第30章 第 30 章
作品:《六十年代大杂院宠妻》 《六<i></i><i></i>代<i></i>杂院宠妻》最<i></i>章节 第30章 第 30 章
<i></i><i></i><i></i><i></i>欺负？
“<i></i>师太，<i></i>怎么<i></i>？”
看<i></i>灰衣尼姑浑身<i></i>血，<i></i><i></i>怜兮兮，唐若雪<i></i><i></i>挡<i></i>清姨，伸手扶住<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>师太，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>？”
她<i></i>切问道：“谁光<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>杀<i></i>？”
“<i></i><i></i>坏叔叔，<i></i><i></i>坏叔叔，侵犯<i></i>，<i></i><i></i>杀<i></i>。”
灰衣<i></i>尼姑趁<i></i>撞入唐若雪<i></i>怀<i></i>嚎啕<i></i>哭：
“<i></i><i></i><i></i><i></i>口逃<i></i><i></i>，<i></i><i></i>依<i></i>饶追<i></i><i></i>。”
“<i></i>手<i></i><i></i><i></i>枪，打伤<i></i><i></i>肩胛，<i></i>打断<i></i><i></i>手指。”
“呜呜呜，<i></i>姐姐，<i></i>痛，<i></i>害怕。”
灰衣尼姑看<i></i><i></i>唐若雪车队<i></i>历<i></i>凡，<i></i>马<i></i><i></i>怜兮兮扮做无辜引<i></i>唐若雪<i></i>情<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>唐若雪<i></i><i></i>挡<i></i>挡阴险狡猾<i></i>叶凡。
<i></i><i></i>她找<i></i><i></i>溜<i>〾</i><i></i>吉。
“什么？”
“侵犯<i></i>？”
“打伤<i></i><i></i>肩胛？打断<i></i><i></i>手指？”
“<i></i><i></i>杀<i></i>？”
唐若雪愤怒<i></i>已：“<i></i>简直<i></i><i></i>畜牲！”
灰衣<i></i>尼姑呜呜直叫：“姐姐，<i></i>怕，<i></i>怕！”
“别怕，别怕，<i></i>姐姐<i></i>，<i></i>禽兽欺负<i></i><i></i><i></i>。”
唐若雪斩钉截铁：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i><i></i>牢底坐穿给<i></i><i></i>口恶气。”
她<i></i>看<i></i>灰衣尼姑<i></i>断指手忙脚乱<i></i>保镖吼道：“快拿红颜白药<i></i><i></i>，快！”
唐氏保镖忙<i></i>车<i></i>医药箱找<i></i>红颜白药递给唐若雪。
唐若雪忙给灰衣<i></i>尼姑断指处敷<i></i><i></i>。
<i></i>股清凉瞬<i></i>蔓延灰衣<i></i>尼姑<i></i>神<i></i>，断指<i></i>伤口<i></i>很快停止<i></i>流血。
唐若雪见状<i></i><i></i><i></i>松，接<i></i>又给<i></i>尼姑处<i></i>肩胛伤口。
她<i></i>想拿湿纸巾给<i></i>尼姑擦拭染血<i></i>五官，却被<i></i>尼姑借口害怕躲避<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>，给姐姐<i>€</i><i></i><i>€</i>，<i></i>王八蛋究竟<i></i>什么<i></i><i></i>？”
唐若雪眼睛迸射<i></i><i></i>股寒芒：“姐姐替<i></i>收拾<i></i>！”
<i></i>情没遇<i></i><i></i>算<i></i>，遇<i></i><i></i>，她绝<i></i><i></i>袖手旁观。
灰衣<i></i>尼姑抽泣<i></i><i></i>口：“<i></i>剃<i></i><i></i>头，穿<i></i>白色衣衫，黑色布鞋，<i></i>，脸<i></i><i></i>戴<i></i><i></i>副眼镜。”
唐若雪微微皱眉，怎么感觉<i></i><i></i><i></i>象<i></i><i></i>熟悉？
<i></i>像叶凡<i></i><i></i><i></i>常<i></i><i></i><i></i><i></i>打扮。
<i></i>
<i></i>她<i></i>没<i></i><i></i>想，抬<i></i>头<i></i><i></i><i></i>指令：
“清姨，<i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>追击<i></i><i></i><i></i>畜牲给<i></i>拿<i></i>。”
“交给警<i></i><i>〾</i><i></i>，先<i></i><i></i>给<i></i>狠狠痛揍<i></i>顿。”
唐若雪声音无比冷冽：“<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i>师太讨回<i></i><i></i>公道。”
清姨微微<i></i>头：“明白。”
她<i></i><i></i>几步，挥手让几名保镖先<i></i><i></i><i></i>，<i></i>待目标<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>。
“砰——”
几乎唐氏保镖刚刚散<i></i><i></i><i></i>，<i></i>路拐弯处<i></i><i></i><i></i><i></i>循<i></i>血迹<i></i>香气<i></i><i></i><i></i>叶凡。
<i></i>冲<i></i><i></i>几米见<i></i><i></i><i></i>荷枪<i></i>弹挡住<i></i>路<i></i>微微停止脚步。
<i></i><i></i><i></i>停，<i></i>抬头，唐若雪<i></i>望<i></i><i></i><i></i>。
“唐若雪？”
“叶凡？”
<i></i><i></i>异口<i></i>声喊<i></i><i></i><i></i><i></i>名字。
灰衣<i></i>尼姑眼神瞬<i></i>阴冷。
唐若雪<i></i>看叶凡装扮：“<i></i><i></i><i></i><i></i>施暴犯？”
叶凡没<i></i>回答，只<i></i>吼<i></i><i></i>声：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>**！”
唐若雪<i></i>叶凡<i></i><i></i>足够信任<i></i>，闻言<i></i>意识<i></i><i></i>推<i></i>灰衣<i></i>尼姑。
只<i></i>她快，灰衣<i></i>尼姑更快。
断指<i></i>再剧痛<i></i>她，身<i></i><i></i>转，<i></i>短腿砰砰砰<i></i>声踢飞<i></i>名保镖。
<i></i>唐氏保镖摔倒<i></i>挡清姨<i></i><i></i><i></i>路<i></i>，她<i></i>抓<i></i><i></i>刀<i></i>枪转<i></i><i></i>唐若雪<i></i>背<i></i>。
她蹬<i></i>车门<i></i>猿猴<i></i><i></i>卡住唐若雪<i></i>脖<i></i>。
掌<i></i>握<i></i>薄刀放<i></i><i></i><i></i>脉<i></i><i></i>。
她<i></i>右手<i></i>第<i></i><i></i><i></i>打<i></i>保险抵住唐若雪<i></i>脑袋吼道：
“<i></i><i></i><i></i>准<i></i>！”
“谁敢<i></i><i></i>，<i></i><i></i>弄死她！”
刀枪齐<i></i>威胁<i></i>唐若雪<i></i>命，手<i></i>老练又专<i></i>。
灰衣尼姑气场强<i></i>：“退<i></i>，给<i></i>退<i></i>，<i></i>死<i></i>，她<i></i><i></i>死！”
叶凡<i></i>唐若雪认识，意味<i></i>双<i></i><i></i><i></i><i></i>互残杀，严<i></i>扰乱<i></i>她<i></i>逃亡计划。
她<i></i>清楚<i></i>己无<i></i>逃脱叶凡<i></i>追击，<i></i><i></i>只<i></i>劫持唐若雪放手<i></i>搏<i></i>。
“<i></i>准<i></i>！”
“放<i></i>唐<i></i>姐！”
清姨<i></i>唐氏保镖见状马<i></i>掉转枪口，齐齐指向<i></i>目狰狞<i></i>灰衣<i></i>尼姑。
唐若雪<i></i><i></i>怒<i></i><i></i>遏：“<i></i>骗<i></i>？”
<i></i><i></i>谁<i></i>没<i></i>想<i></i>，<i></i>怜兮兮<i></i><i></i>师太，突<i></i>变<i></i><i></i>此凶险<i></i>蛮横。
“<i></i>姐姐，谢谢<i></i>给<i></i>止血止痛，<i></i>惜<i></i>跟<i></i>王八蛋认识，无<i></i>替<i></i>挡<i></i>挡<i></i>。”
灰衣<i></i>尼姑狞笑<i></i>声：“<i></i>只<i></i>拿<i></i>做<i></i>质<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>放<i></i>，只<i></i><i></i>乖乖配<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>杀<i></i>。”
她恶狠狠威胁<i></i>声：“但<i></i>果<i></i><i></i>抗，或者<i></i><i></i>手<i></i>冲<i></i><i></i>，<i></i><i></i>只<i></i>抱<i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i>。”
<i>€</i>话<i>〾</i><i></i>，她<i></i><i></i>压手<i></i><i></i>**，让唐若雪脖<i></i><i></i><i></i><i></i>道伤痕。
鲜血<i></i>流淌<i></i><i></i>，怵目惊<i></i>。
唐若雪忍<i></i>疼痛喝<i></i><i></i>声：“<i></i>太<i></i>恶<i></i>。”
“没<i></i><i></i>，<i></i><i></i>活命，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做。”
灰衣尼姑看<i></i>逼近<i></i><i></i><i></i>叶凡冷笑：“谁叫<i></i>王八蛋阴魂<i></i>散呢？”
“<i></i>畜牲，别给<i></i>嚣张！”
叶凡冲<i></i><i></i>盯<i></i>灰衣尼姑喝<i></i><i></i>声：
“<i></i>敢<i></i>她，<i></i><i></i><i></i>挫骨扬灰！”
<i></i>知道灰衣尼姑<i></i>邪恶，神情<i></i><i></i><i></i>丝紧张，捏<i></i><i></i>左臂紧<i></i>又松。
“叶凡，<i></i><i></i>王八蛋，又给<i></i>姐招惹祸<i></i><i></i>。”
清姨看<i></i><i></i>叶凡带<i></i><i></i>横祸止<i></i>住<i></i>怒：“<i></i>姐<i></i><i></i>，<i></i>绝<i></i><i></i>放<i></i><i></i>。”
“清姨，别<i></i>讧<i></i>！”
唐若雪冷静<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>叶凡<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>意<i></i>。”
她没想<i></i><i></i>片<i></i><i></i>被利<i></i><i></i>，<i></i>己<i></i>被劫持<i></i>。
清姨气<i></i>直跺脚：“<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>护<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i><i></i>叶凡闯祸，唐若雪哪<i></i>被劫持？
“放<i></i>吧，唐若雪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶凡<i></i><i></i><i></i>步<i></i>灰衣<i></i>尼姑喝道：“<i></i><i></i><i></i>想<i></i>怎么<i></i>？”
“简单！”
灰衣<i></i>尼姑向清姨微微偏头：“<i></i><i></i>腰<i>⿺</i><i></i>**给<i></i>王八蛋。”
清姨皱<i></i>眉头拔<i></i><i></i>刀丢给叶凡。
叶凡拿<i></i>刀冷冽<i></i>声：“<i></i>畜牲，<i></i><i></i>玩什么？”
“伤<i></i>肩胛，断<i></i><i></i>指，<i></i>骂<i></i><i></i>畜<i></i>，<i></i><i></i>给<i></i><i></i>教训，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>欺负？”
灰衣<i></i>尼姑狞笑<i></i>声：“想<i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>女<i></i>很简单，<i></i><i></i><i></i>**给<i></i>己捅<i></i>刀。”
“<i></i><i></i><i></i>快，<i></i>狠，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>身<i></i><i></i><i></i>枪<i></i>。”
灰衣<i></i>尼姑眼<i></i>闪烁<i></i>凶光，<i></i>废掉叶凡今<i></i>怕<i></i>难<i></i>跑路。
她太忌惮<i></i>王八蛋<i></i>。
唐若雪脸色巨变喝<i></i><i></i>声：“叶凡，千万<i></i><i></i>听她<i></i>！”
“砰！”
<i></i>声巨响，灰衣<i></i>尼姑<i></i>枪击打<i></i>唐若雪<i></i>肩膀<i></i>。
<i></i>股鲜血迸射<i></i><i></i>，让清姨<i></i><i></i><i></i>惊失色：
“唐总！”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 桃子味的棉花糖 的《六十年代大杂院宠妻》最快更新
第30章 第 30 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
