第137章 第 137 章
作品:《穿成科举文里的炮灰堂弟》 《穿<i></i>科举文<i></i><i></i>炮灰堂弟》最<i></i>章节 第137章 第 137 章
龙言冰看<i></i>脸<i></i><i></i>微红<i></i>顾西凉，她已<i></i><i></i><i></i><i></i>初<i></i><i></i>雪白<i></i><i></i>精灵，<i></i>今<i></i>她<i></i>落<i></i><i></i><i></i><i></i>亭亭玉立<i></i>姑娘，比她姐<i></i><i></i>美。
顾西凉再次尝试抽回手，龙言冰依旧没<i></i>放<i></i>。
“<i></i><i></i>乱<i></i>。”顾西凉没<i></i>注意<i></i><i></i>己<i></i>另<i></i>只手<i></i>知道什么<i></i>候抵<i></i><i></i>龙言冰<i></i>伤口<i></i>，<i></i>手掌<i></i><i></i>湿润顾西凉才<i></i><i></i>血已<i></i><i></i>河，顺<i></i>龙言冰<i></i>胸口<i></i>道道流<i></i><i></i><i></i>。
“糟<i></i>，伤口裂<i></i><i></i>……怎么办？”顾西凉抽回手，手忙脚乱<i></i>跳<i></i>床，顾西凉没<i></i>看<i></i>龙言冰眼神<i></i>温润<i></i>笑意。
“无<i></i>，<i></i><i></i>伤<i></i>王<i></i>死<i></i><i></i>。”龙言冰抬手<i></i><i></i><i></i>胸口受伤处，<i></i>桑蚕<i></i>解想必司陌川必<i></i>知道，<i></i><i></i>底<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>顾西凉<i></i><i></i>此毒手？
“<i></i>帮<i></i><i></i><i></i>包扎<i></i><i></i>，<i></i>别<i></i>。”顾西凉<i></i><i></i>翼翼将龙言冰身<i></i><i></i>纱布<i></i>层层绕<i></i><i></i><i></i>，<i></i>温热<i></i>毛巾将龙言冰胸口至腹<i></i><i></i>血擦干净，几次顾西凉<i></i>手碰触<i></i>龙言冰<i></i>身<i></i><i></i>，龙言冰<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>颤栗。
龙言冰<i></i><i></i>抓住顾西凉<i></i>手，顾西凉吓<i></i><i></i>哆嗦。
“即<i></i><i></i><i></i>姐姐报仇，<i></i>什么<i></i><i></i>手？”顾西凉想<i></i><i></i>抽回手却被龙言冰抓<i></i>更紧。
顾西凉感觉<i></i>龙言冰胸口<i></i>血<i></i>往<i></i>流，顾西凉再次挣扎，龙言冰顺势将顾西凉压倒。
“<i></i><i></i><i></i>乱<i></i><i></i>，<i></i>撕裂<i></i>更严<i></i><i></i>。”龙言冰看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>欲拒<i></i>休<i></i>顾西凉，温热<i></i>血<i></i>龙言冰<i></i>胸口滴落<i></i>顾西凉<i></i>衣服<i></i>。
“<i></i>姐姐……”龙言冰刚<i></i>将<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i>€</i><i></i>便被敲门<i></i>司阮打断。
“言冰哥哥……言冰哥哥……<i></i><i></i><i></i><i></i>……”顾西凉赶紧挣脱龙言冰<i></i>束缚站<i></i>身，司阮<i></i><i></i><i></i><i></i>候顾西凉整低头打<i></i><i></i>己<i></i>衣衫。
龙言冰半倚<i></i>顾西凉刚刚躺<i></i><i></i><i></i><i></i>，司阮看<i></i>硕<i></i><i></i>伤口袒露<i></i><i></i><i></i>龙言冰，伤口处肉<i></i>翻血肉模糊。
“顾西凉<i></i><i></i>干什么<i></i><i></i>知道伤口<i></i><i></i>露<i></i><i></i>感染<i></i>么？”顾西凉抬头<i></i><i></i>候脸<i></i><i></i>红霞依旧没<i></i>消退干净。
“<i></i><i></i>给<i></i>皇<i></i>擦……”顾西凉刚<i></i>拿<i></i>毛巾<i></i>擦拭龙言冰<i></i>流<i></i><i></i><i></i>血，司阮<i></i><i></i><i></i><i></i>抢<i></i>顾西凉手<i></i><i></i>毛巾。
顾西凉撇撇嘴没<i></i>任何<i></i><i></i>，龙言冰脸色<i></i>沉，司阮走向龙言冰，龙言冰突<i></i>捂住胸口。
“啊！”龙言冰看顾西凉依旧没<i></i>任何<i></i><i></i>。
“言冰哥哥<i></i><i></i>痛<i></i>厉害么？阮儿
给<i></i><i></i>药。”司阮<i></i><i></i>翼翼<i></i>翻找药瓶，顾西凉抬手给司阮<i></i><i></i>青花瓷<i></i>瓶<i></i>，司阮瞪<i></i><i></i>眼顾西凉转身向床榻<i></i><i></i>。
“凉儿<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受<i></i>伤。”龙言冰见顾西凉没<i></i>任何<i></i><i></i>便<i></i>口道。
“言冰哥哥<i></i><i></i>阮儿<i></i>吧！她笨手笨脚<i></i><i></i>伤<i></i><i></i>。”司阮刚欲<i></i><i></i>便被龙言冰<i>⿸</i>止。
“凉儿……”龙言冰拉长<i></i>声音，顾西凉转身拿<i></i>司阮手<i></i><i></i>药瓶<i></i>毛巾，司阮注意<i></i><i></i>顾西凉胸<i></i>滴落<i></i>血<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药嘛？谁<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>九公<i></i>屈尊<i></i><i></i><i></i>领情，活该<i></i>疼。”顾西凉<i></i><i></i>药<i></i><i></i>候稍微<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>气，龙言冰眉头<i></i>没皱<i></i><i></i>。
此<i></i>顾西凉<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>惹祸<i></i>，<i></i>视剧<i></i><i></i>男<i></i><i></i><i></i>很长情<i></i>，<i></i><i></i><i></i>伙<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>吧？<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>狼<i></i><i></i>虎，<i></i><i></i>少<i></i>皇帝<i></i>够<i></i><i></i><i></i>九公<i></i>……。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>透透气。”顾西凉胡乱<i></i>给龙言冰包扎<i></i><i></i>身欲离<i></i>。
“喂<i></i>喝药。”顾西凉<i></i>脸气氛<i></i>回头看<i></i>龙言冰。
“<i></i>哥，<i></i>只<i></i>伤<i></i>胸口<i></i><i></i>胳膊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>喂。”顾西凉吊<i></i>没吊龙言冰<i></i>步离<i></i>，龙言冰拿<i></i>药碗<i></i>饮<i></i>尽，抬手擦<i></i>擦嘴角，<i></i><i></i><i></i>让司阮沉浸<i></i><i></i>己<i></i>世界<i>⿺</i>。
“九公<i></i>请回吧！<i></i>王<i></i>休息<i></i>。”司阮<i></i>想象<i>⿺</i>醒<i></i>。看<i></i>已<i></i>躺<i></i>床榻<i>〾</i><i></i><i></i>龙言冰，<i></i><i></i>离<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>仿佛冰冻<i></i><i></i><i></i>，偶尔解冻滴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顾西凉<i></i>流。
司阮没<i></i><i>€</i>话缓缓向门口走<i></i>，轻轻<i></i><i></i>龙言冰<i></i><i></i><i></i>房门，<i></i>门<i></i>司阮<i></i>看见坐<i></i>楼梯<i></i><i></i>顾西凉，她似乎真<i></i>无意龙言冰，<i></i><i></i>龙言冰<i></i>眼<i></i>却只<i></i>她。
顾西凉见司阮<i></i><i></i>站<i></i>身，顾西凉<i></i>知道<i></i>己笑<i></i><i></i><i></i>难看，司阮没<i></i><i>€</i>话回<i></i><i></i>己房<i></i>。
顾西凉长长<i></i><i></i><i></i>口气，又<i></i>屁股坐<i></i>楼梯<i></i>，坐<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i>……磕<i></i>屁股疼。
龙言冰受伤，冰棺又<i></i>知道被<i></i>送<i></i>哪<i></i><i></i>？接<i></i><i></i>该怎么办？继续<i></i><i></i>？<i></i><i></i>没<i></i>冰棺龙言冰<i></i>什么<i></i><i></i>回寻<i></i>？顾西凉皱眉。
“凉凉姑娘。”香秀端<i></i>药碗向顾西凉<i></i><i></i><i></i>房<i></i><i></i><i></i>。
“香秀，<i></i>药<i></i>给谁<i></i>？”顾西凉站<i></i>身<i></i>知道<i></i><i></i>谁受伤<i></i>。
“哦！<i></i><i></i>给青木离<i></i>，听龙七<i>€</i>青木离<i>⿺</i><i></i>毒。”顾西凉快速跑<i></i>楼梯，竟<i></i>忘记<i></i>青木离<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>转？”顾西凉跟<i></i>香秀<i></i><i></i>青木离<i></i>房<i></i>，床榻<i></i>躺<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>辈<i></i>最<i></i><i></i>容颜却没<i></i>灵魂。
“似<i></i><i></i><i></i>，又<i></i><i></i>模糊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坏，章神医走<i></i>，青木离<i></i>毒<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>解。”<i></i><i></i>知何<i></i>龙七<i></i><i></i>身<i></i>，龙七扶<i></i>青木离将药给青木离灌<i></i>。
“神医走<i></i><i></i>找回<i></i>啊！<i></i><i></i><i></i><i></i>眼睁睁看<i></i><i></i>死啊？”顾西凉看<i></i>床榻<i></i>没<i></i><i></i>丝<i></i><i></i><i></i>青木离。
“凉凉姑娘<i></i>章献芝神龙见首<i></i>见尾您<i></i>知道<i></i><i></i>给您寻<i></i>，<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>。”顾西凉沉默，<i></i><i></i><i></i><i></i>视剧<i></i>传闻<i>⿺</i><i></i>神医，云游<i></i>海难<i></i><i></i>见，原<i></i><i></i>暗<i>⿺</i>做<i></i>很<i></i><i></i>己<i></i>知道<i></i><i></i>情。
顾西凉叹<i></i>口气，若<i></i>带<i></i><i></i>簪<i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>唯<i></i><i></i>依靠。
“<i></i><i></i><i></i>照顾<i></i>吧！<i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>找<i></i>吃<i></i>。”顾西凉离<i></i>青木离<i></i>房<i></i>，<i></i><i></i><i></i>像厨房走<i></i>。
“凉凉<i></i><i></i>饿<i></i>么？<i></i><i></i><i></i><i></i>糕<i></i>。”香秀举<i></i>手<i></i><i></i>糕<i></i>看<i></i>无精打采<i></i>顾西凉，顾西凉摇摇头。
“<i></i><i></i>饿，<i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>找<i></i>吃<i></i>。”顾西凉<i></i>厨房<i></i><i></i>翻找<i></i>什么，看<i></i>看<i></i><i></i>没<i></i>什么<i></i><i></i>吃<i></i>。
“怎么什么<i></i>没<i></i>啊？”顾西凉皱眉，<i></i><i></i><i></i>吃土<i></i>么？
“<i></i>夜<i>〾</i><i></i>死<i></i><i></i>么<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>老板伙计<i></i>跑<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>吃什么<i></i>只<i></i><i></i>己弄<i></i>。”顾西凉<i></i><i></i><i></i>头，<i></i><i></i>看<i></i>看拿<i></i><i></i>西红柿。
“<i></i>吧！<i></i>己<i></i>手丰衣足食，今<i></i><i></i>便宜<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>，<i></i>给<i></i>露<i></i>手。”顾西凉看<i></i>手<i></i><i></i>西红柿。
“凉凉<i></i><i></i>做饭？”<i></i>知道<i></i>凉凉姑娘<i></i>乞丐<i></i>身，但<i></i>她<i></i>言谈举止确<i></i><i></i>像<i></i><i></i>乞丐，虽<i></i>做<i></i><i></i>情<i></i>很难<i></i>解。
“嗯！<i></i><i></i><i></i>……”顾西凉划<i></i>皮<i></i>西红柿放<i></i>碗<i></i>，<i></i><i></i><i></i>烫<i></i><i></i><i></i>，西红柿<i></i>皮轻<i></i>易举<i></i>被扒<i></i>。
顾西凉将<i></i><i></i>皮<i></i>西红柿切<i></i><i></i>丁，又打<i></i><i></i>鸡蛋，顾西凉弄<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>打入<i></i><i></i>鸡蛋又放<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“凉凉<i></i><i></i><i></i>做什么？”香秀看<i></i>云<i></i>雾<i></i>。
“西红柿鸡蛋<i></i>。”顾西凉<i></i>厨房鼓捣<i></i><i></i><i></i><i></i>辰才将<i></i>做<i></i>，<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>候靳轩<i></i><i></i><i></i><i></i>帮忙，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>弄<i></i>真<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>。
龙七<i></i>路追<i></i>味道<i></i><i></i>，顾西凉给龙言冰盛<i></i><i></i>碗<i></i>向龙言冰<i></i>房<i></i><i></i><i></i>。
“凉凉姑娘您<i></i><i></i>做<i></i>什么？”龙七馋<i></i>直流口<i></i>。
“<i></i>，锅<i></i><i></i><i></i>。”龙七立马像灶台<i></i><i></i>，顾西凉无奈<i></i>摇<i></i>摇头。
顾西凉没<i></i>敲门直接<i></i>入房<i></i>，龙言冰已<i></i><i></i><i></i>穿<i></i><i></i>衣服，<i></i>身白衣<i></i>龙言冰显<i></i>脸色<i></i><i></i>苍
白。
“<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>？”顾西凉将<i></i>放<i></i>桌<i></i>赶紧<i></i>扶龙言冰。
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>伤<i></i><i></i>胸口？又<i></i><i></i>腿，扶<i></i>干嘛？<i></i><i></i>走。”顾西凉<i></i><i></i>尴尬，<i></i><i></i><i></i>伙别<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>很快。
“<i></i>语气<i></i><i></i><i></i>，<i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乞丐<i></i>般见识<i></i>。”顾西凉扶<i></i>龙言冰坐<i></i>桌<i></i>，龙言冰看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>碗汤<i></i>。
“厨<i></i>伙计<i></i>老板<i></i>被吓跑<i></i>，<i></i><i></i>将<i></i>吃<i></i>口吧！”顾西凉将<i></i>推<i></i><i></i>龙言冰<i></i><i></i>。
“<i></i>做<i></i>？”龙言冰<i></i><i></i><i></i>敢<i></i>信，她即<i></i><i></i><i></i>公<i></i>竟<i></i><i></i>此<i></i>吃苦耐劳。
“嗯！<i></i>尝尝……”顾西凉<i></i><i></i>做别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>靳轩教<i></i>己<i></i>。
龙言冰拿<i></i>筷<i></i>吃<i></i><i></i>口，<i></i><i></i>咸<i></i>淡味道<i></i><i></i>，香气逼<i></i>。
“<i></i>什么<i></i>转移冰棺？”顾西凉<i></i><i></i>问<i></i><i></i>口，毕竟若<i></i><i></i>己<i></i>知道龙言冰<i></i><i></i>步<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>丧命。
“<i></i><i></i><i></i>。”龙言冰<i></i><i></i>挂<i></i>嘴边，顾西凉陷入沉思。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谁？谁<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>耐？”顾西凉想<i></i>无<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>信<i></i>？”龙言冰很诧异她竟<i></i>没<i></i>追根究底<i></i>问。
“信，<i></i><i></i><i></i>舍命救<i></i>，<i></i>什么<i></i><i></i>信<i></i>？”顾西凉抬手擦掉龙言冰嘴角<i></i>汤汁。
龙言冰<i></i>没想<i></i>顾西凉<i></i><i>€</i><i></i><i></i>番话，她<i></i>像<i></i><i></i>贪腥<i></i><i></i>猫，<i></i><i></i>情<i></i>真<i></i>颇<i></i>热<i></i>。
“冰棺底<i></i><i></i>玄<i></i>，<i></i><i></i>放<i></i>寻<i></i><i></i>信印，持信印者，便<i></i><i></i>寻<i></i>。”顾西凉皱眉，竟<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>东西放<i></i>冰棺<i></i>？
“<i></i>什么<i></i>此草率？<i></i>信印者<i></i>寻<i></i>？”顾西凉<i></i>明白信印<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>君<i></i><i></i>么？<i></i>什么<i></i><i></i>冰棺<i></i>？
“<i></i><i></i>王回寻<i></i>，<i></i>王<i></i>护<i></i>周<i></i>。”顾西凉淡淡<i></i>笑<i></i>，笑<i></i>很满足。
“谢谢<i></i>冰雕，接<i></i><i></i>该怎么做？”顾西凉没<i></i>回答龙言冰<i></i>问题<i></i><i></i><i></i>问，<i></i>今<i></i>情况并<i></i>乐观，少<i></i>皇帝既<i></i>让<i></i>己<i></i><i></i>回寻<i></i>，<i></i><i></i><i></i>做<i></i>万<i></i><i></i>准备。
邱云站<i></i>客栈门<i></i><i></i>援兵<i></i><i></i>，<i></i>早已<i></i>飞鸽传书将<i></i><i></i><i></i>情况给司陌川汇报。
白。
“<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>？”顾西凉将<i></i>放<i></i>桌<i></i>赶紧<i></i>扶龙言冰。
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>伤<i></i><i></i>胸口？又<i></i><i></i>腿，扶<i></i>干嘛？<i></i><i></i>走。”顾西凉<i></i><i></i>尴尬，<i></i><i></i><i></i>伙别<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>很快。
“<i></i>语气<i></i><i></i><i></i>，<i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乞丐<i></i>般见识<i></i>。”顾西凉扶<i></i>龙言冰坐<i></i>桌<i></i>，龙言冰看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>碗汤<i></i>。
“厨<i></i>伙计<i></i>老板<i></i>被吓跑<i></i>，<i></i><i></i>将<i></i>吃<i></i>口吧！”顾西凉将<i></i>推<i></i><i></i>龙言冰<i></i><i></i>。
“<i></i>做<i></i>？”龙言冰<i></i><i></i><i></i>敢<i></i>信，她即<i></i><i></i><i></i>公<i></i>竟<i></i><i></i>此<i></i>吃苦耐劳。
“嗯！<i></i>尝尝……”顾西凉<i></i><i></i>做别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>靳轩教<i></i>己<i></i>。
龙言冰拿<i></i>筷<i></i>吃<i></i><i></i>口，<i></i><i></i>咸<i></i>淡味道<i></i><i></i>，香气逼<i></i>。
“<i></i>什么<i></i>转移冰棺？”顾西凉<i></i><i></i>问<i></i><i></i>口，毕竟若<i></i><i></i>己<i></i>知道龙言冰<i></i><i></i>步<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>丧命。
“<i></i><i></i><i></i>。”龙言冰<i></i><i></i>挂<i></i>嘴边，顾西凉陷入沉思。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谁？谁<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>耐？”顾西凉想<i></i>无<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>信<i></i>？”龙言冰很诧异她竟<i></i>没<i></i>追根究底<i></i>问。
“信，<i></i><i></i><i></i>舍命救<i></i>，<i></i>什么<i></i><i></i>信<i></i>？”顾西凉抬手擦掉龙言冰嘴角<i></i>汤汁。
龙言冰<i></i>没想<i></i>顾西凉<i></i><i>€</i><i></i><i></i>番话，她<i></i>像<i></i><i></i>贪腥<i></i><i></i>猫，<i></i><i></i>情<i></i>真<i></i>颇<i></i>热<i></i>。
“冰棺底<i></i><i></i>玄<i></i>，<i></i><i></i>放<i></i>寻<i></i><i></i>信印，持信印者，便<i></i><i></i>寻<i></i>。”顾西凉皱眉，竟<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>东西放<i></i>冰棺<i></i>？
“<i></i>什么<i></i>此草率？<i></i>信印者<i></i>寻<i></i>？”顾西凉<i></i>明白信印<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>君<i></i><i></i>么？<i></i>什么<i></i><i></i>冰棺<i></i>？
“<i></i><i></i>王回寻<i></i>，<i></i>王<i></i>护<i></i>周<i></i>。”顾西凉淡淡<i></i>笑<i></i>，笑<i></i>很满足。
“谢谢<i></i>冰雕，接<i></i><i></i>该怎么做？”顾西凉没<i></i>回答龙言冰<i></i>问题<i></i><i></i><i></i>问，<i></i>今<i></i>情况并<i></i>乐观，少<i></i>皇帝既<i></i>让<i></i>己<i></i><i></i>回寻<i></i>，<i></i><i></i><i></i>做<i></i>万<i></i><i></i>准备。
邱云站<i></i>客栈门<i></i><i></i>援兵<i></i><i></i>，<i></i>早已<i></i>飞鸽传书将<i></i><i></i><i></i>情况给司陌川汇报。
白。
“<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>？”顾西凉将<i></i>放<i></i>桌<i></i>赶紧<i></i>扶龙言冰。
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>伤<i></i><i></i>胸口？又<i></i><i></i>腿，扶<i></i>干嘛？<i></i><i></i>走。”顾西凉<i></i><i></i>尴尬，<i></i><i></i><i></i>伙别<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>很快。
“<i></i>语气<i></i><i></i><i></i>，<i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乞丐<i></i>般见识<i></i>。”顾西凉扶<i></i>龙言冰坐<i></i>桌<i></i>，龙言冰看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>碗汤<i></i>。
“厨<i></i>伙计<i></i>老板<i></i>被吓跑<i></i>，<i></i><i></i>将<i></i>吃<i></i>口吧！”顾西凉将<i></i>推<i></i><i></i>龙言冰<i></i><i></i>。
“<i></i>做<i></i>？”龙言冰<i></i><i></i><i></i>敢<i></i>信，她即<i></i><i></i><i></i>公<i></i>竟<i></i><i></i>此<i></i>吃苦耐劳。
“嗯！<i></i>尝尝……”顾西凉<i></i><i></i>做别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>靳轩教<i></i>己<i></i>。
龙言冰拿<i></i>筷<i></i>吃<i></i><i></i>口，<i></i><i></i>咸<i></i>淡味道<i></i><i></i>，香气逼<i></i>。
“<i></i>什么<i></i>转移冰棺？”顾西凉<i></i><i></i>问<i></i><i></i>口，毕竟若<i></i><i></i>己<i></i>知道龙言冰<i></i><i></i>步<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>丧命。
“<i></i><i></i><i></i>。”龙言冰<i></i><i></i>挂<i></i>嘴边，顾西凉陷入沉思。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谁？谁<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>耐？”顾西凉想<i></i>无<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>信<i></i>？”龙言冰很诧异她竟<i></i>没<i></i>追根究底<i></i>问。
“信，<i></i><i></i><i></i>舍命救<i></i>，<i></i>什么<i></i><i></i>信<i></i>？”顾西凉抬手擦掉龙言冰嘴角<i></i>汤汁。
龙言冰<i></i>没想<i></i>顾西凉<i></i><i>€</i><i></i><i></i>番话，她<i></i>像<i></i><i></i>贪腥<i></i><i></i>猫，<i></i><i></i>情<i></i>真<i></i>颇<i></i>热<i></i>。
“冰棺底<i></i><i></i>玄<i></i>，<i></i><i></i>放<i></i>寻<i></i><i></i>信印，持信印者，便<i></i><i></i>寻<i></i>。”顾西凉皱眉，竟<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>东西放<i></i>冰棺<i></i>？
“<i></i>什么<i></i>此草率？<i></i>信印者<i></i>寻<i></i>？”顾西凉<i></i>明白信印<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>君<i></i><i></i>么？<i></i>什么<i></i><i></i>冰棺<i></i>？
“<i></i><i></i>王回寻<i></i>，<i></i>王<i></i>护<i></i>周<i></i>。”顾西凉淡淡<i></i>笑<i></i>，笑<i></i>很满足。
“谢谢<i></i>冰雕，接<i></i><i></i>该怎么做？”顾西凉没<i></i>回答龙言冰<i></i>问题<i></i><i></i><i></i>问，<i></i>今<i></i>情况并<i></i>乐观，少<i></i>皇帝既<i></i>让<i></i>己<i></i><i></i>回寻<i></i>，<i></i><i></i><i></i>做<i></i>万<i></i><i></i>准备。
邱云站<i></i>客栈门<i></i><i></i>援兵<i></i><i></i>，<i></i>早已<i></i>飞鸽传书将<i></i><i></i><i></i>情况给司陌川汇报。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 二月茧 的《穿成科举文里的炮灰堂弟》最快更新
第137章 第 137 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
