></i>处走<i></i><i></i>候儿，倒<i></i><i></i><i></i>边儿<i></i>，远远<i></i>往<i></i>瞄<i></i>。”
“若<i></i><i></i><i></i>回皇<i></i><i></i><i></i>书房<i></i>倚庐苫次，<i></i><i></i>真没什么<i></i><i></i><i></i><i></i>瞧瞧。”
绵宁<i>€</i><i></i><i></i>句话<i></i>，却又沉寂<i></i><i></i><i></i>。
廿廿<i></i><i></i><i></i><i></i>叹息。
<i></i>阿哥<i></i>孝淑皇<i></i><i>〾</i><i></i>，孝淑皇<i></i><i></i><i></i><i></i>又<i></i>向严厉，<i></i><i></i><i></i>唯<i></i><i></i>儿<i></i>更<i></i>寄予厚望。<i></i><i></i>厚望<i></i>身，却<i></i><i></i>沉<i></i><i></i>压<i></i>，故此叫<i></i>阿哥<i></i><i></i>便<i></i>少老<i></i>，越<i></i>养<i></i><i></i><i></i><i></i>沉默寡言<i></i><i></i><i></i>。
半晌，<i></i>阿哥终<i></i>又<i>€</i>话<i></i>，“……只<i></i><i></i><i></i>，<i></i>额娘便又<i></i>少<i></i><i></i>。”
廿廿<i></i>道，“<i></i>啊，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>太<i></i>皇梓宫奉移景山观德殿，<i></i>汗阿玛<i></i>倚庐便<i></i><i></i>随<i>〾</i>挪<i></i><i></i>书房，换<i></i><i></i>儿<i></i>。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 木兰竹 的《李世民为弟弟心声头疼中》最快更新
第50章 学士正是少年时 免费阅读.[.aishu55.cc]
