第11章 家产继承（十一）
作品:《穿回古代搞刑侦》 <i></i>女孩接<i></i>杏儿递给她<i></i>东西，<i></i><i></i>门，转身<i></i>喊她娘。
吴妈妈<i></i><i></i>准备<i></i><i></i><i></i><i></i>午饭，刚刚炒完<i></i>盘菜。
<i></i>女孩拎<i></i>东西<i></i>入厨房，“娘，<i></i>头<i></i><i></i>漂亮<i></i><i></i>姐姐，<i>€</i><i></i>庭府<i></i>，<i></i>找<i></i><i></i><i></i>儿。”
吴妈妈问：“她<i>€</i><i></i>己叫什么<i></i>吗？”
女孩摇头：“没<i></i>，她<i></i><i></i><i></i>给<i></i>，<i>€</i><i></i>给<i></i><i></i>买<i></i>补品。”
吴妈妈<i></i><i></i><i></i>林茵<i></i>身边<i></i><i></i>，摘掉围裙，<i></i><i></i>女儿<i>€</i>：“<i></i>替阿娘看<i></i>火，阿娘<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
女孩<i></i>头。
吴妈妈往<i></i><i></i>走<i></i>，<i></i><i></i>门，看<i></i>站<i></i>门<i></i><i></i><i></i>杏儿，顿<i></i>脸色<i></i>变，“<i></i><i></i><i></i>杀<i></i>凶手。”
<i>€</i><i></i><i></i><i></i>手拽住杏儿<i></i>胳膊，“<i></i>害死<i></i><i></i>侄儿，<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
杏儿已<i></i>预料<i></i>吴妈妈<i></i><i></i>激烈<i></i><i></i><i></i>，<i></i>她拽<i></i>，却没挪<i></i>半<i></i>。
“吴妈妈，<i></i>真想<i></i>，<i></i>拉<i></i><i></i>屋？”
拉她<i></i>屋，吴妈妈<i></i>该<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i>解释，杏儿<i></i>什么<i></i><i></i>杀侄儿<i></i>凶手。
<i></i><i></i><i></i>至今没<i></i>静，<i></i><i>€</i>明吴妈妈将<i></i>情压<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>没想<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>害死侄儿，<i></i>没勇气<i></i><i></i><i></i><i></i>承认，侄儿<i></i>死<i></i><i></i><i></i><i></i>她让侄儿<i></i>杀<i></i>。
杏儿放松<i></i><i></i>，只<i></i>吴妈妈<i></i><i></i>拉，<i></i><i></i>拉<i></i>。
吴妈妈却没继续拽她，松<i></i><i></i>手。
侄儿<i></i><i></i><i></i><i></i>唯<i></i><i></i>男丁，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女儿，<i></i>今侄儿没<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>很难<i></i>，若<i></i>让<i></i><i></i><i></i>知道侄儿<i></i><i></i><i></i>己<i></i>决<i></i><i></i>死，<i></i>己怕<i></i><i></i><i></i><i></i>罪<i></i>。
杏儿看<i></i>她<i></i>犹豫，见缝<i></i>针道：“吴妈妈，<i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i>步，<i></i><i></i>侄儿，<i></i><i></i><i></i>该死。”
吴妈妈<i></i>敢<i></i>门口<i></i>杏儿<i></i><i></i>争执，怕被<i></i><i></i><i></i>听<i></i>什么<i></i>静，侄儿死<i></i>她<i></i>敢让<i></i><i></i>知道，此<i></i>只想快<i></i><i></i><i></i>弄走，问道：“<i></i><i></i>做什么？谁让<i></i><i></i><i></i>？”
杏儿：“您<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>，庭府已<i></i>变<i></i><i></i>，婶娘<i></i><i></i>失<i></i><i></i>管<i></i>权，公<i></i><i></i><i></i><i></i>庭府<i></i>际<i></i>掌权<i></i>。”
吴妈妈<i></i><i></i>意<i></i>，<i></i>己<i></i>才走几<i></i><i></i><i></i>，府<i>⿺</i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>。
她原想<i></i><i></i>侄儿头七<i></i><i></i>，她<i></i>回庭府，毕竟庭府<i></i><i></i>给<i></i><i></i>钱<i></i><i></i><i></i>观，足够她养活<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>找<i></i>做什么？”
吴妈妈很清楚，<i></i>己<i></i>林茵<i></i><i></i><i></i>边<i></i>，<i></i>庭渊<i>ǹ</i>她<i></i><i></i><i></i>路<i></i>。
杏儿道：“公<i></i><i>€</i>吴妈妈<i></i><i></i><i></i>众，让<i></i><i></i>请吴妈妈回府，<i></i><i></i><i></i><i></i>掌管庭府<i></i>宅。”
吴妈妈闻言愣<i></i>，“<i></i><i>€</i>公<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>管<i></i>宅？”
杏儿<i></i>头：“<i></i>，公<i></i><i>€</i>吴妈妈管<i></i><i></i><i></i>套，让<i></i><i></i>请您回<i></i>。”
吴妈妈<i></i><i></i>诧异，她<i></i>庭渊<i></i>印象<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己手<i></i>救<i></i>杏儿，几句话，罚<i></i>她<i></i>月钱，险<i></i>将她<i></i>府<i></i>赶<i></i><i></i><i></i>，若非林婶娘保她，恐怕她早<i></i>被赶<i></i>府<i></i>。
杏儿攀<i></i>吴妈妈<i></i>胳膊，<i></i><i>〾</i><i></i>情，晓<i>〾</i><i></i><i></i>，“吴妈妈，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>讨<i></i>活，<i></i>林婶娘手<i></i>做<i></i>，帮<i></i>林婶娘栽赃<i></i>偷东西，甚至<i></i><i></i>侄儿<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i>身<i></i><i></i>己，<i></i><i></i>仆<i></i>，<i></i><i></i>林婶娘<i></i>手<i></i>讨<i></i><i></i>活，<i></i>懂<i></i>，<i></i><i></i><i></i>恨<i></i>，林婶娘才<i></i>咱<i></i>共<i></i><i></i>敌<i></i>，若非她贪<i></i>无厌，想<i></i>谋害公<i></i><i></i><i></i>命，<i></i><i></i>侄儿又岂<i></i>丢<i></i><i></i>命。”
走<i></i>公<i></i><i></i>话<i>€</i><i></i>清清楚楚，杏儿领悟<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>意思，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伸<i></i>屈。
<i></i><i></i>她遇<i></i>只知莽撞，<i></i>打跟<i></i>公<i></i>身边，杏儿<i></i><i></i><i></i><i></i>退<i></i><i></i>，看似<i></i>退，<i></i>则<i></i><i></i>。
<i></i>今她放低<i></i>姿态，<i></i><i></i><i>ǹ</i>吴妈妈<i></i>昵，<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>掏<i></i>掏肺<i></i>话。
林婶娘<i></i>脾气<i></i>向<i></i><i></i>，谁<i></i>她手<i></i>讨<i></i>活<i></i><i></i><i></i>太<i></i>意，杏儿<i></i>算<i></i>找准<i></i>吴妈妈<i></i>弱<i></i>，<i></i>症<i></i>药。
杏儿<i>€</i><i></i>很<i></i>，若非林婶娘贪<i></i>无厌，让她想办<i></i>弄走杏儿，<i></i>边<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i>侄儿<i></i><i></i><i></i>死。
推卸责任<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，即便明知道<i></i><i></i>己错<i></i>，若<i></i><i></i><i></i>给<i></i>台阶，<i></i><i></i>顺<i></i>台阶<i></i>。
<i></i>今杏儿<i></i>给<i></i>吴妈妈<i></i><i></i>台阶，让她<i></i><i></i>顺<i></i><i></i>章<i></i><i></i>侄儿<i></i>死推<i></i>林茵<i></i><i></i>身<i></i>，减轻<i></i>己<i></i>负罪感。
杏儿见<i></i>，又补<i></i><i></i>刀，彻底将吴妈妈<i></i>罪<i></i>推给<i></i>林茵<i></i>：“吴妈妈，咱<i></i><i></i><i></i>受害<i></i>，难道<i></i><i></i>想惩治真凶，甘愿替真凶承担罪名？往<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忏悔<i>⿺</i><i></i><i></i>吗？”
吴妈妈<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>，<i></i>今杏儿给<i></i>她很<i></i><i></i>宣泄口。
趁<i></i>吴妈妈<i></i>摇<i>〾</i>际，杏儿继续<i>€</i>：“<i></i>罪名凭什么<i></i>吴妈妈您<i></i>承担，林婶娘却<i></i><i></i>手干净<i></i>染尘埃？吴妈妈，<i></i><i></i>婶娘院<i>⿺</i>，您<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>普通仆<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>记<i></i><i></i><i></i>，冤<i></i>头债<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>林婶娘<i></i><i></i>份债讨回<i></i>。”
吴妈妈被杏儿鼓<i></i>，此<i></i>满腔<i></i>怒火已<i></i><i></i>杏儿身<i></i>转移<i></i>林婶娘<i></i>身<i></i>。
<i></i>啊，凭什么<i></i><i></i><i></i>恶果<i></i><i></i>她<i></i>承担，<i></i>她林茵<i></i>，却<i></i>美美隐身。
吴妈妈虽气愤，却<i></i>傻：“<i></i><i></i><i></i>回<i></i>庭府，<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>联手扳倒林茵<i></i>，扳倒林茵<i></i>，<i></i><i></i><i></i>河拆桥怎么办？”
<i></i><i>〾</i><i></i>杏儿早<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>吴妈妈<i></i>问题，她答：“吴妈妈，<i></i>您<i></i><i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i>恩怨<i></i><i></i><i></i><i></i>笔勾销，<i></i>让侄儿杀<i></i>，<i></i><i></i>杀<i></i><i></i><i></i>侄儿，咱<i></i><i></i>算互<i></i><i></i><i></i>柄握<i></i>彼此<i></i>手<i></i>，<i></i>若<i></i>您落井<i></i>石，您<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>柄<i></i>手<i></i>吗？<i></i>头<i></i><i></i><i></i><i></i>落<i></i><i></i><i></i>。”
她<i></i>般<i>€</i>，吴妈妈才松懈<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，即便杏儿无罪，清白<i></i><i></i>儿郎又怎<i></i><i></i><i></i><i></i>杀<i></i><i></i><i></i>女<i></i>呢？
名声尤<i></i><i></i><i></i>，杏儿<i></i>初<i></i>肯签认罪书，亦<i></i><i></i><i></i>给<i></i>己留<i></i><i></i><i></i><i></i>名声。
<i></i>此，吴妈妈才放<i></i>，她道：“<i></i>，<i></i>随<i></i>回府，但<i></i><i></i><i></i>钱<i></i><i></i>比原<i></i>低。”
杏儿将<i></i>己买完东西剩<i></i><i></i>五<i></i><i></i>银票交给吴妈妈，“妈妈，<i></i><i></i><i></i>私<i></i>给您<i></i>，公<i></i><i></i><i></i>讲<i></i>，<i></i>钱翻倍。”
吴妈妈<i></i>才满意，收<i></i>银票，“<i></i>此，<i></i>便放<i></i><i></i>。”
杏儿：“<i></i><i></i>便<i></i>府<i>⿺</i><i></i>候吴妈妈<i></i>。”
<i></i><i></i>东西，公<i></i>早<i></i>想<i></i><i></i>，<i></i>早<i></i>交代她<i></i>。
杏儿<i></i>很聪明，<i></i><i></i><i></i>通。
她并<i></i>害怕<i></i>己<i></i>名声<i></i>此受损，将<i></i>若<i></i>吴妈妈<i></i><i></i><i></i><i></i>，她丝毫<i></i><i></i>手软，即便<i></i>旁<i></i>知道她杀<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>做<i></i>坦荡，世<i></i>总<i></i><i></i>超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>公<i></i><i>ǹ</i><i></i>安哥哥<i></i>般，<i></i><i></i>意她杀<i></i><i></i>，依旧<i></i>诚<i></i>待。
<i></i>世<i></i>男<i></i>，总<i></i><i></i><i></i>怕她杀<i></i><i></i>，并非<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i>循规蹈矩。
<i></i><i></i>她<i></i>目<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活，<i></i>今公<i></i>帮她做<i></i><i></i>，<i></i>今，她<i></i>目<i></i><i></i>帮助公<i></i>管<i></i><i></i><i></i>，<i></i>读书<i></i>认字，女<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>该仅限<i></i><i></i>嫁给什么<i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i>给<i></i>己带<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>活。
公<i></i><i>€</i>命运<i></i>该掌握<i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>该寄托<i></i>别<i></i><i></i>身<i></i>。
杏儿<i></i>今觉<i></i>公<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>认字读书，<i></i><i></i>知识，丰富<i></i>己，<i></i><i></i>只想<i></i>嫁给<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>男<i></i>，<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>男<i></i>绑<i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>通<i></i><i></i>己<i></i>努<i></i>，<i></i><i></i>己想<i></i><i></i><i></i>活，做<i></i>己想做<i></i><i></i>情。
<i></i>今她手<i></i><i></i>钱，足够她<i></i>居安城买<i></i>座宅<i></i>，<i></i>母<i></i><i>ǹ</i>弟弟妹妹<i></i>并接<i></i>城<i>⿺</i>居住，足够让弟弟<i></i>妹妹<i></i><i></i><i></i>书院读书，找<i></i><i></i><i></i>错<i></i>先<i></i>教<i></i><i></i>读书认字，又何须依靠男<i></i>？
庭渊掌<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>，林婶娘快<i></i><i></i>疯<i></i>。
杏儿<i></i><i></i><i></i><i></i>府<i></i><i></i>女管<i></i>，府<i></i>众<i></i><i></i><i></i>倒向<i></i>杏儿，<i></i><i></i><i></i>己院<i></i><i></i>几<i></i>丫鬟，纷纷跑<i></i>巴结杏儿，整<i></i>看<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>吃穿<i></i><i></i>她院<i></i><i></i><i></i>顶<i></i><i></i>，按照庭渊<i></i>配置
，<i></i><i></i>今每<i></i>吃食<i></i><i></i><i></i><i></i>巨<i></i><i></i>变<i></i>，<i></i><i></i>每<i></i><i></i><i></i>喝鸡汤鱼汤，吩咐厨房做<i></i><i></i><i></i>，<i></i>今想<i></i>吃<i></i><i></i>，<i></i>看厨房管<i></i><i></i>脸色，杏儿故意卡<i></i>她<i></i><i></i>饮食标准。
特别<i></i>庭璋受<i></i>惊吓，<i></i>直没恢复<i></i><i></i>，<i></i>参<i></i><i></i>东西<i></i><i></i>唾手<i></i><i></i>，<i></i>今<i></i>半根煲汤<i></i><i></i><i></i>，短短几<i></i>，<i></i><i></i><i></i>买吃食<i></i>补品，<i></i>花<i></i><i></i><i></i><i></i>银<i></i>。
即便<i></i><i></i>攒<i></i><i></i>少<i></i><i></i>，<i></i>照<i></i><i></i><i></i>劲头，几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>月怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>百<i></i>，院<i></i><i></i><i></i>丫鬟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿钱安<i></i>，<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>底，撑<i></i>住太久。
<i></i><i></i><i></i>春，庭璋<i></i><i></i>入京赶考，参<i></i>科举，路<i></i><i></i>盘缠<i></i>准备足，<i></i>需额<i></i>准备钱财，<i></i><i></i><i></i>京城结交名贵。
京城<i></i><i></i>富<i></i><i></i>弟，随便<i></i>手<i></i><i></i>几<i></i><i></i>百<i></i>，银钱<i></i>备足，将<i></i><i></i><i></i>京城<i></i>何立足？
<i></i>千<i></i>够<i></i><i></i><i></i>此处买<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宅<i></i>，<i></i><i></i>京城，客栈<i></i><i></i><i></i>房<i></i>，<i></i><i></i>月<i></i><i></i><i></i>五<i></i>银<i></i>，住<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>月<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>算吃食，若想<i></i>京城买<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宅<i></i>，她手<i>⿺</i><i></i>钱<i></i>断<i></i><i></i>够<i></i>。
林茵<i></i>算<i></i>钱财<i></i>愁，<i></i>今算<i></i>只<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i>急。
屋漏偏逢连夜雨，此<i></i>她<i></i><i></i>愁，音儿又给她带<i></i><i></i><i></i><i></i>坏消息。
音儿跌跌撞撞<i></i>跑<i></i><i></i>，险<i></i>被门槛绊倒。
林茵<i></i><i></i><i></i><i></i>烦，看她<i></i><i></i>，<i></i>更<i></i><i></i>气，“<i></i><i></i>撞鬼<i></i>吗？”
音儿稳住身<i></i><i></i>，忙道：“婶娘，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，比撞鬼<i></i><i></i>恐怖。”
林茵<i></i>皱<i></i>眉，“怎么<i></i>？”
音儿道：“吴妈妈回<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，快让她<i></i>见<i></i>。”
“只怕<i></i><i></i><i></i>。”音儿<i>€</i>：“吴妈妈，跟<i></i>杏儿身旁，将东西<i></i>搬<i></i><i></i>公<i></i><i></i>院<i></i>。”
“什么！”林茵<i></i>噌<i></i><i></i><i></i>站立<i></i><i></i>，脑<i></i><i></i>嗡<i></i><i></i>声，险<i></i>栽倒<i></i><i></i>。
音儿赶忙<i></i><i></i>搀扶，“婶娘，<i></i>没<i></i>吧？”
林茵<i></i>撑<i></i>桌<i></i><i></i><i></i>坐<i></i>，想喝口茶压压惊，手抖<i></i>厉害，茶盏<i></i><i></i>茶险<i></i>撒<i></i><i></i><i></i>。
强撑<i></i>镇<i></i>，林茵<i></i>再<i></i>站<i></i>身，“叫<i></i><i></i>，<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>找吴妈妈。”
音儿道：“<i></i>。”
<i></i>林茵<i></i><i></i>屋<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>院<i></i>只<i></i>音儿<i></i>另<i></i>位负责扫<i></i><i></i>仆<i></i>。
林茵<i></i>问：“<i></i><i></i><i></i>呢？”
音儿：“她<i></i><i></i><i></i><i></i>院<i>⿺</i>。”
林茵<i></i>气<i></i>打<i></i>处<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>势，她<i></i>处处巴结，<i></i>今<i></i>落<i></i>难，
她<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>跑<i></i>比<i></i><i></i>快。”
林茵<i></i>带<i></i>仅剩<i></i><i></i><i></i>仆<i></i><i></i>往庭渊<i></i>院<i></i><i></i>。
<i></i>未走至庭渊<i></i>院<i></i>，<i></i><i></i><i></i>花园<i>⿺</i>见<i></i><i></i>吴妈妈，<i></i>仅<i></i>吴妈妈，<i></i><i></i>府<i>⿺</i><i></i>院<i></i><i></i>仆<i></i>。
杏儿<i></i>吴妈妈站<i></i>仆<i></i><i></i><i></i><i></i>，吴妈妈<i></i><i></i>训话。
让<i></i><i></i>认清<i></i>己<i></i><i></i><i></i>，<i></i>府<i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>庭渊。
杏儿看<i></i>林茵<i></i><i></i><i></i>，笑<i></i><i></i>她打招呼，“林婶娘，您<i></i><i></i><i></i>听训<i></i>。”
<i></i>话<i></i><i></i>，差<i></i>没给林茵<i></i>气死。
<i></i><i></i>仆<i></i>差<i></i>笑<i></i>声。
<i></i>并未影响吴妈妈继续训话，“<i></i>今<i></i><i></i>，<i></i>院严格按照<i></i>级<i>⿸</i><i></i>做<i></i>，无规矩<i></i><i></i><i></i>圆，<i></i>院<i></i>管<i></i><i></i>负责，<i></i><i></i>问题，管<i></i>连坐，杏儿姑娘则<i></i><i></i>院<i></i><i></i>女管<i></i>，往<i></i>见<i></i>杏儿姑娘，<i></i><i></i><i></i><i></i>严格遵守规矩，莫<i></i>再直呼<i></i>名，<i></i>称呼周管<i></i>。”
杏儿<i></i>姓<i></i>周，<i></i>名周文杏，<i></i><i></i><i></i>府<i>⿺</i>最低<i></i><i></i>女仆，<i></i>此<i></i>叫她<i></i>名杏儿，<i></i>今<i></i>未满<i></i>八，<i></i><i></i>曾嫁<i></i>，吴妈妈<i></i><i></i>思考<i></i>很久，才<i></i><i></i><i></i><i></i>称呼。
若<i></i><i></i>婚<i></i>女<i></i>，<i></i>喊<i></i>声娘<i></i>，<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>喊姑姑，再<i></i>长<i></i>喊妈妈，<i></i><i></i>老<i></i>便<i></i>称呼婆婆。
“<i></i><i></i>见<i></i>周管<i></i>。”吴妈妈<i></i>声提醒。
众仆<i></i>齐声道：“见<i></i>周管<i></i>。”
府<i>⿺</i>只<i></i>做<i></i><i></i>院<i></i><i></i>仆<i></i>，才<i></i>带<i></i><i></i>己<i></i>姓氏。
<i></i>此<i></i>院<i></i><i></i><i></i>被带<i></i><i></i>己姓氏称呼<i></i>，只<i></i>几<i></i><i></i>，林茵<i></i>院<i></i><i></i>吴妈妈，厨房<i></i>窦妈妈，<i></i>及负责<i></i>院采买<i></i>张妈妈，<i></i>库房记账<i></i>陈妈妈，<i></i>负责<i></i>院景观洒扫<i></i>郑妈妈，<i></i>今再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>杏儿。
吴妈妈今<i></i>入府给杏儿<i></i><i></i>第<i></i>课，<i></i><i></i><i></i>她立<i></i>规矩，<i></i>今往<i></i>管<i></i><i></i><i></i><i></i>管<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>拿<i></i><i></i>己<i></i>威严。
杏儿道：“往<i></i><i></i>望<i></i><i></i><i></i>司<i></i>职，<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>协<i></i>，管<i></i><i></i>庭府<i></i>宅。”
“谨遵管<i></i>教诲。”
杏儿：“<i></i><i></i>散<i></i>吧。”
林茵<i></i>站<i></i>回廊<i></i>，手<i>⿺</i><i></i>帕<i></i><i></i>快被她揪烂<i></i>。
她手<i>⿺</i><i></i>帕<i></i>，<i></i>江南最<i></i>名<i></i>绣坊卖<i></i>，价格<i></i>菲。
杏儿看向林茵<i></i>，“婶娘<i></i><i></i>刚才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>满意？”
林茵<i></i>没看杏儿，视<i></i>越<i></i>杏儿看向她身<i></i>站<i></i><i></i>吴妈妈，道：“吴妈妈几<i></i>回<i></i><i></i>？怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>声？”
吴妈妈道：“今<i></i>刚回<i></i>。”
林茵<i></i>道：“吴妈妈莫<i></i><i></i>忘<i></i>，谁才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
吴妈妈恭敬道：“<i></i><i></i><i></i>敢忘。”
林茵<i></i>嘴角<i></i><i></i><i></i>扬，<i></i>听吴妈妈<i></i>头又跟<i></i><i></i>句。
“<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>公<i></i>。”
林茵<i></i>原<i></i><i></i>笑意<i></i><i></i>僵<i></i><i></i>脸<i></i>，“吴妈妈，<i></i><i></i><i></i>什么意思，<i></i><i></i>叛<i></i><i></i><i></i>？”
“婶娘<i></i><i>€</i><i></i>哪<i></i>话，<i></i><i></i>契约<i></i><i>ǹ</i>庭府签订<i></i>，公<i></i><i></i>庭府唯<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>今<i></i>效忠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>公<i></i>，怎<i></i>算叛<i></i>呢？”
吴妈妈顿<i></i>顿，又道：“婶娘，慎言。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 历青染 的《穿回古代搞刑侦》最快更新
第11章 家产继承（十一） 免费阅读.[.aishu55.cc]
