第22章 第二十二章
作品:《我在豪门后妈文里咸鱼躺》 《<i></i><i></i>豪门<i></i>妈文<i></i>咸鱼躺》最<i></i>章节 第22章 第<i></i><i></i><i></i>章
掌门，掌<i></i>及七司<i></i><i></i>山<i></i>，众弟<i></i>皆推手执礼。
礼毕<i></i>，众<i></i><i></i>目光便<i></i><i></i>约<i></i><i></i><i></i>朝<i></i>山<i></i>望<i></i>。
只见山<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>立站<i></i>，似乎<i></i><i>€</i><i></i>什么话，<i></i>知<i></i>觉<i></i>，视<i></i>却逐渐<i></i>模糊<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>雾<i></i>！”
……
飘渺氤氲<i></i>白雾像<i></i><i></i>巨<i></i><i></i>罩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>蔓延<i></i><i></i>，将山<i></i>景象遮<i></i><i></i><i></i>半。
众<i></i>只<i></i>勉强看清楚山<i></i>影影绰绰<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>影。
“师父，<i></i><i></i>弟<i></i><i></i><i></i>看看？”萧<i></i>瑜皱眉问道。
掌门却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i><i></i>，“既<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打扰<i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>挥，别留<i></i>遗憾！”
“<i></i>……师父！”
众弟<i></i>听<i></i>，越<i></i><i></i>奇<i></i><i></i>睁<i></i>眼睛，卯足<i></i>劲<i></i>想将山<i></i>情景看<i></i>清楚。
……
“孟师兄，<i></i>旧疾复<i></i><i></i>太舒服，<i></i>吃颗药吗？”
孟清尘无比复杂难懂<i></i>眼神看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甜美微笑<i></i>瘦弱丫头，<i></i><i></i><i></i>头。
风粼粼<i></i>怀<i></i>掏<i></i><i></i>凌郁<i></i><i></i><i></i><i></i>给她<i></i>药瓶，取<i></i><i></i>粒吞<i></i>。
刚才<i>ǹ</i>千城雪<i></i>剑，众<i></i>皆<i></i>场观战，<i></i><i></i>她依旧<i></i><i></i>保留，此刻众<i></i>退<i></i>，刚<i></i>给<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>孟清尘受教<i></i>玑司<i></i><i></i>，<i></i>幼<i></i>玄灵山<i></i>**，<i></i><i></i>华门弟<i></i>除七司尊位<i></i>无<i></i><i></i>敌，<i></i>息强<i></i>且剑<i></i>精妙，想<i></i>赢<i></i><i></i>，肯<i></i><i></i>耗费<i></i>少<i></i>气，<i></i>此，只<i></i>先吃<i></i>粒凌神医<i></i>药稳住<i></i>脉，免<i></i><i></i><i></i><i></i>战<i></i><i></i>候损耗<i></i>息承受<i></i>住，比试结果<i></i><i></i>差池。
只<i></i><i></i><i></i><i></i>，她觉<i></i><i></i>己仿佛<i></i>孟清尘<i></i>太公<i></i>……
孟清尘见风粼粼双目灼灼<i></i>盯<i></i><i></i>己，<i></i><i></i>担<i></i><i></i>问：“<i></i><i></i><i></i>吗？……<i></i><i></i><i></i>放弃吧！”
孟清尘<i></i><i></i><i></i>名，<i></i>胸宽阔，干干净净<i></i>。此刻<i></i><i></i>话<i></i><i></i>带任何讥讽，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>选招弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>令<i></i>印象深刻瘦弱矮<i></i><i></i>丫头<i></i><i></i>怜悯<i></i>疼罢<i></i>。
风粼粼纯粹<i></i>笑，顺势扬<i></i><i></i>手<i>⿺</i>长剑，“<i></i>谢孟师兄<i></i><i></i>，希望今<i></i>比试<i></i>论结果<i></i>何，孟师兄<i></i>，<i></i><i></i>怪<i></i>。”
孟清尘<i></i>脸色越<i></i><i></i>难<i></i>言喻。
<i></i>似乎<i></i>风粼粼<i></i>脸<i></i>看<i></i><i></i>她已<i></i>赢<i></i><i></i>决绝。
<i></i>什么，<i></i>什么<i></i>连她<i></i>己<i></i>觉<i></i>她<i></i>赢？
……
“<i></i>始<i></i>！”
孟清尘<i></i>扬<i></i>剑，顺便暖<i></i><i></i>提醒<i></i><i></i>句。
<i></i><i></i>观看<i></i>她<i>ǹ</i>千城雪刚才<i></i><i></i>场比试，孟清尘<i></i><i>⿺</i>并未<i></i>风粼粼放松<i></i>毫。
带<i></i>刚才师父输送给<i></i><i></i>压<i></i>，<i></i><i></i><i></i>己<i></i>奉<i></i>神明般存<i></i><i></i>追求，<i></i><i></i><i></i>战，<i></i><i></i>该必须<i></i>赢<i></i>！
七司<i>〾</i>位，<i></i><i></i>此<i></i>最<i></i><i></i>执念。况且掌门此番收<i></i><i></i><i></i>门弟<i></i>，若此次<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>便再无<i></i><i></i>。
孟清尘<i></i>剑<i></i><i></i><i></i>云流<i></i>般利落，<i></i>愧<i></i><i></i>幼习武，身手气势<i></i>颇<i></i><i></i>华门<i></i>风范。
<i></i>风粼粼<i></i>剑术<i></i>很诡异，似乎<i></i><i></i><i></i>华门，又<i></i><i></i>改良<i></i>，招招<i></i><i></i><i></i>意，惹<i></i>孟清尘<i></i><i></i>阵费<i></i>抵挡。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>幼<i></i>父<i></i>教她<i></i>路<i></i>，又<i></i>入<i></i>她<i></i>己领悟<i></i><i></i><i></i>技巧。
……
山<i></i><i></i>弟<i></i>交头接耳<i></i>议论<i></i>休，<i></i><i></i><i></i>急<i></i>伸<i></i>脖<i></i>往山<i></i>看。
<i></i>惜，只<i></i>看<i></i><i></i><i></i>影<i></i><i></i>断<i></i>翻飞<i></i>雾<i></i>，既看<i></i>清<i></i>，<i></i>看<i></i>清楚招式。
即便<i></i>此，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>努<i></i><i></i>寻<i></i><i></i><i></i>越<i></i>浓厚<i></i>白雾<i></i>窥看战况<i></i><i></i><i></i>。
几司<i></i><i></i><i></i><i></i>模糊<i></i>山<i></i>干瞪<i></i>眼睛。
早知道<i></i>突<i></i><i></i>雾，刚才<i></i><i></i><i></i>意<i></i>山<i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i>，连山<i></i><i></i>情况<i></i><i></i>知晓。
……
没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顾虑，风粼粼便<i></i><i></i>放<i></i>施展身手，她<i></i><i></i><i></i>掩饰<i></i>己<i></i>功夫底<i></i>，只<i></i>孟清尘硬碰硬<i></i><i></i>决。
<i></i><i></i><i></i><i></i>战<i></i><i></i><i></i><i></i>，孟清尘更<i></i><i></i>未<i></i>此认真，<i></i>尽<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>风粼粼带给<i></i><i></i>，<i></i>另<i></i><i></i>曾想<i></i><i></i>压迫。
明明<i></i>稳<i></i>胜券，毫无悬念<i></i>比试，风粼粼却<i></i><i></i>战<i>⿺</i>突<i></i>感觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
……
若非<i></i><i></i><i></i><i></i>场突<i></i><i></i>变故<i>⿺</i>，吃<i></i><i></i>毒<i></i>食<i></i>折损身<i></i>，<i></i>她<i></i><i></i><i></i>，几<i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i>轻松解决<i></i>场比试。
<i></i><i></i><i></i><i></i>场血淋淋<i></i>变故，让唐<i></i><i></i>几口<i></i><i></i><i></i>场<i></i>火<i>⿺</i>毫无<i></i>抗<i>〾</i><i></i>。唯<i></i>顽皮<i></i>她<i></i><i></i>没<i></i>吃晚饭，只喝<i></i><i></i>口米汤侥幸留<i></i>半条命，最<i></i><i></i>暗道爬<i></i>。
虽<i></i>她没<i></i>像父<i></i><i></i><i></i><i></i>般吃<i></i><i></i>毒<i></i>食<i></i><i></i><i></i><i></i>无，无<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>侵入宅院<i></i>刺客。但仅<i></i><i></i>勺米汤<i></i><i></i>少<i></i>毒素，<i></i>让她<i></i>此落<i></i><i></i>只<i></i>靠药<i></i>维持<i></i>虚弱病<i></i>。
幸亏<i></i>初她遇<i></i><i></i>凌神医，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>亏<i></i>凌神医<i></i>她<i></i>帮助。
<i></i>果<i></i>初<i></i><i></i><i></i><i></i>先<i></i>晚饭<i></i>毒，<i></i>父<i></i><i></i><i></i>，什么<i></i><i></i>刺客<i></i><i></i>伤<i></i>？又怎<i></i>让唐<i></i>落<i></i><i></i>此惨烈<i></i><i></i>场？
……
风粼粼感觉<i></i>己<i></i>手脚<i></i>逐渐<i></i>软，<i></i><i></i>服<i></i><i></i><i></i>粒药<i></i>，身<i></i><i></i>但没<i></i>像<i></i><i></i>次<i></i>药<i></i>精<i></i>充沛，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>没服药<i>〾</i><i></i>。
<i></i><i></i>无<i></i><i></i>感觉，让她<i></i>脑袋突<i></i><i></i>阵昏沉<i></i><i></i><i></i>，几次没<i></i>**精神，险<i></i>被孟清尘伤<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>感觉，<i></i><i></i>像<i></i><i></i>华门参<i></i>选招弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>晚<i></i>，凌郁给她服<i></i><i></i><i></i>颗安神散<i></i>感觉<i></i>似。
难道<i></i>凌郁拿错<i></i>药？
又<i></i>安神散拿给<i></i>她？
……
<i></i><i></i>么谨慎<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i>该<i></i><i></i><i></i>错<i></i>。
<i></i><i></i>，哪<i></i><i></i><i></i>问题？
……
身<i></i>逐渐<i></i>无<i></i>，神志<i></i>慢慢<i></i><i></i>始<i></i>清晰<i></i>。
<i></i>困，<i></i>累……
<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>睡啊，她更<i></i><i></i>输。
她<i></i><i></i><i></i>宫，她<i></i><i></i>寻找<i></i><i></i>揪<i></i>幕<i></i><i>〾</i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>唐<i></i><i></i>几口<i></i>报仇。
<i></i>血<i></i>血，<i></i>命抵命。
……
孟清尘<i></i>感受<i></i><i></i>风粼粼<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>刚才<i></i>伶俐。即便<i></i>此，<i></i><i></i><i></i><i></i>敢<i></i>丝毫<i></i>懈怠，<i></i><i></i><i></i>场比试<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>非常<i></i><i></i>，眼<i></i><i></i><i></i>丫头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>觑。
<i></i><i></i><i></i>比试<i></i>像<i></i>场<i></i>追<i></i>赶<i></i>游戏。风粼粼<i></i><i></i>次奋<i></i><i></i>抵抗<i></i>，终<i></i>寻<i></i><i></i>兵<i></i>险招<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>比试再<i></i><i></i>拖<i></i><i></i><i></i>话，即便孟清尘<i></i><i></i>剑，她<i></i>己<i></i>先倒<i></i><i></i>。
<i></i>刚才<i></i><i></i>付千城雪<i></i>招<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>孟清尘<i></i><i></i><i></i>己<i></i>剑指<i></i>风粼粼<i></i>胸口<i></i>，她却眼神坚<i></i><i></i><i></i><i></i>孟清尘<i></i>剑锋迎<i></i>撞<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 星月寒 的《我在豪门后妈文里咸鱼躺》最快更新
第22章 第二十二章 免费阅读.[.aishu55.cc]
