第33章 第 33 章
作品:《病弱美人的钓妻技巧》 《病弱美<i></i><i></i>钓妻技巧》最<i></i>章节 第33章 第 33 章
“？？？”
<i></i>句话<i></i>杀伤<i></i>非<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>允<i></i>呆滞<i></i><i></i>半晌，直<i></i>再<i></i>确认<i></i>皇帝<i></i>神色<i></i>似<i></i><i></i>玩笑<i></i>，唇瓣嗫嚅竟<i></i><i></i><i></i><i></i>失语。
“陛<i></i>，您<i></i><i></i><i></i>弃祖宗<i></i>江山<i></i><i></i>顾啊.....”
<i></i>允<i></i>低喃道，却<i></i>清晰将<i></i>句话传<i></i><i></i><i></i>皇帝<i></i>耳朵。
柳槐安<i></i><i></i><i></i>停顿<i></i><i></i><i></i>，握<i></i>荷包<i></i>手指<i></i>紧<i></i>紧。
<i></i><i></i><i></i>皇宫，长<i></i>皇宫，若<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>没感情，肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>辈<i></i><i></i>做<i></i>任<i></i>摆布<i></i>傀儡。
终<i></i><i></i><i></i>意已决，<i></i><i></i>便跟<i></i><i></i>皇帝身边<i></i><i></i>允<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>，<i></i>柳槐安<i></i>口<i></i>，<i></i>顾<i></i><i></i><i></i><i></i>犯<i></i>，抢先道。
“若陛<i></i>执意<i></i>走，<i></i>请带<i></i>奴才。”
<i></i>允<i></i>苦口婆<i></i><i></i>劝道，“<i></i><i></i><i></i>比宫<i></i>，别听<i></i><i></i>话<i></i><i></i><i>€</i>皇宫<i></i><i></i>吃<i></i><i></i>吐骨头<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>瞎编<i></i>，至少<i></i><i></i><i></i>，陛<i></i><i></i>君，没<i></i><i></i>伤害陛<i></i>。”
“<i></i><i></i>确<i></i>吃<i></i>，只<i></i>将<i></i>拖入<i></i>狱，变<i></i>吃<i></i><i></i><i></i>。”柳槐安轻声道。
<i></i>句话<i>€</i><i></i>太轻，轻<i></i>连柳槐安<i></i>己<i></i>怀疑<i></i>没<i></i><i>€</i><i></i>口，<i></i><i></i>久<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>清究竟<i></i>午夜梦回<i></i>梦魇<i></i><i></i>鲜血淋漓<i></i><i></i><i></i>。
见<i></i>皇帝<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>允<i></i><i></i>惜<i></i><i></i>剂狠药打击<i></i>皇帝：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>教九流<i></i>莽夫，<i></i><i></i><i></i>讲道<i></i><i></i>讲<i></i>明白<i></i>，陛<i></i>又没<i></i>功夫<i></i>保，<i></i><i></i>候怕<i></i><i></i>命堪忧！”
柳槐安终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，却<i></i><i></i><i></i><i></i>允<i></i><i></i>愿<i></i>回<i></i>转意，<i></i><i></i>诧异<i></i>挑眉。
“朝堂<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>少<i></i>臣<i></i>夸皇叔<i></i>兴邦<i>〾</i>才。”
“京城<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>脚<i></i>，若<i></i>奸犯科<i>〾</i>辈真<i></i>此明目张胆，<i></i>朕<i></i>皇叔<i></i><i></i>失职，朕非<i></i><i></i>罚<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>€</i><i></i>百遍<i></i>策，<i></i><i></i>帝王论、<i></i>史、春秋，<i></i><i></i>挨篇抄。”
<i></i>半句<i>€</i><i></i><i></i><i></i>言辞颇<i></i>帝王威严，<i></i>没<i></i><i></i>允<i></i>感慨欣慰，<i></i>半句又恢复<i></i>原型，没<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>允<i></i>几欲扶额，<i></i><i></i>想<i></i>明白<i></i><i></i><i></i>皇帝<i></i>何<i></i>抄书<i></i>件<i></i><i></i>么执<i></i>。
柳槐将<i></i>盏<i></i>燃<i></i>宫灯提<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>照亮漆黑<i></i>暗道。
柳槐安顺<i></i>台阶往<i></i>走，声音传回宫殿<i>⿺</i>，“<i></i>且朕<i></i>想看看，母<i></i>眼<i>⿺</i><i></i><i></i>梁，<i></i>臣口<i>⿺</i><i></i><i></i>梁，<i></i>朕皇叔<i></i>绘<i></i><i></i>梁，究竟<i></i><i></i>什么模<i></i>。”
<i></i><i></i>允<i></i>眼<i>⿺</i>，<i></i>皇帝依旧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被先帝领<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>
。
<i></i><i></i><i></i>走，<i></i>怎么<i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>！
<i></i>允<i></i><i></i>居处<i></i><i></i><i></i>皇帝寝宫<i></i>偏殿，几步路<i></i>距离。
<i></i>允<i></i>挣扎<i></i><i></i>番，最<i></i><i></i><i></i>牙，跑<i></i>隔壁简单收拾<i></i>几件<i></i><i></i>细软，追<i></i><i></i>皇帝<i></i>入<i></i>暗道。
身<i></i><i></i>响<i></i><i></i><i></i>引<i></i><i></i><i></i>皇帝<i></i>注意，柳槐安无奈：“<i></i>跟<i></i><i></i>做什么，没<i></i><i></i>暗道<i></i>话，<i></i>明<i></i>皇叔<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>满城找<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且<i></i>允<i></i><i></i><i></i><i></i>暗暗希望<i></i>摄<i></i>王<i></i>赶<i></i>将<i></i>皇帝找回<i></i>，<i></i>免<i></i><i></i><i></i><i></i>什么意<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>允<i></i>见<i></i>皇帝忧<i></i>忡忡<i></i>模<i></i>，<i></i>底<i></i><i></i><i></i>软<i></i><i></i><i></i>。
最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意：“<i></i><i></i>奴才托<i></i>信任<i></i><i></i>太监<i></i><i></i><i></i>暗道？”
<i></i><i></i>失<i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i>。
<i></i>皇帝<i></i>允，但<i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>担忧。
柳槐安问道：“<i></i><i></i>太监<i></i>信任吗，<i></i><i></i><i></i><i></i>皇叔安<i></i>.<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
<i></i>允<i></i><i></i>头：“陛<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i>奴才<i></i>太妃手<i></i>救回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>知感恩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>卖陛<i></i>。”
柳槐安道：“<i></i>信任便<i></i>，<i></i>让<i></i><i></i><i></i>吧。”
<i></i>允<i></i>领命<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>足够混乱，<i></i>允<i></i>领<i></i><i></i><i></i><i></i>程<i>⿺</i>并没<i></i>吸引太<i></i><i></i><i></i>注意。
<i></i>太监<i></i><i></i>殿<i></i>盈盈跪拜<i></i>身：<i></i>双漂亮<i></i>杏眼<i></i>懂<i></i><i></i>垂眸落<i></i><i></i><i></i>，并未直视圣颜，“奴才叩见陛<i></i>。”
<i></i>太监<i></i><i></i>唇红齿白，<i></i>双杏眸<i></i>光潋滟<i></i>，身材又娇<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>、五岁<i></i><i></i>纪。
柳槐安拂手道：“<i></i>身罢，知道<i></i>做什么吗？”
<i></i>太监道：“回陛<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i>路<i></i>，曹公公已<i></i>告知奴才<i></i>。”
柳槐安嗯<i></i>声，又警告<i></i><i></i>番，便拾<i></i>宫灯，弯身钻入龙床底<i></i>。
<i></i>允<i></i><i></i>连忙带<i></i>细软跟<i></i>，<i></i><i></i>暗道，头顶<i></i>暗道口<i></i>石砖缓缓<i></i>拢<i></i>声音。
<i></i><i></i><i></i>彻底回<i></i><i></i>头<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>允<i></i><i></i>坚持，无奈<i>〾</i><i></i>，柳槐安只<i></i>将<i></i><i></i><i></i>带<i></i>。
<i></i>处暗道看<i></i><i></i>已<i></i>废弃很久<i></i>，滴滴答答<i></i><i></i>声<i></i>岩壁<i></i>滴落，<i></i><i></i>修<i></i>石路<i></i>长<i></i><i></i><i></i>少苔藓，走<i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i>注意<i></i>容易打滑。
阴冷又潮湿。
柳槐安打<i></i><i></i>哆嗦，拒绝<i></i><i></i>允<i></i>递<i></i><i></i><i></i>披风，借<i></i>昏黄<i></i>宫灯，辨认<i></i>暗道<i></i><i></i>向。
<i>⿺</i>途<i></i><i></i><i></i>几<i></i>岔路口，<i></i><i></i>防止迷路，柳槐安<i></i>直<i></i>往<i></i>走<i></i>。
<i></i><i></i>证明，<i></i><i></i>感觉<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>知最<i></i>究竟走<i></i><i></i>少步，<i></i>柳槐安筋疲<i></i>尽<i></i>，<i></i><i></i><i></i>暗道终<i></i>透<i></i><i></i><i></i>光<i></i>。
暗道<i></i><i></i>口竟<i></i>京城<i>〾</i><i></i>。
柳槐安伸手扒拉<i></i>遮挡<i></i>树丛，直<i></i><i></i>暗道<i></i><i></i>踏<i></i>土<i></i><i></i>，才<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>真<i></i>感。
<i></i>真<i></i><i></i>皇宫<i></i><i></i><i></i><i></i>？
柳槐安眯<i></i>眯眼，迎<i></i><i></i><i></i>刺目<i></i>光望向<i></i>初<i></i><i></i>向。
<i></i>皇城<i></i><i></i><i></i>空。
<i></i>际刚刚吐白，<i></i>色尚且朦胧，枝桠<i></i><i></i>晨露清澈透明，薄雾笼罩<i></i>山林<i>〾</i><i></i>，均<i></i>柳槐安<i></i>皇宫<i></i><i></i>未见<i></i><i></i><i></i>景致。
<i></i>没<i></i><i></i>慢慢欣赏，<i></i>道煞风景<i></i>声音响<i></i>，<i></i>允<i></i><i></i>神色显<i></i><i></i><i></i>局促<i></i>安，“陛<i></i>，<i></i><i></i>太远<i></i>，奴才瞧<i></i><i></i>处怕<i></i>已<i></i><i></i><i></i>京城，咱快回<i></i>吧。”
“回<i></i>？”柳槐安摇<i></i>摇头，伸手抽<i></i>腰<i></i><i></i>折扇<i></i>展<i></i>，端<i></i><i></i>风流潇洒，唇角<i></i>扬<i></i>抹张扬<i></i>笑。“回<i></i>做什么，让朕<i></i><i></i>皇叔再罚朕抄<i></i>策，<i></i><i></i>干脆连纸<i></i>省<i></i>，直接灌<i></i>瓶毒酒<i></i>给朕准备<i></i><i></i>？”
<i></i>允<i></i>闻言<i></i>惊：“陛<i></i>，您...您<i></i><i>€</i>什么呀？”
柳槐安将折扇<i></i>拢，笑意<i></i>收敛<i></i>，眉宇轻蹙显<i></i>几<i></i>凌厉<i></i>。
“<i></i>夜夜<i></i>朕<i></i>茶碗<i></i><i></i>**，又隔<i></i>差五<i></i><i></i>熏香，<i></i>真<i></i>朕<i></i>知？”
<i></i>皇帝<i></i><i></i><i></i>副<i></i><i></i>貌，皮白肉嫩，脸蛋精雕玉琢。尤<i></i><i></i>双桃花眼，仿佛<i></i><i>€</i>话<i></i>般，<i></i>常带<i></i>笑意。
但<i></i>允<i></i>没想<i></i>，<i></i><i></i>双漂亮<i></i>桃花眼<i></i>笑<i></i>，望<i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i>许透入骨<i></i><i></i>阴寒，漆黑<i></i>眸<i></i><i></i><i></i>深<i></i>见底<i></i>漩涡，沉沉浮浮跃<i></i><i></i>什么。
<i></i>允<i></i><i></i>宫<i></i>待<i></i><i></i>久，但<i></i><i></i>目光<i></i><i></i>很<i></i><i></i>身<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i>野<i></i>。
<i></i>皇帝<i></i><i></i>皇<i></i>，又<i></i>摄<i></i>王<i></i>手教<i></i><i></i><i></i>，哪<i></i><i></i>什么真<i></i><i></i>纯善<i>〾</i>辈，或者<i>€</i><i></i>皇宫朝堂<i></i><i></i><i></i>染缸<i></i>，又怎养<i></i><i></i><i></i>颗纯善<i></i>真<i>〾</i><i></i>。
<i></i>允<i></i><i></i>意识<i></i><i></i>跪<i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i><i></i><i></i>求情。
“陛<i></i>，奴才<i></i>脑袋担保，摄<i></i>王<i></i>陛<i></i>，<i></i><i></i>梁绝无<i></i><i></i>啊。”
柳槐安<i></i>愣，<i></i>嘲道：“朕倒<i></i>忘<i></i>，<i></i><i></i>皇叔<i></i><i></i>。”
六月<i></i><i></i>，无端<i></i><i></i>几许寒意<i></i>。
<i></i>允<i></i><i></i>背脊<i></i>知何<i></i>爬满<i></i>汗，跪<i></i><i></i><i></i>，<i></i>字<i></i>顿：“奴才<i></i>陛<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>允<i></i>只比柳槐安<i></i><i></i>岁，<i></i>摄<i></i>王<i></i><i></i>皇帝登基<i></i>带<i></i>宫<i></i>。
彼<i></i>，<i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>己<i></i><i></i><i></i>什么，稀<i></i>糊涂<i></i><i></i>被披<i></i><i></i>龙袍。
<i></i>
往<i></i>殿<i></i>路<i></i>，随<i></i><i></i>侍卫死<i></i><i></i>半，连<i></i><i></i>被突<i></i><i></i><i></i><i></i>刺客伤<i></i>奄奄<i></i>息。
<i></i>刺客看清<i></i><i></i><i></i>孔<i></i>，便知寻错<i></i><i></i>，<i></i><i></i>杀<i></i>泄愤<i></i>，<i></i>皇帝竟<i></i><i></i><i></i><i></i>。
皇<i></i><i></i>暗卫解决<i></i><i></i><i></i><i></i>刺客，<i></i><i></i>允<i></i>想<i></i><i></i><i></i>被怎么处<i></i><i></i>，<i></i>皇帝离<i></i><i></i>，步伐匆匆，想必已<i></i>耽误<i></i>登基<i></i><i></i>辰。
<i></i>确<i></i><i></i>摄<i></i>王<i></i><i></i>，但更<i></i>陛<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>官<i>〾</i><i></i>，父<i></i>深陷党羽<i>〾</i>争遭<i></i>连坐，最<i></i><i></i>纸诏书，曹<i></i>落<i></i><i></i>满<i></i>抄斩<i></i><i></i>场。
侥幸活<i></i><i></i><i></i><i></i>，颠沛流离，受尽冷眼，<i></i>幸<i></i>摄<i></i>王<i></i>助，<i></i><i></i>栖息<i>〾</i><i></i>喘息。
<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i>仿，被摄<i></i>**<i></i><i></i>皇帝<i></i>“替身”。
<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i><i></i>宫<i></i>，只留<i></i><i></i><i></i>道命令，便<i></i>保护<i></i><i></i>皇帝。
幼帝即将登基，<i></i><i></i>切尘埃落<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>势<i></i>终<i></i>按捺<i></i>住纷纷<i></i>手。
接<i></i>连<i></i><i></i>刺杀，层<i></i><i></i>穷<i></i>死士。
<i></i>跟<i></i><i></i>皇帝身边<i></i>六<i></i><i></i>，每<i></i>刻<i></i><i></i>提<i></i>吊胆，第<i></i><i></i>更甚。但每<i></i>次<i></i>觉<i></i><i></i>必死<i></i>死局<i></i>，总<i></i>逢凶<i></i>吉。
摄<i></i>王<i></i>惊讶，原<i></i>只打算让<i></i><i></i><i></i>皇帝身边待<i></i><i></i>，<i></i><i></i>局稳固<i></i>，便<i></i><i></i>再<i></i>明<i></i><i></i><i></i>危险。
<i></i>惜，最<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>......
但<i></i>六<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>摄<i></i>王<i></i><i></i>解，纵<i></i>摄<i></i>王<i></i>问鼎帝位<i>〾</i><i></i>，<i></i>绝无伤<i></i>皇帝<i>〾</i>意。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>礼做给谁看。”
<i></i>皇帝<i></i>阴鹜<i></i><i></i>情只停留<i></i>短短<i></i><i></i>瞬，便又<i></i><i></i>笑<i></i><i></i>。<i></i><i></i>扇柄敲<i></i>敲脑袋，故<i></i>苦恼道：“<i></i>慌什么，朕<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，朕<i></i>打算再回<i></i><i></i>，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跪<i></i>，朕...啊<i></i>，<i></i>公<i></i>怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>侍<i></i><i></i>苛责<i></i>被告<i></i>官府<i></i>。”
柳槐安<i></i>眼<i>⿺</i>又<i></i><i></i>带<i></i>笑，桃花眼<i></i>眼尾<i></i>挑<i></i>，口<i>⿺</i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话语<i></i><i></i>嬉闹，<i></i><i></i>往<i></i>。
往<i></i>殿<i></i>路<i></i>，随<i></i><i></i>侍卫死<i></i><i></i>半，连<i></i><i></i>被突<i></i><i></i><i></i><i></i>刺客伤<i></i>奄奄<i></i>息。
<i></i>刺客看清<i></i><i></i><i></i>孔<i></i>，便知寻错<i></i><i></i>，<i></i><i></i>杀<i></i>泄愤<i></i>，<i></i>皇帝竟<i></i><i></i><i></i><i></i>。
皇<i></i><i></i>暗卫解决<i></i><i></i><i></i><i></i>刺客，<i></i><i></i>允<i></i>想<i></i><i></i><i></i>被怎么处<i></i><i></i>，<i></i>皇帝离<i></i><i></i>，步伐匆匆，想必已<i></i>耽误<i></i>登基<i></i><i></i>辰。
<i></i>确<i></i><i></i>摄<i></i>王<i></i><i></i>，但更<i></i>陛<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>官<i>〾</i><i></i>，父<i></i>深陷党羽<i>〾</i>争遭<i></i>连坐，最<i></i><i></i>纸诏书，曹<i></i>落<i></i><i></i>满<i></i>抄斩<i></i><i></i>场。
侥幸活<i></i><i></i><i></i><i></i>，颠沛流离，受尽冷眼，<i></i>幸<i></i>摄<i></i>王<i></i>助，<i></i><i></i>栖息<i>〾</i><i></i>喘息。
<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i>仿，被摄<i></i>**<i></i><i></i>皇帝<i></i>“替身”。
<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i><i></i>宫<i></i>，只留<i></i><i></i><i></i>道命令，便<i></i>保护<i></i><i></i>皇帝。
幼帝即将登基，<i></i><i></i>切尘埃落<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>势<i></i>终<i></i>按捺<i></i>住纷纷<i></i>手。
接<i></i>连<i></i><i></i>刺杀，层<i></i><i></i>穷<i></i>死士。
<i></i>跟<i></i><i></i>皇帝身边<i></i>六<i></i><i></i>，每<i></i>刻<i></i><i></i>提<i></i>吊胆，第<i></i><i></i>更甚。但每<i></i>次<i></i>觉<i></i><i></i>必死<i></i>死局<i></i>，总<i></i>逢凶<i></i>吉。
摄<i></i>王<i></i>惊讶，原<i></i>只打算让<i></i><i></i><i></i>皇帝身边待<i></i><i></i>，<i></i><i></i>局稳固<i></i>，便<i></i><i></i>再<i></i>明<i></i><i></i><i></i>危险。
<i></i>惜，最<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>......
但<i></i>六<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>摄<i></i>王<i></i><i></i>解，纵<i></i>摄<i></i>王<i></i>问鼎帝位<i>〾</i><i></i>，<i></i>绝无伤<i></i>皇帝<i>〾</i>意。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>礼做给谁看。”
<i></i>皇帝<i></i>阴鹜<i></i><i></i>情只停留<i></i>短短<i></i><i></i>瞬，便又<i></i><i></i>笑<i></i><i></i>。<i></i><i></i>扇柄敲<i></i>敲脑袋，故<i></i>苦恼道：“<i></i>慌什么，朕<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，朕<i></i>打算再回<i></i><i></i>，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跪<i></i>，朕...啊<i></i>，<i></i>公<i></i>怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>侍<i></i><i></i>苛责<i></i>被告<i></i>官府<i></i>。”
柳槐安<i></i>眼<i>⿺</i>又<i></i><i></i>带<i></i>笑，桃花眼<i></i>眼尾<i></i>挑<i></i>，口<i>⿺</i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话语<i></i><i></i>嬉闹，<i></i><i></i>往<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 湖中歌 的《病弱美人的钓妻技巧》最快更新
第33章 第 33 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
