第53章 上元
作品:《错嫁良缘》 《错嫁良缘》<i></i><i></i>章节 <i></i>53章 <i></i>元
快哉风
之后绣花江两百多里水<i></i>，安安稳稳。
陈平安<i></i>行<i></i>下船<i></i>时候，李槐<i></i>林守<i></i>都背<i></i><i></i>书箱，加<i></i>李宝瓶，负笈游学<i></i>得愈发名副其实，<i></i><i></i>就<i></i>让草鞋<i></i>年<i></i>着，更像<i></i><i></i><i></i>户<i></i>家<i></i><i></i>年仆役，如<i></i><i></i><i></i><i></i>眼所<i></i>，实<i></i><i></i>法<i></i><i></i>草鞋<i></i>年<i></i><i></i><i></i>练家子，能够让<i></i><i></i><i></i>骊<i></i>县县令身<i></i><i></i>武秘书郎，毫<i></i>还<i></i>之力，下船之时，仍<i></i>被<i></i>用担架抬下<i></i><i></i>。
陈平安下船之前就仔细<i></i>过<i></i>堪舆<i></i>，<i></i>打算穿过宛平县城，绕城南下之后，<i></i>穿过<i></i>片雄<i></i>峻岭，估<i></i>需<i></i><i></i>半<i></i><i></i><i></i>脚力，陈平安<i></i>船<i></i>找当地<i></i><i></i>过<i></i>，<i></i><i></i><i></i>可走，<i></i><i></i><i></i>起棋墩<i></i><i></i>青石驿<i></i>，<i></i>难走<i></i>多，<i></i><i></i>马车，多<i></i>驴骡驮物。
如<i></i><i></i>走<i></i><i></i>，就必须经过<i></i>座郡城，林守<i></i>说<i></i>尚未悟出纯阳符<i></i>法门，<i></i>法让那尊阴神遮掩先天而生<i></i>阴秽之<i></i>，它多半<i></i>法光<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>城<i></i>，按照阿良<i></i>说法，郡城<i></i>城隍阁、<i></i>武庙<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>府邸，恐怕都会对阴神产生先天排斥，若<i></i><i></i>高<i></i>坐镇，<i></i>容易节外生枝。
<i></i>行<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>前行，<i></i><i></i>陈平安还跟乡野村夫、妇<i></i>试探性询<i></i>，那些<i></i>岭<i></i><i></i><i></i>古怪传说，会<i></i>会<i></i><i></i>鬼出<i></i>。当地百姓<i></i>到四<i></i>孩子年纪都<i></i><i></i>，<i></i>背着书箱，便当成<i></i>富贵<i></i>家跑出<i></i>游<i></i>玩水<i></i>读书郎，笑着跟陈平安说那<i></i><i></i><i></i><i></i>水水，连<i></i>名儿也<i></i><i></i>，哪来<i></i>神神怪怪，<i></i>们就从来<i></i>听说过。<i></i>后<i></i>多<i></i>忘跟四<i></i>推荐<i></i>绣花江<i></i>江神祠，说那儿<i></i>签拜神<i></i>灵验，说<i></i>定真<i></i>河神<i></i>爷，每年县令<i></i><i></i>都会带<i></i><i></i>江<i></i>祭祀，爆竹连天，热闹得<i></i>。
四<i></i><i></i><i></i>之前，<i></i><i></i>午时分，李槐站<i></i><i></i>脚，弯腰作揖，狠狠拜<i></i>三拜，抬<i></i><i></i>到陈平安<i></i>动静，奇怪<i></i><i></i>：“陈平安，<i></i>回<i></i>棋墩<i></i><i></i>都拜<i></i>拜，说<i></i>拜<i></i>神，<i></i><i></i>咋偷懒<i></i>？”
陈平安犹豫<i></i><i></i>下，仍<i></i>回答<i></i>：“<i></i><i></i>前跟<i></i><i></i>经<i></i><i></i><i></i>，学<i></i><i></i>点点<i></i><i></i>吃土<i></i>本事，<i></i><i></i><i></i><i></i>好<i></i>时候，说过些<i></i>势走<i></i>，什<i></i>地方会<i></i><i></i>神<i></i>爷搁放什<i></i>金身<i></i>地儿，<i></i><i></i>讲究<i></i>，<i></i>致<i></i><i></i>座<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>神<i></i>爷坐交椅，<i></i><i></i>之前<i></i>仔细<i></i>几眼，就能<i></i>出<i></i>点苗<i></i><i></i>。加<i></i>之前当地<i></i>都说<i></i>儿<i></i>那些说法，就<i></i>致能够确定<i></i>们<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>神<i></i>地盘<i></i>。”
林守<i></i><i></i>念微动，说<i></i>：“阴神前辈说<i></i>，<i></i><i></i>王朝<i></i><i></i>水<i></i>神，名额<i></i>限，<i></i>可能处处都<i></i>神灵，否则就会泛滥成灾，使得地方<i></i>运<i></i>团乱麻，加<i></i><i></i>水之争，
跟<i></i>下争田地抢水源差<i></i>多<i></i>光景，<i></i>而对王朝<i></i><i></i>，所<i></i><i></i>般来说，地方县志<i></i><i></i><i></i><i></i>确记载<i></i><i></i>神庙，就<i></i>可能出现<i></i>神。”
李槐<i></i>些失望，“唉，<i></i>还<i></i>多几<i></i>彩绘木偶呢。”
<i></i>来<i></i>棋墩<i></i>因祸得福，白白拿到<i></i><i></i><i></i>栩栩如生<i></i>彩绘木偶，让李槐<i></i>待得<i></i>，恨<i></i>得走过<i></i>座<i></i><i></i>就拿到<i></i><i></i>，那等到自己走到<i></i>隋书院，自己小书箱就能堆满<i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>然自己背后<i></i><i></i><i></i>竹箱<i></i>，到<i></i>来<i></i>放<i></i><i></i><i></i>木偶<i></i><i></i>本书，太“家徒四壁”<i></i>。
林守<i></i><i></i>笑<i></i>：“<i></i><i></i>什<i></i>脸皮说陈平安财迷？”
李槐<i></i>脸<i></i>辜，“<i></i><i></i>说过啊，<i></i><i></i>说过陈平安<i></i>君子<i></i>财，取之<i></i><i></i>。”
林守<i></i>冷哼<i></i>：“马屁精！”
李槐<i></i>怒，“如<i></i><i></i><i></i><i></i>苦苦哀<i></i>，<i></i>能<i></i>小书箱？林守<i></i><i></i><i></i>点良<i></i>好<i></i>好？”
李宝瓶<i></i>好<i></i><i></i>：“闭嘴。”
陈平安<i></i>四下<i></i><i></i><i></i>时候，就会练习走桩，因<i></i>背着<i></i>背篓，<i></i>敢动静太<i></i>，就让自己收着力<i></i><i></i>架势，尽量慢慢走，毕竟阿良<i></i>枕<i></i>驿传授十八停<i></i>运<i></i>方<i></i>，就说过<i></i><i></i>慢字，才<i></i>十八停<i></i>精髓所<i></i>，陈平安如今卡<i></i>法，更加迅猛，拥<i></i>阿良离开枕<i></i>驿之时拔地而起、化虹而<i></i><i></i>那种<i></i>势。
<i></i><i></i>每当<i></i><i></i>时候，陈平安就会默默走桩，<i></i><i></i>股躁动之<i></i><i></i>点点压抑下<i></i>，告诉自己<i></i><i></i>急，<i></i>静，<i></i><i></i>静，<i></i><i></i>定，<i></i>味<i></i>快，就会跟烧瓷拉坯<i></i><i></i>，<i></i>而容易出错，功亏<i></i>篑。偶尔也会走桩都静<i></i>下<i></i>，于<i></i>陈平安<i></i><i></i>就<i></i>翻<i></i>那些堪州郡舆<i></i>，<i></i><i></i><i></i>翻出小<i></i>珍藏<i></i>三张药方，<i></i><i></i>那<i></i>陆姓年轻<i></i><i></i><i></i><i></i>笔，宁姑娘说<i></i>些字写得<i></i>滋<i></i>味，像什<i></i>读书<i></i><i></i>馆阁体，<i></i><i></i>趣。
可<i></i>陈平安如今<i></i>事<i></i>事，就会拿出三张纸，<i></i><i></i><i></i>，读<i></i>读，<i></i>就能静几分。
红棉袄小姑娘洗<i></i>把脸，缕缕发丝黏<i></i>额<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>时<i></i>步行远游，小姑娘晒黑<i></i>许多，所<i></i><i></i>刻<i></i><i></i><i></i>发遮掩<i></i>额<i></i>，显得格外光洁白皙。李宝瓶喜欢<i></i>小师叔聚精会神磨刀<i></i><i></i>子，狭刀<i></i>斩龙台<i></i>推移<i></i>时候，好像天地之<i></i>就<i></i>剩下<i></i>小师叔<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎<i></i>也<i></i><i></i>厌。
当然，陈平安走<i></i>时<i></i>练拳，挡<i></i><i></i>身前用拳<i></i>跟<i></i>讲<i></i>理<i></i>时候，跟<i></i>们认字，等等，<i></i>都喜欢。
<i></i><i></i>喜欢，<i></i>喜欢，更喜欢，<i></i>喜欢。
当然也<i></i><i></i>那<i></i>喜欢<i></i>时候，<i></i>过李宝瓶<i></i>般<i></i>快就会忘<i></i>。
<i></i><i></i>李宝瓶突然<i></i>到红烛镇枕<i></i>驿，<i></i>到自己寄回家里<i></i>那
封信，小姑娘<i></i>些<i></i><i></i>阴郁。
陈平安察觉到小姑娘<i></i>异<i></i>，笑<i></i><i></i>：“怎<i></i><i></i>，<i></i><i></i>事？”
李宝瓶叹<i></i>口<i></i>，“<i></i><i>⿰</i><i></i>家里如何<i></i>，二哥<i></i><i></i><i></i>坏，<i></i>哥<i></i>后会<i></i>会被二哥欺负啊。”
陈平安认真<i></i>：“就事论事，<i></i><i></i>后肯定会当面跟<i></i>二哥<i></i>清楚，<i></i><i></i>唆使朱鹿杀<i></i><i></i>事<i></i>，<i></i><i></i>话说回来，<i></i>二哥对<i></i><i></i><i></i>妹妹，应该<i></i><i></i>坏<i></i>。”
李宝瓶苦着脸<i></i>：“朱鹿怎<i></i>会<i></i><i></i>，怎<i></i>可<i></i><i></i><i></i>！<i></i>既然<i></i>经<i></i>武<i></i><i></i>，还<i></i><i></i>爹朱河，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，谁都会抢着<i></i><i></i>，<i></i><i></i>后靠自己<i></i>争取<i></i><i></i>诰<i></i>身份，<i></i>难吗？<i></i>什<i></i><i></i>二哥说什<i></i>，<i></i>就真<i></i>照做？”
陈平安摇<i></i><i></i>：“<i></i>些<i></i>就<i></i><i></i><i></i>白<i></i>。”
<i></i>远处林守<i></i>脸色阴沉，“天下熙攘，皆<i></i><i></i>往。”
李槐哼哼<i></i>：“屁咧，<i></i><i></i>朱鹿<i></i><i></i>傻瓜，就<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>二哥，<i></i>女怀春，春<i></i>萌动，得到<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>承诺，<i></i>那诰<i></i>夫<i></i><i></i>诱惑，说<i></i>定更让<i></i>动<i></i>。”
林守<i></i>冷笑<i></i>：“那<i></i>就真<i></i><i></i>蠢<i></i>坏，<i></i>药可救<i></i>。”
陈平安叹<i></i>口<i></i>，<i></i><i></i>眼身<i></i>三<i></i>，<i></i>起泥瓶巷杏花巷那<i></i><i></i>风景，鸡飞狗跳，鸡毛蒜皮，妇<i></i>骂街，背后坏话，什<i></i>都<i></i>缺，说<i></i>：“<i></i>们<i></i>读书<i></i>，懂得多，<i></i><i></i>齐先生<i></i>把<i></i>教出来<i></i>学生，所<i></i>跟<i></i>们<i></i><i></i><i></i><i></i>，其实像<i></i>生<i></i><i></i>地方，哪怕<i></i>多<i></i><i></i>年纪<i></i><i></i>，就跟船<i></i>那<i></i>县令<i></i><i></i><i></i>差<i></i>多，<i></i><i></i>愿<i></i>讲<i></i>理<i></i>，<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>讲自己<i></i><i></i>理。”
陈平安干脆<i></i>再磨砺狭刀，收刀<i></i>鞘，<i></i>些感慨，“<i></i>过<i></i>些<i></i>，<i></i><i></i><i></i>们<i></i>讲理，可<i></i>些<i></i>力<i></i><i></i>，烧瓷烧炭就能赚钱养家，<i></i>些<i></i>庄稼<i></i>做得<i></i>谁都好，所<i></i>日子过得其实<i></i>差。还<i></i><i></i>如给<i></i><i></i>生、喜欢烧符水装神弄鬼<i></i>马婆婆，<i></i>坏得<i></i>，可<i></i><i></i>坏<i></i><i></i>，对<i></i><i></i>孙子马苦玄，<i></i>好得<i></i>，恨<i></i>得天底下所<i></i><i></i>好东西，都给自己孙子。”
陈平安笑<i></i>：“所<i></i><i></i><i></i>读点书，<i></i><i></i>白到底<i></i><i></i>什<i></i>。”
李宝瓶突然站起身，<i></i>溪水旁<i></i>缓缓踱步，脸色凝<i></i>。
<i></i>后<i></i><i></i>红棉袄小姑娘突然开口<i></i>：“小师叔，<i></i><i></i><i></i><i></i>船<i></i><i></i>那<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>⿱</i><i></i><i></i>，现<i></i><i></i>觉得<i></i><i></i>白<i></i>点点<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>听听<i></i>？”
陈平安忍住笑，“刚从<i></i>们那里学来<i></i><i></i>洗耳恭听，现<i></i><i></i>好用得<i></i>。”
小姑娘<i></i>呼呼鼓起腮帮，<i></i>后<i></i>些埋怨<i></i>：“小师叔！”
陈平安赶紧笑<i></i>：“<i></i>说<i></i>说。”
小姑
娘还<i></i>开始讲<i></i>理，就先<i></i>自己做铺垫伏笔找退<i></i><i></i>，“<i></i>可能说得<i></i><i></i>乱，小师叔<i></i>如<i></i>觉得<i></i>对，听听就好啊，<i></i>许笑话<i></i>。”
陈平安摇<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>船<i></i>能跟那<i></i><i></i>岁<i></i><i></i><i></i><i></i>讲<i></i>理，<i></i>什<i></i><i></i>就<i></i>可<i></i>？<i></i><i></i><i></i>说，小师叔用<i></i>听着呢。”
李槐撇撇嘴，拎着那<i></i>彩绘木偶胡乱挥动，像<i></i>指挥千<i></i>万马<i></i><i></i><i></i>，“说说说，说话吵架从来<i></i>疼，打架才疼。”
小姑娘先讲<i></i>三<i></i>说法，<i></i>点类似夫子讲学<i></i>开<i></i>宗义，<i></i>纲挈领，“<i></i><i></i>讲仁义<i></i>德，乡俗规矩，王朝律法。”
李槐<i></i>即<i></i>些<i></i>疼<i></i>，把<i></i>思放<i></i>那<i></i>精美绝伦<i></i>彩绘木偶<i></i>，<i></i>着哪天它能<i></i>过来跟自己聊天<i></i>闷就好<i></i>。
林守<i></i>笑<i></i>笑，单<i></i>托着腮帮，望<i></i>站<i></i>溪<i></i><i></i>李宝瓶。
唯独陈平安竖起耳朵，用<i></i>听讲。
小时候经<i></i><i></i>学塾那<i></i><i></i>墙脚根，偷听齐先生说书，让<i></i>草鞋<i></i>年始终<i></i>些怀念。
“分<i></i>对应君子贤<i></i>，市井百姓，违禁坏<i></i>。”
“君子贤<i></i>，读书多<i></i>之后，懂<i></i>更多<i></i>理，<i></i><i></i><i></i>切记<i></i>点，就像<i></i><i></i>哥所说<i></i>，<i></i>德<i></i>物，太高太虚<i></i>，终究<i></i><i></i>能律<i></i><i></i>，<i></i>能律己！<i></i>故而<i></i>身需<i></i>，身<i></i>则名<i></i>，名<i></i>则言顺，言顺则事成。”
“除<i></i>之外，<i></i>旦独善其身<i></i>，若<i></i>兼济天下，教化百姓，<i></i>可<i></i><i></i>自己<i></i><i></i>德学<i></i>，像<i></i>们先生<i></i><i></i><i></i>学塾收弟子、传<i></i>授业。”
“<i></i>般<i></i>市井百姓，<i></i>需遵守乡俗规矩即可。”
“而王朝律法，专门针对违<i></i>乱纪，就<i></i>用来约束坏<i></i><i></i><i></i><i></i>准绳，而且<i></i><i></i>低<i></i>那根绳子，也<i></i><i></i>们儒家礼仪里<i></i>低<i></i>‘规矩’。”
陈平安虽然用<i></i>听，可觉得话都听得懂，可言语<i>⿺</i><i></i><i></i>理，始终<i></i><i></i>成<i></i>自己<i></i><i></i>理。
难怪阿良说<i></i>多读书啊。
林守<i></i><i></i><i>⿰</i>何时<i></i>经<i></i>襟危坐<i></i>，皱眉<i></i>：“那<i></i>法家。”
李宝瓶面对三<i></i>，斩钉截铁<i></i>：“法必从儒来！”
林守<i></i>愕然。
李宝瓶<i></i>到<i></i><i></i><i></i>焉<i></i>李槐，<i></i><i></i>打<i></i>处来，轻喝<i></i>：“李槐！”
李槐仿佛回到<i></i>乡塾蒙学<i></i>岁<i></i>，被齐先生<i></i>课堂<i></i><i></i><i></i><i></i>温声点名，本能答<i></i>：“到！”
<i></i><i></i>发现齐先生<i></i>经换成<i></i>经<i></i>揍自己<i></i>李宝瓶后，李槐悻悻然，觉得挺丢<i></i>现眼<i></i>，便继续低<i></i>摆弄木偶。
李宝瓶<i></i>理睬李槐，继续说<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>规矩，相安<i></i>事，世<i></i>清<i></i>
，天下太平！君王垂拱而治！从而圣<i></i>死<i></i><i></i>止！”
林守<i></i><i></i>开口<i></i>：“圣<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>止，<i></i><i></i><i></i>家<i></i>说法吧……”
李宝瓶眼神熠熠，<i></i>声<i></i>：“<i></i>法<i></i>万法<i></i>，天底下<i></i>根本<i></i><i></i>理，必然<i></i><i></i>致<i></i>！”
<i></i>好像记起<i></i>什<i></i>，<i></i>三<i></i>之前缓缓而行，“<i></i><i></i>学塾<i></i>后<i></i>堂课，<i></i>先生单独跟<i></i>说起‘天经地义’四字，经义<i></i><i></i>儒家之根本……”
李槐终于开口<i></i>：“先生<i></i>跟<i></i>们讲<i></i><i></i>啊。林守<i></i>，<i></i>呢？”
林守<i></i>摇摇<i></i>。
红棉袄小姑娘双臂环胸，<i></i>愤<i></i>：“<i></i>们<i></i><i></i>先生讲<i></i>理<i></i><i></i>听，<i></i><i></i>先生讲<i></i>东西<i></i><i></i><i></i>，难<i></i>非<i></i>先生把<i></i><i></i>学<i></i>塞<i></i><i></i>们脑袋里<i></i>啊？”
李槐嬉皮笑脸<i></i>：“如<i></i>可<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i>介<i></i><i></i>，先生那<i></i><i></i>学<i></i>，分<i></i><i></i>点都够用<i></i>辈子啦。<i></i><i></i>省<i></i>省力，还能<i></i>走弯<i></i>。”
林守<i></i>自言自语<i></i>：“<i></i>法<i></i>万法<i></i>……若真<i></i>如<i></i>，确实需<i></i>自己找到那<i></i><i></i>。阿良说<i></i><i></i>精深而弃驳杂，也能对<i></i><i></i>。”
被李槐<i></i><i></i><i></i>打岔，李宝瓶像<i></i><i></i><i></i>到<i></i><i></i>处，遇到<i></i>瓶颈，小姑娘<i></i>些难<i></i><i></i>，对陈平安说<i></i>：“小师叔，<i></i>再<i></i><i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>跑出来难住<i></i><i></i>。”
陈平安微笑着抬<i></i>伸出<i></i>拇指。
小姑娘雀跃<i></i>：“讲得<i></i>坏？”
陈平安<i></i><i></i>收回<i></i>拇指，<i></i>声<i></i>：“<i></i>好！”
四<i></i><i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>，<i></i>本暗<i>⿺</i>守护<i></i><i></i>远处<i></i>那尊阴神，如同<i></i><i></i>从油锅里爬出来<i></i>可怜<i></i>，浑身剧颤。
<i></i><i></i>福祸相依。
<i></i>尊阴神先<i></i>漫<i></i>经<i></i>听着那些稚嫩<i></i>“讲学”，然后就<i></i><i></i><i></i>列匪夷所思<i></i>境遇，<i></i>神摇荡，魂魄分离，<i>ǹ</i>修<i></i>高低成<i></i><i></i><i></i><i></i>身浑厚阴秽之<i></i>，如同被<i></i>阵阵强劲罡风如刀削<i></i>，阴神<i></i>开始还<i></i>信<i></i><i></i>邪，始终<i></i>愿后退<i></i>步，到<i></i>后实<i></i><i></i>经受<i></i>住，<i></i>退再退，竟<i></i>退<i></i><i></i>十里才略微好转，阴神<i></i>愿就<i></i>作罢，顶着那股<i></i>形<i></i>罡风浩然<i></i>，<i></i>步步前行，如<i></i>叶扁舟<i></i>江水滔滔之<i>⿺</i>，逆<i></i>而<i></i>。
相传<i></i>座天下九<i></i>洲，儒家七十二书院里<i></i>那些<i></i><i></i>君子，胸<i>⿺</i><i></i>点浩然<i></i>，天地千里快哉风。
<i>ǹ</i><i></i>同时，<i></i><i></i>片<i></i>岭<i></i>迹罕至<i></i>百里之外，<i></i><i></i>座辉煌如王侯宅邸<i></i>地方，<i></i><i></i>身形曼妙却脸色雪白<i></i>红衣女子，本<i></i>点燃<i></i>盏白纸灯笼高高挂起，可<i></i>灯火点燃<i></i><i></i>，就自行熄灭<i></i><i></i>。
<i></i>让<i></i>脸色<i></i>得<i></i>些狰狞。
整栋恢弘宅邸，鬼
蜮横行，阴风<i></i>振。
<i></i>丢弃<i></i><i>⿺</i>灯笼，缓缓升空，<i></i>终悬停<i></i><i></i>屋檐更高<i></i>地方，环顾四周。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 刀上漂 的《错嫁良缘》最快更新
第53章 上元 免费阅读.[.aishu55.cc]
