第38章 六
作品:《万人迷反派总被觊觎[快穿]》 《万<i></i>迷<i></i>派总被觊觎[快穿]》最<i></i>章节 第38章 六
秦桐<i></i><i></i>次没睡<i></i>久<i></i>醒<i></i><i></i>，李<i></i>榷牢牢<i></i>霸占住<i></i>床边<i></i>位置，<i></i>杨禹<i></i>赶<i></i><i></i>边<i></i>凳<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>秦桐<i></i>次<i></i>睁眼<i></i>看<i></i><i></i>李<i></i>榷。
见秦桐醒<i></i>，李<i></i>榷很<i></i>兴奋：“秦桐！<i></i>醒<i></i>？哪<i></i><i></i>舒服？饿<i></i>饿？几<i></i>没吃东西<i></i><i></i>饿<i></i>吧？<i></i>让<i></i>找<i></i><i></i>最喜欢<i></i>玫瑰糕，<i></i>直备<i></i><i></i><i></i>，<i></i>快吃<i></i>口吧。”
李<i></i>榷只顾<i></i><i></i><i></i><i></i>己，噼<i></i>啪啦<i>€</i><i></i><i></i><i></i>堆<i></i>让杨禹<i></i><i></i><i></i><i></i>嘴。<i>€</i>罢，只悄悄丢给杨禹<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>管秦桐乐<i></i>乐意，抄<i></i>案<i></i><i></i>玫瑰糕<i></i>往秦桐嘴<i></i>塞。
秦桐刚醒，<i></i><i></i><i></i>及感<i></i>饥饿，况且睡<i></i><i></i>么久，嗓<i></i>早<i></i>干<i></i>冒烟<i></i>，哪<i></i><i></i>吃<i></i><i></i><i></i>么干<i></i>糕<i></i>？李<i></i>榷拼命<i></i>往<i></i>嘴巴<i></i>塞东西，玫瑰糕<i></i><i></i>糖霜掉<i></i><i></i>，落<i></i>秦桐<i></i>嗓<i></i><i></i>，害<i></i><i></i><i></i><i></i>阵咳嗽。
秦桐<i></i><i></i><i></i>浑身<i></i>伤，<i></i><i></i>剧烈<i></i>咳嗽恐怕连伤口<i></i><i></i>裂<i></i><i></i>。杨禹<i></i>简直受<i></i><i></i><i></i><i></i>王爷<i></i>幼稚，<i></i><i></i><i></i><i></i>耀武扬威<i></i>宣示<i></i>权，<i></i><i></i><i></i><i></i>曾<i></i><i></i><i></i>儿真<i></i><i></i><i></i><i></i>秦桐？
杨禹<i></i>端<i></i>桌<i></i>早<i></i>晾凉<i></i><i></i>，倒掉半杯，<i></i><i></i>走<i></i>火炉边，提<i></i><i></i>直<i></i><i></i><i></i>烧<i></i><i></i>茶壶，倒<i></i><i></i>热<i></i>，<i></i>刚刚<i></i>半杯凉<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>杯温<i></i>，<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>尝<i></i><i></i>口，确<i></i><i></i>烫才端<i></i>秦桐<i></i><i></i>。
李<i></i>榷见<i></i>秦桐咳嗽，知道<i></i><i></i>己鲁莽<i></i>，见杨禹<i></i>端<i></i>温<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i><i></i>抢<i></i><i></i>，<i></i>己喂秦桐喝<i></i>。无奈，杨禹<i></i>闪身躲<i></i><i></i><i></i>：“王爷<i></i><i></i><i></i>边<i></i>吃<i></i>糕<i></i>歇<i></i>吧，<i></i><i></i>伺候<i></i><i></i>粗活微臣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。王爷<i></i>金枝玉<i></i>，吃糕<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i>别噎<i></i><i></i>，您<i></i><i></i>噎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>短，臣<i></i><i></i>担待<i></i><i></i>。”
杨禹<i></i><i></i><i></i><i></i>嘴巴<i></i>饶<i></i><i></i><i></i>，尤<i></i><i></i><i></i><i></i>李<i></i>榷，完<i></i>没<i></i><i></i><i></i>翩翩公<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>张嘴巴<i></i><i></i>毒<i></i><i></i>毒。
“杨禹<i></i>，<i></i>既<i></i>知道<i></i>王<i></i><i></i>潢贵胄，<i>€</i>话<i></i>最<i></i>客气<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王<i></i><i></i>惹<i></i>，<i></i>再践踏<i></i>王<i></i>底<i></i>，<i></i><i></i>果<i></i>负。”李<i></i>榷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刚才<i></i>失误气恼<i></i>很，又被杨禹<i></i>言语讽刺更<i></i>火冒<i></i>丈。
杨禹<i></i>却丝毫没<i></i>惧怕，<i></i>看<i></i><i></i>看李<i></i>榷<i></i>眼，只专注<i></i><i></i>勺<i></i>给秦桐喂<i></i>：“王爷<i></i>皇<i></i>王孙，<i></i>斩杀<i></i><i></i><i></i><i></i>太医<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i>。只<i></i><i></i><i></i>梁<i></i><i></i><i></i>王<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>知道微臣犯<i></i>哪条罪<i></i>被王爷斩首呢？<i></i><i></i><i>€</i>王爷<i></i><i></i><i></i><i></i>皇帝远，<i></i><i></i>边城<i></i><i></i>您<i></i><i></i>王<i></i><i></i>？”
“<i></i>……”
“别吵<i></i>……”李<i></i>榷刚<i></i><i></i>怒，<i></i>被秦
桐打断<i></i>，“<i></i><i></i>满身<i></i>伤，<i></i><i></i>俩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，消停<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>吗？”
秦桐皱<i></i>眉头，看<i></i><i></i>很<i></i><i></i>舒服。<i></i><i></i><i></i>停<i></i>聒噪，<i></i>视<i></i>眼，又<i></i><i></i><i></i>屑<i></i><i></i>头撇<i></i><i></i>边，总算<i></i>安静<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>半晌，杨禹<i></i>终<i></i>喂完<i></i><i></i>杯<i></i>，秦桐<i></i>觉<i></i>精神<i></i><i></i>。杨禹<i></i>给秦桐<i></i><i></i><i></i>脉，又询问<i></i>几句<i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>便<i></i><i></i>煎药<i></i>。
帐<i></i><i></i>终<i></i><i></i>李<i></i>榷<i></i>愿，只剩<i></i><i></i><i></i>秦桐<i></i>。
“<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>……”沉默<i></i>半晌，最终<i></i><i></i>李<i></i>榷先<i></i>口<i></i>，<i></i>微微<i></i>低<i></i>头，带<i></i>满腔<i></i>愧疚，看<i></i><i></i><i></i>，<i></i>次秦桐受伤，<i></i>很<i></i><i></i>责。
听<i></i>李<i></i>榷<i></i>口，秦桐长长<i></i>舒<i></i><i></i>口气，像<i></i>终<i></i>找<i></i><i></i>什么<i></i>口<i></i><i></i><i></i>：“胜败乃<i></i>兵<i></i>常<i></i>，<i></i><i></i>无需<i></i>责。再者，鬼<i></i><i></i><i></i>已<i></i>退兵<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>凯旋回朝，皇<i></i><i></i><i></i><i></i>赏，秦某提<i></i>恭喜王爷<i></i>。”
秦桐语气<i></i>淡，话语<i></i>似乎<i></i>并没<i></i>责怪<i>〾</i>意，<i></i>倒<i></i>让李<i></i>榷颇<i></i>意<i></i>。毕竟秦桐<i></i><i></i><i></i><i></i>失误吃<i></i><i></i>么<i></i>苦，<i></i><i></i><i></i><i></i>赏<i></i><i></i>巴掌<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>李<i></i>榷转念<i></i>想，秦桐<i></i><i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？静静<i></i><i></i>，淡淡<i></i>山，<i></i>像入<i></i><i></i><i></i>缕墨，看似浅淡无痕，<i></i>则却<i></i>知<i></i>觉<i></i>将<i></i>晕染。
“<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>怪<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再<i>€</i><i></i>声<i></i><i></i><i></i>。”李<i></i>榷顿<i></i>顿，“<i></i><i></i><i></i>元帅<i></i>身份跟<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>丈夫<i></i>父<i></i><i></i>身份<i></i>跟<i></i><i>€</i>。<i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>保护<i></i><i></i>跟孩<i></i>，让<i></i><i></i>受苦<i></i>。”
秦桐笑<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>暗<i></i>恼恨<i></i>己<i></i>么轻易<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。李<i></i>榷<i></i><i></i>乎让<i></i>很<i></i>兴，<i></i><i></i><i></i>让<i></i>唾弃<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i>么<i></i><i></i><i></i>微<i></i>足道<i></i><i></i>乎<i></i>让<i></i>己轻易<i></i>容<i></i>。秦桐啊秦桐，<i></i><i></i>真傻。
秦桐双手<i></i>缠满<i></i>绷带，几乎<i></i><i></i>弹<i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>艰难<i></i>挪<i></i><i></i><i></i>己<i></i>双手，<i></i><i></i>轻轻<i></i>搭<i></i>李<i></i>榷<i></i>手<i></i>，朱唇轻启只<i>€</i><i></i><i></i><i></i>字：“甘<i>〾</i><i></i>饴。”
李<i></i>榷听<i></i><i></i><i></i><i></i>字又怎<i></i><i></i>感<i></i>？秦桐<i></i><i></i>受<i></i><i></i>么<i></i>苦，<i></i><i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>失误几乎没<i></i><i></i>命，<i></i><i></i>却<i>€</i><i></i><i></i>受苦<i></i>甘<i>〾</i><i></i>饴。李<i></i>榷<i></i><i></i>哪怕<i></i>石头做<i></i>，此<i></i>此刻<i></i><i></i>变<i></i><i></i>块热石头。
<i></i><i></i>又<i>€</i><i>€</i>笑笑<i></i><i>€</i><i></i>许<i></i>话，<i></i><i></i>么长<i></i><i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>融洽<i></i>谐。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谐甚至<i></i>交织缠绵<i></i><i></i>，<i></i><i></i>次<i></i>谈话双<i></i>似乎<i></i>带<i></i>几<i></i>真<i></i>，既<i></i>几<i></i>热恋<i>⿺</i>情侣<i></i>怦<i></i><i></i><i></i>，又<i></i>几<i></i>老夫老妻<i></i>默契<i></i>谐。
<i></i><i></i>聊<i></i>聊<i></i>，<i></i>知怎<i></i>聊<i></i><i></i>杨顺。
“杨顺<i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i>害<i></i><i></i>。”提<i></i>杨顺，秦桐<i></i><i></i>
既<i></i>怜悯又<i></i>愧疚，“<i></i><i></i>尸首<i></i>寻回<i></i><i></i>？”
“<i></i>放<i></i>。<i></i><i></i>尸首已<i></i>带回<i></i><i></i>，<i></i>几**<i></i>昏迷<i></i><i></i>候便已派<i></i>送回<i></i><i></i><i></i>乡<i></i>。<i></i><i></i><i></i>忠烈<i></i>将士，<i></i><i></i>捐躯，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>亏待<i></i>，已<i></i>追封<i></i><i></i>百夫长，除<i></i>朝廷<i></i><i></i><i></i><i></i>恤银<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>额<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笔钱，算<i></i>跟<i></i>王妃<i></i>场<i></i>答谢。”想<i></i><i></i>初杨顺被折磨<i></i>残破<i></i>堪<i></i>身<i></i>，李<i></i>榷<i></i><i></i><i></i><i></i>恻恻。
<i></i><i></i>，想<i></i>杨顺被糟蹋<i></i>身<i></i>，李<i></i>榷鬼<i></i>神差<i></i>想<i></i><i></i>另<i></i>件<i></i>。<i></i><i></i>找<i></i>秦桐<i></i>，秦桐<i></i>缩<i></i><i></i>图鲁军帐<i></i>角落<i></i>，被<i></i><i></i><i></i>烈<i></i><i></i>药，浑身<i></i>烫，意识模糊。<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i>ǹ</i><i></i>图鲁交手<i>〾</i><i></i>，<i></i>图鲁曾几番言语刺激。<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>图鲁<i></i>激将<i></i>，并未曾放<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>，杨顺被<i></i><i></i>鬼<i></i>畜<i></i>折磨致死，<i></i>秦桐<i></i>清白<i></i><i></i><i></i>吗？
想<i></i><i></i><i></i>，李<i></i>榷<i></i>眼神变<i></i>晦暗<i></i>明，笑意<i></i><i></i><i></i><i></i>脸<i></i>消失，取<i></i>代<i>〾</i><i></i><i></i>压抑<i></i>愤怒<i></i>冷漠。
秦桐见李<i></i>榷脸色突变却<i></i>明白原<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>突<i></i>想<i></i><i></i>什么令<i></i>烦恼<i></i>公务，<i></i>敢<i></i><i></i>打扰，低低<i></i>问<i></i><i></i>句：“王爷<i></i><i></i><i></i>什么烦<i></i><i></i>吗？”
李<i></i>榷坐直<i></i>身<i></i>，脸刚<i></i>藏<i></i><i></i>阴影<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i>秦桐<i></i>角<i></i>看<i></i><i></i>刚<i></i>看<i></i>清<i></i>脸<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>声音<i></i>突<i></i>变<i></i>深沉<i></i><i></i>，带<i></i><i></i><i></i><i></i>忧思<i></i>疑虑：“秦桐，<i></i><i></i><i></i>问<i></i>。”
“王爷请讲。”秦桐微微蹙<i></i>眉头，<i></i>安<i></i>感觉突<i></i>向<i></i>袭<i></i>，<i></i>脏<i></i><i></i><i></i><i></i>沉，堵<i></i><i></i>胸口闷闷<i></i>。
“<i></i>……<i></i><i></i><i></i>图鲁……<i></i><i></i>……”话<i></i>嘴边，李<i></i>榷又犹豫<i></i><i></i>。<i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i>该<i></i>信秦桐，<i></i><i></i>又<i></i><i></i>克<i>⿸</i><i></i>住<i></i>己<i></i>怀疑。怀疑<i></i>像<i></i>颗<i></i><i></i>，<i></i>旦<i></i><i></i><i></i><i></i>根<i></i>芽，<i></i><i></i>冲破土壤<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>收拾。
“王爷<i></i>底想问什么？”秦桐<i></i>跳<i></i>速，<i></i><i></i><i></i>预感将<i></i>包围，<i></i>脏几乎<i></i>跳<i></i>胸口，<i></i><i></i>又偏偏<i></i>弹<i></i><i></i>，李<i></i>榷<i></i>吞吞吐吐让<i></i>变<i></i>烦躁<i></i>安。
李<i></i>榷最终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i>。<i></i>安慰<i></i><i></i>己：<i></i><i></i>王爷，秦桐<i></i>王妃，做妻<i></i><i></i><i></i><i></i>向丈夫报告<i></i><i></i><i></i>踪。<i></i>且<i></i>算<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>真<i></i><i></i>什么，<i></i><i></i><i></i><i></i>嫌弃秦桐<i></i>。<i></i><i></i>想<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>句<i></i>该问<i></i>话便冲口<i></i><i></i><i></i>：“秦桐，<i></i><i></i><i></i>图鲁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>肌肤<i>〾</i><i></i>？”
“什么？”秦桐只感觉脑<i></i><i></i>“嘣”<i></i><i></i>声，<i></i><i></i>根弦断掉<i></i>，紧接<i></i>整<i></i>脑袋翁嗡嗡<i></i>响，<i></i><i></i><i></i>炸<i></i><i></i>，“<i></i><i>€</i>什么？”
秦桐<i></i>声音忍<i></i>住<i></i>颤抖，紧接<i></i>连<i></i>整<i></i>身<i></i><i></i>颤抖<i></i><i></i><i></i>，眼睛瞬<i></i>变红<i></i>，<i></i>
<i></i>泪<i></i>控<i>⿸</i><i></i>住<i></i><i></i>眼眶<i></i>流<i></i><i></i>。<i></i><i></i>秦桐被冤枉<i></i>委屈，<i></i><i></i>看<i></i>李<i></i>榷眼<i></i>却<i></i>另<i></i>番意味。
李<i></i>榷手忙脚乱<i></i>安慰秦桐：“<i></i>别哭，别怕，别担<i></i>，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>愿<i></i>，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>图鲁<i></i>贼<i></i>逼<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i>嫌弃<i></i><i></i>。无论<i></i><i></i><i></i>什么，无论<i></i>变<i></i>什么<i></i>，<i></i><i></i>……”
李<i></i>榷话<i></i>没<i>€</i>完，脸<i></i><i></i>感受<i></i><i></i>火辣辣<i></i>痛。
<i></i>秦桐，<i></i>拼<i></i>己<i></i>身<i></i><i></i>气，抬<i></i>被纱布层层包裹<i></i>手，<i></i><i></i>第<i></i>次<i></i>手打<i></i><i></i>，打<i></i>李<i></i>榷！
秦桐红<i></i>眼睛，任泪<i></i>流<i></i>，几乎<i></i>咆哮<i></i><i></i>李<i></i>榷<i>€</i>：“李<i></i>榷！<i></i><i></i>底<i></i>没<i></i><i></i>？！”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 千阙辞 的《万人迷反派总被觊觎[快穿]》最快更新
第38章 六 免费阅读.[.aishu55.cc]
