第346章 第 346 章
作品:《穿成科举文里的炮灰堂弟》 《穿<i></i>科举文<i></i><i></i>炮灰堂弟》最<i></i>章节 第346章 第 346 章
夜王笑<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>知道，但<i></i><i></i><i></i>愿意<i></i>信，又或者，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>改变老八<i></i>贵太妃，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>便让皇<i></i><i></i>南<i></i><i></i>封给老八，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>封王，便<i></i>满足，
岂止，<i></i><i></i><i></i>若<i></i><i></i>贪念权欲<i>〾</i><i></i>，怎<i></i>轻易罢休？”
苏青嗯<i></i><i></i>声，抬头却见伶俐站<i></i><i></i>门<i></i>。
<i></i>微怔，“伶俐？”
她听<i></i><i></i>？
伶俐神情复杂<i></i>走<i></i><i></i>，“王爷，<i></i>儿已<i></i>办妥。”
夜王神情淡适，“嗯，<i></i><i></i>回摄<i></i>王府<i></i>吧。”
“<i></i>！”伶俐连看<i></i>没看苏青<i></i>眼，转身<i></i>走。
苏青追<i></i><i></i>，“伶俐，<i></i><i></i>话跟<i></i><i>€</i>。”
伶俐低<i></i>头走路，“<i></i><i></i>回王府<i></i>，<i></i>什么话<i></i><i></i>再<i>€</i>。”
苏青<i></i><i></i>拉住她<i></i>手臂，“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>。”
伶俐眸色暗沉，“苏将军，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>没什么<i></i><i>€</i><i></i>。”
苏青盯<i></i>她，“<i></i>只想<i></i><i></i>句话，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
“没<i></i>！”伶俐<i></i>口拒绝，“<i></i>已<i></i>委身夜王，<i></i>此<i></i><i></i>，<i></i><i></i>夜王<i></i><i></i>，死<i></i>夜王<i></i>鬼。”
<i>€</i>完，<i></i>步转身离<i></i>。
苏青怔怔<i></i>站<i></i>原<i></i>，忽<i></i>，白净俊美<i></i><i></i>容<i></i><i></i><i></i>丝狂怒，“慕容老九，<i></i>跟<i></i>拼<i></i>！”
夜王被唬<i></i>整<i></i>跳<i></i>，“跟<i></i>王<i></i>什么<i></i>系？<i></i>王<i></i><i></i>她……苏青，住手，<i></i>听<i></i>王<i>€</i>……<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>，<i></i>，打<i></i>打，<i></i><i></i>老<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手吗？<i></i>王打死<i></i><i></i><i></i>没脑<i></i><i></i>东西，她骗<i></i><i></i>……”
伶俐骑<i></i>毛驴，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
夜色吞没<i></i>她<i></i>身影，雾霭沉沉，<i></i>周<i></i><i></i>压抑<i></i>空气。
伸手触<i></i><i></i><i></i><i></i>脸颊，便<i></i><i></i>触<i></i>般躲<i></i>，她<i></i><i></i>意？<i></i>意。
非她妄<i></i>菲薄，<i></i><i></i>苏青<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>族，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>整<i></i>苏氏<i></i>族。
她无<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她甚至<i></i>敢<i></i>报仇，<i></i>恨吗？怎么<i></i><i></i>恨?每<i></i>晚<i></i>躺<i></i>床<i></i>，仇恨便<i></i>毒蛇<i></i>般钻<i></i><i></i>，撕<i></i><i></i>她浑身疼痛。
老王爷<i></i>让她<i></i>报仇，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>候<i></i>她，浑身<i></i><i></i><i></i>充满<i></i>仇恨<i></i>戾气，她若<i></i>报仇，必<i></i><i></i><i></i><i></i>杀戒，牵连无辜。
她<i></i>知道，<i></i><i></i><i></i>控<i>⿸</i><i></i>住，<i></i><i></i>，她答<i></i>老王爷，<i></i><i></i>报仇。
<i></i>今沉淀<i></i><i></i>，她<i></i>历练<i></i>世<i></i>，知道
残酷<i></i><i></i><i></i>，无处<i></i><i></i>，<i></i>份仇恨，虽没削减，却<i></i><i></i>智<i></i>许<i></i>。
或许，<i></i>该<i></i>式<i></i>跟往<i></i>道别<i></i>。
<i></i>路思绪纷乱，想<i></i><i></i>己，又想<i></i><i></i><i></i>王妃。
<i></i>才苏青<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>话，她<i></i>听<i></i><i></i>。
<i></i>北漠<i></i><i></i>候，王妃总<i></i>挑灯夜读，看鼠疫<i></i>资料，<i></i>看蛊毒<i></i>资料。
原<i></i>，她<i></i>做<i></i><i></i><i></i>白费功夫。
王爷<i></i>王妃，<i></i><i></i>真<i></i><i></i>公<i></i>。
只<i></i>，<i></i>话她<i></i><i></i>想<i></i>王妃<i>€</i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>希望她<i></i>王妃<i>€</i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>候，已<i></i>见<i></i>她<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>意思，<i></i>希望王爷夫妇<i></i>坦诚<i></i><i></i>，让王妃帮<i></i>王爷走<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>创伤。
<i></i><i></i>真<i></i>很难，她<i></i><i></i><i></i><i></i>，被伤<i></i>差<i></i>连命<i></i>丢掉，<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>位被称<i></i>父<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>狠手。
真<i></i>知道，王妃<i></i>初<i></i><i></i>何撑<i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i>父<i></i>，屡次<i></i>手，<i></i>真<i></i>锥<i></i>刺骨<i></i>疼啊。
<i></i><i></i>，伶俐并<i></i>知道，<i></i>位夏丞<i></i>，并非<i></i><i></i>安<i></i>父<i></i>，<i></i>安只<i></i><i></i>缕<i></i><i></i>未<i></i><i></i>灵魂，她<i></i>夏丞<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>感情，<i></i>此，<i></i><i></i>毫<i></i>犹豫<i></i><i></i>手。
若<i></i><i></i>身父<i></i>，谁又<i></i>坦<i></i><i></i><i></i>？
哎，她叹息，<i></i><i></i>毛驴，<i></i>步六<i></i>脚印<i></i>走回夜王府。
她<i></i>门<i></i>石狮<i></i><i></i><i></i>躲<i></i><i></i><i></i>儿，看<i></i>苏青<i></i>瘸<i></i>拐<i></i>牵<i></i>马走<i></i>，才叹气走回<i></i>。
<i></i>茗<i></i>帮夜王<i></i>药，<i></i>张脸，青肿难<i></i>。
伶俐扑哧<i></i>声笑<i></i>，夜王<i></i>记冰冷<i></i>眸光射<i></i><i></i>，她<i></i>笑容顿<i></i>僵硬，<i></i>脸<i></i>疼<i></i>道：“苏青<i></i>手怎么<i></i>么狠啊？”
夜王冷笑，“<i></i>没见<i></i><i></i>吗？<i></i>腿<i></i>快断<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>伤比王爷<i></i><i></i><i></i><i></i>。”伶俐<i></i>头<i>€</i>。
她<i></i><i></i>茗打<i></i><i></i><i></i>，道：“<i></i><i></i>煮<i></i><i></i>鸡蛋<i></i>，祛瘀<i></i>。”
“<i></i>！”<i></i>茗福身<i></i><i></i>。
伶俐接<i></i>热毛巾，替夜王擦<i></i>脸。
夜王<i></i>悦<i></i>道：“<i></i><i></i>苏青<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>话<i>€</i>清楚吗？”
“<i>€</i><i></i>清楚。”伶俐道。
“<i></i>脸撕<i></i><i></i>，<i></i>若走，<i></i>没什么<i></i><i>€</i><i></i>，若<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>门<i></i>慢慢<i>€</i>。”
伶俐却转移<i></i>话题，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跟王妃<i>€</i>蛊毒<i></i><i></i>情么？”
“<i></i>听<i></i>，<i>€</i><i></i><i>€</i>便随便<i></i>。”夜王道。
伶俐微微诧异，“<i></i><i></i><i></i>拿<i></i>住<i></i>意？”
夜王接<i></i>毛巾，<i></i>己<i></i>劲<i></i>印<i></i>眼角，抽
<i></i>抽嘴巴道：“倒<i></i><i></i>拿<i></i>准<i></i>意，<i>€</i><i>ǹ</i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>打紧，只<i></i>，<i></i>王<i></i>希望<i></i>继续<i></i><i></i><i></i>欺欺<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>劝劝王爷呢？”
“劝？<i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i>牛，谁<i></i>劝<i></i><i></i>？<i></i>且，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结，<i></i><i></i>愿意<i></i><i></i>，宁<i></i><i></i><i></i>僵持<i></i>，若逼急<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>果呢。”
伶俐坐<i></i><i></i>，<i></i>脸忧愁<i></i>道：“<i></i>真<i></i>愿意跟王妃<i>€</i>。”
“<i></i>若<i>€</i><i></i><i></i>，便<i></i><i>€</i>吧。”夜王道，<i></i>抬<i></i>头，“<i></i><i></i>走<i></i>么？又回<i></i>做什么？”
伶俐道：“马<i></i><i></i>走<i></i>。”
“怕<i></i>王<i></i>打死苏青？”夜王嗤笑。
“<i></i><i></i>！”伶俐老<i></i><i></i>道，“王爷喜欢<i></i><i></i>欺<i></i>少，<i></i>向<i></i>此。”
“<i></i>放<i></i>，便<i></i>单挑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王<i></i><i></i>手，犯<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>打<i></i>。”夜王哼道。
伶俐<i></i><i></i><i></i>没<i></i>感觉<i></i>受<i></i><i></i>，便道：“算<i></i>，<i></i><i></i><i></i>走吧。”
“走走走！”夜王挥手，“<i></i>底<i></i>女<i></i><i></i>向，养<i></i><i></i>闺女，<i></i>想<i></i>替<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i>欺负<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
伶俐笑<i></i>道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，谁<i></i><i></i>欺负<i></i>您？咱素月楼<i></i><i></i><i></i>真吃素<i></i>。”
<i></i>且，<i></i><i></i><i></i>邪寒楼吗？
伶俐骑<i></i>毛驴回<i></i>，<i></i><i></i>始终<i></i>没<i></i><i></i>意，但<i></i>，既<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，告<i></i>告诉王妃，<i></i><i></i>打紧，便先看看再<i>€</i>吧。
夜王坐<i></i><i></i>厅<i></i>太师椅<i></i>，瞧<i></i>暮色<i></i><i></i>，<i></i>轻轻叹气，“<i></i>算什么<i></i>呢？”
<i></i>茗取<i></i>鸡蛋<i></i>，<i></i>却忽<i></i>站<i></i><i></i>，“帮<i></i>王备马，<i></i>王<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>，王爷<i></i><i></i>哪<i></i>？<i></i>奴婢跟随吗？”<i></i>茗问道。
“<i></i>需<i></i>，<i></i>王……<i></i><i></i><i></i>胡<i></i>。”<i></i>看<i></i><i></i>茗，“<i></i>王<i></i>脸，伤<i></i>怎么<i></i>？”
<i></i>茗瞧<i></i><i></i>，犹豫<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>碍<i></i>，<i></i><i></i>眼睛肿<i></i>，颧骨肿<i></i>，脸颊<i></i><i></i>几道抓痕，只<i></i>，<i></i>真<i></i>碍<i></i>，顶<i></i><i></i><i>€</i>王爷被哪位红颜抓伤<i></i>。”
夜王怒道：“苏青<i></i><i></i><i></i>娘<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>指甲。”
<i></i>茗安慰道：“王爷，您<i></i>别太<i></i>气，苏将军比您伤<i></i><i></i><i></i>，<i></i>脸<i></i>，<i></i>七八道<i></i>指甲抓痕。”夜王傲娇<i></i>道：“<i></i><i></i><i></i><i>€</i>？<i></i><i></i>王<i></i><i></i><i></i>走南闯北，围观泼妇打架，<i></i><i></i><i></i>真<i></i>只<i></i>看热闹？<i></i>王<i></i><i></i><i></i>呢。”
<i></i>抽嘴巴道：“倒<i></i><i></i>拿<i></i>准<i></i>意，<i>€</i><i>ǹ</i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>打紧，只<i></i>，<i></i>王<i></i>希望<i></i>继续<i></i><i></i><i></i>欺欺<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>劝劝王爷呢？”
“劝？<i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i>牛，谁<i></i>劝<i></i><i></i>？<i></i>且，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结，<i></i><i></i>愿意<i></i><i></i>，宁<i></i><i></i><i></i>僵持<i></i>，若逼急<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>果呢。”
伶俐坐<i></i><i></i>，<i></i>脸忧愁<i></i>道：“<i></i>真<i></i>愿意跟王妃<i>€</i>。”
“<i></i>若<i>€</i><i></i><i></i>，便<i></i><i>€</i>吧。”夜王道，<i></i>抬<i></i>头，“<i></i><i></i>走<i></i>么？又回<i></i>做什么？”
伶俐道：“马<i></i><i></i>走<i></i>。”
“怕<i></i>王<i></i>打死苏青？”夜王嗤笑。
“<i></i><i></i>！”伶俐老<i></i><i></i>道，“王爷喜欢<i></i><i></i>欺<i></i>少，<i></i>向<i></i>此。”
“<i></i>放<i></i>，便<i></i>单挑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王<i></i><i></i>手，犯<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>打<i></i>。”夜王哼道。
伶俐<i></i><i></i><i></i>没<i></i>感觉<i></i>受<i></i><i></i>，便道：“算<i></i>，<i></i><i></i><i></i>走吧。”
“走走走！”夜王挥手，“<i></i>底<i></i>女<i></i><i></i>向，养<i></i><i></i>闺女，<i></i>想<i></i>替<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i>欺负<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
伶俐笑<i></i>道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，谁<i></i><i></i>欺负<i></i>您？咱素月楼<i></i><i></i><i></i>真吃素<i></i>。”
<i></i>且，<i></i><i></i><i></i>邪寒楼吗？
伶俐骑<i></i>毛驴回<i></i>，<i></i><i></i>始终<i></i>没<i></i><i></i>意，但<i></i>，既<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，告<i></i>告诉王妃，<i></i><i></i>打紧，便先看看再<i>€</i>吧。
夜王坐<i></i><i></i>厅<i></i>太师椅<i></i>，瞧<i></i>暮色<i></i><i></i>，<i></i>轻轻叹气，“<i></i>算什么<i></i>呢？”
<i></i>茗取<i></i>鸡蛋<i></i>，<i></i>却忽<i></i>站<i></i><i></i>，“帮<i></i>王备马，<i></i>王<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>，王爷<i></i><i></i>哪<i></i>？<i></i>奴婢跟随吗？”<i></i>茗问道。
“<i></i>需<i></i>，<i></i>王……<i></i><i></i><i></i>胡<i></i>。”<i></i>看<i></i><i></i>茗，“<i></i>王<i></i>脸，伤<i></i>怎么<i></i>？”
<i></i>茗瞧<i></i><i></i>，犹豫<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>碍<i></i>，<i></i><i></i>眼睛肿<i></i>，颧骨肿<i></i>，脸颊<i></i><i></i>几道抓痕，只<i></i>，<i></i>真<i></i>碍<i></i>，顶<i></i><i></i><i>€</i>王爷被哪位红颜抓伤<i></i>。”
夜王怒道：“苏青<i></i><i></i><i></i>娘<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>指甲。”
<i></i>茗安慰道：“王爷，您<i></i>别太<i></i>气，苏将军比您伤<i></i><i></i><i></i>，<i></i>脸<i></i>，<i></i>七八道<i></i>指甲抓痕。”夜王傲娇<i></i>道：“<i></i><i></i><i></i><i>€</i>？<i></i><i></i>王<i></i><i></i><i></i>走南闯北，围观泼妇打架，<i></i><i></i><i></i>真<i></i>只<i></i>看热闹？<i></i>王<i></i><i></i><i></i>呢。”
<i></i>抽嘴巴道：“倒<i></i><i></i>拿<i></i>准<i></i>意，<i>€</i><i>ǹ</i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>打紧，只<i></i>，<i></i>王<i></i>希望<i></i>继续<i></i><i></i><i></i>欺欺<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>劝劝王爷呢？”
“劝？<i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i>牛，谁<i></i>劝<i></i><i></i>？<i></i>且，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结，<i></i><i></i>愿意<i></i><i></i>，宁<i></i><i></i><i></i>僵持<i></i>，若逼急<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>果呢。”
伶俐坐<i></i><i></i>，<i></i>脸忧愁<i></i>道：“<i></i>真<i></i>愿意跟王妃<i>€</i>。”
“<i></i>若<i>€</i><i></i><i></i>，便<i></i><i>€</i>吧。”夜王道，<i></i>抬<i></i>头，“<i></i><i></i>走<i></i>么？又回<i></i>做什么？”
伶俐道：“马<i></i><i></i>走<i></i>。”
“怕<i></i>王<i></i>打死苏青？”夜王嗤笑。
“<i></i><i></i>！”伶俐老<i></i><i></i>道，“王爷喜欢<i></i><i></i>欺<i></i>少，<i></i>向<i></i>此。”
“<i></i>放<i></i>，便<i></i>单挑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王<i></i><i></i>手，犯<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>打<i></i>。”夜王哼道。
伶俐<i></i><i></i><i></i>没<i></i>感觉<i></i>受<i></i><i></i>，便道：“算<i></i>，<i></i><i></i><i></i>走吧。”
“走走走！”夜王挥手，“<i></i>底<i></i>女<i></i><i></i>向，养<i></i><i></i>闺女，<i></i>想<i></i>替<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i>欺负<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
伶俐笑<i></i>道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，谁<i></i><i></i>欺负<i></i>您？咱素月楼<i></i><i></i><i></i>真吃素<i></i>。”
<i></i>且，<i></i><i></i><i></i>邪寒楼吗？
伶俐骑<i></i>毛驴回<i></i>，<i></i><i></i>始终<i></i>没<i></i><i></i>意，但<i></i>，既<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，告<i></i>告诉王妃，<i></i><i></i>打紧，便先看看再<i>€</i>吧。
夜王坐<i></i><i></i>厅<i></i>太师椅<i></i>，瞧<i></i>暮色<i></i><i></i>，<i></i>轻轻叹气，“<i></i>算什么<i></i>呢？”
<i></i>茗取<i></i>鸡蛋<i></i>，<i></i>却忽<i></i>站<i></i><i></i>，“帮<i></i>王备马，<i></i>王<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>，王爷<i></i><i></i>哪<i></i>？<i></i>奴婢跟随吗？”<i></i>茗问道。
“<i></i>需<i></i>，<i></i>王……<i></i><i></i><i></i>胡<i></i>。”<i></i>看<i></i><i></i>茗，“<i></i>王<i></i>脸，伤<i></i>怎么<i></i>？”
<i></i>茗瞧<i></i><i></i>，犹豫<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>碍<i></i>，<i></i><i></i>眼睛肿<i></i>，颧骨肿<i></i>，脸颊<i></i><i></i>几道抓痕，只<i></i>，<i></i>真<i></i>碍<i></i>，顶<i></i><i></i><i>€</i>王爷被哪位红颜抓伤<i></i>。”
夜王怒道：“苏青<i></i><i></i><i></i>娘<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>指甲。”
<i></i>茗安慰道：“王爷，您<i></i>别太<i></i>气，苏将军比您伤<i></i><i></i><i></i>，<i></i>脸<i></i>，<i></i>七八道<i></i>指甲抓痕。”夜王傲娇<i></i>道：“<i></i><i></i><i></i><i>€</i>？<i></i><i></i>王<i></i><i></i><i></i>走南闯北，围观泼妇打架，<i></i><i></i><i></i>真<i></i>只<i></i>看热闹？<i></i>王<i></i><i></i><i></i>呢。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 二月茧 的《穿成科举文里的炮灰堂弟》最快更新
第346章 第 346 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
