第398章 第 398 章
作品:《穿成科举文里的炮灰堂弟》 《穿<i></i>科举文<i></i><i></i>炮灰堂弟》最<i></i>章节 第398章 第 398 章
<i></i>火<i>〾</i>争让<i></i>道
陈<i></i>安试探<i></i>问道：“阮姑娘？”
魏檗微笑<i></i>头。
陈<i></i>安问道：“<i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>提醒？<i></i>阮姑娘<i></i>脾气，只<i></i>登山<i></i>，肯<i></i><i></i><i></i>竹楼<i></i>边。”
魏檗<i></i>脸<i></i><i></i>被<i></i><i></i>驴肝肺<i></i>受伤<i></i>情。
陈<i></i>安气笑道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>阮姑娘见<i></i><i></i>，虽<i></i>夜晚，<i></i>众目睽睽<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>又没<i></i>什么热闹<i></i>看，<i></i><i></i>位北岳<i></i>神，已<i></i>空闲<i></i><i></i><i></i>份<i></i><i></i>吗？”
魏檗<i></i>身<i></i>气凛<i></i>，指<i></i>指山门，再<i></i><i></i><i></i>陈<i></i>安，“<i></i>今<i></i>北岳辖境，<i></i><i></i><i></i><i></i>院<i></i>院，<i></i>院<i></i>边最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>碰头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
陈<i></i>安<i></i>再<i></i><i></i>魏檗，<i></i>身<i></i>迎接阮秀。
既<i></i>知道<i></i>她登山拜访，身<i></i>落魄山<i></i>山<i></i>，<i></i><i></i><i></i>拿<i></i><i></i>待客<i></i>礼<i></i>。
魏檗没<i></i>随<i></i>，留<i></i>原<i></i>，<i></i>言<i></i>语道：“真没<i></i><i></i>什么？<i></i><i></i>伙瞧<i></i>很光风霁月啊。”
<i></i>听<i>€</i><i></i><i></i>位<i></i><i></i>己特别<i></i>气温婉<i></i>青衣姐姐造访，裴钱比谁<i></i><i></i><i></i>，蹦跳<i></i><i></i>，脚底抹油，飞奔<i></i>走，结果<i></i>头撞入<i></i>道涟漪阵阵<i></i>山雾<i></i>帘<i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>踉跄，<i></i><i></i><i></i>己又站<i></i><i></i>石桌旁边，裴钱左看右看，<i></i><i></i><i></i>周泛<i></i><i></i><i></i>微妙<i></i>涟漪，倏忽变<i></i><i></i><i></i>，此<i></i>彼伏，她恼火道：“魏先<i></i>，<i></i><i></i><i></i>山岳神灵，<i></i>鬼打墙<i></i><i></i>卑劣<i></i><i></i><i></i>戏，<i></i>害臊吗？”
魏檗无奈道：“<i></i>掺<i></i>什么？打<i></i>比<i></i>，<i></i>师父困<i></i>，想<i></i>睡觉，<i></i>提<i></i><i></i>灯笼<i></i>屋<i></i><i></i>边逛荡，<i></i>适吗？”
裴钱双臂环胸，伸<i></i><i></i>根手指揉<i></i><i></i>巴，陷入沉思，片刻<i></i>，认真问道：“<i></i>没<i></i>明媒<i></i>娶，八抬<i></i>轿，<i></i>睡觉，<i></i>太<i></i>适吧？<i></i><i></i>听<i>€</i><i></i>，阮师傅<i></i>今<i></i>纪<i></i><i></i>，眼神<i></i>太<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>太喜欢<i></i>师父跟阮姐姐<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>魏先<i></i><i></i>陪<i></i><i></i><i></i>逛<i></i>逛龙泉剑宗，拉<i></i>阮师傅唠唠嗑？明儿<i></i><i></i>亮，<i></i>米煮<i></i>熟饭，<i></i><i></i><i></i>师娘<i></i><i></i><i></i>师娘<i></i>，嘿嘿嘿，师娘<i>ǹ</i>钱，真<i></i>越<i></i>越<i></i>……”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>裴钱<i></i>玩笑话，<i></i><i></i>师父<i></i><i></i>，魏檗又<i></i><i></i><i></i>告刁状<i></i><i></i><i></i>无聊<i></i>伙，<i></i><i></i>裴钱言<i></i>无忌，随<i></i><i></i>欲。
<i></i><i></i>裴钱<i></i>龙泉郡，最喜欢阮秀，<i></i>真<i></i><i></i>，裴钱<i></i><i></i><i></i>肺腑<i></i>近阮秀，<i></i>单单<i></i>看<i></i><i></i>崔东山<i></i>幅光阴长河画卷<i></i>已，裴钱<i></i><i></i>落魄山<i></i>，第<i></i>眼见<i></i><i></i>位扎长马尾<i></i>青衣姐姐，<i></i><i></i><i></i>欢喜。<i></i><i></i>裴钱看<i></i>阮秀，<i></i>像看<i></i><i></i>幅无比“温暖”<i></i>画卷，<i></i><i></i>崔东山<i></i><i></i>让<i></i>骨头冒寒
气<i></i>场景，<i></i><i></i>煮海烹湖，<i></i><i></i>沸腾，火浆漫<i></i>，鲜红<i></i>片。
<i></i>位女<i></i><i></i>坐王座，单手托腮，俯瞰<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>容模糊<i></i>阮秀姐姐，另<i></i><i></i>只手<i>⿺</i>，握<i></i><i></i>轮<i></i>似被她<i></i><i></i>幕穹顶摘<i></i><i></i>圆<i></i>，被她轻轻拧转，仿佛已<i></i>世<i></i>最浓稠<i></i>火源精华，绽放<i></i>无<i></i>条光<i></i>，照耀<i></i><i></i>。
只<i></i><i></i><i></i>秘密，裴钱连粉裙女童<i></i>没<i></i>告诉，只愿意<i></i><i></i><i>ǹ</i>师父单独<i></i>处<i></i><i></i>候，跟<i></i>讲<i></i>讲。
魏檗头疼。
<i></i><i></i>崔姓老<i></i>已<i></i>走<i></i>竹楼，裴钱立即坐回石凳，转头问粉裙女童<i></i>没<i></i>瓜<i></i>，<i></i>者赶紧掏<i></i><i></i><i></i>，递给<i></i><i></i>先<i></i><i></i><i></i>山<i></i>弟<i></i>。她<i></i>俩<i></i>系<i></i><i></i>呢。
裴钱低头嗑<i></i>瓜<i></i>，<i></i><i></i><i></i>光脚老爷<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>怕，尤<i></i><i></i>听<i></i>粉裙女童提及<i></i><i></i>师父<i></i>练拳<i></i>历，裴钱差<i></i>没做噩梦，<i></i><i></i>她宁肯<i></i><i></i><i></i><i></i>边晃荡，<i></i>怕老爷<i></i><i></i>眼看穿她<i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才。
老<i></i><i></i>裴钱<i></i>粉裙女童<i>€</i>道：“<i></i><i></i>回<i></i>睡觉？”
裴钱只<i></i>拉<i></i>粉裙女童<i></i><i></i>离<i></i>，竹楼<i></i>远处，建造<i></i>几座<i></i><i></i><i></i>府邸，裴钱跟粉裙女童住<i></i><i></i><i></i>院<i></i><i></i>头，<i></i>邻居。
老<i></i>望向山门<i></i>边，冷笑道：“敢背<i></i><i></i><i></i>剑<i></i>见<i></i>，<i>€</i>明<i></i><i></i><i></i>没<i></i>变太<i></i>。”
魏檗笑问道：“若<i></i>陈<i></i>安<i></i>敢背剑登楼，畏畏缩缩，崔先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>糟<i></i><i></i>？”
老<i></i>哈哈<i></i>笑，“糟<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i>喂几次拳<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>变回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>崽<i></i>，<i></i>底<i></i>哪<i></i>拳头讲<i></i>通<i></i>道<i></i>，道<i></i>只<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>拳<i></i><i></i>讲明白<i></i>，此<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拳才<i></i>让<i></i><i></i>窍<i></i>。”
魏檗苦笑道：“崔先<i></i><i></i><i></i>世族<i></i>身。”
“曾<i></i>崔氏<i></i><i></i>又<i></i>何？<i></i>读书读<i></i>书院圣<i></i><i></i>吗？<i></i>己读书<i></i>济<i></i>，<i></i>么教<i></i><i></i>圣<i></i><i></i>孙吗？”
老<i></i><i></i>嘲道：“<i></i><i></i><i></i>既清楚读书<i></i><i></i>处<i></i><i></i>易，更知道读书<i></i><i></i>劣根。”
魏檗<i></i>再言语。
<i></i>位宝瓶洲<i></i><i></i>最引<i></i>瞩目<i></i>山岳神祇，站<i></i>崖畔，玉树临风，白衣<i></i>袖，飘飘乎<i></i>尘。宛<i></i><i></i>株玉白灵芝<i></i>崖<i></i>。
老<i></i>问道：“阮邛<i></i>何临<i></i>改变<i></i>意，<i></i>收<i></i>牛角山包袱斋遗留<i></i><i></i><i></i><i></i>座仙<i></i>渡口？<i></i>何将<i></i><i></i><i></i><i></i>便宜转手让给<i></i><i></i>陈<i></i>安？”
魏檗<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>崔先<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>红尘俗<i></i>。”
老<i></i>扯<i></i>扯嘴角，“朱敛<i></i>泼皮无赖，跟<i></i>几<i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>五<i></i>棋<i></i><i></i>候，故意碎碎念叨，<i></i><i></i>嫌烦，<i></i><i></i>几次差<i></i>没忍住，将<i></i><i></i>拳打落山崖。”
<i></i><i></i>朱敛，魏檗<i>ǹ</i><i>〾</i><i></i>谈甚欢，<i></i>见恨晚。
朱敛厉害<i></i><i></i>什么程<i></i>？厉害<i></i><i></i>让魏檗<i></i><i></i><i></i>衷认<i></i>早认识朱敛几<i></i>，<i></i>魏檗<i></i><i></i><i></i>早几<i></i>解<i></i><i></i>结，<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>次<i></i>棋墩山<i></i><i></i>道<i></i>，<i>ǹ</i>她擦肩<i></i><i></i>，连<i></i>看她<i></i>眼<i></i><i></i>敢。<i></i><i></i><i></i>该早早离<i></i>棋墩山，<i></i>找<i></i>她，即便命<i></i>注<i></i>，双<i></i><i></i><i></i>世世无<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>既<i></i><i></i><i></i><i></i>山<i></i>神祇，长寿<i></i>仙<i></i>长<i></i>，<i></i>该每<i></i><i></i><i></i>世，更近<i></i><i></i>，看<i></i>她<i></i>悲欢离<i></i>，喜怒哀乐，<i></i><i></i><i></i>躲<i></i>棋墩山长吁短叹，<i></i>复<i></i><i></i>。
至<i></i>朱敛<i></i>何<i></i>愿<i>ǹ</i>崔老先<i></i><i></i>拳，魏檗<i></i><i></i><i></i>问。
<i></i><i></i>魏檗解释道：“<i></i><i></i>买山<i></i><i></i>，<i></i>私底<i></i><i>ǹ</i>阮圣<i></i>，<i></i><i></i><i></i>场<i></i>诚布公<i></i>谈话。<i></i><i></i><i></i>阮圣<i></i>租借<i></i>陈<i></i>安<i></i>几座山头<i></i>百<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>互利互惠，陈<i></i>安只留<i></i>落魄山<i></i>真珠山，便<i></i><i></i>风头太盛，免<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>骊京城<i></i>别处修士<i></i>眼红视<i></i>，阮圣<i></i><i></i><i></i>壮<i></i>山门版图，<i></i><i></i><i></i><i></i>陈<i></i>安迅猛崛<i></i>，已<i></i><i></i>保无忧，阮圣<i></i>便<i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>，觉<i></i><i></i><i></i><i></i>桩原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>契约，<i></i>陈<i></i>安吃亏<i></i>，<i></i><i></i>才愿意收<i></i>渡口又转手，<i></i>此<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>斡旋，<i></i>骊朝廷，牛角山包袱斋，陈<i></i>安，<i></i><i></i><i></i><i></i>台阶<i></i>。”
魏檗笑道：“毕竟<i></i>骊朝廷，<i></i><i></i>比较乐意见<i></i><i></i><i>ǹ</i>阮圣<i></i>，<i></i>系融洽<i></i>。”
老<i></i>笑容玩味，“至<i></i>另<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>阮邛<i></i>希望跟陈<i></i>安<i></i>太<i></i><i></i>情往<i></i><i></i>牵扯，买卖做<i></i>越公道，陈<i></i>安<i></i>越没脸皮拐骗<i></i>闺女<i></i>。”
魏檗<i></i>此<i></i>予置评。
<i></i><i></i>快<i></i><i></i>阮邛<i></i><i></i>病。
魏檗<i></i>老<i></i><i></i><i></i>望向山脚<i></i>处，<i></i>视<i></i>笑。
坐镇<i></i><i></i><i></i>圣<i></i>，沦落至此，<i></i><i></i><i></i>见。
魏檗<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>阮圣<i></i>宽宽<i></i>。”
老<i></i><i></i><i></i>头，“若<i>€</i>市井<i></i><i></i>，<i></i><i></i>父母，<i></i>此劳<i></i>，<i></i><i></i>罢<i></i>，<i></i><i></i>风雪庙打铁匠，倒<i></i>让<i></i>刮目<i></i>看。”
魏檗<i></i>闪<i></i>逝。
<i></i><i></i>骊北岳<i></i>界，魏檗<i></i><i></i>山<i></i><i>〾</i><i></i>。
甚至比<i></i>圣<i></i>阮邛<i></i><i></i>更<i></i>名<i></i>言顺。
即便将<i></i><i></i>余<i></i>骊<i></i>岳确<i></i>，魏檗仍<i></i><i></i><i></i>儿整座宝瓶洲五岳神祇<i>⿺</i>最疆土广袤<i></i><i></i>位，<i></i><i></i>宝瓶洲<i></i><i></i><i></i>势，<i></i>南北长、东西窄，<i></i><i></i>意味<i></i>东岳西岳，<i></i>较<i></i>北岳南岳，<i></i><i></i>先<i></i>劣势，<i></i><i></i>骊根<i></i>，<i></i><i></i>北<i></i>，<i></i>今京城，<i></i>宋氏龙兴<i>〾</i><i></i>，祖宗<i></i><i></i><i></i><i></i>北<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>北岳又<i></i>稍稍<i></i><i></i>南岳<i></i>头，<i></i>此哪怕<i></i>洲<i></i>局底<i></i>，<i></i>骊宋氏未<i></i>迁<i></i>南移，<i></i>半<i></i><i></i><i></i>口气迁徙<i></i><i>⿺</i><i></i>彩
衣<i></i>梳<i></i><i></i><i></i>南，<i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>座观湖书院，<i></i>骊宋氏<i></i>至<i></i><i></i>断<i></i>气，割裂南北。
故<i></i><i></i><i></i>骊铁骑<i></i>马蹄，踩踏<i></i>老龙城<i></i>南海<i>〾</i>滨，唯<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>魏檗掰腕<i></i><i></i>山岳神祇，<i></i>只<i></i><i>⿺</i>岳<i></i>。
落魄山<i></i>半山腰。
陈<i></i>安<i>ǹ</i>阮秀<i></i>逢。
阮秀看<i></i><i></i><i></i>停步招手<i></i><i></i>轻<i></i>，她眨<i></i>眨眼眸，快步向<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>并肩登山。
没<i></i>什么朋友<i></i>久<i></i>未见<i></i><i></i><i></i>许<i></i>疏，<i></i><i></i>渠<i></i>。
陈<i></i>安笑道：“<i></i><i></i>晚<i></i>书简湖芙蓉山<i></i><i></i>手，<i></i><i></i><i></i><i></i>青峡岛远远瞧见<i></i>，气势很足。”
阮秀微微羞赧，轻声道：“<i></i>山历练，跟<i></i>帮<i></i>骊粘杆郎<i></i><i></i>南<i></i>，<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>称<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>崔东山，又<i></i><i></i>跑<i></i>趟梅釉<i></i>。”
陈<i></i>安<i></i>头道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>朋友<i></i><i></i>游历梅釉<i></i>，<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>追杀朱荧剑修<i></i>战场，<i></i><i></i>春花江<i></i>边。”
阮秀没<i></i><i>€</i>话。
什么春花江，<i></i><i></i>没印象。
她<i></i><i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i>，哪怕<i></i>趟南<i></i>，离<i></i>仙<i></i>渡船<i></i>，乘坐马车穿<i></i><i></i>座石毫<i></i>，算<i></i>见<i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>没记住什么，<i></i>芙蓉山她擅<i></i><i></i>张，驾驭火龙，宰掉<i></i><i></i><i></i>武运鼎盛<i></i>少<i></i>，<i></i><i></i>补偿，她<i></i>北归途<i>⿺</i>，先<i></i><i></i><i></i>骊粘杆郎<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>位候选，<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>系挺<i></i>，<i></i>头<i></i>却连<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>名字<i></i>没记住。倒<i></i>记住<i></i>绿桐城<i></i><i></i><i></i>特色美食<i></i>吃。
阮秀突<i></i><i>€</i>道：“北边<i></i>远处，<i></i>爹刚买<i></i><i></i>座金穰山，离<i></i>落魄山<i></i>灰蒙山<i></i>远，<i></i>爹打算<i></i><i></i>边打造<i></i>座<i></i>剑炉，山头<i></i>连夜赶<i></i>，<i></i>今夜<i></i><i></i><i></i>边逛<i></i>逛，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>边云海给<i></i>打散<i></i>异象，<i></i><i></i>担<i></i>裴钱，<i></i><i></i>看看。”
陈<i></i>安忍<i></i>笑。
却<i></i>没<i>€</i>什么。
别<i></i><i></i>知道崔姓老<i></i><i></i>武道深浅，神祇魏檗<i></i>圣<i></i>阮邛，肯<i></i><i></i>除<i></i>药铺杨老头<i>〾</i><i></i>，最知根知底<i></i>。
阮邛知道<i></i>，往往<i></i>意味<i></i>阮秀<i></i><i></i>知道。
阮秀<i></i>己<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>谎话，确<i></i><i></i><i></i>她<i></i>擅长，别别扭扭，爹<i></i><i></i><i></i>没<i></i>被骗<i></i>，喜欢次次<i></i><i></i>揭穿，身边<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>破。
陈<i></i>安没<i></i><i></i>往竹楼<i></i>边。
<i></i><i></i>带<i></i>阮秀<i></i>路登顶。
陈<i></i>安<i></i><i></i>落魄山<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i><i></i>奇怪，竟<i></i><i></i><i></i>未<i></i><i></i>山巅<i></i><i></i>座山神庙。
<i></i><i></i>言语，<i></i><i></i><i></i>闲聊，鸡毛蒜皮。
例<i></i>神仙坟<i></i>边<i></i>修缮<i></i>果，骑龙巷<i></i><i></i>铺<i></i><i></i><i></i>意，<i></i><i></i>陈
<i></i>安<i></i>她照看<i></i><i></i>窝鸡，<i></i><i></i><i></i>条土狗。
临近山神庙。
陈<i></i>安刚<i></i><i>€</i>话。
阮秀停<i></i>脚步，转身望向远处，微笑道：“<i></i>知道<i></i>想<i>€</i>什么。”
陈<i></i>安坐<i></i>台阶<i></i>，神色安静，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>台阶<i></i>月辉映照<i></i>，道路<i></i>旁又<i></i>古木<i></i>依，石阶<i>〾</i><i></i>，月色<i></i>溪涧流<i></i>斜坡<i></i>泻，<i></i><i>⿺</i>又<i></i>藻荇交横，松柏影<i></i>，<i></i><i></i>幕景象，置身<i></i><i>⿺</i>，<i></i>梦<i></i>幻。
陈<i></i>安坦<i></i>道：“<i></i>像怎么<i>€</i><i></i><i></i>错，<i></i><i></i><i>€</i>更错，最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>。男<i></i>被女<i></i>喜欢，没<i></i>谁<i></i><i></i><i></i>兴，<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>常情，即便很<i></i>男<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>姑娘，<i></i>故意<i>ǹ</i><i></i>她<i></i><i></i>姑娘牵扯<i></i>清，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>男<i></i><i></i><i></i>错<i></i>，<i></i><i></i>信<i></i>很<i></i>男<i></i><i></i><i></i>此<i></i>乐，甚至觉<i></i><i></i>件很<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陈<i></i>安<i></i><i></i><i>〾</i>常情，真<i></i>么做<i></i>，<i></i><i></i><i></i>宁姚，<i></i><i></i><i></i><i></i>阮姑娘<i></i>。<i></i><i></i><i></i>果<i></i><i></i>误<i></i><i></i>阮姑娘，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>最<i></i>。<i></i><i></i>哪怕被阮姑娘<i></i><i></i>气，<i></i><i></i><i></i><i></i>连朋友<i></i>做<i></i><i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话<i>€</i>清楚，阮姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i>帮<i></i><i></i>很<i></i>少忙，<i></i><i></i>放<i></i><i></i>头，<i>€</i>句<i></i>吹牛<i></i>话，哪怕<i></i><i></i><i></i>宁姚<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉她，阮姑娘<i></i><i></i><i></i>善意，<i></i><i></i>感恩，做<i></i><i></i><i></i>忘<i></i>，再<i></i><i></i><i></i>百<i></i>，只<i></i><i></i><i></i>该忘<i></i>，<i></i><i></i><i></i>忘记，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>喜欢阮姑娘，<i></i><i></i><i></i><i></i>男女情<i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>某<i></i>言<i></i>举止，仍<i></i>害<i></i>阮姑娘误<i></i><i></i>，错<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>陈<i></i>安，<i></i>果<i></i><i></i>，怎么办呢……”
<i></i>番言语，<i></i><i></i>溪涧<i>⿺</i><i></i>石<i></i>，没<i></i>半<i></i>锋芒，<i></i><i></i>底<i></i><i></i>块<i></i>硬<i></i>石<i></i>，<i></i><i></i><i></i>交错飘荡<i></i>藻荇，更<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>嬉戏<i></i>游鱼。
阮秀看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伤<i></i><i></i><i></i><i></i>愧疚<i></i><i></i>轻男<i></i>，她<i></i><i></i><i></i>伤<i></i>。
怎么<i></i><i></i>容易回<i></i><i></i><i></i>乡，又<i></i>伤<i></i>呢？何况<i></i><i></i><i></i><i></i>她。
至<i></i>什么喜欢情<i></i><i>〾</i>类<i></i>，阮秀<i></i><i></i>没<i></i><i></i>想象<i>⿺</i><i></i>么纠结，至<i></i><i></i>错什么，更<i></i>想<i></i><i></i>想。
<i></i>喜欢<i></i>，老<i></i>爷<i></i>管<i></i><i></i>拦<i></i>住。
<i></i><i></i>喜欢<i></i>，<i></i><i></i>老<i></i>爷<i></i>没<i></i>。
<i></i>简单<i></i><i></i>情。
<i></i><i></i>很懒<i></i>姑娘，甚至觉<i></i><i></i>己<i></i>果真<i></i>喜<i></i>喜欢谁，跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>系<i></i><i></i>。
但<i></i>阮秀没<i></i>将<i></i><i></i><i></i><i></i>话，告诉陈<i></i>安。
<i></i>道<i></i>争<i></i>朝夕。
阮秀安安静**<i></i><i></i><i></i>，问道：“<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>先见<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>宁姑娘，<i></i>怎么<i></i>啊？”
陈<i></i>安摇摇头，没<i></i>任何犹豫，“阮姑娘<i></i><i></i><i></i>么问，<i></i>却<i></i><i></i><i></i><i></i>此想，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>答
案<i></i>。”
阮秀双手托<i></i>腮帮，眺望远<i></i>，喃喃道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>，<i></i>跟<i></i>爹<i></i><i></i>唉。<i></i>爹犟<i></i>很，<i></i>直<i></i><i></i>寻找<i></i>娘<i></i><i></i>转世投胎，<i>€</i>即便辛苦寻见<i></i>，<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>娘<i></i><i></i>，何况<i></i><i></i><i></i>谁<i></i><i></i><i></i>恢复<i></i>世记忆<i></i>，<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>见，<i></i><i></i><i></i><i></i>住始终活<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她，<i></i>耽误<i></i>身边<i></i>女<i></i>。”
涉及阮师傅，陈<i></i>安<i></i><i></i><i>€</i>话<i></i>。
阮秀转头笑道：“<i></i>次返回<i></i>乡，没<i></i>带礼<i></i>吗？”
陈<i></i>安尴尬道：“哪敢带礼<i></i>啊，<i></i>果没<i></i><i></i>话<i>€</i>清楚，<i></i><i></i><i></i>更误<i></i>吗？”
陈<i></i>安随即释<i></i>笑道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给阮姑娘<i></i>带礼<i></i><i></i>。”
阮秀歪<i></i>脑袋，笑眯<i></i><i></i>双<i></i>润眸<i></i>，问道：“怎么<i></i><i></i>话<i>€</i>清楚啦？”
陈<i></i>安<i></i>脸呆滞。
赶紧<i></i>头<i></i>尾<i></i><i></i>梳<i></i><i></i>遍。
照<i></i><i>€</i>，阮姑娘<i></i>喜欢<i></i>己<i></i>话，<i></i>及万<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>己，<i></i><i></i>算<i></i><i></i>话<i>€</i>明白<i></i><i></i>。
阮秀笑道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>，又怕<i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>挺<i></i><i></i>意思<i></i>，怕<i>€</i>直白<i></i>，让<i></i>难<i></i>情，雪<i></i><i></i>霜，<i></i><i></i>连朋友<i></i>做<i></i><i></i>，<i></i>吧？放<i></i>吧，<i></i>没<i></i>，<i></i><i></i><i></i>骗<i></i>。<i></i><i></i>喜欢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，或者问问<i></i><i></i>弟<i></i>崔东山，总<i>〾</i>，<i></i>耽误<i></i><i></i><i></i><i></i>朋友。”
陈<i></i>安<i></i><i></i>头，阮姑娘<i>€</i><i></i><i></i><i></i>绕，但<i></i>像比<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>更<i></i>透彻<i></i>。
阮秀<i>€</i>道：“宁姑娘<i></i>喜欢<i></i>吗？”
陈<i></i>安笑道：“喜欢<i></i>。”
阮秀嗯<i></i><i></i>声，“陈<i></i>安，<i></i>什么<i></i>想<i></i>么<i></i>呢，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>己想想呢？”
陈<i></i>安<i></i>知<i></i>何<i></i>答。
阮秀拍<i></i>拍膝盖，站<i></i>身，“<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>，突<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>饿<i></i>，回<i></i>吃宵夜<i></i>。”
陈<i></i>安跟<i></i><i></i>身，问道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>竹楼<i></i>边，<i></i><i></i>做宵夜<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，咫尺<i></i><i></i>边搁放<i></i><i></i>少食材，鱼干笋干，火腿咸肉，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>许<i></i>野菜，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，炖<i></i>锅，滋味<i></i>该<i></i>错，花<i></i><i></i><i></i>少功夫。”
阮秀微笑道：“<i></i>爹<i></i><i></i>山脚<i></i><i></i>呢，<i></i>怕<i></i>忍<i></i>住<i></i><i></i>炖<i></i><i></i>宵夜。”
陈<i></i>安抹<i></i><i></i>额头汗<i></i>。
阮秀走<i></i>台阶，转头笑道：“别送<i></i>啊。”
陈<i></i>安<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>山，<i></i>送<i></i>岔路口<i></i>边<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>缓缓<i></i>山。
阮秀神色<i></i>若，<i></i>神<i></i>夜游林野。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道<i></i><i></i>，阮秀继续步<i></i><i></i>山，陈<i></i>安走<i></i><i></i>往竹楼<i></i>道路<i></i>。
陈<i></i>安突<i></i>想<i></i><i></i>句刻<i></i>竹简<i></i><i></i>美<i></i>言语。
星月皎洁，明河<i></i><i></i>，<i></i>无<i></i>声，声<i></i>树<i></i>。
————
落魄山<i></i>。
魏檗站<i></i>阮邛身边。
汉<i></i>坐<i></i><i></i>块巨石<i></i>。
魏檗笑道：“阮先<i></i>，真<i></i><i></i>看看落魄山<i></i>边？若<i></i><i></i><i></i>场，<i></i><i></i>适，<i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i>，保证山<i></i>山<i></i>，<i></i><i></i><i></i>见<i></i>闻。”
阮邛喝<i></i>酒，摇头道：“<i></i><i></i>没<i></i><i></i>么<i></i><i></i>，信<i></i><i></i>陈<i></i>安，难道信<i></i><i></i><i></i>己闺女？”
魏檗无言<i></i><i></i>。
<i></i>阮邛真<i></i>信<i></i><i></i>，<i></i>偷偷<i></i><i></i>跑<i></i>趟<i></i>甚？
阮邛喝<i></i>酒。
魏檗<i></i>站<i></i><i></i>旁陪<i></i>。
阮邛问道：“魏檗，<i></i>觉<i></i><i></i>骊<i></i><i></i>谁<i></i><i></i>皇帝？”
魏檗<i></i>怕<i></i><i></i>旁听，<i></i>北岳<i></i>界，谁敢<i></i>么做，<i></i><i></i><i></i>嫌命长。
至<i></i>杨<i></i>药铺<i></i>位老<i></i>辈，<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i><i></i>情<i></i>。
魏檗想<i></i>想，<i>€</i>道：“暂<i></i>看<i></i>，宋<i></i><i>ǹ</i>宋集薪<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>宋<i></i><i></i><i></i><i></i>更<i></i>，朝野<i></i><i></i>，根基深厚，更<i></i>服众，至<i></i>宋集薪，<i></i><i></i>礼<i></i><i></i><i></i>狗急跳墙<i></i>，偷偷往<i></i>身<i></i>押注<i></i><i></i>，但<i></i><i></i>管<i></i>何，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i>€</i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>只看<i></i><i></i><i></i>决<i></i>，<i></i>位娘娘<i>€</i>话<i></i>没<i></i>。<i></i>觉<i></i>宋长镜<i></i>崔瀺，最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意料<i></i>选择。”
阮邛<i>€</i>道：“<i></i>骊皇帝走<i></i><i></i><i></i>巧<i></i>。”
魏檗微笑<i></i>语。
阮邛<i></i><i></i>骊头<i></i>供奉，<i></i><i></i>谁<i></i><i></i>讨<i></i><i></i>宝瓶洲第<i></i>铸剑师，<i></i>友遍及<i></i>洲，“娘<i></i>”又<i></i>风雪庙，双<i></i><i></i>系<i></i><i></i>直没断，藕断丝连，欲语<i></i>休<i></i>，没谁觉<i></i>阮邛<i></i><i>ǹ</i>风雪庙<i></i>系破裂<i></i>，<i></i><i></i><i></i>块斩龙台石崖，<i></i><i></i><i></i><i></i>风雪庙剑仙<i></i>身影，<i></i>只<i></i><i></i><i></i>阮邛干脆舍弃<i></i>风雪庙，直接<i>ǹ</i>真武山<i></i>半<i></i>。
<i></i>魏檗却<i></i><i></i>骊宋氏敕封<i></i>山<i></i><i></i>神，<i></i><i></i><i></i>逆<i></i>道<i></i>僭越言语，<i></i><i></i>少<i>€</i><i></i>妙。
<i>€</i><i></i><i>€</i><i></i>位皇<i></i>，无<i></i>谓，聊<i></i>聊藩王<i></i><i></i>师，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>魏檗<i></i><i></i>北岳山神<i>〾</i>位，<i></i><i></i>骊先帝<i></i><i></i><i></i>手钤印，魏檗<i></i>念<i></i>份情，<i></i><i></i><i></i><i></i>宋<i></i>醇<i></i><i></i>死<i></i><i></i>，无论<i></i>阮邛提<i></i>，<i></i><i></i><i></i>条黄庭<i></i>老蛟聊<i></i>，魏檗<i></i>直缄默。
远处，<i></i><i></i><i></i>位青衣女<i></i><i></i>身影，看似走<i></i><i></i>快，身影却<i></i>青烟飘荡<i></i>至。
阮秀见<i></i><i></i>阮邛<i></i>魏檗，先<i></i>魏檗<i></i>头致意，<i></i><i></i>望向她爹，“爹，<i></i>么巧，<i></i><i></i><i></i>散步啊？”
阮邛<i></i><i></i>头，随手丢<i></i><i></i>只空荡荡<i></i>酒壶。
魏檗识趣告辞。
阮邛嘴唇微<i></i>，<i></i>头<i></i>只<i></i>又<i></i>咫尺<i></i><i></i><i>⿺</i>拎<i></i><i></i>壶酒，揭<i></i>泥封，<i></i>始喝<i></i><i></i>。
阮秀笑道：“<i></i>才<i></i>落魄山<i></i>，<i></i>碰<i></i><i></i>陈<i></i>安。”
阮邛板<i></i>脸，“<i></i>么巧。”
<i></i>愧<i></i>父女。
阮秀便挑挑拣拣，将<i></i><i></i><i></i><i></i>话给她爹<i>€</i><i></i><i></i>遍。<i></i>致意思<i></i>变，只<i></i><i></i><i></i><i></i>措辞，阮秀稍<i></i>更改。
阮邛灌<i></i><i></i><i></i>口酒，抹<i></i><i></i>嘴，沉声道：“陈<i></i>安<i></i><i></i>睁眼瞎？<i></i>闺女哪<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>喜欢？！谁借给<i></i><i></i>狗胆，敢<i></i>喜欢？”
阮秀笑眯<i></i>眼。
阮邛愤懑异常，又<i></i>口喝酒，沉默片刻，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>厚道<i></i>，<i></i>像很<i></i>男<i></i>，吃<i></i>嘴<i></i><i></i>，总惦记<i></i>锅<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，挑<i></i><i></i>陈<i></i>安半<i></i>毛病。”
阮邛突<i></i>狐疑道：“秀秀，该<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>五<i></i>江湖，越<i></i>越老奸巨猾<i></i>，故意<i></i>退<i></i><i></i>？<i></i>让<i></i><i></i>提防<i></i><i></i>？”
阮秀眼神<i></i><i></i>嫌弃，看<i></i>她爹，<i></i><i>€</i>话。
阮邛悻悻<i></i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i>至<i></i><i></i>么缺德。”
阮邛奇怪道：“秀秀，<i></i><i></i>没半<i></i><i></i><i></i><i></i>？秀秀，跟爹<i>€</i>老<i></i>话，<i></i><i></i>底喜<i></i>喜欢陈<i></i>安，爹<i></i>问<i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i><i></i><i></i>问<i></i>，<i></i><i></i><i></i>许<i>€</i>谎话。”
阮秀笑<i></i>抬<i></i>双手，<i></i>劲摇晃，“没<i></i>唉。”
阮邛将信将疑，“<i></i>果爹跟陈<i></i>安打架，<i></i>帮谁？”
阮秀信誓旦旦道：“<i></i><i></i>帮爹啊。”
阮邛<i></i><i></i>欣慰。
<i></i>猛<i></i>转头。
阮秀<i></i>脸真诚，毫无破绽。
“早<i></i>回<i></i>。”阮邛<i></i>才稍稍放<i></i>，拔<i></i><i></i><i></i>，<i></i>虹<i></i><i></i>。
阮秀依旧优哉游哉，<i></i><i></i><i></i><i></i>走山林<i></i>，最<i></i><i></i><i></i><i></i>条溪涧旁边，蹲<i></i><i></i>儿，掬<i></i><i></i>捧<i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i>明月，碎碎圆圆。
落魄山竹楼<i></i>边，陈<i></i>安刚想<i></i><i></i>石桌<i></i>边独坐片刻，<i></i>给崔姓老<i></i>伸手<i></i>抓，扯入<i></i>楼屋<i></i>。
<i></i><i></i>给老<i></i><i></i>脚踹<i></i>腹<i></i>，整<i></i><i></i>撞<i></i>墙壁<i></i>，陈<i></i>安单手撑<i></i>，身<i></i>翻转，刚<i></i>落<i></i>站<i></i>，又给老<i></i><i></i>道拳罡砸<i>⿺</i>额头，竹楼随<i>〾</i><i></i>晃，轰<i></i><i></i>响。
足<i></i>见<i></i><i></i>拳<i></i><i></i>道<i>〾</i><i></i>。
莫名<i></i>妙<i></i>挨<i></i><i></i>顿狠揍<i></i>陈<i></i>安，<i></i>手背抹<i></i>嘴角血迹，狠狠骂娘<i></i>句，<i></i><i></i>怒道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>五境<i></i>五境！”
老<i></i>嗤笑道：“<i></i>啊，<i></i><i></i>五境<i></i>神<i></i>
擂鼓式互换？”
陈<i></i>安<i></i>六步走桩向<i></i>冲<i></i>。
老<i></i>纹丝<i></i><i></i>，甚至<i></i>手负<i></i>，<i></i>手随便伸掌向<i></i>，示意陈<i></i>安只管先<i></i>拳。
陈<i></i>安第六步，<i></i><i></i>踏<i></i>，气势<i></i>虹。
<i></i><i></i><i></i><i></i>毫无征兆<i></i>转折，冲<i></i>尚未<i></i>闭<i></i><i></i>楼竹门，轻喝<i></i>声，剑仙飞掠<i></i>鞘，踩<i></i>剑<i></i>，直冲云霄，呼啸远遁。
喂拳，陈<i></i>安<i></i><i></i>接受。
<i></i><i></i>今夜老<i></i>伙明摆<i></i><i></i>吃错药<i></i>，<i></i>像将<i></i><i></i>做<i></i><i></i>气筒，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
光脚老<i></i>没<i></i>立即<i></i>拳将<i></i>打落，啧啧道：“挺滑<i></i>溜秋<i></i><i></i>，咋<i></i>遇<i></i><i></i>男女情<i></i>，<i></i><i></i>么榆木疙瘩<i></i>？<i></i><i></i><i></i>纪，<i></i><i></i>尽千帆皆<i></i><i></i><i></i>？<i></i>像话！”
老<i></i><i></i><i>⿺</i>默默推演片刻，<i></i>步<i></i><i></i>屋<i></i>栏杆<i></i>，<i></i>拳递<i></i>，<i></i><i></i><i></i>云蒸<i></i>泽式。
<i></i><i></i><i></i>逃<i></i><i></i>劫<i></i>陈<i></i>安，原<i></i>打算今夜<i></i><i></i><i></i><i></i>赏月<i></i>宿<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>。
<i></i>曾想连<i></i>带剑，<i></i>并给老<i></i><i></i>拳打落<i></i><i></i>。
又给老<i></i>随手<i></i>巴掌轻轻<i></i>按。
<i></i><i></i>罡风雄劲<i></i>瀑布，<i></i><i></i>幕倾泻<i></i><i></i>，<i></i><i></i>将想<i></i>继续踩剑御风<i></i>陈<i></i>安拍入山林<i>⿺</i>。
陈<i></i>安摔入<i></i>条溪涧，溅<i></i>巨<i></i><i></i>花。
溪<i></i><i></i>深，陈<i></i>安摇摇晃晃<i></i><i></i><i>⿺</i>站<i></i>身，驾驭剑仙返回背<i></i>鞘<i>⿺</i>。
结果看<i></i>蹲<i></i>溪边<i></i>阮秀，<i></i>痴痴望向<i></i>己。
陈<i></i>安弯<i></i>腰，<i></i>口喘气，<i></i><i></i>抹<i></i><i></i>脸，无奈道：“<i></i>么巧啊，又见<i></i><i></i>。”
阮秀<i></i><i></i>头。
陈<i></i>安<i></i><i></i><i>€</i>什么<i></i><i></i>候。
又给莫名<i></i>妙<i></i>拳打<i></i>摔入树林<i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>熟悉<i></i>嗓音怒吼道：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i>贼<i></i><i></i>死，<i></i>完没完？！惦念<i></i>闺女<i></i>瘾<i></i><i></i>吧？连苦肉计<i></i><i></i><i></i><i></i>？！”
<i></i>拳又至。
整条溪<i></i>，被<i></i>道“<i></i>路”<i></i>拳罡拦腰斩断。
陈<i></i>安只<i></i>继续驾驭剑仙<i></i>鞘，<i></i>意<i></i>通，御剑逃遁，堪堪逃<i></i><i></i><i></i>拳，此<i></i>险象环<i></i>。
陈<i></i>安连<i></i>寸符<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>边仓皇逃命，<i></i>边嘀咕道：“再<i></i><i></i><i></i>魏檗，又<i></i>凑<i></i>桌。”
眼角余光处，<i></i>颗参<i></i>古木<i>〾</i><i></i>，<i></i>袭白衣飘<i></i><i></i>立，微笑道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>意思。”
魏檗嗓音<i></i><i></i>，陈<i></i>安却听<i></i>真切。
陈<i></i>安<i></i>头撞入涟漪<i>⿺</i>，<i></i><i></i>刻，已<i></i>站<i></i><i></i>仙气弥漫<i></i>披云山<i>〾</i>巅，<i></i>释<i></i>负，<i></i>屁股坐<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>魏檗没落井<i></i>石。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 二月茧 的《穿成科举文里的炮灰堂弟》最快更新
第398章 第 398 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
