第106章 第 106 章
作品:《穿成科举文里的炮灰堂弟》 《穿<i></i>科举文<i></i><i></i>炮灰堂弟》最<i></i>章节 第106章 第 106 章
<i></i><i></i>想死
杨<i></i>华站<i></i><i></i>，轻轻挥<i></i>挥手。
<i></i>带<i></i><i></i>八<i></i>保镖，<i></i><i></i><i></i><i></i>李沐尘<i></i>林曼卿围<i></i><i>⿺</i><i></i>。
李沐尘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，只看<i></i>林<i></i>风，<i>€</i>：
“<i></i>真<i></i><i></i><i></i>手？”
林<i></i>风眼皮抖<i></i>抖。
<i></i>很清楚，<i></i><i></i>步走<i></i>，<i></i>再<i></i>没<i></i>回头路<i></i>。
除掉李沐尘没什么，但林曼卿<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>林秋声<i></i>女儿，<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i>头肉。
<i></i><i></i>，林少恒<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，让<i></i>没<i></i>退路<i></i>。
<i></i>件<i></i>传回林<i></i>，老爷<i></i>或许<i></i><i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>，但<i></i><i></i>林<i></i><i></i><i></i>位，必将<i></i>落千丈。
<i></i><i></i>想<i></i>通，<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，怎么<i></i>完<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>聪明<i></i>干，<i></i><i></i>却蠢<i></i>像猪。
<i></i>罢，韬光养晦<i></i><i></i>么<i></i><i></i>，<i></i><i></i>候潜龙<i></i>渊<i></i>。
“<i></i>打断少恒腿<i></i><i></i>候，<i></i>该想<i></i><i></i><i></i>步<i></i>。”林<i></i>风冷冷<i></i><i>€</i>。
“<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>没<i></i>想<i></i><i></i><i></i>步？”
看<i></i>李沐尘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，林<i></i>风<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忐忑。
“<i></i><i></i>步？<i></i>想<i>€</i>什么？”
“没什么。”李沐尘<i>€</i>，“<i></i>只想再问<i></i><i></i><i></i>问题，老爷<i></i><i></i><i></i>辰八字，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>？”
林<i></i>风身<i></i><i></i><i></i>察觉<i></i>轻微颤抖<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>没<i></i>回答，只<i></i><i></i>杨<i></i>华<i>€</i>：
“<i></i>华，曼卿<i></i><i></i>侄女，别伤害她，<i></i>她带<i></i>临江别院，<i></i><i></i><i></i>交给<i></i><i></i>。”
<i>€</i>完，看<i></i>林曼卿<i></i>眼，便转<i></i>身，<i></i>司<i></i><i></i>陪伴<i></i>，<i></i>步朝<i></i>奔走<i></i>。
李沐尘<i></i><i></i><i></i><i></i>。
林<i></i><i></i><i></i><i></i>鬼，<i></i><i></i>林<i></i>风。
<i></i>乌云盖顶<i></i>局，让林<i></i>慢慢败落。
<i></i>林秋声无论怎么努<i></i>，<i></i>无<i></i>挽回林<i></i><i></i>败局，<i></i>意<i></i>亏损越<i></i>越<i></i><i></i><i></i>候。
林<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>考虑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位置<i></i><i></i><i></i>适。
<i></i>老爷<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>族未<i></i>考虑，<i></i><i></i><i></i><i></i>慎<i></i>考虑让谁做**<i></i><i></i>问题。
林秋声<i></i><i></i><i></i>顺，林<i></i>风却<i></i>直稳扎稳打，且<i></i><i></i><i></i>被视<i></i><i></i>才<i></i><i></i>儿<i></i>。
<i></i><i></i>，林<i></i>风<i></i><i></i>顺<i></i><i></i>章<i></i><i></i><i></i>林<i></i><i></i><i></i><i></i>，继承<i></i>族<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>许<i></i>李沐尘<i></i><i></i><i></i>，让林<i></i>风感受<i></i><i></i>威胁。
<i></i>果林秋声<i></i><i></i><i></i><i></i>女婿，并
且<i></i>老爷<i></i>早<i></i>指<i></i><i></i>，<i></i>么林<i></i>风<i></i>计划<i></i>功<i></i>概率<i></i><i></i><i></i>很<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>才改变<i></i>策略，让老爷<i></i>赶紧死，<i></i>求乱<i>⿺</i>取胜。
估计<i></i>没想<i></i>李沐尘居<i></i>治<i></i><i></i>林尚<i></i><i></i>病。
<i></i><i></i>，林少恒<i></i>找李沐尘，<i></i>许<i></i><i></i><i></i>故意纵容<i></i>。
<i></i>功<i></i>，<i></i><i></i><i></i>顺利除掉<i></i>头<i>〾</i>患，<i></i><i></i>岔<i></i>，<i></i><i></i>责任推<i></i>傻儿<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>林少恒嚣张跋扈惯<i></i>，林<i></i><i></i><i></i>知道。
李沐尘<i></i><i></i><i></i>佩服林<i></i>风<i></i><i></i><i></i>。
即便<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>让杨<i></i>华废掉李沐尘，<i></i><i></i>留<i></i>林曼卿<i></i>命。
<i></i>恐怕并非<i></i><i></i>什么<i></i>情，<i></i><i></i>林曼卿<i></i>她造<i></i><i></i>危害，留<i></i>手<i></i>，将<i></i><i></i>林秋声翻脸，<i></i><i></i><i></i>张<i></i>牌。
真<i></i>老谋深算呀！
林<i></i>风转身<i></i>走，杨<i></i>华<i></i>问李沐尘：“<i></i>想怎么死？”
李沐尘摇<i></i>摇头：“<i></i><i></i>想死。”
林少恒嘲笑道：“李沐尘，刚才<i></i><i></i>很牛逼吗，怎么怂<i></i>？<i></i>想死<i></i>求饶啊，跪<i></i><i></i><i></i><i></i>，磕几<i></i>头，<i></i>许<i></i>公<i></i><i></i><i></i>兴……<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>，哈哈哈哈……”
李沐尘<i></i><i></i>懒<i></i><i></i><i></i>，拿<i></i>手<i></i><i></i>看<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>。
“差<i></i><i></i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i>吧？”<i></i><i></i>言<i></i>语道。
杨<i></i>华<i></i>挥手：“<i></i>手。”
保镖<i></i><i></i>冲<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>条<i></i>影横空<i></i><i></i>，犹<i></i><i></i>神般<i></i><i></i><i></i>降，<i></i>入<i></i>群<i>〾</i><i>⿺</i>，挡<i></i>李沐尘<i></i>林曼卿身<i></i>，抬手<i></i>，八<i></i>保镖<i></i>被摔<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>影<i></i><i></i><i></i>，杨<i></i>华<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>极快，<i></i><i></i>跨步，直拳袭向<i></i><i></i><i></i>侧<i></i>太阳穴。
<i></i><i></i><i></i>转身，<i></i>掌<i></i>拳，硬碰硬<i></i>杨<i></i>华<i></i><i></i><i></i>手。
啪<i></i>声轻响，杨<i></i>华<i></i>拳头被<i></i><i></i><i></i>手掌握住。
<i></i><i></i><i></i>扭<i></i>带，杨<i></i>华瞬<i></i>失<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>杨<i></i>华毕竟<i></i><i></i>省油<i></i>灯，身<i></i>旋转<i></i><i></i>程<i>⿺</i>，另<i></i>只手已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>匕首，<i></i>手<i></i>旋转<i></i>，劈向<i></i><i></i><i></i>颈<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>侧脸避<i></i>，手<i></i>松，放<i></i><i></i>杨<i></i>华。
杨<i></i>华顺势拧身，<i></i>腰<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手枪，<i></i>准<i></i><i></i><i></i>。
但<i></i><i></i>没<i></i><i></i>及扣<i></i>扳<i></i>，枪身<i></i>已被<i></i><i></i>抓住。
<i></i><i></i>只轻轻<i></i>抖，<i></i><i></i>快<i></i>闪<i></i>，<i></i><i></i>枪<i></i>被卸<i></i><i></i><i></i>，留<i></i>杨<i></i>华手<i></i><i></i>只剩<i></i><i></i>枪<i></i>。
接<i></i>便传<i></i><i></i>股<i></i><i></i>，<i></i>杨<i></i>华整<i></i><i></i>掀<i></i><i></i><i></i>。
杨<i></i>华<i></i><i></i><i></i>空翻<i></i>转<i></i>落<i></i>，左手<i></i>拿<i></i>匕
首，右手握<i></i>枪<i></i>，半蹲<i></i><i></i><i></i>，勉强稳<i></i>住身<i></i>，<i></i><i></i>再次<i></i><i></i><i></i>攻。
待看清楚<i></i><i></i>，却<i></i>吃<i></i><i></i>惊，震惊道：
“<i></i>老爷！”
<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>感<i></i>震惊<i></i><i></i><i></i>林少恒<i></i>林曼卿。
<i></i><i></i>几乎<i></i><i></i>叫道：“<i></i>爷爷！”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，林曼卿满脸惊喜，<i></i>林少恒则<i></i>害怕。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>常<i></i>跟<i></i>林尚<i></i>身边<i></i>林蝉鸣。
此<i></i><i></i>林<i></i>风刚刚走<i></i>马路边，<i></i>准备<i></i>车，听见声音，<i></i><i></i><i></i><i></i>震撼。
林蝉鸣，虽<i></i>并<i></i><i></i>真<i></i><i></i>林<i></i><i></i>，但<i></i><i></i>林尚<i></i>最信任<i></i><i></i>，<i></i><i></i>唯<i></i>让林<i></i>风感<i></i>畏惧<i></i><i></i>。
车门已<i></i>打<i></i>。
林<i></i>风站<i></i>车边，<i></i>车<i></i><i></i><i></i>，回<i></i><i></i><i></i><i></i>，顿<i></i><i></i><i></i>手足无措。
夏夜<i></i>风<i></i><i></i><i></i>，竟比深秋<i></i>寒意<i></i>浓。
<i></i><i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i>几<i></i>秒，林<i></i>风感觉<i></i><i></i>几<i></i><i></i>。
<i></i>知道必须<i></i><i></i><i></i>，脑海<i></i>迅速想<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i>策，<i></i><i></i>转身回<i></i>。
“<i></i>叔！”林<i></i>风走<i></i>林蝉鸣<i></i><i></i>，“您怎么<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，今晚<i></i><i></i>局<i></i>，<i></i>打算怎么收场？”
林蝉鸣<i></i>声音<i></i><i></i>，<i></i>情<i></i>很<i></i>静，但无<i></i><i>⿺</i>，让林<i></i>风感觉<i></i>巨<i></i><i></i>压迫感。
“<i></i>叔，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>打打闹闹，没什么<i></i><i></i>。”
“打打闹闹？”林蝉鸣看<i></i><i></i>眼杨<i></i>华，“<i></i><i></i>么打打闹闹<i></i>？枪<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>叔，<i></i><i></i>闹<i></i>太<i></i>火<i></i>，<i></i>才让<i></i>华<i></i><i></i>，<i></i><i></i>教训<i></i><i></i><i></i><i></i>。”林<i></i>风<i>€</i>道。
林蝉鸣转<i></i>身，问林曼卿：“曼卿，怎么回<i></i>？”
林曼卿<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>始末<i></i>致<i>€</i><i></i><i></i>遍。
她已<i></i><i>€</i><i></i>非**婉，没<i></i><i></i>林少恒<i>€</i><i></i><i></i><i></i>无耻<i></i>话<i>€</i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>，<i></i>已<i></i>让林蝉鸣听<i></i>直皱眉头。
<i></i>林少恒更<i></i>吓破<i></i>胆。
“<i></i>爷爷，<i></i>别听她<i></i>，根<i></i><i></i><i></i><i></i>么回<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>李沐尘，先打断<i></i><i></i><i></i>腿，<i></i>才<i></i>击<i></i>。”
林<i></i>风<i>€</i>：“<i></i>啊，<i></i>叔，<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i>€</i>什么<i></i>。<i></i><i></i>老爷<i></i>钦<i></i><i></i>孙女婿，又刚刚治<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i>病，无论怎么<i></i>，<i></i><i></i>该让<i></i><i></i>。<i></i><i></i>看看，少恒做错<i></i>什么，顶<i></i><i></i><i></i>嘴欠，纨绔<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>知道。<i></i><i></i><i></i>少恒打<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>€</i>，<i></i>怎么办？”
“<i></i><i></i>意思<i></i>，曼卿刚才跟<i></i>撒谎<i></i>？”
“曼卿向<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，但<i></i>姓李<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>东
西。曼卿肯<i></i><i></i>受<i></i><i></i><i></i>蛊惑，<i></i><i></i><i></i>，咱<i></i>林<i></i><i></i>女儿，怎么<i></i>半夜<i></i>更跟<i></i><i></i><i></i>男<i></i>跑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>约<i></i>？<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>，刚才教训<i></i>她几句，没想<i></i>她却<i></i>口<i>⿺</i>伤，枉<i></i><i></i><i></i><i></i>么疼她。”
“<i></i>……”
林曼卿<i></i>未见<i></i><i></i>此厚颜无耻<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>竟<i></i>知<i></i>何<i></i>驳。
林蝉鸣皱<i></i><i></i>眉头。
<i></i>确，<i></i><i></i>受伤<i></i><i></i>林少恒，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，却只<i></i>林曼卿<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>词，并没<i></i>证据。
“曼卿，<i></i><i></i><i></i><i></i>刚才<i>€</i><i></i>话负责。”林蝉鸣提醒道。
林曼卿<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>格担保，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“放屁！<i></i><i></i>担保<i></i>屁，<i></i><i></i>证据吗？没证据，<i></i><i></i><i></i><i></i>污蔑！”
林少恒<i></i>声叫嚷道。
<i></i>再笨<i></i>知道兹<i></i><i></i><i></i>，刚刚<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>打死<i></i><i></i><i></i>承认<i></i>。
忽听李沐尘<i>€</i>道：“<i></i>证据<i></i>吧，简单。黄<i></i>，<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>……”
众<i></i>循声望<i></i>，只见<i></i>散落<i></i><i></i>堆<i></i>爬<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>原<i></i>混<i></i>林少恒带<i></i><i></i>混混<i></i>，假装被李沐尘打倒<i></i>，躺<i></i><i></i><i></i>哼哼唧唧。
此刻，手<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>手<i></i>。
“李公<i></i>，”黄<i></i>走<i></i>李沐尘<i></i><i></i>，躬<i></i>身，<i></i>手<i></i>递<i></i><i></i>，“照您<i></i>吩咐，<i></i><i></i>刚才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>录<i></i><i></i><i></i>。”
西。曼卿肯<i></i><i></i>受<i></i><i></i><i></i>蛊惑，<i></i><i></i><i></i>，咱<i></i>林<i></i><i></i>女儿，怎么<i></i>半夜<i></i>更跟<i></i><i></i><i></i>男<i></i>跑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>约<i></i>？<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>，刚才教训<i></i>她几句，没想<i></i>她却<i></i>口<i>⿺</i>伤，枉<i></i><i></i><i></i><i></i>么疼她。”
“<i></i>……”
林曼卿<i></i>未见<i></i><i></i>此厚颜无耻<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>竟<i></i>知<i></i>何<i></i>驳。
林蝉鸣皱<i></i><i></i>眉头。
<i></i>确，<i></i><i></i>受伤<i></i><i></i>林少恒，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，却只<i></i>林曼卿<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>词，并没<i></i>证据。
“曼卿，<i></i><i></i><i></i><i></i>刚才<i>€</i><i></i>话负责。”林蝉鸣提醒道。
林曼卿<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>格担保，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“放屁！<i></i><i></i>担保<i></i>屁，<i></i><i></i>证据吗？没证据，<i></i><i></i><i></i><i></i>污蔑！”
林少恒<i></i>声叫嚷道。
<i></i>再笨<i></i>知道兹<i></i><i></i><i></i>，刚刚<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>打死<i></i><i></i><i></i>承认<i></i>。
忽听李沐尘<i>€</i>道：“<i></i>证据<i></i>吧，简单。黄<i></i>，<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>……”
众<i></i>循声望<i></i>，只见<i></i>散落<i></i><i></i>堆<i></i>爬<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>原<i></i>混<i></i>林少恒带<i></i><i></i>混混<i></i>，假装被李沐尘打倒<i></i>，躺<i></i><i></i><i></i>哼哼唧唧。
此刻，手<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>手<i></i>。
“李公<i></i>，”黄<i></i>走<i></i>李沐尘<i></i><i></i>，躬<i></i>身，<i></i>手<i></i>递<i></i><i></i>，“照您<i></i>吩咐，<i></i><i></i>刚才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>录<i></i><i></i><i></i>。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 二月茧 的《穿成科举文里的炮灰堂弟》最快更新
第106章 第 106 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
