第26章 城堡公主26
作品:《不准觊觎漂亮小猫咪！[无限]》 西<i></i>很<i></i>，<i></i>初<i></i>股脑<i></i>收<i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>管<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
食<i></i><i></i><i></i>，许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>怎么<i></i>吃<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>挑选<i></i>少许，<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>给梁悦。
张奕指<i></i><i></i><i></i>食<i></i><i>€</i>道；“<i></i><i></i>东西，够<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>半<i></i>月<i></i>。拿回<i></i>吧！<i></i><i></i><i></i><i></i>约<i></i><i></i><i></i>东西。”
梁悦看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>堆食<i></i>，脸<i></i>露<i></i>喜悦<i></i>笑容：“谢谢<i></i>，张奕！”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
张奕喝<i></i>口咖啡，绅士<i></i>笑<i></i><i>€</i>道。
梁悦<i></i><i></i><i>⿺</i>长长松<i></i>口气。
<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>特别害怕张奕<i></i>尔<i></i>尔。
毕竟<i></i><i></i>西山基<i></i>已<i></i>没<i></i>，她<i></i>没<i></i>跟张奕谈判<i></i>条件。
张奕<i></i>悔她<i></i>没<i></i>什么办<i></i>。
<i></i><i></i>张奕爽快<i></i>履<i></i>约<i></i>，让梁悦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感。
张奕取<i></i>几<i></i>旅<i></i>袋，让杨蜜帮她收<i></i><i></i>。
梁悦坐<i></i>沙<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>坐<i></i><i></i>儿，喝<i></i><i></i>温暖甘甜<i></i>咖啡。
<i></i><i></i>老待<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>意思，担<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>她<i></i><i></i><i></i>蹭暖气<i></i>。
<i></i><i></i>她只<i></i>蹲<i></i><i></i>，<i></i>食<i></i>往袋<i></i><i></i><i></i>装。
张奕看<i></i>她，忽<i></i><i></i>口询问道：“<i></i><i></i>女<i></i>带<i></i><i></i>么<i></i>半<i></i><i></i><i></i><i></i>，肯<i></i>很<i></i>容易吧？”
梁悦忽<i></i>停<i></i><i></i>手<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>句话完<i></i><i>€</i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>坎<i></i>。
末世<i></i><i></i>，<i></i><i></i>教师<i></i>她<i></i>直费<i></i>费<i></i><i></i>保护<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>将她视<i></i>依靠，<i></i><i></i>又<i></i>谁<i></i><i></i><i></i>她辛苦<i></i>辛苦？
<i></i>际<i></i>，她<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i>女<i></i>，偶尔<i></i><i></i>需<i></i>别<i></i><i></i>安慰。
梁悦抬<i></i>头，冲张奕露<i></i><i></i>感激<i></i>笑容。
“谢谢<i></i>！<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>办<i></i>丢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>旦<i></i>撒手<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>办<i></i><i></i><i></i><i></i>世界活<i></i><i></i><i></i>。”
梁悦轻叹<i></i><i></i>口气，“<i></i><i></i>让<i></i>无<i></i>原谅<i></i>己。”
张奕挑<i></i>挑眉毛。
梁悦<i></i>番话<i></i>潜台词<i></i>听明白<i></i>。
她辛辛苦苦<i></i>保护<i></i><i></i><i></i><i></i>，未必<i></i><i></i><i></i>她<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
她坚守<i></i>，<i></i>她身<i></i>武<i></i>，身<i></i>教师<i></i>职责！
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>信仰<i></i>死<i></i>。
<i></i>旦违背<i></i>信仰，<i></i>又无<i></i><i>€</i>服<i></i>己堕落，<i></i>么活<i></i><i></i><i></i>比死<i></i><i></i>痛苦。
张奕<i></i><i></i><i>⿺</i>忽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>念头。
<i></i>果，<i></i><i></i><i></i>帮梁悦<i></i><i></i><i></i>解
决掉<i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i>€</i><i></i><i></i><i></i>非常<i></i>兴。
没错，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>痛苦万<i></i>，<i></i>际<i></i><i></i><i></i>长长松<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i>兴。
“<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>她<i></i><i></i>拖油瓶给解决掉<i></i><i></i>错。”
张奕<i></i><i>⿺</i><i></i>此想<i></i>。
<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>喜欢梁悦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>杨欣欣<i>ǹ</i>陆<i></i>燃。
<i></i><i></i>青<i></i>院<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>伙曾<i></i>杨陆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>暴<i></i>。
<i></i><i></i>，张奕认准<i></i><i></i><i></i><i></i>群坏东西。
留<i></i><i></i><i></i>浪费米饭，<i>€</i><i></i><i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>隐患。
找<i></i><i></i><i></i>清<i></i>掉<i></i><i></i>比较<i></i>。
张奕看<i></i>梁悦，<i></i><i>⿺</i>明白<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候。
<i></i><i></i><i></i>让梁悦恨<i></i>己。
<i></i>很想<i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>东西。
<i></i><i></i>张奕<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>宠溺<i></i>。明明<i></i><i></i>岁<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧？<i></i><i></i><i></i>像<i></i>没断<i></i><i></i>孩<i></i>似<i></i>，什么<i></i>依靠<i></i>。”
“梁悦，<i></i><i></i>食<i></i><i></i>果吃完<i></i><i></i><i></i>，<i></i>又打算怎么办？<i></i><i></i><i></i>供养<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
梁悦<i></i>脑袋被张奕<i>€</i><i></i>疼<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>娇<i></i>惯养<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>西山基<i></i>吃<i></i>苦<i></i><i></i>，已<i></i>懂<i></i>独立<i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i>。
<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>鹭江凿冰捕鱼，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>手给弄破。
让<i></i><i></i>修补雪屋，<i></i><i></i>甚至<i></i><i></i><i></i>房<i></i>给搞<i></i><i></i>洞<i></i>。
除<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>嫌弃村<i></i>留<i></i><i></i>衣服<i></i>被<i></i><i></i>死<i></i>盖<i></i><i></i>，晦气且肮脏，<i></i><i></i><i></i>愿意穿。
<i></i>知道，末世已<i></i><i></i>临<i></i><i></i>月<i></i>，谁<i></i>条件洗衣服<i></i>被罩？
梁悦眉头紧锁，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>该<i></i>何<i></i><i></i>。
只<i></i>够寄希望<i></i><i></i><i></i>某<i></i><i></i>变<i></i>熟，<i></i><i></i>她才<i></i>减轻负担。
张奕望<i></i>她，忽<i></i>温柔<i></i><i>€</i>道：“梁悦，<i></i><i></i><i></i>太辛苦<i></i>。<i></i><i></i><i></i>让<i></i>帮助<i></i>吧！”
梁悦<i></i><i></i>思议<i></i>抬<i></i>头，圆圆<i></i><i></i>眼睛盯<i></i>张奕，<i></i>敢<i></i>信<i></i>己<i></i>耳朵。
“<i></i>……<i></i><i>€</i>什么？”
她<i></i><i></i><i></i>再次<i></i>口确认。
张奕微微<i></i>笑：“<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>提供食<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道，<i></i>手<i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i><i></i>资。食<i></i>更<i></i>充足，哪怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>完<i></i>没<i></i>压<i></i>。”
张奕叹<i></i>口气。
“看<i></i><i></i><i></i>么辛苦，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>善良<i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>啊！”
梁悦<i></i><i>⿺</i><i></i>喜，<i></i><i></i>很快她<i></i>警惕<i></i><i></i><i></i>。
张奕<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>风，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解<i></i>，才<i></i><i></i>无缘无故<i></i>施舍别<i></i>。
“<i></i>先问<i></i>句，<i></i>帮助<i></i><i></i>，<i></i>希望<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>什么吗？”
张奕嘴角勾<i></i><i></i>抹神秘<i></i>笑容。
“<i></i><i>€</i>错<i></i>，<i></i><i></i>帮助<i></i><i></i>，<i></i><i></i>帮<i></i>！<i></i>且<i></i>需<i></i><i></i>提供足够<i></i>代价，<i></i>交换食<i></i>。”
梁悦放<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>她认识<i></i><i></i><i></i>张奕。
“<i></i><i>€</i>吧，需<i></i><i></i><i></i>什么跟<i></i>交换！”
张奕哈哈<i></i>笑，<i></i><i></i><i></i>脸玩味<i></i>伸<i></i>食指，指向梁悦。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
梁悦愣<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>很快，她雪白<i></i>脸<i></i>泛<i></i><i></i><i></i>层红晕，整<i></i><i></i>条件<i></i>射<i></i>般站<i></i>身<i></i><i></i>退<i></i>五六步。
“<i></i>……<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i><i></i>！”
梁悦气<i></i>浑身<i></i><i></i>颤抖，<i></i>脸羞愤<i></i>指<i></i>张奕。
<i></i>远处<i></i>杨蜜听<i></i><i></i>边<i></i><i></i>静，<i></i><i></i>忍<i></i>住看<i></i><i></i><i></i>。
“张奕<i></i>梁老师<i></i><i></i>想<i></i>吗？”
杨蜜<i></i><i></i><i>⿺</i>，危<i></i>感更<i></i>浓<i></i>。
梁悦指<i></i>张奕，<i></i><i></i>贝齿<i></i>字<i></i>句<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i>卖<i></i>己<i></i>身<i></i><i></i>！”
张奕<i></i>嘴角露<i></i><i></i><i></i>抹坏笑。
看<i></i>梁悦<i></i>跳脚狞猫<i></i>般<i></i>举<i></i>，让<i></i><i></i>恶趣味<i></i><i></i><i></i>巨<i></i><i></i>满足。
<i></i><i></i>紧<i></i>慢<i></i>靠<i></i>沙<i></i><i></i>，<i></i>脸困惑<i></i>望<i></i>梁悦：“<i></i><i></i>想请<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>庭教师，教<i></i>练武。<i></i>怎么<i></i><i></i>流<i></i>？”
“蛤？”
梁悦又愣<i></i><i></i>原<i></i>。
<i></i>庭教师？
张奕<i></i>拍脑袋，恍<i></i><i></i>悟道：“哦！原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>干<i></i><i></i>啊！”
“哎呀，<i></i><i></i>脑<i></i><i></i><i></i><i></i>想什么东西，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>教师啊！”
张奕<i></i>脸<i></i><i></i>无语，<i></i>际<i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i>花<i></i>。
果<i></i>，梁悦被张奕<i></i>弄<i></i>目瞪口呆。
她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己误<i></i><i></i>张奕<i></i>意思，赶紧脸红红<i></i>道歉：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>……<i></i><i></i>解错<i></i><i></i><i></i>意思。”
张奕<i></i>语气<i></i><i></i><i></i>气：“<i></i><i></i><i></i><i></i>张奕<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？梁悦，<i></i>太<i></i>瞧<i></i><i></i>吧！”
“唉，<i></i><i></i>庭教师<i></i>想做<i></i>做，<i></i>做<i></i>拉倒。<i></i><i></i><i></i>勉强<i></i>。<i></i>走吧！”
张奕挥<i></i>挥手<i></i><i></i>送客。
梁悦<i></i>倒<i></i>急<i></i>。
<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>摆<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>愿意错<i></i>。
只<i></i>教张奕武艺<i></i><i></i>换取食<i></i>，她
肯<i></i><i></i>非常乐意<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>……<i></i>愿意！”
张奕看<i></i><i></i>情慌乱<i></i>梁悦，<i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>战斗<i></i>强悍，又呆萌耿直<i></i>女教师，<i></i>吃<i></i><i></i>！
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 饕餮爱丽丝 的《不准觊觎漂亮小猫咪！[无限]》最快更新
第26章 城堡公主26 免费阅读.[.aishu55.cc]
