第243章 第 243 章
作品:《穿成科举文里的炮灰堂弟》 《穿<i></i>科举文<i></i><i></i>炮灰堂弟》最<i></i>章节 第243章 第 243 章
古书<i></i>记载<i></i>六位祸<i></i>妖妃，她<i></i><i></i>别<i></i>褒姒、妲己、妹喜、夏姬、息妫、杨玉环。—红颜无罪
明杰揉<i></i>揉脑袋，<i></i>真<i></i><i></i>知眼<i></i><i></i>女<i></i><i></i>何称<i></i>己<i></i>服儿，随意<i></i>扫，看<i></i><i></i>站<i></i>远处<i></i>楚潇湘<i></i>沈<i></i>溪，<i></i><i></i>露<i></i>惊喜<i></i><i></i>情，慌忙唤道：“<i></i>溪，潇湘，<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>儿？”
“她<i></i><i></i><i></i>朋友吗？”
褒姒<i></i>声音幽幽<i></i><i></i>明杰耳边响<i></i>，明杰<i></i>脖<i></i>僵硬<i></i>转<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>眼瞧<i></i>褒姒，瞳孔逐渐放<i></i>，眼<i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>美丽，比<i></i><i></i><i></i>明星<i></i>漂亮，举手投足<i></i>，风情万<i></i>，妩媚<i>⿺</i>透露<i></i>清纯唯美，简直<i></i><i></i><i></i>绝色啊。
“服儿，既<i></i><i></i>朋友，母<i></i><i></i><i></i><i></i>难她<i></i><i></i>。”
“母<i></i>？！”
沈<i></i>溪楚潇湘<i></i><i></i><i></i><i></i>眼神交流<i></i>——<i></i>情<i></i><i></i>儿难办啊，<i>〾</i><i></i>虽碰<i></i><i></i>千<i></i>厉鬼<i></i>般<i></i>，但眼<i></i><i></i>褒姒，<i></i><i></i>强<i></i>啊，唯<i></i>懂<i></i>儿道<i></i><i></i>李<i></i><i></i><i></i>武<i></i>值超强<i></i>楚君颐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>连<i></i><i></i><i></i>破解危局<i></i>阮修齐<i></i><i></i>知<i></i>踪，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>只<i></i>靠<i></i>己<i></i>。
楚潇湘<i></i><i></i>脑瞬<i></i>转<i></i><i></i><i></i>，既<i></i>褒姒<i></i>此强<i></i>，<i></i><i></i>唯<i></i>智取，她慢慢歪头，目光投向<i></i><i></i>震惊<i></i>褒姒美貌<i></i>明杰，褒姒认<i></i>明杰<i></i><i></i>己<i></i>儿<i></i>姬伯服，<i></i><i></i>将错<i></i>错吧，想<i></i>此，她缓缓凑<i></i><i></i>，碰<i></i>碰明杰，<i></i>露<i></i><i></i><i>〾</i>色，道：“明杰，想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊，<i></i>阮修齐呢？”
“阮修齐…<i></i>哦，阮修齐呢！”
“阿…阿嚏—”
<i></i><i></i>花海<i></i><i></i>阮修齐猛<i></i>打<i></i><i></i>喷嚏，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>鼻<i></i>，<i></i>知道<i></i>谁<i></i><i>€</i><i></i>己，李<i></i><i></i><i>ǹ</i>楚君颐<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i>翼翼<i></i>跟<i></i>，<i></i><i></i>总感觉<i></i><i></i>花<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，走<i></i><i></i>么久，竟<i></i>没<i></i>感觉<i></i><i></i><i></i><i></i>蹭<i></i>花<i></i>触觉。
<i></i><i></i>渐渐迷失<i></i>花海<i></i>。
李<i></i><i></i>仰<i></i>长叹，结果<i></i><i></i>头顶<i></i><i></i><i></i><i></i>怪异，<i></i>空<i></i>颜色<i></i>晚霞<i></i>颜色，<i></i>且明明走<i></i>很远，却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i>打转<i></i>错觉，<i></i><i></i><i></i>背靠背坐<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>放弃，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>路。
远处响<i></i>铃铛<i></i>声音，<i></i>紫衣姑娘突<i></i><i></i><i></i><i></i>花海<i></i>，她<i></i>腰<i></i>佩戴<i></i><i></i><i></i>金色铃铛，手腕<i></i>戴<i></i><i></i><i></i>银色<i></i>铃铛，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>铃铛便<i></i><i></i>清脆<i></i>响声，<i></i>寂静<i></i>花海<i>⿺</i>，显<i></i>格<i></i>突兀。
阮修齐<i></i><i></i>齐齐望<i></i>，<i></i>紫衣姑娘见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>，眼神<i></i>透露<i></i><i></i>奇，仔细打<i></i><i></i><i></i><i></i>半晌，才像<i></i><i></i><i></i><i></i>陆<i></i>般<i></i>蹦蹦跳跳<i></i>，叫<i></i>：“快<i></i>
看呀，<i></i>男<i></i>，<i></i><i></i>总算又<i></i><i></i>几<i></i><i></i>玩<i></i>东西<i></i>！”
<i></i>玩<i></i>东西？
紧接<i></i><i></i>群女<i></i>涌<i></i><i></i>，叽叽喳喳<i></i>争论<i></i>休，趁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>眼神<i></i><i></i>，立即想溜，<i></i>料紫衣女<i></i>眼疾手快，<i></i>知道哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>条绳索，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给绑<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>先<i></i><i></i>笼<i></i><i></i>吧。”
阮修齐李<i></i><i></i>楚君颐<i></i>色怪异，<i></i><i></i>怕<i></i><i></i><i></i>女儿<i></i>吧，怎么<i></i><i></i>被<i></i><i></i>笼<i></i><i></i>？
毫无疑问，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>像金丝雀<i></i>般，被<i></i><i></i>笼<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>最惨<i></i>，最惨<i></i>笼<i></i><i></i>挂<i></i><i></i>奇奇怪怪<i></i><i></i>殿<i>⿺</i>央<i></i>空，并且<i></i><i></i>挂<i></i>黑布，总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>预感，李<i></i><i></i>率先<i></i>口：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i>群女<i></i>给卖<i></i>吧，<i></i>呐，<i></i><i></i>底<i></i><i></i>什么奇奇怪怪<i></i>世界！”
阮修齐没<i></i><i>€</i>话，算<i></i>默认<i></i>吧，恐怕真<i></i>李<i></i><i></i><i></i>想，<i></i><i></i><i></i><i></i>接受被卖吧，<i></i><i></i>看<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>女儿<i></i>啊。
庭院
楚潇湘随便找<i></i><i></i><i></i>借口，拉明杰<i></i>沈<i></i>溪<i></i><i></i>，她<i></i>知道该怎么<i>€</i>，<i></i>怕<i></i><i></i><i></i>褒姒听见，她只<i></i>笑<i></i>笑，<i></i><i></i>牙齿问：“明杰，<i></i>记<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>做练习<i></i><i></i>。”
明杰<i></i>头。
“<i></i>练习<i></i>教<i></i>教演戏啊？”
“演…演戏啊！”
<i></i><i></i><i></i>连明杰<i></i>声音<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>低<i></i>，<i></i>公司给<i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i><i></i><i></i>唱<i></i>跳<i></i><i></i>豆路<i></i>啊，谁教演戏啊，再<i>€</i>，<i></i><i></i>褒姒口<i>⿺</i><i></i>服儿，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>解啊，怎么演，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>恢复<i></i>世记忆吧。
沈<i></i>溪瞪<i></i>眼珠<i></i>转<i></i>转<i></i>，她<i></i>迅速领<i></i>楚潇湘<i></i>计划，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姬伯服<i></i>无<i></i>知，连<i></i><i></i>没见<i></i>，万<i></i><i></i><i></i>褒姒设<i></i><i></i>陷阱呢，风险太<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>想<i></i><i></i>吧，<i></i>演<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，嗯？”
“嗯？！”
沈<i></i>溪<i></i>明杰<i></i>款震惊脸。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>演戏，<i></i><i></i><i></i><i></i>挑最<i></i>难<i></i><i></i>，<i></i>己演<i></i>己，卓别林<i></i>模仿<i></i>己<i></i>只获<i></i><i></i>第<i></i>名，何况<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>专<i></i>训练<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>道<i></i>练习<i></i>呢，明杰身<i></i><i></i>软，险<i></i>摔倒，幸<i></i><i></i>沈<i></i>溪扶<i></i>，见明杰<i></i>副没<i></i>息<i></i><i></i><i></i>，楚潇湘痛<i></i>扶额，她<i></i><i></i>换队友<i></i><i></i><i></i>及吗？
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>早<i></i>离<i></i><i></i><i></i>鬼<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i>，<i></i>油！”
明杰哭丧<i></i>脸，拨浪鼓似<i></i>摇头——<i></i>真<i></i><i></i><i></i>啊！
“服儿，饿<i></i>吗？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>…”
沈<i></i>溪<i></i><i></i>壮士断腕<i></i>神情，<i></i>手给明杰推<i></i><i></i><i></i>，明杰被迫转身，给楚潇湘沈<i></i>溪活<i></i><i></i><i></i>演<i></i><i></i>场真<i></i>瞬<i></i>变脸，依旧<i></i><i></i>副迷茫<i></i><i></i>白兔模<i></i>，<i></i>皱<i></i>眉头，道：“<i></i>真<i></i><i></i><i></i>什么服儿，<i></i>认错<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>己<i></i>孩<i></i>，<i></i>怎么<i></i>认错呢，服儿，<i></i><i></i>慢慢想<i></i><i></i><i></i>。”
褒姒笑眯眯<i></i><i></i><i></i>握住明杰<i></i>手，拉<i></i>明杰<i></i>入房<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>，桌<i></i><i></i>已摆满<i></i>菜，明杰看<i></i>满桌<i></i>菜，<i></i>情跌宕<i></i>伏，拿筷<i></i><i></i>手<i></i><i></i>抖<i></i>，楚潇湘沈<i></i>溪扒<i></i>门缝儿<i></i>瞧<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>女孩<i></i>胃<i></i><i></i>食<i></i>猛烈翻滚，<i></i>哪<i></i><i></i>满桌<i></i><i></i>菜啊，明明<i></i><i></i>桌<i></i><i></i>虫<i></i>…
“服儿，怎么<i></i>吃呢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i>吃<i></i>。”
听<i></i>褒姒<i></i>话，明杰<i></i>手更抖<i></i>，<i></i>桌<i></i><i></i>爬<i></i>爬<i></i><i></i>虫<i></i>，谁<i></i><i></i><i></i>口啊！
干脆<i></i><i></i>做<i></i><i></i>休，明杰放<i></i>筷<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i><i></i>。”
“<i></i>吗？<i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>服儿呢，虽<i>€</i><i></i><i></i>长<i></i><i></i><i></i><i></i>脸，呵呵呵呵呵呵呵呵…”
褒姒<i></i>笑，<i></i>明杰看<i></i><i></i><i></i>凄凉，试问<i></i><i></i>绝色美<i></i>，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，被犬戎族掳<i></i>，<i></i><i></i>何<i></i>场，她毕竟<i></i><i></i><i></i>女<i></i>，<i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i><i></i>啊，<i></i>意识<i></i>，<i></i>伸手拍<i></i>拍褒姒抖<i></i><i></i>背。
楚潇湘<i>ǹ</i>沈<i></i>溪<i></i><i></i><i></i>愤愤<i></i><i></i>，<i></i>历史<i>⿺</i>，<i></i><i></i>总愿意<i></i>亡<i></i><i></i>责任推给女<i></i>，难道<i></i><i></i><i></i>位者<i></i>没<i></i><i></i><i></i>错吗，<i></i>何<i></i><i></i>始终愿意<i></i>信女<i></i>祸<i></i>，却<i></i>愿承认<i></i><i></i>真<i></i><i></i>失败<i></i><i></i>何<i></i><i></i>。
唤<i></i>妍儿<i></i><i></i>姑娘悄<i></i>立<i></i>她<i></i>身<i></i>。
“<i></i><i></i>该<i></i>存侥幸，遇见<i></i><i></i>褒姒姐姐，若换<i></i><i></i>五位姐姐，<i></i><i></i>怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>六<i></i>女鬼<i></i>首<i></i>，<i></i><i></i>褒姒<i></i>够头痛<i></i><i></i>，何况<i></i><i></i>五<i></i>？！
<i></i>殿
真<i></i><i></i><i></i><i></i>想，黑布<i></i>掀<i></i><i></i><i></i><i></i>刹<i></i>，许<i></i>女<i></i><i></i>猛虎般围<i></i><i></i><i></i>，<i></i>身姿妖娆，妩媚<i></i><i></i>，手<i>⿺</i>挥<i></i>粉色蒲扇<i></i>绝世美女摇摇摆摆<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，余<i></i><i></i>女<i></i>，顷刻<i></i>，<i></i>散<i></i>。
紫衣铃铛姑娘恭敬<i></i>给<i></i>位美女<i></i>礼。
阮修齐仔细听见铃铛姑娘称<i></i><i></i>美女<i></i>夏姬夫<i></i>，<i></i><i></i>，夏姬夫<i></i>？
楚君颐跟李<i></i><i></i>显<i></i><i></i>听<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>觑，眼<i></i>尽<i></i><i></i><i></i>思议，<i></i><i></i>底<i></i>什么<i></i><i></i>，怎么夏姬<i></i><i></i><i></i><i></i>！
夏姬打<i></i><i></i>阮修齐<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，蒲扇抵<i></i>鼻尖处偷笑，接<i></i><i></i><i></i>头。
“<i></i>次选<i></i>玩<i></i>，甚<i></i>吾意
。”
怎么感觉没什么<i></i><i></i>儿呢。
遇见夏姬，贞节什么<i></i>，<i></i>存<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>知<i></i>歹，遇见<i></i><i></i>夫<i></i>，算<i></i><i></i><i></i>走运，若<i></i>遇见褒姒，才叫惨呢。”
紫衣铃铛姑娘见阮修齐<i></i><i></i>愁眉苦脸<i></i>，恶狠狠<i></i>教训道。
只<i></i><i></i>提及褒姒，夏姬<i></i>脸色稍稍变<i></i>变，随即又恢复<i></i>常，仅仅<i></i>极<i></i>细微<i></i><i></i><i></i>变<i></i>，仍旧被阮修齐捕捉<i></i><i></i>，看<i></i>褒姒便<i></i><i></i><i></i>最厉害<i></i>。
“褒姒，夏姬，历史<i></i>六<i></i>妖妃，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”
李<i></i><i></i><i></i>语<i></i>畿。
真<i></i>令<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荒废停车场嘛，怎么<i></i><i></i>般复杂啊。
。”
怎么感觉没什么<i></i><i></i>儿呢。
遇见夏姬，贞节什么<i></i>，<i></i>存<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>知<i></i>歹，遇见<i></i><i></i>夫<i></i>，算<i></i><i></i><i></i>走运，若<i></i>遇见褒姒，才叫惨呢。”
紫衣铃铛姑娘见阮修齐<i></i><i></i>愁眉苦脸<i></i>，恶狠狠<i></i>教训道。
只<i></i><i></i>提及褒姒，夏姬<i></i>脸色稍稍变<i></i>变，随即又恢复<i></i>常，仅仅<i></i>极<i></i>细微<i></i><i></i><i></i>变<i></i>，仍旧被阮修齐捕捉<i></i><i></i>，看<i></i>褒姒便<i></i><i></i><i></i>最厉害<i></i>。
“褒姒，夏姬，历史<i></i>六<i></i>妖妃，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”
李<i></i><i></i><i></i>语<i></i>畿。
真<i></i>令<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荒废停车场嘛，怎么<i></i><i></i>般复杂啊。
。”
怎么感觉没什么<i></i><i></i>儿呢。
遇见夏姬，贞节什么<i></i>，<i></i>存<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>知<i></i>歹，遇见<i></i><i></i>夫<i></i>，算<i></i><i></i><i></i>走运，若<i></i>遇见褒姒，才叫惨呢。”
紫衣铃铛姑娘见阮修齐<i></i><i></i>愁眉苦脸<i></i>，恶狠狠<i></i>教训道。
只<i></i><i></i>提及褒姒，夏姬<i></i>脸色稍稍变<i></i>变，随即又恢复<i></i>常，仅仅<i></i>极<i></i>细微<i></i><i></i><i></i>变<i></i>，仍旧被阮修齐捕捉<i></i><i></i>，看<i></i>褒姒便<i></i><i></i><i></i>最厉害<i></i>。
“褒姒，夏姬，历史<i></i>六<i></i>妖妃，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”
李<i></i><i></i><i></i>语<i></i>畿。
真<i></i>令<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荒废停车场嘛，怎么<i></i><i></i>般复杂啊。
。”
怎么感觉没什么<i></i><i></i>儿呢。
遇见夏姬，贞节什么<i></i>，<i></i>存<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>知<i></i>歹，遇见<i></i><i></i>夫<i></i>，算<i></i><i></i><i></i>走运，若<i></i>遇见褒姒，才叫惨呢。”
紫衣铃铛姑娘见阮修齐<i></i><i></i>愁眉苦脸<i></i>，恶狠狠<i></i>教训道。
只<i></i><i></i>提及褒姒，夏姬<i></i>脸色稍稍变<i></i>变，随即又恢复<i></i>常，仅仅<i></i>极<i></i>细微<i></i><i></i><i></i>变<i></i>，仍旧被阮修齐捕捉<i></i><i></i>，看<i></i>褒姒便<i></i><i></i><i></i>最厉害<i></i>。
“褒姒，夏姬，历史<i></i>六<i></i>妖妃，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”
李<i></i><i></i><i></i>语<i></i>畿。
真<i></i>令<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荒废停车场嘛，怎么<i></i><i></i>般复杂啊。
。”
怎么感觉没什么<i></i><i></i>儿呢。
遇见夏姬，贞节什么<i></i>，<i></i>存<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>知<i></i>歹，遇见<i></i><i></i>夫<i></i>，算<i></i><i></i><i></i>走运，若<i></i>遇见褒姒，才叫惨呢。”
紫衣铃铛姑娘见阮修齐<i></i><i></i>愁眉苦脸<i></i>，恶狠狠<i></i>教训道。
只<i></i><i></i>提及褒姒，夏姬<i></i>脸色稍稍变<i></i>变，随即又恢复<i></i>常，仅仅<i></i>极<i></i>细微<i></i><i></i><i></i>变<i></i>，仍旧被阮修齐捕捉<i></i><i></i>，看<i></i>褒姒便<i></i><i></i><i></i>最厉害<i></i>。
“褒姒，夏姬，历史<i></i>六<i></i>妖妃，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”
李<i></i><i></i><i></i>语<i></i>畿。
真<i></i>令<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荒废停车场嘛，怎么<i></i><i></i>般复杂啊。
。”
怎么感觉没什么<i></i><i></i>儿呢。
遇见夏姬，贞节什么<i></i>，<i></i>存<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>知<i></i>歹，遇见<i></i><i></i>夫<i></i>，算<i></i><i></i><i></i>走运，若<i></i>遇见褒姒，才叫惨呢。”
紫衣铃铛姑娘见阮修齐<i></i><i></i>愁眉苦脸<i></i>，恶狠狠<i></i>教训道。
只<i></i><i></i>提及褒姒，夏姬<i></i>脸色稍稍变<i></i>变，随即又恢复<i></i>常，仅仅<i></i>极<i></i>细微<i></i><i></i><i></i>变<i></i>，仍旧被阮修齐捕捉<i></i><i></i>，看<i></i>褒姒便<i></i><i></i><i></i>最厉害<i></i>。
“褒姒，夏姬，历史<i></i>六<i></i>妖妃，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”
李<i></i><i></i><i></i>语<i></i>畿。
真<i></i>令<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荒废停车场嘛，怎么<i></i><i></i>般复杂啊。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 二月茧 的《穿成科举文里的炮灰堂弟》最快更新
第243章 第 243 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
