第113章 第 113 章
作品:《穿到科举文当皇帝》 <i></i><i></i>情，期待<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情。
汪<i></i>乐<i></i><i></i>厨将<i></i>茶打包<i></i><i></i><i></i>递给<i></i>张云。<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>她疑惑<i></i>看<i></i>服务台<i></i><i></i>陷入冷战<i></i><i></i>男<i></i>女，<i></i>明白<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>气。
喝<i></i>茶明明<i></i><i></i>件很很很，很<i></i>兴<i></i><i></i>情啊……
张云接<i></i><i></i>茶，递给<i></i><i></i><i></i>女<i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>茶……”
话<i></i>未<i>€</i>完，女<i></i><i></i><i></i>接<i></i><i></i>香草<i></i>茶，气呼呼<i></i>冲向<i></i>茶店<i></i>，推<i></i>玻璃门<i></i>，风铃<i></i><i></i>刺耳<i></i>尖叫声，<i></i>想<i></i>知她<i></i><i></i><i></i>气<i></i><i></i><i></i>。
“莹莹！”
男<i></i><i></i>脸焦急<i></i>追<i></i><i></i><i></i>，似乎很怕失<i></i>她。
张云<i></i>脸失落。
唉……<i></i>惜<i></i>，<i></i><i></i>么草草结尾<i></i>吗……
“唉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊……”
汪<i></i>叔<i></i><i></i>厨走<i></i><i></i><i></i>，摇头叹气<i></i>看<i></i><i></i><i></i>幕，<i></i><i></i>厨<i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>争论声。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊，怎么<i></i>变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……”
“想<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>老婆<i></i>处<i></i><i></i>候<i></i>没<i></i><i></i>么困难。”
<i></i><i></i>边<i>€</i><i></i>，<i></i>边<i></i>手语再将<i></i>己<i></i>话语再转换<i></i>遍，确保汪<i></i>乐<i></i><i></i>明白<i></i><i></i>意思。
“<i></i>她<i></i>处<i></i><i></i>光，<i></i><i></i><i></i><i></i>辈<i></i>最快乐难忘<i></i><i></i>光<i></i>……”
“<i></i><i></i>候<i></i>很穷，但<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>嫌弃<i></i>，每次<i></i><i></i>请她吃饭<i></i><i></i>候，她总<i></i><i></i>偷偷<i></i>跟老板先付<i></i><i></i><i></i>……”
“她很温柔啊，<i></i><i></i>次，<i></i><i></i>病<i></i>……”
汪<i></i>叔<i></i>脸怀念<i></i>述<i>€</i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，眼眸<i>⿺</i>像<i></i>装满<i></i>无<i></i><i></i><i></i>星星，散<i></i><i></i>光亮……
<i></i><i></i><i></i>张云第<i></i>次听汪<i></i>叔<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>故<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>神情，<i></i>该已<i></i>陶醉<i></i><i></i><i></i>回忆<i></i><i></i>吧……
汪<i></i>乐<i></i><i></i>认真<i></i>听<i></i><i></i>叔讲述<i></i><i></i><i></i>故<i></i>，<i></i><i></i><i></i>欢喜<i></i>酒窝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>显露<i></i>她<i></i>脸<i></i>。
<i></i>叔<i></i>故<i></i>很感<i></i>啊……没想<i></i><i></i>叔<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>历……
汪申似乎真<i></i>沉醉<i></i><i></i>己<i></i>故<i></i><i>⿺</i>，喋喋<i></i>休<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>往<i></i>，眼<i>⿺</i><i></i>无<i></i><i></i>星辰<i></i>闪烁<i></i>。
“她<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>管<i></i>干什么，她<i></i><i></i>无条件<i></i><i></i>背<i></i>默默支持<i></i><i></i>。”
“她做<i></i>饭很<i></i>吃，每次<i></i>班回<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>桌热气腾腾<i></i>饭菜……”
“她总<i></i>很<i></i>耐<i></i>，每次<i></i><i></i>气，吼她<i></i>候，她<i></i><i></i><i></i>气消<i></i><i>〾</i><i></i>再满满<i></i><i></i><i>€</i>道……”
“她<i></i>像<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>气，，每<i></i><i></i><i></i>笑盈
盈<i></i>……”
<i>€</i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>忽<i></i>停<i></i><i></i><i></i>，咳嗽<i></i><i></i>声。
“咳咳，扯远<i></i>……”
“<i></i>叔，<i></i><i></i><i></i><i></i>幸福啊……”
汪<i></i>乐<i></i>脸羡慕<i></i><i></i>手语<i>€</i>道。
“<i></i><i></i><i></i>呢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
张云<i></i>奇<i></i>问道。
<i></i>果<i></i><i></i><i></i>没<i></i>走<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>么<i></i><i></i>世界<i></i>没<i></i>存<i></i><i></i>意<i></i><i></i>！
汪<i></i>叔身<i></i><i></i>顿，眼眸<i>⿺</i><i></i>星星<i></i><i></i>刹<i></i><i></i><i></i><i></i>消失<i></i>见，暗淡无比。
“她啊，她<i></i><i></i><i></i><i></i>很远<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>……”
<i></i>声音嘶哑无比，<i></i><i></i>幸福<i></i>回忆被骨感<i></i><i></i><i></i>击<i></i><i></i>粉碎……
“最终<i></i><i></i>离<i></i><i></i>吗……”
张云陷入<i></i>沉默，<i></i><i></i>知道该<i>€</i><i></i>什么。
<i></i><i></i>，<i></i>情<i></i><i></i>东西，<i></i><i></i>存<i></i>吗？
<i></i>果<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>结果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>么<i></i>情，<i></i><i></i><i></i>存<i></i><i></i><i></i>世界<i></i>吧。
“<i></i>叔……”
汪<i></i>乐<i></i>知道怎么安慰汪<i></i>叔，<i></i><i></i><i></i>候，无论<i></i>何安慰<i></i>没<i></i><i></i>处吧……
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>陈芝麻烂谷<i></i><i></i><i></i>情<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i>干什么……”
<i></i>叔<i></i>劲揉<i></i>揉脸，勉强笑<i></i><i></i>声，将<i></i>己<i></i>回忆<i>⿺</i>拉<i></i><i></i><i></i>，沙哑<i></i>声音再次响<i></i>。
“快<i>⿺</i>午<i></i>，张云，快<i></i>买菜，<i></i>次<i></i>食材已<i></i>吃完<i></i>！”
<i></i><i></i><i></i><i></i>松<i></i><i></i>口气，看<i></i>，<i></i>叔<i></i>该没<i></i>什么<i></i>情<i></i>。
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>毛钱<i></i>没<i></i>啊……”
张云掏<i></i>掏比脸<i></i>干净<i></i>兜，无奈<i></i><i>€</i>道。
“<i></i><i></i><i></i>没指望<i></i>掏钱。”
汪<i></i>叔拿<i></i><i></i><i></i>买菜兜，<i>€</i>道。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>钱，足够<i></i>买菜<i></i><i></i>。”
忽<i></i>，<i></i><i></i>娇<i></i><i></i>身影挡<i></i><i></i>王申<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>叔，<i></i>次让<i></i><i></i>吧！”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 思风林 的《穿到科举文当皇帝》最快更新
第113章 第 113 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
