第93章 第 93 章
作品:《和离后我改嫁了竹马》 “哦，<i></i><i></i>向<i></i>善，<i></i><i></i>…”邵<i></i>故意顿<i></i><i></i><i></i>，伸手<i></i><i></i>江<i></i><i></i>侧脸，沉<i></i>声道，“…<i></i>刚才似乎听<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i>走？”
<i></i><i></i>瞬<i></i>，邵<i></i><i></i>神情<i></i>变，眼神却忽<i></i><i></i>寒，无<i></i><i></i>威压<i></i><i></i>飓风<i></i>般，摧枯拉朽<i></i>横扫<i></i><i></i>，眨眼<i></i><i></i>摧毁<i></i>江<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>防御。
<i></i><i></i>身<i></i>抖，喉结干涩<i></i>滑<i></i><i></i><i></i><i></i>，几乎<i></i><i></i><i></i>声音<i></i>，整<i></i><i></i>陷入<i></i><i></i><i></i>极<i></i>恐惧<i></i>状态。邵<i></i>毫<i></i>怀疑，只<i></i><i></i>己再<i></i>问<i></i>句，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哭<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>邵<i></i>很适<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>止，笑<i></i>笑，“没<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>例。”
江<i></i><i></i><i></i><i></i>放松<i></i><i></i><i></i>，整<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>捞<i></i><i></i>似<i></i>，几乎虚脱。
<i></i>知道<i></i>己刚刚逃<i></i><i></i>劫，<i></i>许邵<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>贪玩，想<i></i><i></i>类<i></i>世界逛<i></i>逛，<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>计较。<i></i>果邵<i></i>真<i></i><i></i>追究<i></i><i></i>句话，<i></i><i></i>江<i></i><i></i><i>€</i>无疑<i></i>灭顶<i>〾</i>灾！
“<i></i><i></i><i></i>回<i></i>刚才<i></i>话题，<i></i>想救<i></i><i></i>，拿什么<i></i><i></i>交换呢？”
江<i></i>迟疑<i></i>，“…<i></i>什么<i></i>没<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>被邵<i></i>养<i></i>，吃<i></i>穿<i></i><i></i><i></i>，包括常识<i></i>打架<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>什么资<i></i><i></i><i></i><i></i>谈条件。
<i></i><i></i>邵<i></i>却微笑<i></i><i></i>江<i></i>耳边<i>€</i><i></i>几句话，江<i></i><i></i>脸色瞬<i></i>变<i></i>，难看<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>愿意？”
江<i></i>眉头紧蹙，看<i></i>看底<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>捏<i></i><i></i>己<i></i>手腕，思考<i></i>很久，才几<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
邵<i></i>很愉快<i></i>笑<i></i>，<i></i>拍<i></i>拍江<i></i><i></i>屁股，吩咐道：“<i></i><i></i>，先<i></i>招待<i></i><i></i>朋友<i></i>吧，临睡<i></i>记<i></i><i></i><i></i>房<i></i>。”
教堂<i></i><i></i>黑色火焰无声<i></i>熄灭<i></i>，江<i></i>沉<i></i>脸走<i></i>台阶，头<i></i><i></i>抬<i></i><i></i>章恒道：“走吧。”
<i></i><i></i><i></i>推<i></i><i></i>门，凉爽<i></i>夜风争<i></i>涌<i></i><i></i><i></i>。
林琳离门口最近，<i></i><i></i>恒，“<i></i><i></i>叫楚尤，<i></i><i></i>只公狐狸精，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i>€</i>完江<i></i><i></i>匆忙<i></i>走<i></i>，只留<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼瞪<i></i>眼，<i></i>眼瞪桃花眼。
楚尤轻咳<i></i><i></i>声，眯眼笑<i></i>，风<i></i>翩翩<i></i>向酒店<i></i><i></i><i></i>伸手，“<i></i><i></i>请跟<i></i><i></i>吧。”
<i></i><i></i>谨慎<i></i>跟<i></i>楚尤<i></i><i></i>，走<i></i>酒店走廊<i></i>红毡<i></i>毯<i></i>。脚步声完<i></i>被<i></i>毯吸收<i></i>，静悄悄<i></i>，空气<i>⿺</i>飘荡<i></i>淡淡<i></i>花香，墙壁<i></i>挂<i></i>装饰<i></i><i></i>干花。
楚尤脸<i></i>挂<i></i>万<i></i><i></i>变<i></i>笑容，乐呵呵<i></i>道：“话<i>€</i>回<i></i>，虽<i></i><i></i>几百<i></i><i></i>误闯入玄<i></i><i></i><i></i><i></i>少，但真<i></i><i></i><i></i>鬼城<i></i><i></i>，
<div class="content" id="content1">
