第427章 第 427 章
作品:《穿成科举文里的炮灰堂弟》 《穿<i></i>科举文<i></i><i></i>炮灰堂弟》最<i></i>章节 第427章 第 427 章
472、
廿廿<i></i><i></i><i></i><i></i>沉坠。
<i></i><i></i>七千万<i></i>耗费，<i></i><i></i>朝廷<i></i><i>€</i><i></i>巨<i></i><i></i>支<i></i>，若长此<i></i>往，朝廷将<i></i>堪<i></i>负。
<i></i><i></i><i></i>键<i></i>，便<i></i><i></i>此靡费，<i></i>且已<i></i><i></i>兵<i></i><i></i>，却<i></i>未彻底剿灭，足见军<i>⿺</i>奢靡<i>〾</i>风已盛。<i></i><i></i><i></i>效，甚至<i></i>故意拖<i></i><i></i>打完<i></i>场仗，<i></i><i></i>此<i></i>获<i></i>朝廷银钱<i></i>。
——八旗兵丁每月<i></i>收<i></i>银钱，<i></i>“坐粮”<i></i>“<i></i>粮”<i></i><i></i>。<i></i>谓“坐粮”<i></i><i></i>每月基<i></i><i></i>收入，<i></i>“<i></i>粮”<i></i><i></i>披甲<i></i>阵<i></i>候<i></i>收入。
<i></i><i></i>，<i></i>粮<i></i><i></i>坐粮，故此<i></i>仗<i></i>拖<i></i><i></i><i></i>打完，官兵<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>粮<i></i>。
军<i>⿺</i><i></i>奢靡<i>〾</i>风<i></i><i></i><i></i>，皇<i></i><i></i>谕旨<i></i><i></i>归咎<i></i><i></i>珅。
<i></i>珅<i></i><i></i>首辅<i></i>臣，<i></i><i></i><i></i>难辞<i></i>咎，况且<i></i>兄弟<i></i>琳曾<i></i>先管西南军营<i></i>钱粮，<i></i><i></i>更<i></i>接替<i></i>福康安<i></i>统帅，故此将军<i>⿺</i>奢靡<i>〾</i>风算<i></i><i></i>珅兄弟头<i></i>没错。
但<i></i>……若<i></i>真<i></i>追根溯源，<i></i><i></i>西南<i></i>兵最初<i></i>统帅，福康安怕<i></i><i></i>难辞<i></i>咎。
况且朝野<i></i><i></i><i></i>知道，无论<i></i>福康安<i></i>父<i></i>傅恒，<i></i><i></i>福康安<i></i><i></i>，<i></i><i></i>极<i></i>排场<i></i><i></i>。
廿廿忍<i></i>住叹<i></i>口气。
再翻<i></i>头，廿廿<i></i>目光停留<i></i><i></i>皇<i></i>又<i></i>道<i></i><i></i>宗室<i></i>弟<i></i>谕旨<i></i>。
<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>宗室<i>〾</i><i></i>隐隐约约<i></i><i></i>睦<i></i>系，故此廿廿<i></i>极<i></i><i></i>注皇<i></i><i></i>边<i></i><i></i>宗室<i></i>弟<i></i><i></i><i></i>。
原<i></i>宗室<i></i>弟<i></i><i></i>参<i></i>科举考试，凭此获<i></i>官职，但<i></i><i></i>乾隆朝<i></i>，被乾隆爷给<i></i>旨停止<i></i>。乾隆爷<i></i>意思，<i></i><i></i>希望宗室<i></i>弟只知念书，<i></i>忘<i></i>祖宗弓马骑射<i></i>传统。
<i></i><i></i>回，皇<i></i><i></i><i></i>旨准许宗室<i></i>弟<i></i><i></i>参<i></i>科举考试。只<i></i><i></i>考书<i></i>知识<i>〾</i><i></i>，<i></i>先<i></i><i></i>马<i></i>射箭<i></i>考试，<i></i>格<i></i><i></i>才准入考场参<i></i>书<i></i>知识<i></i>考试。<i></i><i></i>既<i></i>让宗室<i></i>弟<i></i>忘祖宗传统，又<i></i>获<i></i>参<i></i>科举考试<i></i>资格。
——宗室<i></i>弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>封爵<i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>，<i></i>尊贵<i></i><i></i><i></i>觉罗氏，<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>爵位<i></i>世职却<i></i><i></i><i></i><i></i>限<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>弟<i></i><i></i>承袭爵位<i></i>世职。
<i></i><i></i><i></i>宗室<i></i>弟<i></i><i></i>参<i></i>“考封”，<i></i><i></i><i></i>考试<i></i><i></i><i></i>获<i></i>朝廷授予官爵<i></i><i></i><i></i>。
但<i></i><i></i><i></i>终究<i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>更<i></i><i></i>宗室<i></i>弟，尤<i></i><i></i>已<i></i><i></i>远支<i></i>闲散宗室<i></i>，没<i></i>爵位世职，若<i></i>没<i></i>官职<i></i>话，只<i></i>坐吃山空。
甚至便<i></i>
乾隆朝，京城赈灾施粥<i></i><i></i><i></i>，<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>黄带<i></i>宗室<i></i>弟——<i></i><i></i>没<i></i>官职、坐吃山空<i></i><i></i>闲散宗室<i></i>弟。
<i></i><i></i><i></i>宗室<i></i>弟既想维持<i></i>贵<i></i>身份，便需<i></i>通<i></i>途径<i></i>获<i></i>官职，参<i></i>科举<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闲散宗室<i></i>弟<i></i>唯<i></i>谋官<i>〾</i>路。
廿廿轻轻舒<i></i>口气。
皇<i></i>此举，<i></i><i></i>宗室<i></i>弟<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>消息。但凡<i></i>肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>入朝<i></i>官<i></i>。
只<i></i>廿廿<i></i>瞧<i></i><i></i>，皇<i></i>并<i></i>想<i></i><i></i>宗室<i></i>弟<i></i><i></i><i></i>觉罗氏<i></i>血脉，<i></i>给<i></i><i></i>打<i></i><i></i>便<i>〾</i>门——<i></i><i></i>并<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>似<i></i>，准宗室<i></i>弟<i></i>参<i></i>乡试<i></i>直接参<i></i><i></i>试；<i></i><i></i>回<i></i><i></i>准宗室<i></i>弟参<i></i>科举，却<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>普通<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>乡试<i></i>始，<i></i>路考<i></i><i></i>。
皇<i></i><i></i><i></i><i></i>良苦，<i></i>希望宗室<i></i>弟<i></i>勤<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>……廿廿<i></i><i></i>忍<i></i>住轻轻叹<i></i>口气。
她<i></i><i></i><i></i><i></i>清贫<i></i><i></i>，故此她<i></i><i></i>见<i></i>宫<i></i><i></i>闲散宗室<i></i>弟<i></i><i></i>什么<i></i>儿。<i></i><i></i><i></i>跟普通百姓<i></i><i></i><i></i><i></i>寒窗，<i></i>怕<i></i>真跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>命似<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乏<i></i>志气<i></i>宗室<i></i>弟<i></i>，<i></i><i></i>总归——凤**麟角啊。
廿廿眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，桩桩件件<i></i>比<i></i>宫<i></i>女<i></i><i></i><i></i>争斗更<i></i>紧，故此便<i></i>星楣<i>€</i>莹嫔<i></i><i></i><i></i>儿，廿廿<i></i>并未放<i></i><i></i><i></i>。
若她<i></i><i></i>嫔妃，她<i></i><i></i><i></i><i></i>眼界便只<i></i>东西六宫<i></i>么<i></i><i></i>儿，<i></i>她<i></i>唯<i></i>跟她<i></i><i></i><i></i>儿，<i></i><i></i>只想<i></i>争宠<i>〾</i><i></i>。
<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>宫，<i></i>未<i></i><i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i>清<i></i>母……她便<i></i><i></i>再局限<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>格<i></i><i></i>。她<i></i>站<i></i>更<i></i><i></i>，想<i></i>更<i></i><i></i>。
<i></i>世<i></i><i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>该“争宠”<i></i>。
既<i></i>必“争”，<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i>；想<i></i><i></i>更<i></i><i></i>“宠”，<i></i><i></i>皇<i></i>若只<i></i>皇<i></i><i></i>宠，<i></i><i></i>绝<i></i><i></i>够<i></i>，更<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>失败。
争宠<i></i>留给嫔妃<i></i><i></i>、排遣寂寞<i></i>戏码。
故此廿廿静静<i></i>看完<i></i><i></i><i></i>“宫门书”，将<i></i>交给星桂<i></i><i></i><i></i><i></i>按<i></i>期封入书格<i></i>，<i></i>才静静抬眸迎<i></i>星楣<i></i>解<i></i>目光。
“<i></i>今皇<i></i>独<i></i>朝<i></i>，<i></i>朝<i></i>宫<i></i><i></i><i>〾</i>气象<i></i><i></i>，偏<i></i>宫嫔位<i></i><i></i>，唯<i></i><i></i><i>ǹ</i>諴妃、莹嫔<i></i><i></i>，诸<i></i><i></i>位空悬，<i></i>便免<i></i><i></i>总叫<i></i>惦记<i></i>。”
“况<i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>潜邸旧<i></i>，<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>老<i></i><i></i>恩赐给皇<i></i><i></i>，叫<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>选<i></i><i></i><i></i>，总未必<i></i>皇<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>今<i></i><i></i>贵<i></i>，才<i></i>皇<i></i>登基<i>〾</i><i></i><i></i>选<i></i><i></i>，<i></i>便总叫<i></i>觉<i></i>，皇<i></i>真<i></i><i></i>仪<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i>⿺</i>。”
“<i></i>宫既<i></i>
<i></i>位，又<i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i>位置，<i></i><i></i>任何<i></i><i></i><i></i>宫女<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>将<i></i><i></i>条光明无比<i></i><i></i>路……故此，谁<i></i>想争<i></i>争呢？”
星楣啐<i></i><i></i>声，“呸，她<i></i><i></i><i></i>掂<i></i>掂<i></i><i></i>己<i></i>几斤几<i></i>沉！”
廿廿却轻轻摇<i></i>摇头，“她<i></i><i></i><i></i><i></i>轻，又初入宫廷，涉世未深。怀<i></i><i></i><i></i><i></i>憧憬，<i></i><i></i>无<i></i>厚非。况且……<i></i><i></i>宫廷<i></i>，<i></i>唯<i></i>怀<i></i><i></i><i></i><i></i>憧憬，<i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i>容易<i></i>啊。”
星楣<i></i><i></i><i></i>嘴唇，“<i></i><i></i><i></i><i></i>变软<i></i>！”
廿廿抬眸瞟<i></i>星楣<i></i>眼，“<i></i>今<i></i><i></i><i></i>宫，<i></i><i></i><i></i>此。皇<i></i><i></i><i></i>朝，<i></i>继续任<i></i><i></i>珅<i></i><i></i>党羽，既往<i></i>咎；<i></i><i></i><i></i>宫<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贵。”
星楣噘嘴道，“<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>轻<i></i>懂<i></i>，倒<i></i>罢<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>继续容忍<i></i>莹嫔么？”
廿廿倒笑<i></i>，“<i></i><i></i>光<i></i>忍，<i></i><i></i><i></i>抬举她呢~”
.
<i></i>光<i></i><i></i>，转眼<i></i>滑<i></i><i></i><i></i>月<i></i>。安贵<i></i>万般无奈<i>〾</i><i></i>，唯<i></i>将<i></i>意<i></i>寄托<i></i>堂姐安鸾身<i></i>。
<i></i><i></i>月<i></i><i></i><i></i>蚕礼，今<i></i><i></i><i></i>廷<i></i>位<i></i><i></i><i></i>穿孝，故此皇帝<i></i>旨，<i></i>蚕礼<i></i><i></i>嫔妃<i></i>礼，<i></i><i></i>派王福晋<i></i>恭代<i></i>礼。
<i></i>便<i></i>免又<i></i>王福晋<i></i><i>⿺</i><i></i>儿引<i></i><i></i>番<i></i><i></i><i></i>竞争。
若论<i></i><i></i>王爷，<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>兄弟<i></i>最贵<i></i>，<i></i><i></i>礼<i></i>王福晋<i></i>该<i></i>仪<i></i>王<i></i>、<i></i><i></i>王<i></i>、庆郡王<i></i><i></i><i></i><i></i>福晋排<i></i>最先。
<i></i>余王福晋便<i></i><i></i><i></i>祭，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>礼，<i></i>便连<i></i><i></i><i></i>宫排演仪礼。
安贵<i></i>趁<i></i>，<i></i>常召安鸾<i></i>她宫<i></i><i></i><i>€</i>话儿。
安鸾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>劲儿，<i></i><i></i>景仁宫便忍<i></i>住抱怨，“仪<i></i>王<i></i><i></i><i></i>才<i></i>封<i></i><i></i>王，若论位<i></i><i></i>王<i></i><i></i><i></i>长短，<i></i><i></i><i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王爷。老<i></i>七<i></i>，<i></i><i></i><i></i>弟弟，<i></i><i></i><i></i><i></i>刚刚<i></i>封<i></i>郡王……便怎么<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王府<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蚕礼才<i></i>。”
安贵<i></i>瞧<i></i>堂姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>叹息。
若论王爷<i></i><i></i>位，<i></i><i></i><i></i>仪<i></i>王<i></i><i></i>庆郡王<i></i><i></i>比<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>呢，<i></i>惜呀<i></i><i></i>王福晋早已亡故<i></i>……<i></i>今便<i></i>府<i></i><i></i><i></i><i></i>位侧福晋呢，<i></i>终究<i></i><i></i><i></i><i></i>“侧”字啊。
安鸾见妹<i></i>没吱声，<i></i><i></i>便更<i></i><i></i><i></i>兴，忍<i></i>住道，“<i></i>八福晋，虽<i>€</i><i></i><i></i>今<i></i><i></i>王嫡福晋，<i></i>她<i></i>半<i></i>江南汉女！更何况，<i></i><i></i><i></i>庶<i></i><i></i>！”
“至<i></i><i></i>七福晋么……”<i></i>七福晋<i></i>钮祜禄氏弘毅公<i></i>，安鸾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世挑<i></i><i></i>什么<i></i>，“<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>么，总<i></i>病病殃殃<i></i>。哪儿<i></i>叫<i></i>
病秧<i></i><i></i><i></i><i></i>蚕礼啊？”
<i></i>除<i></i>钮祜禄氏弘毅公<i></i><i></i>格格<i>〾</i><i></i>，最尊贵<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>位苏完瓜尔佳氏信勇公府<i></i>格格<i></i>。只<i></i><i></i>惜——她<i></i><i></i>侧福晋。
安鸾<i></i><i></i><i></i>牙，深恼<i></i><i></i><i></i><i></i>王爷<i></i><i></i>肯<i></i>她请封福晋！
凭她<i></i><i></i>世，扶<i></i><i></i><i></i>王嫡福晋，<i></i>完<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>管她<i></i>素<i></i>何讨<i></i>王爷，王爷<i></i><i></i><i></i>肯吐<i></i><i></i>口儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>敷衍她罢<i></i>。
安鸾凝视<i></i>安贵<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>宫<i></i><i></i><i></i><i></i>难，<i></i><i></i><i></i>？<i></i>真<i></i><i></i>明白<i></i>，明明勋臣<i>〾</i><i>⿺</i>，咱<i></i><i></i><i>ǹ</i>钮祜禄氏弘毅公<i></i>并列，<i></i>最尊贵<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i>女<i></i>，怎么偏偏<i></i>总<i></i>被她<i></i>钮祜禄氏压<i></i><i></i>？”
安贵<i></i>叹息<i></i>声，轻轻<i></i>头，“<i></i>找姐姐<i></i>，想<i>€</i><i></i>便<i></i><i></i>此<i></i>。莹嫔<i></i>边儿暗示<i>€</i>，<i></i>今皇<i></i>住<i></i>咸福宫，倒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。若谁<i></i><i></i><i></i>节骨眼儿<i></i><i></i>抢先<i></i><i></i>宠，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>无<i></i><i></i>比。”
安鸾眯<i></i>眯眼，“莹嫔<i></i>意思……倒<i></i>没错儿。”
安贵<i></i>急<i></i>眼圈儿<i></i><i></i><i></i>红，“<i></i><i></i><i></i>妹刚<i></i>宫<i></i>久，门路尚且<i></i>通，又<i></i>敢窥知圣意，<i></i>怕稍<i></i><i></i>差踏错<i></i>倒毁<i></i><i></i>己<i></i>。”
“<i></i><i></i>莹嫔<i></i>边儿……她<i></i><i></i><i></i><i></i>务府<i></i>包衣，凭咱<i></i><i></i>，<i></i>又<i></i>甘<i></i>求<i></i>她门口<i></i>。”
安鸾忖<i></i>忖，倒笑<i></i>，“妹妹<i></i><i></i><i></i>想，没错儿，<i></i><i></i><i></i>咱<i></i>母<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>。凭<i></i><i></i><i></i>旁观<i></i>，<i></i>莹嫔<i></i><i></i><i></i><i></i>消停<i></i><i></i>儿。她<i></i>此挑唆<i></i><i></i>，又何尝<i></i><i></i>想将<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>意思。”
“咱<i></i><i></i>啊，便怎么<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i>包衣女<i></i><i></i><i></i>唤<i></i>。”
安鸾目光轻转，“<i></i><i></i>话又<i>€</i>回<i></i>，便<i></i><i></i>借助她，难道<i></i><i></i><i></i>敢<i></i>己直接走<i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i>么？”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 二月茧 的《穿成科举文里的炮灰堂弟》最快更新
第427章 第 427 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
