第453章 第 453 章
作品:《穿成科举文里的炮灰堂弟》 《穿<i></i>科举文<i></i><i></i>炮灰堂弟》最<i></i>章节 第453章 第 453 章
碧华<i></i>才<i></i>身，打探<i></i>周围<i></i>环境。
<i></i><i></i>，左右，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>八<i></i>，<i></i>见<i></i>，<i></i>见<i></i>，<i></i>见<i></i>，唯<i></i>茫茫苍苍<i></i>云海，<i></i>道云气筑<i></i><i></i>阶梯绵延<i></i>知通往何<i></i>。
白云簇拥<i></i>身侧，碧华向<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>道云梯却似没<i></i>尽头。
碧华走<i></i><i></i>段距离，周围景致依旧，她渐渐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>劲<i></i><i></i><i></i>。
她试<i></i>驭风向<i></i>飞<i></i>，<i></i><i></i><i></i>道云梯却总<i></i><i></i>影随<i></i>，她<i></i><i></i>已<i></i>飞<i></i><i></i><i></i>处，<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>看，周身仍<i></i><i></i>片茫茫云海，无穷无尽<i></i>云梯通向<i></i><i></i>。
换<i></i>向<i></i>，向<i></i><i></i><i></i><i></i>向，皆<i></i><i></i>此。
<i></i>算<i></i>片云海再<i></i>何缥缈<i></i>仙境，但无论走<i></i>远，仍<i></i><i></i><i></i><i></i>变，难免让<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>瘆<i></i>慌。
碧华暂<i></i>停<i></i>寻路，<i></i>原<i></i>稍<i></i>休息，思考接<i></i><i></i><i></i>打算。
没<i></i>参照<i></i>，云海<i></i><i></i><i></i>断变幻，她想知道<i></i>己究竟<i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i>踏步，<i></i>际<i></i>根<i></i>没<i></i><i></i><i></i>。
碧华欲<i></i>云梯<i></i>留<i></i>记号，但却毫无<i></i><i></i>，没<i></i><i></i>久便消失<i></i>无影无踪。
<i></i><i></i>云雾并非普通<i></i>云气聚<i></i><i></i><i></i>，恢复<i></i><i></i>极强，即便碧华<i></i><i></i>浑身解<i></i>想将云海击散，却<i></i>被她清<i></i><i></i><i></i><i></i>片<i></i>，很快又<i></i><i></i><i></i>片。
碧华想<i></i>想，试<i></i>将<i></i>件<i></i>甚<i></i><i></i><i></i><i></i>品留<i></i>原<i></i>，<i></i><i></i>眨眼<i></i>，便被云海<i></i><i></i>吞没，<i></i>算碧华扒<i></i>云雾<i></i>寻找，<i></i>没找<i></i>放置<i></i><i></i>品踪迹。
无奈<i>〾</i><i></i>，她只<i></i>继续沿<i></i>云梯向<i></i>。
<i></i>光悄<i></i>流逝，她<i></i>知道<i></i>己究竟走<i></i><i></i><i></i>远。
<i></i><i></i>？<i></i><i></i>？
<i></i><i></i><i></i><i></i>？半月？
若<i></i>换<i></i>常<i></i><i></i>此，恐怕早<i></i><i></i>被<i></i>片空旷寂寥<i></i>云海给逼疯<i></i>，<i></i>吼<i></i>叫<i></i><i></i>，<i></i>宣泄<i></i><i></i><i></i>无助<i>ǹ</i>恐慌。
碧华虽<i></i><i></i>常<i></i>，却难免亦<i></i><i></i>丝空虚，<i></i>丝焦虑，悄悄<i></i>蔓延<i></i><i></i>头，<i>ǹ</i>此<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>淡淡似曾<i></i>识<i></i>熟悉感。
碧华若<i></i><i></i>思<i></i>停<i></i>脚步。
她屏气凝神，将杂念摒除，<i></i>智<i>ǹ</i>情绪<i></i>离，<i></i>观己<i></i>，达<i></i><i></i><i></i>坐忘无<i></i>，<i></i>无<i></i><i></i><i></i>状态，<i></i>至<i></i><i></i><i></i>冷静<i></i>观摩<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>升<i></i><i></i>烦躁。
灵光<i></i>闪<i></i>，她终<i></i>记<i></i><i></i><i></i>丝熟悉感<i></i>何<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>道云梯，怎么<i></i>宗门<i></i><i></i><i></i>考验弟<i></i><i></i>问<i></i>路<i></i>么像啊。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>火慢炖<i></i><i></i>式，<i></i><i></i><i></i><i></i>勾<i></i><i></i><i></i><i></i>深处诸<i></i>情感，
<i></i><i></i><i></i>星火燎原般让<i></i><i></i><i></i><i></i>意志崩溃。
只<i></i><i></i><i></i>道云梯并非<i></i><i></i><i></i>幻象引<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜怒哀乐，<i></i><i></i>换<i></i>漫无边际<i></i>空虚寂寥。
问<i></i>路<i></i>若<i></i><i></i>妖魔鬼怪<i></i>幻象，便<i></i><i></i>考验试炼者无畏<i></i>勇气，若<i></i><i></i><i></i><i></i>美色，<i></i><i></i>考验试炼者<i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i><i></i>奇珍异宝，则<i></i>考验试炼者<i></i><i></i>持<i>〾</i><i></i>……
倘若<i></i>道云梯<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>问<i></i>路<i></i><i></i>，<i></i>么，<i></i><i></i><i></i>考验<i></i>什么呢？
碧华细细<i></i><i></i><i></i>适才<i></i><i></i><i></i>空虚绝望<i></i>莫名情绪，<i></i>断将<i></i>解构思索，<i></i>丝清明<i></i>甘霖落<i></i>灵台。
<i></i>看<i></i>见尽头<i></i>云梯，难道<i></i><i></i>似修<i></i><i>〾</i>道么？
望<i></i><i></i>边际<i></i>路途，恰<i></i><i></i>修士漫长<i></i><i></i>命，空虚寂寥，修<i></i>越深，身边<i></i><i></i><i></i>，<i></i>友，敬<i></i><i></i>师长，倾慕<i></i><i></i>侣，或<i></i>劫难，或<i></i>寿元，<i></i><i></i><i></i>修仙途<i></i>逐渐离<i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，难免<i></i>感<i></i>无穷无尽<i></i>寒冷孤独，质疑<i></i>己修<i></i><i></i>意<i></i>。
看<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>路，又像<i></i>修<i></i><i>⿺</i>遇<i></i>瓶颈，<i></i>知<i></i>何<i></i><i></i>够突破，<i></i><i></i>诞<i></i>迷惘焦虑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怀疑，<i></i>敢再继续向<i></i>，<i></i>至留滞<i></i>原<i></i>，被<i></i><i></i><i></i>恐惧折磨疯狂。
碧华想明白<i></i>，忍<i></i>住<i></i>嘲<i></i>笑<i></i><i></i>声。
<i>〾</i><i></i>她<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>，急<i></i><i></i><i></i>，才<i></i>被<i></i>道云梯弄<i></i><i></i>情烦躁，庸<i></i><i></i>扰。<i></i><i></i>，既<i></i>看懂<i></i>此<i></i><i></i>考验，便<i></i>切<i></i><i></i><i></i>问题<i></i>。
修<i></i><i>⿺</i><i></i>清苦寂寥，<i></i><i></i>沿途漫漫，总<i></i>遇见迥<i></i><i></i><i></i><i></i>风景，每<i></i>道亮丽<i></i>景色，<i></i><i></i>修<i></i><i></i>收获<i>ǹ</i>欢喜，她修仙<i></i>意<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>寻找<i></i>回<i></i>故乡<i></i><i></i><i></i>，并<i></i>存<i></i>任何迷惘。
<i></i>且，<i></i><i></i>她<i></i>资质根骨，别<i></i>突破<i></i>次，她却<i></i><i></i><i></i>回回修<i></i><i></i>遍，早<i></i><i></i>卡瓶颈<i></i><i></i><i></i>情看<i></i><i></i><i></i>常便饭<i></i>般<i></i>淡，若她<i></i><i></i>此<i></i>焦虑恐惧，恐怕早<i></i>练气<i></i>已<i></i>疯魔<i></i>。
<i></i>想通，碧华原<i></i>微<i></i>空洞<i></i>眼眸，顿<i></i>清亮湛<i></i><i></i>寒星。
她<i></i>再<i></i>追究<i></i><i></i>路<i></i><i></i>远，云雾<i></i><i></i>深，云梯尽头究竟<i></i>何<i></i>，缓缓向<i></i>踏<i></i><i></i>步。
<i></i>管<i></i>道云梯<i></i><i></i><i></i><i></i>考验她，只<i></i>秉持<i></i>气馁，<i></i>放弃<i></i>念头，<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>路。
霎<i></i>，虚妄勘破，云海尽散。
脚<i></i><i></i>云梯<i></i><i></i>云梯，<i></i><i></i>，此刻，<i></i>却彰显<i></i><i></i>原<i></i><i></i>模<i></i>。
只见云梯呈<i></i><i></i><i></i><i></i>字八<i></i><i></i>状，坐落<i></i>虚空。
原<i></i><i></i>己<i>〾</i><i></i><i></i>直<i></i><i></i><i></i>打<i></i>转。
碧华<i></i>再看云梯，<i></i><i></i>放眼打<i></i>周围<i></i>情景。
她此<i></i><i></i>处<i></i><i></i>片星空<i>〾</i>
<i>⿺</i>，无<i></i>璀璨<i></i>星<i></i><i></i>缀虚空，绽放<i></i><i></i>色光彩，距离她<i></i><i></i>么<i></i>遥远<i></i><i></i><i></i>及。
<i></i><i></i>没<i></i>吸引她，吸引她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>颗，散<i></i><i></i>皎洁柔<i></i>白光<i></i>巨<i></i>星辰。
她<i></i><i></i><i></i>颗巨<i></i><i></i>星辰，<i></i><i></i>此<i></i>渺<i></i><i></i>微<i></i>足道。
即便碧华<i>ǹ</i>星辰<i></i><i></i><i></i>段距离，亦<i></i>感受<i></i>幽幽清冷<i></i>灵气扑<i></i><i></i><i></i>，风泛肤<i></i>，冷浸骨髓。
<i></i><i></i>曲折山峦历历<i></i>目，<i></i><i>⿺</i>更<i></i><i></i><i></i>片瑶台琼阙，玉楼宫殿。
<i></i>难道<i></i>传<i>€</i><i>⿺</i><i></i>月宫么？
纵<i></i>碧华<i></i>向沉<i></i>住气，此刻亦<i></i>免瞪<i></i><i></i>眼睛。
云梯<i></i>尽头<i></i><i></i>架悬空<i></i>玉桥，另<i></i><i></i>头通向月宫，宛若月<i></i><i></i><i></i>道白虹，光洁莹润。
整座桥很长，桥<i></i><i></i>没<i></i><i></i>丝缝隙<i></i>白玉筑<i></i>，<i></i><i></i>侧雕栏却<i></i>晶莹剔透<i></i>冰凝结，冒<i></i>丝丝寒气。
踏<i></i>玉桥，桥底<i></i><i></i>脉脉星河汇<i></i><i></i>流<i></i>，泛<i></i>银白<i></i>光辉，<i></i><i></i>匹广褒无垠<i></i>白练，温柔<i></i>静谧。
恍若被柔软<i></i>星河簇拥，碧华<i>〾</i><i></i><i></i><i>⿺</i>残存<i></i>疲倦<i>ǹ</i><i></i>安，<i></i>被清冷<i></i>霜<i></i>月光<i></i><i></i>，被<i></i>尘<i></i>染<i></i>星河流波涤净。
她深吸<i></i>口气，沿<i></i>玉桥，向月宫走<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 二月茧 的《穿成科举文里的炮灰堂弟》最快更新
第453章 第 453 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
