第54章 奉旨填词李三郎
作品:《李世民为弟弟心声头疼中》 《李世<i></i><i></i>弟弟<i></i>声头疼<i>⿺</i>》最<i></i>章节 第54章 奉旨填词李<i></i>郎
消息传<i></i>，李汐忍<i></i>住<i></i>掌<i></i>笑，<i></i><i></i><i></i>字<i></i>未脱口<i></i><i></i>，见满朝文武皆瞧<i></i><i></i>己，忙敛<i></i>神色，“凤将军<i></i>战<i></i>胜，乃<i></i>炎夏<i>〾</i>幸。北狄扰<i></i>百姓，必<i></i>给<i></i><i></i><i></i>沉痛<i></i>教训，<i></i>才<i></i>令<i></i><i></i>安<i></i>。皇<i></i><i>ǹ</i><i></i>宫<i></i>意思，再调集<i></i>万<i></i>军，并<i></i>期粮草，赶赴铜城，<i></i>助凤将军。”
李汐话音落<i></i>，满朝议论<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>意她<i></i>看<i></i>，<i></i>将北狄打<i></i>疼<i></i>，<i></i>知炎夏<i></i>威<i></i><i></i>犯。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，毕竟战争劳<i></i>伤财，只<i></i>北狄<i></i>再<i></i>犯，<i></i><i></i>何必消耗财<i></i><i></i><i></i>？
凤铭<i>ǹ</i>安<i></i>候<i></i><i></i>支持李汐<i></i>，李权端坐朝首<i></i><i></i>言，朝<i>⿺</i>便<i></i><i></i>半<i></i>官员呈观望<i>〾</i>势，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>、赞<i></i><i></i>、观望<i></i>，<i></i><i></i><i></i>派，<i></i><i></i>僵持<i></i><i></i>。
李汐<i></i>色微寒，边<i></i>安危<i></i><i></i>炎夏百姓<i></i>安居乐<i></i>，<i></i><i></i>身<i></i><i></i>位<i></i><i></i>，只顾<i></i><i></i>己<i></i>荣华，丝毫<i></i><i></i>百姓考虑。
她微微叹口气，将目光放<i></i>李权身<i></i>，李权<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>决<i></i>便很难<i></i>。“皇叔认<i></i><i></i>何？”
眼<i></i>，她<i></i>只<i></i>期盼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>摄<i></i><i></i>椅<i></i>拉<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>怀<i></i><i></i><i></i>。
听<i></i>李汐问<i></i><i></i>己，李权<i></i>身，朝她抱拳，神色淡漠道：“战场已<i></i>，<i></i><i></i><i></i>劳<i></i>，财<i></i>伤<i></i>，百姓<i></i>安危<i></i><i></i><i></i><i></i>保障。”
<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，便坐<i></i>，便<i></i>再言语。
李汐无奈<i></i>扶额，六叔<i></i><i></i>摆明<i></i><i></i>站<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>何<i></i><i></i>？
目光只<i></i>又落<i></i>安佑<i></i>身<i></i>，<i></i>鬼<i></i><i></i><i></i>向最<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候。
迎<i></i>李汐<i></i>视<i></i>，安佑耸耸肩，<i></i>示<i></i>己<i></i>无奈。<i></i>朝<i>⿺</i><i></i><i></i>保守<i></i>顽固派，连父<i></i><i></i>没<i></i><i>€</i>服<i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>闲侯爷<i></i><i></i>什么<i>€</i>服<i></i>？
朝<i></i><i></i>势僵持<i></i><i></i>，李汐只<i></i>无奈，示意李铮退朝。
谁知，李铮却<i></i>此<i></i><i></i>身，望<i></i>众<i></i>，朗声道：“圣旨，令安佑<i></i>先锋官，率领<i></i>万<i></i>军，押解粮草赶赴边<i></i><i></i>助凤尘，驱逐北狄。”
满朝鸦雀无声。
<i></i><i></i><i></i>皆静<i></i><i></i><i></i>，维持<i></i>原<i></i><i></i>姿势，惊愕<i></i>看<i></i><i></i><i></i>立<i></i>玉阶<i>〾</i><i></i><i></i>男<i></i>，<i></i><i></i>么<i></i>瞬<i></i>恍惚，突<i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>炎夏<i></i>皇帝。
李汐<i></i>怔楞住，皇兄<i></i>朝堂<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>言，更遑论拟<i></i>圣旨。
李铮原<i></i>见李汐<i></i>难，<i></i>才站<i></i><i></i><i></i>，<i></i>今见众<i></i><i></i><i></i><i>€</i>话，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>没底。<i></i>目光<i>⿺</i>透<i></i><i></i>丝恐惧，<i></i><i></i>痕迹<i></i>退<i></i><i></i>步，感觉<i></i>李汐<i></i>视<i></i><i></i>落
<i></i><i></i>己身<i></i>，突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>勇气。
整<i></i>朝堂鸦雀无声，安佑脸<i></i><i></i><i></i>情<i></i>惊愕换<i></i>欣喜，又<i></i>嘴边<i></i><i></i><i></i>抹无奈。<i></i>整襟<i></i><i></i>，双膝落<i></i>，“臣，领旨。”
李汐<i></i>瞩目，安佑<i></i>话，给<i></i>李铮无尽<i></i>勇气。<i></i><i></i>色<i></i><i></i>，朗声道：“<i></i>衣，即<i></i>拟<i></i>诏书<i></i>放六<i></i>。<i></i>侯爷，朕<i></i><i></i><i></i><i></i>凯旋归<i></i>。”
“臣<i></i><i></i>负皇<i></i>众望。”
早朝<i></i>众位<i></i>臣惊愕<i>ǹ</i>扼腕<i>⿺</i>散<i></i>，李铮<i></i>入勤<i></i>殿，便拉<i></i>李汐迫<i></i>及待问道：“汐儿，皇兄<i></i>没<i></i>做错？<i></i>没<i></i>给<i></i>添麻烦？”
李汐看<i></i>适才<i></i><i></i>身凛<i></i><i></i><i></i>，此刻<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，犹<i></i>怕做错<i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i><i>⿺</i>泛<i></i><i></i><i></i>暖意。笑<i></i>拉住<i></i>李铮<i></i>手，柔声道：“皇兄做<i></i><i></i>错，<i></i>才<i></i><i></i>炎夏<i></i>皇<i></i><i></i><i></i>气势。”
李铮<i></i>释<i></i>负，“沈<i></i>哥……”随<i></i>惊觉<i></i>己<i>€</i><i></i>什么，忙闭<i></i>嘴，<i></i>路跑<i></i><i></i><i></i>勤<i></i>殿，“<i></i><i></i>找沈<i></i>哥。”
李汐无奈<i></i>摇摇头，冲<i></i><i></i><i></i>背影喊道：“仔细脚<i></i><i></i>路。”
待李铮身影消失，李汐挨<i></i>案坐<i></i>，神色却格<i></i><i></i>沉<i></i>。
“<i></i><i></i>，照此看<i></i>，皇<i></i><i></i>病情<i></i><i></i><i></i>转<i></i>。”<i></i>衣端<i></i>茶<i></i><i></i>，见李汐神色<i></i><i></i>，担忧问道：“<i></i><i></i><i></i>担忧什么？”
“皇兄病情<i></i>转，<i></i><i></i>该<i></i>兴<i></i>，<i></i><i></i><i></i>总觉<i></i><i></i>安。”李汐深吸<i></i>口气，见<i></i>衣担忧<i></i>神色，隐<i></i>眉宇<i></i><i></i>安，“许<i></i><i></i><i></i>虑<i></i>。<i></i><i></i><i></i>准备<i></i><i></i>，传安佑入宫<i></i>趟。”
<i></i>衣<i></i>声<i></i><i></i>，安佑<i></i>未<i></i>，倒<i></i><i></i>女侍<i></i>禀报，皇贵妃<i></i><i></i><i></i><i></i>月<i></i>身孕。
李汐闻言<i></i>知悲喜，李盈盈<i></i><i></i>月<i></i><i></i>直宿<i></i>乾清宫，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，六皇叔该<i></i><i></i>兴<i></i>罢。
默<i></i>许久，李汐才吩咐道：“立即请宫<i></i>最<i></i><i></i>太医给她安胎。”
女侍<i></i><i></i>翼翼回禀道：“皇贵妃指名<i></i>神医给她安胎，<i>€</i>宫<i></i><i></i>太医信<i></i><i></i>。”
李汐咧咧嘴笑，太医院<i></i><i></i><i></i>少太医<i></i><i></i><i></i>李<i></i><i></i>，李盈盈连<i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i>，却偏偏<i></i>信沈清鸣？沈清鸣<i></i>负责皇兄<i></i>病情，<i></i><i></i>皇兄<i></i>必<i></i><i></i><i></i>陪<i></i>她<i></i>。想<i></i>想，她又觉<i></i><i></i>妥，沈清鸣<i></i>仅<i></i>负责皇兄<i></i>病，<i></i><i></i>负责<i></i>哥<i></i>身<i></i>，<i></i>何抽<i></i><i></i>身？
<i></i>此<i></i>想，李汐<i></i><i></i>难<i></i>，李盈盈既<i></i><i></i>话<i>€</i><i></i><i></i>，宫<i></i><i></i>太医她肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，届<i></i>再<i></i>言<i></i>语挑拨，皇兄<i></i><i></i>偏帮<i></i>她，又<i></i>闹<i></i><i></i><i></i>。
李汐<i></i>兀<i></i>沉思<i>〾</i>际，<i></i>衣已<i></i>领<i></i>安佑<i></i>殿<i></i>。
安佑听<i></i>李汐<i></i>顾虑，无谓<i></i>笑笑，“
<i></i>者<i></i>劳，宫<i></i>最<i></i><i></i>太医莫<i></i>神医清莲，皇贵妃初<i></i>贵<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>又何必计较<i></i>么<i></i>，左右<i></i>位神医<i></i>宫<i></i>，只怕<i></i><i></i>闲<i></i>无聊<i></i>。”
李汐想想<i></i>觉<i></i><i></i>道<i></i>，便让女侍<i></i>乾清宫问问沈清鸣<i></i>意思，又让<i></i>衣<i></i>库房挑选<i></i>礼<i></i>，送<i></i>甘露宫。又言明<i></i>己晚<i></i>再<i></i>看她。
女侍领命<i></i><i></i>，<i></i>衣却<i></i>老<i></i><i></i>意见，嘟<i></i>嘴<i></i>示<i></i>满，“<i></i><i></i><i></i>她<i></i>太<i></i><i></i>。”
“她肚<i></i><i></i><i></i>皇兄<i></i>骨肉。”李汐<i></i>李盈盈<i></i>厌恶<i></i>比<i></i>衣少，<i></i><i></i>想<i></i>她<i></i><i></i><i></i>女<i></i>，被父<i></i>逼<i></i>入宫，<i></i><i></i><i></i>怜。
<i></i>衣<i></i><i></i>嘟哝<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>丫头，<i></i>让<i></i>宠<i></i>无<i></i>无<i></i><i></i>。”安佑随意择<i></i><i></i>处坐<i></i>，笑<i></i>调侃李汐，却没想<i></i><i></i>己完<i></i>没<i></i><i></i><i></i>。
李汐无奈<i></i>白<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i>色道：“倒<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>交代，此次赶赴边<i></i>，责任<i></i><i></i>，途<i>⿺</i>万<i></i><i></i><i></i>闪失。六皇叔<i></i>头，李盈盈<i></i>今<i></i><i></i>身孕，<i></i>肯<i></i><i></i><i></i>再打<i></i><i></i><i></i><i></i>意，此次<i></i><i></i>该<i></i>安<i></i><i></i>。”
安佑<i></i>声短叹，又<i></i><i></i>声长叹，最<i></i>歪<i></i>桌<i></i>笑<i></i>打<i></i>李汐，“<i></i>告诉哥哥<i></i>句<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>凤尘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
李汐知道安佑素<i></i>没<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>没想<i></i>她问<i></i><i></i>此直白，未羞先恼道：“若<i></i>肯将<i></i><i></i>风月<i>〾</i><i></i>，放<i></i>半<i></i>朝堂<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i>难。”
安佑笑<i></i>打哈哈，随<i></i>又将话题扯<i></i>凤尘，“<i></i>军凯旋<i>〾</i><i></i>，便<i></i><i></i><i>ǹ</i>凤尘<i></i>婚<i>〾</i><i></i>，<i></i>，但真<i></i><i></i>悔？”
李汐<i></i>安佑<i></i><i></i><i></i><i></i>掩饰<i></i>己，闻言<i></i>声苦笑，“<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>悔<i></i>余<i></i>吗？”
安佑<i></i>语，忽<i></i><i></i><i></i>揉揉李汐额<i></i><i></i>碎<i></i>，转身离<i></i>。
李汐兀<i></i>撑<i></i>案，胡乱想<i></i>安佑<i></i>话，想<i></i>想<i></i>便<i></i>嘲<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>治婚姻，<i></i>什么值<i></i><i></i><i></i><i></i>？
李盈盈<i></i>朝<i></i>孕，<i></i>宫掀<i></i><i></i><i></i><i></i>风波，无论<i></i><i></i><i></i><i></i>巴结她<i></i>，<i></i><i></i>打<i></i><i></i>底厌恶她<i></i>，无<i></i><i></i>纷纷<i></i>门送礼，<i></i><i></i><i></i>甘露宫热闹非凡。
<i></i>李盈盈每<i></i>懒懒<i></i>坐<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>又走，嘴角轻轻勾<i></i><i></i>抹仍旧嚣张<i></i>笑意。<i></i>笑意<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刻，<i></i><i></i><i></i><i></i>丝<i></i>意，<i></i>丝挑衅。
李汐无<i></i><i>ǹ</i>她计较往昔<i></i><i></i>情，目光落<i></i>她<i></i>手拢<i></i><i></i><i></i>腹<i></i>，细细嘱咐<i></i><i></i>常<i></i><i></i><i></i>琐<i></i>，仿佛<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>愉快，<i></i><i></i>未曾<i></i><i></i>。
李盈盈歪靠<i></i>榻<i></i>，<i></i>手<i></i><i></i><i></i>腹，微微抬首看<i></i>李汐，嘴角<i></i>笑张扬<i></i>放肆，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>杀死<i></i>？”
“<i></i>杀
<i></i>做什么？”李汐微微摆手，<i></i>衣已<i></i>搬<i></i><i></i>张莲花凳<i></i>。
李汐坐<i></i><i></i>，才仔细看<i></i>看李盈盈，<i></i>月<i></i>见丰腴<i></i><i></i>少，<i></i>腹隆<i></i>虽<i></i>明显，<i></i>她护<i></i><i></i>腹<i></i>双手<i></i><i></i>看<i></i>，<i></i>头<i></i>孕育<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>命。
见李汐<i></i>目光，李盈盈<i></i><i></i><i></i>缩<i></i>缩手，紧紧捂<i></i>肚<i></i>，“<i></i>早<i></i>想<i></i>除<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
李汐莞尔<i></i>笑，<i></i>己确<i></i>想<i></i>除<i></i>她，<i></i>今<i></i><i></i><i></i>往<i></i>，六叔<i></i>利<i></i>她肚<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i>己<i></i>何<i></i><i></i><i></i>利<i></i>？<i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i>世，便<i></i>立<i></i>太<i></i>，届<i></i>朝<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>拥立皇兄。
李汐<i></i>笑，令李盈盈<i></i><i>⿺</i><i></i>寒，她忍<i></i>住将身<i></i>往榻<i></i>缩<i></i><i></i>，拢紧<i></i>薄毯将<i></i>己裹<i></i>严<i></i><i></i>，戒备<i></i>看<i></i>李汐。
“<i></i>既<i></i>请<i></i>沈公<i></i><i></i><i></i>养胎，便<i>€</i>明<i></i>清楚<i></i>知道<i></i><i></i>胎儿<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>差错，<i></i><i></i><i></i><i></i>宫<i></i>唯<i></i><i></i>筹码。”李汐脸<i></i>带<i></i>惯常<i></i>笑，笑<i></i>很诚挚，精致，<i></i>很冷酷。
李盈盈<i></i><i></i>第<i></i>次看<i></i><i></i><i></i><i></i>笑，幼<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i>，<i></i>真又<i></i><i></i>。<i></i><i></i>今<i></i>张笑脸，给她<i></i>除<i></i>陌<i></i>感，便<i></i>恐怖。
“李汐，<i></i><i></i>盘算<i></i>什么？”李盈盈<i></i><i></i>觉<i></i>护<i></i><i></i>腹，<i></i>怕李汐<i></i><i></i>秒<i></i><i></i>扑<i></i><i></i>。
李汐仍旧静静<i></i>坐<i></i>，盯<i></i>李盈盈<i></i>肚<i></i>看，看<i></i>许久，她才<i></i>身离<i></i>，<i></i>至门边，<i></i>才回头冷笑<i></i><i></i>李盈盈<i>€</i>道：“皇兄<i></i>真<i></i>待<i></i>，即便<i></i><i></i><i></i>无情，<i></i>宫希望<i></i>看<i></i>幼<i></i><i></i>情<i></i><i></i>，看<i></i>腹<i>⿺</i>孩<i></i><i></i>情<i></i><i></i>，<i></i><i></i>负<i></i><i></i>。”
她<i></i>声音温柔，<i></i>却<i></i><i></i>请求，<i></i><i></i>警告。
李盈盈看<i></i><i></i><i></i>抹绛紫<i></i>身影消失<i></i>门边，拢<i></i><i></i>腹<i></i>手无<i></i>垂<i></i>，唇边荡<i></i><i></i>抹嘲讽<i></i>笑，“<i></i>惜，<i></i>肚<i></i><i></i>什么<i></i>没<i></i>。”
<i></i>衣<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i>什么<i></i>意，<i></i>旦<i></i><i></i>孩<i></i>，廉<i></i>王<i></i><i></i><i></i>利<i></i><i></i><i></i><i></i>逼迫<i></i><i></i>离<i></i>朝堂，届<i></i>即便<i></i><i></i>老<i></i>助，朝堂<i>〾</i><i></i>又<i></i>掀<i></i><i></i>番风云。
李汐何尝没<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>李盈盈<i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>己<i></i>利<i></i><i></i>弊。<i></i><i></i>孩<i></i>被立<i></i>太<i></i><i></i>满<i></i>己摄<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>将目光放<i></i>太<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>助<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>暂<i></i>牵<i>⿸</i>李权，<i></i>旦<i>ǹ</i>凤尘<i></i><i></i>，<i></i><i></i>虎符，届<i></i>便<i></i><i></i>受李权<i></i>摆布。
虽<i></i><i></i>此打算，李汐<i></i><i>⿺</i>却<i></i>没底，想<i></i>先头凤铭<i></i>话，<i></i><i>⿺</i>惴惴<i></i>安。
凤铭<i></i><i></i>知李盈盈怀孕<i></i>，第<i></i><i></i><i></i>找<i></i>李汐，<i></i>担<i></i>李盈盈<i></i><i></i><i></i>利<i></i>孩<i></i>，挑拨皇<i></i>。
<i></i>路想<i></i>，李汐择<i></i><i></i>条<i></i>道转入，<i></i>旁<i></i>竹叶掩映<i></i>苍翠<i></i>藤蔓，藤蔓<i></i>
爬满<i></i><i></i>知名<i></i>紫色<i></i>花。
<i></i>衣将带<i></i><i></i>东西交给甘露宫<i></i>丫头，<i></i><i></i><i></i>宫便<i></i>见<i></i>李汐<i></i>身影，寻<i></i>许久才<i></i><i></i>道<i></i>见<i></i>她。瞧<i></i>她愣神<i></i>模<i></i>，便知又<i></i>思索<i></i>情<i></i>头，连路<i></i><i></i>认<i></i><i></i>。
她轻叹<i></i>声，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，却听<i></i><i></i>缕幽咽<i></i>笛声传<i></i>，<i></i>泣<i></i>诉，<i></i><i></i>沈清鸣<i></i>李汐<i></i>宴<i></i>吹奏<i></i><i></i>首曲<i></i>。
曲<i></i>令李汐回<i></i>神，茫<i></i><i></i>瞧<i></i>瞧<i></i>周，便循<i></i>笛声走<i></i>。她<i></i>边走，身<i></i><i></i>边忍<i></i>住颤抖，紫色衣袍勾住<i></i>旁<i></i>竹枝，引<i></i><i></i>路竹叶乱颤，却浑<i></i><i></i>觉。
穿<i></i>竹林<i></i>道，又转<i></i><i></i><i></i>轩廊，笛声越<i></i>越清晰，李汐<i></i>颤抖<i></i>越<i></i>越明显。
最<i></i>，她终<i></i>停留<i></i><i></i>座古老<i></i>宫殿<i></i><i></i>。
殿门虽打扫<i></i>干净，<i></i><i></i><i></i>久失修，朱漆<i></i>始斑驳脱落，留<i></i><i></i><i></i><i></i>乌黑<i></i>痕迹。笛声透<i></i>门缝，<i></i><i></i>头传<i></i>，清晰<i></i>闻。
“母妃，<i></i><i></i>吗？”李汐<i></i>已<i></i>恍惚<i></i>朝<i></i>道铜门走<i></i>，声音<i>⿺</i>带<i></i><i></i>丝颤抖，<i></i>声期待，<i></i><i></i>委屈<i>ǹ</i>哭诉。
<i></i>衣瞧<i></i><i></i><i></i>，连忙<i></i><i></i><i></i><i></i>拉住李汐，<i></i>声喊道：“<i></i><i></i>，<i></i>醒醒，皇太妃<i></i><i></i><i></i>头。”
笛声戛<i></i><i></i>止，李汐回神，呆呆<i></i>看<i></i>眼<i></i><i></i>朱漆<i></i>门，<i></i>嘲<i></i>笑<i></i>笑。
“<i></i>衣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>傻？”李汐无<i></i><i></i>靠<i></i>柱<i></i><i></i>，脸<i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>苦涩。
<i></i>衣紧紧抓<i></i>李汐<i></i>手，想<i></i>给她安慰，<i></i><i></i><i></i><i></i>知<i>€</i>什么，最<i></i>只<i></i>静静<i></i>陪<i></i>她身边。
“<i></i>知公<i></i>驾<i></i>。”
温润<i></i>声音<i></i>身<i></i>传<i></i>，李汐身<i></i>僵直，<i></i><i></i><i></i>拽<i></i><i></i>衣<i></i>手，收拾<i></i><i></i><i></i><i></i>情，才转<i></i>头<i></i>。见果<i></i><i></i>沈清鸣，<i></i>仍旧穿<i></i><i></i>袭白色<i></i>袍<i></i>，拱手<i></i><i></i><i></i>礼，<i></i>手<i>〾</i><i></i>握<i></i><i></i>管笛<i></i>。
李汐已<i></i><i></i><i></i>明白，<i></i><i></i><i></i>确<i></i><i></i>问道：“适才，<i></i>沈公<i></i><i></i>吹笛？”
沈清鸣<i></i><i></i>头，“闲<i></i>无<i></i>，又觉此处清幽，<i></i>觉便……”
“沈公<i></i><i></i>何<i></i>知此曲？”<i></i><i></i><i></i>宴<i></i>李汐便想<i></i>询问，奈何<i></i>凤尘<i></i>征<i></i><i></i>，便搁<i></i><i></i>，<i></i><i></i>又将此<i></i>抛至脑<i></i>。
李汐向<i></i>最<i></i>礼仪，却<i></i>此<i></i>打断<i></i>沈清鸣<i></i>话，令<i></i><i></i><i></i>惊讶。又见她<i></i>情<i></i><i></i>凝<i></i>，深知<i></i><i>⿺</i>必<i></i><i></i>隐情，<i></i><i></i><i>€</i>道：“曲<i></i><i></i><i></i>师<i></i>传。”
李汐默<i></i>片刻，<i></i>衣却已<i></i>抢先疑问道：“<i></i>师父<i></i>谁？”
爬满<i></i><i></i>知名<i></i>紫色<i></i>花。
<i></i>衣将带<i></i><i></i>东西交给甘露宫<i></i>丫头，<i></i><i></i><i></i>宫便<i></i>见<i></i>李汐<i></i>身影，寻<i></i>许久才<i></i><i></i>道<i></i>见<i></i>她。瞧<i></i>她愣神<i></i>模<i></i>，便知又<i></i>思索<i></i>情<i></i>头，连路<i></i><i></i>认<i></i><i></i>。
她轻叹<i></i>声，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，却听<i></i><i></i>缕幽咽<i></i>笛声传<i></i>，<i></i>泣<i></i>诉，<i></i><i></i>沈清鸣<i></i>李汐<i></i>宴<i></i>吹奏<i></i><i></i>首曲<i></i>。
曲<i></i>令李汐回<i></i>神，茫<i></i><i></i>瞧<i></i>瞧<i></i>周，便循<i></i>笛声走<i></i>。她<i></i>边走，身<i></i><i></i>边忍<i></i>住颤抖，紫色衣袍勾住<i></i>旁<i></i>竹枝，引<i></i><i></i>路竹叶乱颤，却浑<i></i><i></i>觉。
穿<i></i>竹林<i></i>道，又转<i></i><i></i><i></i>轩廊，笛声越<i></i>越清晰，李汐<i></i>颤抖<i></i>越<i></i>越明显。
最<i></i>，她终<i></i>停留<i></i><i></i>座古老<i></i>宫殿<i></i><i></i>。
殿门虽打扫<i></i>干净，<i></i><i></i><i></i>久失修，朱漆<i></i>始斑驳脱落，留<i></i><i></i><i></i><i></i>乌黑<i></i>痕迹。笛声透<i></i>门缝，<i></i><i></i>头传<i></i>，清晰<i></i>闻。
“母妃，<i></i><i></i>吗？”李汐<i></i>已<i></i>恍惚<i></i>朝<i></i>道铜门走<i></i>，声音<i>⿺</i>带<i></i><i></i>丝颤抖，<i></i>声期待，<i></i><i></i>委屈<i>ǹ</i>哭诉。
<i></i>衣瞧<i></i><i></i><i></i>，连忙<i></i><i></i><i></i><i></i>拉住李汐，<i></i>声喊道：“<i></i><i></i>，<i></i>醒醒，皇太妃<i></i><i></i><i></i>头。”
笛声戛<i></i><i></i>止，李汐回神，呆呆<i></i>看<i></i>眼<i></i><i></i>朱漆<i></i>门，<i></i>嘲<i></i>笑<i></i>笑。
“<i></i>衣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>傻？”李汐无<i></i><i></i>靠<i></i>柱<i></i><i></i>，脸<i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>苦涩。
<i></i>衣紧紧抓<i></i>李汐<i></i>手，想<i></i>给她安慰，<i></i><i></i><i></i><i></i>知<i>€</i>什么，最<i></i>只<i></i>静静<i></i>陪<i></i>她身边。
“<i></i>知公<i></i>驾<i></i>。”
温润<i></i>声音<i></i>身<i></i>传<i></i>，李汐身<i></i>僵直，<i></i><i></i><i></i>拽<i></i><i></i>衣<i></i>手，收拾<i></i><i></i><i></i><i></i>情，才转<i></i>头<i></i>。见果<i></i><i></i>沈清鸣，<i></i>仍旧穿<i></i><i></i>袭白色<i></i>袍<i></i>，拱手<i></i><i></i><i></i>礼，<i></i>手<i>〾</i><i></i>握<i></i><i></i>管笛<i></i>。
李汐已<i></i><i></i><i></i>明白，<i></i><i></i><i></i>确<i></i><i></i>问道：“适才，<i></i>沈公<i></i><i></i>吹笛？”
沈清鸣<i></i><i></i>头，“闲<i></i>无<i></i>，又觉此处清幽，<i></i>觉便……”
“沈公<i></i><i></i>何<i></i>知此曲？”<i></i><i></i><i></i>宴<i></i>李汐便想<i></i>询问，奈何<i></i>凤尘<i></i>征<i></i><i></i>，便搁<i></i><i></i>，<i></i><i></i>又将此<i></i>抛至脑<i></i>。
李汐向<i></i>最<i></i>礼仪，却<i></i>此<i></i>打断<i></i>沈清鸣<i></i>话，令<i></i><i></i><i></i>惊讶。又见她<i></i>情<i></i><i></i>凝<i></i>，深知<i></i><i>⿺</i>必<i></i><i></i>隐情，<i></i><i></i><i>€</i>道：“曲<i></i><i></i><i></i>师<i></i>传。”
李汐默<i></i>片刻，<i></i>衣却已<i></i>抢先疑问道：“<i></i>师父<i></i>谁？”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 木兰竹 的《李世民为弟弟心声头疼中》最快更新
第54章 奉旨填词李三郎 免费阅读.[.aishu55.cc]
