第212章 第 212 章
作品:《穿成科举文里的炮灰堂弟》 《穿<i></i>科举文<i></i><i></i>炮灰堂弟》最<i></i>章节 第212章 第 212 章
<i>ǹ</i>妖怪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>文卷男<i></i><i></i>猜想果<i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>，儿<i></i><i></i>情绪<i></i>慢慢恢复<i></i>吗
老太太<i></i>眼底<i></i>隐隐<i></i>笑意渗<i></i>。
但<i></i>很快，老太太<i></i>感觉<i></i><i></i><i></i><i></i>劲。
“周周”
老太太走<i></i>床边，“怎么脸『色』<i></i>么难看”
“<i></i>腿”
老太太<i></i>声音戛<i></i><i></i>止，随即惊呼<i></i>声，“周周，<i></i><i></i>脸怎么回<i></i>”
“怎么受伤<i></i>”
<i></i><i></i>耳边响<i></i><i></i><i></i>声<i></i>总算让周明宝涣散<i></i>眼神<i></i><i></i>凝聚<i></i><i></i>。
<i></i>陷入<i></i>片空白<i></i><i></i>脑渐渐<i></i><i></i>声音<i>ǹ</i>画<i></i>。
“妈”
周明宝喃喃<i></i>声。
“周周啊，<i></i>怎么<i></i>”
老太太<i></i>脸忧<i></i>。
“怎么脸<i></i>受伤<i></i>”
“怎么伤<i></i><i></i>”
脸<i></i>
周明宝<i></i><i></i>疑『惑』<i></i>伸手『<i></i>』<i></i>『<i></i>』<i></i>己<i></i>脸。
<i></i><i></i><i></i>手指举<i></i>眼<i></i>。
<i></i><i></i>沾染<i></i><i></i><i></i><i></i>血迹。
啊，真<i></i>受伤<i></i>。
什么<i></i>候
周明宝<i></i><i></i>脑运转<i></i><i></i><i></i>迟钝。
<i></i>几秒<i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i>道惊雷，<i></i><i></i>随<i>〾</i>飞<i></i><i></i><i></i>碎片。
“被碎片划伤<i></i>。”
周明宝喃喃。
<i></i>安静<i></i>室<i></i>老太太却听<i></i><i></i>明。
“被碎片划伤<i></i>”
“<i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i>被碎片划伤<i></i>呢”
“<i></i>且，哪<i></i><i></i><i></i>”
老太太<i></i>意识转<i></i><i></i>目光<i></i>顿，“周周，<i></i><i></i>装苹果<i></i>碗呢”
“<i></i>扔<i></i><i></i><i></i>。”
周明宝老<i></i><i></i>回答。
“扔<i></i><i></i><i></i>”
老太太吃惊，“<i></i>”
<i></i><i></i>吐<i></i><i></i><i></i>字，老太太<i></i>住<i></i>嘴。
<i></i><i></i>什么<i></i>什么<i></i>
儿<i></i><i></i>情<i></i><i></i>，砸东西<i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>次<i></i>。
“<i></i>次<i></i><i></i>拿<i></i>塑料碗吧。”
老太太低声念叨。
“<i></i>怎么脸『色』<i></i>么苍白”
老太太<i></i><i></i><i></i><i></i>疑『惑』。
儿<i></i>脸『色』<i></i>难看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>糟糕，<i></i><i></i>真<i></i><i></i>片惨白，像<i></i>受<i></i><i></i>巨<i></i><i></i>惊吓<i></i><i></i>。
“真<i></i><i></i><i></i>腿痛<i></i>吗”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>叫医<i></i><i></i><i></i>看看吧”
<i>€</i><i></i>老太太<i></i><i></i>按<i></i>呼叫铃，周明宝<i></i>意识<i></i>解释，“<i></i>腿<i></i>痛。”
“<i></i>刚才”
被雷劈<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话咽回<i></i>肚<i></i><i></i>。
<i>€</i><i></i>己被<i></i>打雷劈<i></i>
太丢<i></i><i></i>。
<i></i>绝<i></i><i></i><i></i>告诉第<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>刚才怎么<i></i>”
老太太追问。
“没什么。”
周明宝摇头。
“脸『色』<i></i>么白<i></i><i></i>没什么周”
“<i></i>”
周明宝刚<i></i><i></i>耐烦<i></i><i></i>吼，耳边隐约响<i></i><i></i>雷声让<i></i><i></i>身<i></i>抖。
<i></i>看向窗<i></i>。
黑压压<i></i><i></i>『色』，瓢泼<i></i><i></i>雨倾泄<i></i><i></i>，“噼<i></i>啪啦”声<i></i>绝<i></i>耳。
整<i></i>世界很喧嚣，却又很安静。
老太太<i></i>跟<i></i>周明宝<i></i><i></i><i></i>看向<i></i>窗<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>雨啊。”
老太太感慨，“<i></i>知道<i></i>爸<i></i>没<i></i>淋<i></i>”
“咦”
老太太<i></i><i></i><i></i>声低呼。
“怎么<i></i>”
周明宝<i></i><i></i><i></i>抖。
脸<i></i><i></i><i></i>抑<i>⿸</i><i></i>『露』<i></i><i></i>许<i></i>虚<i>ǹ</i>慌『乱』。
“<i></i><i></i>衣服湿<i></i>。”
老太太没<i></i>注意<i></i>周明宝神『色』<i></i>异<i></i>。
她<i></i>眼<i></i>只<i></i>儿<i></i>肩膀位置湿掉<i></i>衣服。
老太太快走几步，走<i></i><i></i>窗台边<i></i><i></i><i></i>窗<i></i>。
喧嚣被隔绝<i></i><i></i>。
室<i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>寂静。
“妈妈刚才<i></i>医院<i></i>遇<i></i>熟<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i>几句。”
老太太<i></i><i></i>懊悔，“早知道<i></i><i></i>淋湿，<i></i><i></i>早<i></i>回<i></i><i></i>。”
她差<i></i><i></i><i></i>明白<i></i>儿<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>什么<i></i>气<i></i><i></i>扔装苹果<i></i>碗<i></i>。
肯<i></i><i></i>久<i></i>她<i></i>回<i></i>、<i></i>己又没<i></i>办<i></i><i></i>窗，<i></i><i></i><i></i>气恼<i></i><i></i>。
她<i></i><i></i>疏忽<i></i>，明明知道儿<i></i><i></i>段<i></i><i></i>离<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>耽搁<i></i><i></i>么长<i></i><i></i><i></i>。
周明宝没<i></i>吭声。
<i></i><i></i>按照<i></i><i></i>往<i></i>脾气，<i></i><i></i>候<i></i>早<i></i>抱怨<i></i><i></i>。
但<i></i>，<i></i><i></i><i></i>余悸<i></i>瞅<i></i><i></i>眼窗<i></i>。
昏暗<i></i><i></i>『色』<i></i><i></i>看<i></i>随风摇摆<i></i>枝桠，犹<i></i>狂魔『乱』舞，<i></i>添几<i></i>诡谲<i>ǹ</i>阴森。
密布<i></i>乌云<i></i>似乎<i></i>光隐隐绰绰。
纷『乱』<i></i>雨丝<i></i><i></i>『射』<i></i><i></i><i></i><i></i>微光。
<i></i>切<i></i>很寻常。
<i></i>却<i></i>确<i></i>，若<i></i><i></i><i></i>口，<i></i><i></i><i></i>又<i></i>道雷劈
<i></i><i></i><i></i>
<i>〾</i><i></i><i></i>道雷已<i></i>距<i></i>咫尺<i>〾</i>遥<i></i>。
再<i></i><i></i>道雷，<i></i>怕<i></i>真<i></i><i></i>被雷劈<i></i>。
<i></i><i></i>敢冒险。
<i></i>份担忧<i>ǹ</i>害怕让<i></i><i></i><i></i><i></i>任何<i></i>声音。
“周周，<i></i>气<i></i>”
<i></i>直没<i></i>听<i></i>儿<i></i><i></i>声音，老太太<i></i><i></i>奇怪。
<i>〾</i><i></i>儿<i></i>吵闹<i></i><i></i>候她想<i></i><i></i>算五<i></i>钟<i></i><i></i>，她希望儿<i></i><i></i>闭<i></i>嘴，<i></i><i></i>字<i></i><i></i><i></i><i>€</i>。
<i></i><i></i>她<i></i>愿望<i></i><i></i><i></i>。
她却<i></i><i></i><i></i>安<i></i>。
怎么<i></i><i></i><i></i>
<i></i>么安静明显<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>『<i></i>』格。
“<i></i>真<i></i>没<i></i>吗”
老太太再<i></i>询问。
“<i></i>没<i></i>”
周明宝<i></i><i></i>扯<i></i>扯嘴角。
<i></i><i></i>却<i></i>骂<i></i>。
<i></i>没<i></i>
<i></i>怎么<i></i><i></i>没<i></i>
<i></i>差<i></i><i></i><i></i>被雷劈死<i></i>
<i></i><i></i>，<i></i>抿紧<i></i>嘴唇。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>只<i></i><i></i><i></i>口<i></i>雷<i></i><i></i>劈<i></i><i></i><i></i>。
但<i></i>，周明宝<i></i><i></i>疑『惑』，<i></i>刚才跟老太太交流<i></i>几句<i></i>没什么问题。
<i></i><i></i>
<i></i><i></i>愣。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>火<i></i><i></i>候，雷声隐隐响<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>压抑<i></i><i></i><i></i>己<i></i>烦躁<i>ǹ</i>怒火。
难道
周明宝<i></i>脸<i></i>『露』<i></i><i></i>若<i></i><i></i>思<i></i>神『色』。
<i></i><i></i><i></i>笨蛋。
读书<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>绩<i></i>算<i></i><i></i>名列<i></i>茅<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>游<i></i>。
<i>〾</i><i></i><i></i>被突<i></i><i></i>落雷吓<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>仔细回想<i></i>番，<i></i>很快<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>雷似乎总<i></i><i></i><i></i><i></i>火<i></i><i></i>候落<i></i><i></i>
第<i></i>次落雷<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>恼怒始终没<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i>窗户。
<i></i><i></i><i></i>气<i></i><i></i>枕头丢<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，枕头被劈<i></i>。
<i></i>雷真<i></i><i></i><i></i><i></i>控<i>⿸</i><i></i>吗
<i></i><i></i>秒，周明宝撇<i></i>撇嘴，<i></i>知道<i></i><i></i>己异想<i></i><i></i><i></i>。
怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>『<i></i>』纵落雷<i></i><i></i>
又<i></i><i></i><i></i>画片。
<i></i><i></i>
周明宝<i></i><i></i><i></i>五官<i></i>皱<i></i><i></i><i></i><i></i>。
真<i></i><i></i>太巧<i></i>。
<i></i>雷难道<i></i>听懂<i></i><i>€</i><i></i>话吗
每次<i></i><i></i>骂骂咧咧、<i></i>火<i></i><i></i>候<i></i>落<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>算什么
<i></i>雷想<i></i>达什么
<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>吗
<i></i><i></i>头
，连雷<i></i><i></i>么莫名<i></i>妙<i></i><i></i>管闲<i></i><i></i>吗
周明宝<i></i><i></i><i></i>活<i></i>很<i></i>丰富。
连带<i></i>脸<i></i><i></i><i></i>情<i></i>活跃<i></i><i></i>少。
惹<i></i>老太太又奇怪<i></i>看<i></i><i></i><i></i>，“怎么<i></i>”
“肚<i></i><i></i>舒服吗”
“妈扶<i></i><i></i>厕<i></i>”
“<i></i><i></i>。”
周明宝翻<i></i><i></i><i></i>白眼，“<i></i>没<i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>休息<i></i>。”
“妈，<i></i><i></i>回<i></i>休息吧。”
<i></i><i></i>始“赶<i></i>”。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 二月茧 的《穿成科举文里的炮灰堂弟》最快更新
第212章 第 212 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
