第120章 莲生哥哥番外
作品:《寡妇桃夭的太子赘婿》 《寡妇桃夭<i></i>太<i></i>赘婿》最<i></i>章节 第120章 莲<i></i>哥哥番<i></i>
“<i></i><i></i><i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>豹哥，<i></i>已<i></i>吃<i></i><i></i>……”安<i></i><i></i><i></i>么希望<i></i><i></i><i></i>场梦，梦想<i></i>豹哥<i></i>消失<i></i>。
“<i></i><i></i>再拒绝<i></i>，<i></i>见<i></i>散。”豹哥<i>€</i>完便潇洒<i></i>离<i></i><i></i>，看<i></i><i></i>背景消失<i></i>长廊<i></i>尽头，安<i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i>错觉，<i></i>像极<i></i><i></i>海滩<i></i><i></i><i></i>许**。
“真<i></i>见鬼，<i></i><i></i>么久<i></i>，<i></i>竟<i></i><i></i><i></i>找<i></i>，<i></i>该怎么办才<i></i>呢？”安<i></i><i></i><i></i><i></i>焦灼<i></i><i></i>。
她<i></i>房<i></i><i></i>走<i></i>走<i></i>，打<i></i><i></i>卫<i></i><i></i><i></i><i></i>淋浴，却没<i></i><i></i>思洗澡，昨<i></i>晚<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>激<i></i><i></i>扫<i></i>空。
她非常<i></i>清楚，<i></i>旦<i></i>豹哥<i></i><i></i><i></i>系<i></i>话，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>巨<i></i><i></i>转变，黑<i></i><i></i>岂<i></i><i></i>么容易混<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>再<i></i><i></i><i></i>难<i></i>。
安<i></i><i></i>透<i></i>窗户，<i></i><i></i>豹哥<i></i><i></i><i></i>直<i></i>酒店<i></i><i></i>门<i></i>守<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>逃离<i></i><i></i>肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>直逃避<i></i><i></i>，既<i></i><i></i>此，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>豹哥吃<i></i>饭。
“<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>饭吗？<i></i><i></i><i></i>躲<i></i>掉，<i></i><i></i><i></i><i></i>勇敢<i></i><i></i>迎接。”
安<i></i><i></i><i></i><i></i>餐厅，豹哥非常<i></i>耐<i></i><i></i><i></i><i></i>她。
“<i></i><i></i>意思，让<i></i>久<i></i><i></i>。”安<i></i><i></i>回答，她并没<i></i>浓妆艳抹，只<i></i>随意装扮<i></i><i></i><i></i><i></i>己，便已<i></i>非常<i></i>漂亮<i></i>。
“<i></i>美女<i></i><i></i><i></i>荣幸。”豹哥绅士<i></i>帮安<i></i><i></i>将椅<i></i>拉<i></i>，让她坐<i></i><i></i>。
“<i></i>什么<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i>混黑<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>背景真<i></i><i></i>么厉害，<i></i>真<i></i>无<i></i>将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>混混联想<i></i><i></i><i></i>。”
安<i></i><i></i><i></i>豹哥<i></i><i></i><i></i>胆<i></i>渐渐<i></i><i></i><i></i>。
没想<i></i>豹哥苦笑<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>道：“<i></i><i></i>候看<i></i>情<i></i><i></i>只看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>选择，谁<i></i><i></i>希望<i></i><i></i><i></i>风口浪尖讨<i></i>活。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>退<i></i>啊……”<i>€</i>完<i></i>安<i></i><i></i>便觉<i></i><i></i>己<i></i>想<i></i>太<i></i>真<i></i>，豹哥怎么<i></i><i></i>退<i></i>。
<i></i><i></i>默默<i></i>吃<i></i>。
“安<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i>股独特<i></i>气质。”豹哥<i>€</i>。
“什么独特<i></i>气质，豹哥见识<i></i><i></i>么<i></i>美女，<i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>打趣<i></i>。”安<i></i><i></i><i></i><i></i>意思<i></i>拢<i></i>拢头<i></i>，<i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>夸奖<i></i><i></i>候，任何<i></i><i></i><i></i><i></i>花怒放<i></i>，难怪<i></i>拍马屁<i></i><i>€</i>。
“非常<i></i>独特，清冽。”豹哥<i></i>脑海<i>⿺</i>搜刮<i></i><i></i>够<i></i>容安<i></i><i></i><i></i>词语，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>渐渐熟络<i></i><i></i>。
“豹哥，<i></i><i></i><i></i><i></i>明白，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>穷追<i></i>舍？”安<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>
疑惑。
“<i></i><i></i>，<i></i>瞒<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>长<i></i>特别像<i></i><i></i>位已<i></i>逝<i></i><i></i>故<i></i>。”豹哥<i></i>眼神<i>⿺</i>满<i></i>失落，像<i></i>想<i></i><i></i>伤<i></i><i></i>往<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>。”安<i></i><i></i>突<i></i>觉<i></i>，原<i></i>豹哥<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>故<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>魅<i></i><i></i><i></i><i></i>呢？
安<i></i><i></i><i></i><i></i>底<i></i>嘲笑<i></i><i></i>己<i></i>番，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>轻松<i></i><i></i><i></i>，既<i></i><i></i>此，她<i></i>没<i></i>必<i></i><i></i>豹哥<i></i>此<i></i>拘谨<i></i>害怕<i></i>，未<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>怎么<i></i>吧。
“安<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>酒吧看<i></i><i></i><i></i>第<i></i>眼<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>深深<i></i><i></i><i></i>刻<i></i>脑海<i>〾</i><i>⿺</i><i></i>…….”
安<i></i><i></i><i></i><i></i>意没<i></i>几<i></i>钟，豹哥便再次<i></i>安<i></i><i></i><i></i>达<i></i><i></i>己<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>意。
“豹哥，<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解<i></i>，<i></i><i></i><i></i>结<i></i>婚，并且<i></i><i></i>没<i></i><i></i>想<i></i><i></i>么<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>知道，<i></i><i></i>席城结<i></i>婚<i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i>准备复婚却突<i></i><i></i>手。”
安<i></i><i></i>错愕<i></i>看<i></i>豹哥，原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清楚。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>席城，<i></i><i></i><i></i><i></i>接受<i></i><i></i><i></i>意。”豹哥问。
安<i></i><i></i>支支吾吾<i></i>，她<i></i>知道该<i></i>何<i></i>回答<i></i><i></i>问题。
“<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i>错误。”安<i></i><i></i>想<i></i><i></i>爷爷，<i></i><i></i>想<i></i><i></i>己交付给席城，<i></i><i></i><i></i>半辈<i></i><i></i><i></i><i></i>依靠，没<i></i>想<i></i>只<i></i>无尽<i></i>荒凉。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世界<i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，让<i></i><i></i>永远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
豹哥意味深长<i></i><i>€</i>，安<i></i><i></i>很奇怪。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>什么？”安<i></i><i></i>问道。
“难道<i></i><i></i>觉<i></i>奇怪吗？席城<i></i>短<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i>，并且<i></i><i></i><i></i><i></i>态<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>百八<i></i><i></i><i></i>转弯。”豹哥<i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>非常<i></i>单纯<i></i>骗。
“<i></i>，<i></i>曾<i></i><i></i>怀疑<i></i>，但<i></i><i></i>许席城<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i>苦衷呢？”安<i></i><i></i><i></i>直<i></i>么安慰<i></i>己，让<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>受<i></i><i></i>。
“<i></i>错，<i></i><i></i>确<i></i><i></i>苦衷<i></i>，<i></i><i></i>苦衷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>父母<i></i><i></i>辈<i></i>恩怨，据<i>€</i><i></i><i></i>父母<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谋划<i></i><i></i>场阴谋，<i></i><i></i>席城<i></i>父母双双受伤，<i></i>医院<i></i>躺<i></i><i></i><i></i><i></i>，直<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>醒<i></i><i></i>……”
豹哥<i></i>话像<i></i><i></i><i></i>耳光，让安<i></i><i></i><i></i>头<i></i>愣。
“怎么<i></i><i></i><i></i>？”安<i></i><i></i>再<i></i>无<i></i><i></i>餐。
<i></i><i></i>候她<i></i><i></i>没<i></i>问<i></i>爷爷，爸爸妈妈<i></i>哪<i></i><i></i>？<i></i>什么别<i></i><i></i><i></i>爸爸妈妈接送放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>她总<i></i>孤零零<i></i><i></i><i></i><i></i>。
爷爷每次回答<i></i><i></i>候眼神<i>⿺</i>充满<i></i>悲伤，
回答安<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>很远<i></i><i></i><i></i>。”
安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让爷爷难<i></i><i></i>伤<i></i>，<i></i><i></i>便<i></i><i></i>敢再<i></i>爷爷<i></i><i></i><i></i>提<i></i>父母<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>渐渐长<i></i>，习惯<i></i><i></i>爷爷<i></i>依<i></i>命，安<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i>追问父母<i></i><i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i>什么。
至<i></i>席城<i></i>父母，安<i></i><i></i><i></i><i></i>未听<i>€</i><i></i>，原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>医院躺<i></i>，安<i></i><i></i><i></i>直<i></i><i></i>席城<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i>失<i></i>父母，原<i></i><i></i><i></i>失<i></i>，却<i></i>……
“安<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>吧？”豹哥<i></i><i></i><i></i>追问。
“哦……<i></i>没<i></i>，<i></i><i></i>消息<i></i><i></i>太突<i></i><i></i>，<i></i>需<i></i><i></i><i></i>冷静<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，先失陪<i></i>。”
安<i></i><i></i>再<i></i><i></i>想强颜欢笑<i></i><i></i><i></i>酬豹哥，拿<i></i><i></i>包离<i></i><i></i>餐厅，回<i></i>房<i></i>将<i></i>己锁<i></i><i></i><i></i>。
“怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>呢？”安<i></i><i></i><i></i>脑海<i>⿺</i><i></i>直<i></i><i></i><i></i>声音，像<i></i><i></i>质疑<i></i><i></i>切，又<i></i>像<i></i>已<i></i>认<i></i><i></i><i></i><i></i>切。
“难怪席城<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i>狠<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i>残忍，原<i></i><i></i><i></i><i></i>……”安<i></i><i></i><i></i>敢再想<i></i><i></i>，<i></i>己<i></i>父母怎么<i></i><i></i>杀<i></i>凶手呢？
<i></i>夜<i></i><i></i>乱七八糟思想，安<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i>脑袋<i></i>像<i></i>**<i></i><i></i>般。
慕初<i></i><i></i>公司遇<i></i><i></i>棘手<i></i>问题，<i></i><i></i>签约<i></i><i></i><i></i><i></i>者<i></i><i></i>涉嫌<i></i>抄袭，<i></i>临<i></i>巨额<i></i>赔偿或者官司。
慕初<i></i><i></i>周晓晴已<i></i>查清楚<i></i>，<i></i>件<i></i>情<i></i>怪公司<i></i><i></i>员，<i></i>签约<i></i>者<i></i><i></i>候，没<i></i>及<i></i><i></i>审查清楚，<i></i>至<i></i>被别<i></i>编剧<i></i>纸诉讼告<i></i><i></i><i></i>。
“查清楚<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>？”慕初<i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>件<i></i>情忙<i></i>焦头烂额<i></i>。
“已<i></i>清楚<i></i><i></i><i></i>底细<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>名<i></i><i></i>流编剧，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>品<i></i>直<i></i>响<i></i><i></i>，<i></i>次突<i></i>却抓住<i></i><i></i><i></i>公司<i></i><i></i><i></i>放，想<i></i>趁此<i></i><i></i>炒<i></i>，增<i></i>名气。”
周晓晴回答。
“既<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>陪<i></i>打官司<i></i><i></i>。”慕初<i></i><i></i>底<i></i>非常<i></i><i></i>气，<i></i><i></i><i></i>渣<i></i><i></i>，绝<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>逞<i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>耗<i></i><i></i>，既<i></i><i></i><i></i>么<i></i>底气，想必背<i></i>肯<i></i><i></i><i></i>支持，咱<i></i>公司<i></i>展<i></i>速<i></i>很快，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嫉妒，<i></i><i></i>故意设计<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，更何况，咱<i></i>公司已<i></i><i></i>该剧<i></i><i></i>身<i></i><i>⿸</i><i></i>影视，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>员<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>官司<i></i><i></i>打<i></i><i></i>，<i></i><i></i>损失惨<i></i>。”
周晓晴担忧<i></i><i>€</i>。
“难道<i></i><i></i><i></i>让<i></i>渣<i></i>逞？”慕初<i></i>恨恨<i></i>想。
“或许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i>，容<i></i>再想想吧。”周晓晴<i>€</i>。
“<i></i><i></i>，周末<i></i><i></i><i></i>情<i></i>回<i></i><i></i>趟，<i></i><i></i><i></i>
公司<i></i>盯<i></i><i></i>，<i></i>交代<i></i><i></i>。”慕初<i></i>想<i></i>母<i></i>千叮万嘱<i></i><i></i><i></i><i></i>周末回<i></i>吃午饭，<i></i><i></i>知道什么<i></i>情<i></i>么神秘。
周晓晴<i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i>，她想<i></i><i></i><i></i>己<i></i>像<i></i><i></i>约<i></i>。
周末<i></i>知<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>，慕初<i></i><i></i>约<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>，却<i></i><i></i>桌<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>桌<i></i>丰盛<i></i>午餐，<i></i><i></i><i></i>喜欢吃<i></i>。
“妈，今<i></i>怎么<i></i>么丰盛啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>庆祝呀。”慕初<i></i>手<i></i>没洗，<i></i><i></i>手<i></i>抓<i></i><i></i><i></i>鸡腿啃<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>么<i></i>拘<i></i>节。”林雪<i></i>房<i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i>，跟<i></i>她身<i></i><i></i><i></i><i></i>周晓晴。
“<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>啊？”慕初<i></i>啃<i></i><i></i>半<i></i>鸡腿<i></i><i></i><i></i>嘴边，尴尬<i></i>问道。
周晓晴笑<i></i>笑，没<i></i>回答。
“晓晴<i></i><i></i>特意请回<i></i><i></i>，怎么<i></i>？<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>很<i></i>呢？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>答谢<i></i><i></i>才<i></i>，她<i></i><i></i>放弃<i></i>美<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>途，回<i></i>帮<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>。”
林雪话语<i>⿺</i>暧昧<i></i>气息，让周晓晴<i></i>慕初<i></i><i></i>非常<i></i>尴尬。
“妈，<i></i><i></i><i>€</i><i></i>什么话，感谢<i></i><i></i><i></i><i></i>感谢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>早<i></i>告诉<i></i>呀？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>准备。”
慕初<i></i><i></i>满<i></i>放<i></i>鸡腿，拿<i></i>纸巾擦拭<i></i>手<i></i>油脂。
“<i></i><i></i>早<i></i>告诉<i></i><i></i>，<i></i>又觉<i></i>周晓晴<i></i><i></i>故意安<i></i><i></i><i></i>身边<i></i>棋<i></i>，<i></i><i></i>候<i></i><i></i>知道怎么跟<i></i><i></i><i></i>干。”
知<i></i>莫若母，林雪早已<i></i>猜透<i></i>慕初<i></i><i></i>切<i></i><i></i>思。
“<i></i><i></i>，妈，别<i>€</i><i></i>么<i></i><i></i>，咱<i></i>快吃饭吧，饿死<i></i>。”慕初<i></i>赶紧转移<i></i>话题。
倒<i></i>周晓晴，<i></i>改公司<i></i>女强<i></i>干练沉<i></i><i></i>气场，变<i></i>安静<i></i>又沉默。
林雪<i></i><i></i>劲<i></i>往晓晴<i></i>碗<i></i>夹菜，<i></i><i></i>热劲<i></i><i></i>像晓晴<i></i>她<i></i><i></i>闺女<i></i><i></i>，看<i></i>慕初<i></i><i></i><i></i><i></i>吃醋<i></i>。
“晓晴，<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>常<i></i><i></i><i></i>吃饭，别看慕初<i></i>像<i></i><i></i>男孩<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>非常<i></i>善良，<i></i>且<i></i><i></i>长<i></i>帅，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>真担<i></i><i></i><i></i><i></i>傻儿<i></i>被什么<i></i>头<i></i>明<i></i>女<i></i>抢走，<i></i><i></i><i></i><i></i>帮<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>。”
林雪<i></i>话意非常<i></i>明显，<i></i>意<i></i>撮<i></i>晓晴<i></i>慕初<i></i>。
周晓晴<i></i>程微笑<i></i>，并没<i></i><i></i><i>€</i>什么，保持<i></i>礼貌<i></i>客套。
终<i></i>结束<i></i><i></i>么<i></i>场尴尬<i></i>又煎熬<i></i>饭局，周晓晴<i></i>身告别。
“<i></i>色<i></i>早，怎么<i></i><i></i>急<i></i>回<i></i>呢？再<i></i>玩<i></i>。”林雪挽留。
“<i></i><i></i>，伯母，公司<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>回<i></i>处<i></i><i></i><i></i>。”
周晓晴<i></i><i></i><i></i>坐立<i></i>安。
“既<i></i><i></i>公<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>耽误<i></i>忙<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>送<i></i><i></i>晓晴。”林雪吩咐慕初<i></i>。
慕初<i></i>只<i></i>领命送周晓晴。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>早<i></i>认识<i></i>母<i></i>啊？”慕初<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇耿耿<i></i>怀。
“抱歉，<i></i>没<i></i><i></i><i></i>始<i></i>告诉<i></i>。”周晓晴回答。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>真变<i></i><i></i>妈<i></i>眼<i></i>吧？”慕初<i></i>半<i></i>玩笑半认真<i></i>问道。
“<i></i>觉<i></i>呢？”周晓晴笑<i></i>，眼睛<i></i>像<i></i>星星<i></i>般闪烁。
“<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>吧？”慕初<i></i><i></i>周晓晴<i></i>太<i></i>解，<i></i><i></i><i></i>直觉<i></i>认<i></i>，像她<i></i><i></i>清<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姑娘，总<i></i>至<i></i><i></i><i></i>讨<i></i>母<i></i><i></i>做<i></i>违背<i></i>己<i></i>意<i></i><i></i>情。
“谢谢<i></i>信任<i></i>。”周晓晴<i></i><i></i>困意，索<i></i><i></i>车<i></i>打盹，车<i></i>放<i></i>轻柔<i></i>音乐，非常<i></i><i></i>听。
慕初<i></i>始终觉<i></i><i></i>己被林雪摆<i></i><i></i>道，<i></i><i>⿺</i><i></i>悦。
<i></i>送完周晓晴<i>〾</i><i></i>，<i></i>又<i></i>车返回<i></i><i>⿺</i>。
“妈，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>呢？<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>商<i></i>，便<i></i><i></i><i></i>身边安<i></i><i></i><i></i><i></i>。”慕初<i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再次**涉<i></i>。
“什么叫安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>让<i></i>看看优秀<i></i>女<i></i>长什么<i></i><i></i>，免<i></i><i></i>被安<i></i><i></i>迷<i></i><i></i>窍，晓晴<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>比。”
林雪毫<i></i>吝啬<i></i>周晓晴<i></i>赞美。
慕初<i></i><i></i>才<i></i>知，原<i></i>晓晴<i></i>仅仅<i></i>长<i></i>漂亮，<i></i>历背景<i></i><i></i><i></i>攀，智商情商双<i></i>，并且<i></i>境<i></i>非常<i></i>优渥，<i></i><i></i><i></i>名副<i></i><i></i><i></i>千金<i></i><i></i>姐。
“妈，<i></i>看<i></i><i></i>看<i></i><i></i>她<i></i><i></i>财<i></i><i></i>吧？”慕初<i></i><i></i>满<i></i>挖苦周晓晴。
“瞧<i></i><i></i>傻儿<i></i><i>€</i><i></i>什么傻话，<i></i>怎么<i></i>看<i></i>她<i></i><i></i>财<i></i><i></i>，咱<i></i><i></i>很穷吗？<i></i><i></i>想告诉<i></i>，找老婆<i></i><i></i>找像周晓晴<i></i><i></i><i></i>，门<i></i>户<i></i>，<i></i><i></i>闺秀，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>帮助。”
林雪<i></i>良苦<i></i><i></i>，慕初<i></i><i></i>无<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“妈，既<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>穷<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>利益<i></i><i></i>娶<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>女<i></i>，<i></i>果将<i></i><i></i><i></i><i></i>意孤<i></i>，非<i></i>逼迫<i></i>，<i></i>么<i></i><i></i>将<i></i>失<i></i><i></i><i></i>。”
慕初<i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>再被父母控<i>⿸</i>。
<i></i><i></i>没<i></i><i></i>林雪强势<i></i><i></i>，便甩门离<i></i>，留<i></i>林雪气<i></i>胸脯<i></i>伏<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>逆<i></i><i></i><i></i>气死<i></i>啊。”林雪<i></i><i></i><i></i>强，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>誓<i></i>罢休<i></i>魄<i></i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>被慕初<i></i><i></i><i></i>几句话吓唬<i></i>。
公司<i></i>麻烦<i></i><i></i><i></i>断<i></i>升级，很快周晓晴<i></i>知道<i></i>，原<i></i><i></i><i></i>
<i></i>者曾<i></i><i></i>席氏<i></i><i></i>员，<i></i><i></i><i></i>席氏<i></i><i></i><i></i>千丝万缕<i></i>联系。
“想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>席氏<i></i>支撑，<i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i>么肆无忌惮。”慕初<i></i>苦恼<i></i>想通<i></i><i></i><i></i>问题。
<i></i>者曾<i></i><i></i>席氏<i></i><i></i>员，<i></i><i></i><i></i>席氏<i></i><i></i><i></i>千丝万缕<i></i>联系。
“想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>席氏<i></i>支撑，<i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i>么肆无忌惮。”慕初<i></i>苦恼<i></i>想通<i></i><i></i><i></i>问题。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 十方海 的《寡妇桃夭的太子赘婿》最快更新
第120章 莲生哥哥番外 免费阅读.[.aishu55.cc]
