第48章 第 48 章
作品:《穿到科举文当皇帝》 《穿<i></i>科举文<i></i>皇帝》最<i></i>章节 第48章 第 48 章
“<i></i>女农春梅，见<i></i>林公<i></i>！”
农春梅朱唇轻启，给林晨施<i></i><i></i><i></i>礼<i>〾</i><i></i>，目光便<i></i>悄<i></i>落<i></i><i></i>林晨<i></i>身<i></i>打<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>目光，皆<i></i>看向<i></i><i></i>。
林晨没<i></i><i>€</i>话，农春梅<i></i>没<i></i><i>€</i>话。
房<i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>安静<i></i><i></i><i></i>。
最终，<i></i>知<i></i>林晨<i></i><i></i>住<i></i><i></i>“诡异”<i></i>气氛，<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i>直盯<i></i><i></i><i></i>姑娘看<i></i><i></i><i></i>，<i></i>干咳<i></i><i></i>声，<i></i>掩饰<i></i>己脸<i></i><i></i>尴尬<i>〾</i>色，站<i></i>身<i></i>，向农春梅微笑道：“农姑娘<i></i>必<i></i>礼。先<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，农姑娘想必<i></i><i></i>位<i></i><i></i>寒梅傲雪般绝世<i></i>独立<i></i>女<i></i>，<i></i><i></i><i></i>见，<i></i>真<i></i>令<i></i><i></i>惊艳，<i></i>普<i></i><i>〾</i><i></i>，若<i>€</i><i></i>什么<i></i>够<i></i><i></i>赞美农姑娘<i></i>美貌，恐怕<i></i><i></i>只<i></i>曹植<i></i>《洛神赋》<i></i>！”
《洛神赋》<i></i><i></i>洛神，<i></i>真<i></i>被描写<i></i><i></i><i></i><i></i>仙儿<i></i>般，<i></i>似<i></i>世<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i>赞美词汇<i></i>汇聚<i></i><i></i>她<i></i>身<i></i>。若<i></i><i></i>姑娘被<i></i>么称赞，只怕<i></i><i></i>羞红<i></i>脸，<i></i><i></i>农春梅<i></i>听<i></i><i></i>林晨<i></i>夸赞<i>〾</i><i></i>，却仅仅<i></i>微微脸红，片刻儿便<i></i>恢复<i></i><i></i>常，笑道：“林公<i></i>真<i></i><i>€</i>笑，<i></i>《洛神赋》春梅<i></i>曾读<i></i>，<i></i><i></i>描写<i></i>洛神<i></i>真<i></i><i></i><i></i>凡<i></i><i></i>仙，春梅又怎敢担<i></i>？”
连农春梅<i></i>己<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i><i></i>知<i></i>觉<i></i>，她<i></i>林晨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>称呼已<i></i><i></i>“<i></i>女”转变<i></i><i></i><i></i>“春梅”，虽<i></i>仅仅<i></i><i></i><i></i><i></i>称<i></i>转变，但<i></i><i></i><i>⿺</i>，却<i></i>似让<i></i><i></i><i></i><i></i>距离感消散<i></i>许<i></i>！
她<i>€</i><i></i>，莲步轻移，走<i></i><i></i>旁林晨坐位<i></i>向<i></i>位置<i></i>坐<i></i>。
<i></i><i></i>农春梅<i></i><i></i>林晨挺<i></i>奇<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>，林晨每晚<i></i><i></i>坐<i></i>甲板<i></i>吹<i></i>长箫附<i></i><i></i>她<i></i>曲<i></i>，但<i></i>农春梅看<i></i>，林晨吹<i></i>箫<i></i><i></i><i></i>难登<i></i>雅<i>〾</i>堂，<i></i>偏偏<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>，竟<i></i><i></i>够道破<i></i>她<i></i>曲<i></i><i>〾</i><i>⿺</i><i></i>缺<i></i>，<i></i>怎么<i></i>够让她<i></i>感<i></i><i></i>奇？
农春梅轻声道：“<i></i>教林公<i></i>知道，春梅<i></i>住江南，想必林公<i></i><i></i>知道，江南<i>〾</i><i></i>，文雅<i>〾</i>风盛<i></i>，<i></i><i></i>春梅<i></i><i></i><i></i>幼<i></i>琴，<i></i>八岁伊始，<i></i>六岁<i></i>，虽<i></i>敢<i>€</i>技艺<i></i><i></i>，但<i></i><i></i>赢<i></i><i></i>许喝彩，<i></i>今春梅<i></i>琴已<i></i><i></i><i></i>，近<i></i>回忆娘<i></i><i></i>，想<i></i><i></i><i></i>候听娘<i></i><i></i><i></i>哼唱<i></i><i></i><i></i>旋律，<i></i><i></i>编创<i></i>此曲，但每<i></i>春梅弹奏<i></i>，总觉<i></i>少<i></i><i></i>许感觉，<i></i>今被林公<i></i><i></i><i></i>曲长箫补<i></i>，春梅倒<i></i><i></i><i></i>谢林公<i></i><i></i>……”
<i>€</i>道最<i></i>，思<i></i>思<i></i>，农春梅最终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朱唇，忍<i></i>住将最<i></i><i></i><i></i>问题给问<i></i><i></i><i></i>，道：“只<i></i>
<i></i>知道，林公<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i><i></i>？”
虽<i></i>农春梅<i>€</i><i></i>很委婉，但林晨<i></i><i></i>猜<i></i><i></i>她想问<i></i><i></i>什么?
<i></i><i></i><i></i>琴<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>即便<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>仅仅<i></i>知道<i></i>首曲<i></i><i></i>缺<i></i><i></i>东西，但却<i></i>知道缺少<i></i><i></i>什么。<i></i>林晨呢？吹箫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>根<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>层次<i></i>，<i></i>偏偏……<i></i>首曲<i></i><i></i>问题竟<i></i><i></i><i></i>么被林晨给指<i></i><i></i><i></i>？
<i></i><i></i>，林晨<i></i><i></i><i></i>意，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>音律<i></i>兴趣算<i></i><i></i><i></i>很<i></i>，只<i></i><i>€</i><i></i>觉<i></i>某首曲<i></i><i></i>听，<i></i><i></i><i></i>静<i></i>聆听，<i></i><i></i>称赞几声：“<i></i>听”，但若<i></i>让<i></i>像李长<i></i><i></i><i></i>腰悬长箫，肩负<i></i>胡<i></i>游走江湖<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>风流潇洒，<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>林晨觉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>名剑修，只需<i></i><i></i>剑<i></i>伴<i></i>够<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>花<i></i>胡哨<i></i>东西干什么？
林晨笑道：“<i></i><i></i>农姑娘<i></i><i></i>必<i>€</i><i></i><i></i>么委婉，<i></i><i></i>音律<i></i><i></i>，<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知<i>〾</i>明<i></i>。<i></i><i></i><i></i>瞒农姑娘<i>€</i>，<i></i><i></i>技艺虽<i></i>登<i></i><i></i><i></i>雅<i>〾</i>堂，但<i></i>师却<i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i>极<i></i>热衷<i>ǹ</i>擅长，尤<i></i><i></i><i></i><i></i>长箫<i>ǹ</i><i></i>胡，<i></i><i>€</i>什么“坐看红尘烟雨<i></i>，独奏<i></i>胡谁<i></i>弦？<i></i>箫<i></i>剑<i></i><i></i>意，笑傲江湖<i></i>五<i></i>。”虽<i></i><i></i>师父<i></i>口气<i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i>长箫<i>ǹ</i><i></i>胡<i></i>确厉害，<i></i><i></i>名曲<i></i><i></i>皆尽掌握，农姑娘别看<i></i>吹<i></i>长箫<i></i>怎么<i></i>，但<i></i><i></i>师<i></i>熏陶<i></i>，耳<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
“坐看红尘烟雨<i></i>，独奏<i></i>胡谁<i></i>弦？<i></i>箫<i></i>剑<i></i><i></i>意，笑傲江湖<i></i>五<i></i>？”农春梅闻言，轻声<i></i>语。
<i></i>首诗，何止<i></i>狂妄？简直<i></i><i></i>狂妄<i></i><i></i>际<i></i>！
农春梅将<i></i>己认知<i></i>音律<i></i>师<i></i>想<i></i><i></i>遍，<i></i>未曾想<i></i><i></i>谁曾吟<i></i><i></i><i></i>首诗。
<i></i>么林晨<i></i>师父<i></i>底<i></i>谁？竟<i></i>敢<i></i><i></i><i></i>口气<i>€</i>话？
<i></i><i></i>让<i></i>农春梅<i></i><i></i>林晨口<i>⿺</i><i></i>师父<i></i>始<i></i>奇<i></i><i></i>。
“请问林公<i></i>，令师<i></i>？”
林晨笑道：“<i></i>师姓李，名<i></i>长<i></i>。”
“李长<i></i>……”农春梅闻言，轻语<i></i>声，又<i></i>仔细想<i></i>想，甚至想<i></i><i></i>许<i></i><i></i>音律<i></i><i></i>拥<i></i>很<i></i>技艺，但却<i></i><i></i>很<i></i>乎名气，<i></i><i></i>并<i></i>怎么<i></i>名<i></i><i></i>。
但<i></i>无论她怎么想，<i></i>想<i></i><i></i>哪<i></i><i></i><i></i>位名<i></i>李长<i></i><i></i>长箫<i></i>师。
至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，农春梅倒<i></i>记<i></i><i></i><i></i>候听<i></i>提<i></i><i></i>，<i></i>江湖<i></i><i></i><i></i>位名<i></i>李长<i></i>剑术<i></i>手曾今<i></i><i></i>江南，但<i></i><i></i>擅长<i></i><i></i>剑术，<i></i><i></i>音律，<i></i><i></i>她<i></i>没<i></i>往<i></i><i></i><i></i><i></i>深想。
想破<i></i>脑袋<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>农春梅<i></i><i></i>索<i></i><i></i>再<i></i>想<i></i>，
<i></i><i></i>看向林晨，<i></i>口问道；“<i></i>知林公<i></i><i></i>师父<i></i>居何处？春梅虽<i></i>敢<i></i>称痴醉<i></i>音律，但倒<i></i>算<i></i><i></i><i></i>此道颇<i></i>喜<i></i>，<i></i><i></i>春梅<i></i>望<i></i><i></i>拜访<i></i><i></i>！”
林晨虽<i></i>听<i></i>农春梅<i></i>么<i>€</i>，但<i></i>看她<i></i>神情，<i></i><i></i><i></i>禁暗想：貌似……师父<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>名啊？
<i></i><i></i>，既<i></i><i></i><i></i><i></i>么问<i></i>，林晨<i></i><i></i><i></i>拒绝，<i></i><i></i>便<i>€</i>道：“农姑娘若问<i></i>师目<i></i><i></i>何处，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道，<i></i><i></i>师父<i></i>老<i></i><i></i><i></i><i></i>位很喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>常<i></i><i></i>场<i>€</i>走<i></i>走<i></i>旅<i></i>，<i></i><i></i>嘛，若<i></i>农姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>话，<i></i>妨<i></i><i></i><i></i><i></i>秦川看<i></i><i></i>。”
“秦川么？”农春梅喃喃<i></i>语。
先<i></i>红林咏志夺状元<i></i>云<i></i>幕，又<i></i>独奏<i></i>胡谁<i></i>弦<i></i>李长<i></i>，林晨吟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>首诗，让<i></i>农春梅<i></i><i></i><i></i>顿<i></i><i></i><i></i>秦川<i></i><i></i><i></i><i></i>充满<i></i>向往。
秦川，<i></i>底<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>？
“<i></i>姐，夜已深<i></i>。”<i></i>旁<i></i>月桂忽<i></i><i></i>口道，虽<i></i>她<i></i><i></i><i></i>位公<i></i><i></i>印象<i></i>算<i></i><i></i><i></i>错，但此刻月亮已<i></i><i></i>悬<i></i>空<i></i>，且<i></i><i>€</i><i></i>姐该休息<i></i>，<i></i><i>€</i>林公<i></i><i></i>么<i></i><i></i>刚认识<i></i>久<i></i><i></i><i></i>，又怎么<i></i>留<i></i><i></i><i></i>？
林晨听<i></i>月桂<i></i>丫鬟<i></i>么<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>便<i></i>明白，<i></i><i></i><i></i><i></i>逐客令<i></i>。
<i></i><i></i>，林晨便<i></i>干脆站<i></i>身<i></i>，<i></i>农春梅拱<i></i>拱手，<i></i><i></i>笑道：“今夜<i></i><i>ǹ</i>农姑娘<i></i>谈甚欢，只<i></i>惜<i></i>色已晚，想必农姑娘<i></i>累<i></i>，<i></i><i></i>该回<i></i><i></i>，只希望明夜<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>再<i>ǹ</i>农姑娘<i></i>奏<i></i>曲，<i></i>望农姑娘<i></i><i></i>拒绝才<i></i>！”
农春梅轻笑<i></i>声，清冷<i></i>月<i></i>她，笑<i></i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>盛<i></i><i></i>牡丹<i></i>般迷<i></i>。
她笑道：“林公<i></i><i>€</i>哪<i></i>话？若<i></i><i></i><i></i>亏<i></i>林公<i></i>，春梅<i></i>曲<i></i>又怎么<i></i>补<i></i>？若<i></i>林公<i></i>想<i></i><i></i>奏，<i></i>春梅<i></i><i></i><i></i>随<i></i>欢迎！”
她<i></i><i></i>句“随<i></i>欢迎”，若<i></i>换<i></i>某<i></i>场<i></i>，<i></i><i></i><i></i>显<i></i>意味深长<i></i>。
<i></i><i></i>，农春梅此刻<i>€</i><i></i><i></i><i></i>句话，倒<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>含<i></i>，她<i></i>只<i></i>单纯<i></i>觉<i></i>，林晨虽<i></i>刚<i></i>始吹箫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i>次次吹奏<i></i><i></i>，若<i></i>仔细聆听<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>，林晨吹箫<i></i>技艺已<i></i>比<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>许<i></i>，<i></i><i></i>农春梅认<i></i>，<i></i>果林晨<i></i><i></i>再往<i></i>提升<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此创造<i></i><i></i>首<i></i><i></i>曲<i></i>？
至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此刻<i></i><i></i>系，<i></i>果非<i></i><i>€</i><i></i>话，<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>伯牙<i></i>钟<i></i>期<i></i>般，算<i></i><i></i>音律<i></i>友，虽<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>明<i>€</i>，但农春梅既<i></i><i>€</i><i></i><i></i>“随<i></i>欢迎”<i></i>句话，<i></i><i></i>证明她已<i></i>认<i></i><i></i>林晨<i></i>么<i></i><i></i>朋友。
林晨回<i></i><i></i>己<i></i>房<i></i>
<i>〾</i><i>⿺</i>。
<i></i>并没<i></i>倒头<i></i>睡，<i></i><i></i>坐<i></i>床<i></i>，将长箫拿<i></i>手<i>⿺</i><i></i>玩<i></i><i></i><i></i>儿。
<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>琴箫<i></i>鸣<i></i><i></i>情，林晨忽<i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i>像<i></i>李长<i></i><i></i><i></i>腰悬长箫，肩负<i></i>胡<i></i>感觉<i></i><i></i><i></i>错<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，林晨竟<i></i><i></i><i></i>走神<i></i>。
<i></i>林晨终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>笑<i></i>笑，将长箫放<i></i>嘴边，轻轻<i></i>吹<i></i><i></i><i></i>。
望夜空，月华幽幽，听长江，箫声悠悠。
（第<i></i>更）
（求推荐票，求收藏！）
<i>〾</i><i>⿺</i>。
<i></i>并没<i></i>倒头<i></i>睡，<i></i><i></i>坐<i></i>床<i></i>，将长箫拿<i></i>手<i>⿺</i><i></i>玩<i></i><i></i><i></i>儿。
<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>琴箫<i></i>鸣<i></i><i></i>情，林晨忽<i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i>像<i></i>李长<i></i><i></i><i></i>腰悬长箫，肩负<i></i>胡<i></i>感觉<i></i><i></i><i></i>错<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，林晨竟<i></i><i></i><i></i>走神<i></i>。
<i></i>林晨终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>笑<i></i>笑，将长箫放<i></i>嘴边，轻轻<i></i>吹<i></i><i></i><i></i>。
望夜空，月华幽幽，听长江，箫声悠悠。
（第<i></i>更）
（求推荐票，求收藏！）
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 思风林 的《穿到科举文当皇帝》最快更新
第48章 第 48 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
