第20章 第 20 章
作品:《满级美人在年代文躺赢的团宠生活》 《满级美<i></i><i></i><i></i>代文躺赢<i></i>团宠<i></i>活》最<i></i>章节 第20章 第 20 章
<i></i>亡母<i></i>灵魂<i></i><i></i><i></i>誓
“<i></i><i></i>快看，老夫<i></i><i></i>手指<i></i><i></i>！”
<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>光芒照射<i></i><i></i>黑暗<i></i>房<i></i>，<i></i>燃<i></i>希望。
众<i></i>看<i></i>，果<i></i><i></i>见傅老夫<i></i><i></i>手指轻轻<i></i><i></i><i></i>，仿佛<i></i>努<i></i>醒<i></i><i></i>。
苏靖<i>⿺</i><i></i><i></i>思议<i></i>看<i></i><i></i><i></i>幕。
<i></i>……<i></i>怎么<i></i><i></i>？
顾北笙将手放<i></i>傅老夫<i></i><i></i>额头<i></i>试探。
<i></i>烫<i></i>。
<i></i><i></i>刻，她提<i></i><i></i><i></i>总算<i></i>安放<i></i><i></i><i></i>。
她回头看向傅西洲：“<i></i><i></i>退烧<i></i>，<i></i>脱离<i></i>命危险<i></i>，<i>〾</i><i></i>只<i></i>按<i></i>吃药，将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药<i></i>排<i></i>，<i></i><i></i>痊愈，只<i></i><i></i>段<i></i><i></i>，<i></i><i></i>走<i></i>，需<i></i>卧床休养。”
傅西洲<i></i>始至终<i></i>双墨色眼瞳<i></i><i></i><i></i>镇<i></i><i></i>，仿佛<i></i><i></i>意傅老夫<i></i><i></i>死活。
但顾北笙注意<i></i>，<i></i><i></i>她<i>€</i>完<i></i>句话<i></i>，松<i></i><i></i>攥紧<i></i>双手。
蒋瑜<i></i>敢<i></i>信：“<i></i><i></i>真<i></i>没<i></i><i></i>？”
<i></i>意味<i></i>，顾北笙完<i></i>洗脱<i></i>嫌疑。
若她真<i></i>处<i></i>积虑<i></i>想<i></i>害死傅老夫<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>救<i></i>。
顾北笙挑眉：“苏医<i></i><i></i><i></i>再复诊<i></i>次。”
苏靖<i>⿺</i><i></i>她<i></i>句话<i></i>久<i></i>，<i></i>话<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>给傅老夫<i></i>检查。
果<i></i>，她<i></i>脉象虽<i></i>依旧虚弱，却<i></i>静<i></i><i></i><i></i>，<i></i>烧<i></i>退<i></i>，脱离<i></i><i></i>命危险，<i></i><i></i><i></i>思议<i></i>看<i></i>顾北笙，<i></i>半<i></i>，才问：“<i></i><i></i>哪<i></i>医<i></i>院毕<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>医<i></i>院<i></i><i></i><i></i>，苏医<i></i><i></i>记<i></i>刚才<i>€</i><i></i>话吗？”
闻言，苏靖<i>⿺</i>脸<i></i><i></i>阵青红交错，<i></i><i></i><i></i>，竟<i></i>知道<i>€</i>什么才<i></i>。
<i></i>看<i></i><i></i><i></i>黄毛丫头居<i></i><i></i>让病患<i></i>死回<i></i><i></i>医术。
果<i></i><i></i>山<i></i><i></i>山，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>叹<i></i><i></i>。
<i></i>半<i></i>才<i>€</i>：“<i></i><i></i>宣布退<i></i>医<i></i>界。”
“退<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>，毕竟<i></i>比任何<i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，<i>〾</i><i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>她调<i></i>。”顾北笙并没<i></i>赶狗入死巷，声音冷淡，却<i></i><i></i><i></i>般<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>。
苏靖<i>⿺</i><i></i><i></i>置信，毕竟，<i></i>刚才<i></i>态<i></i><i></i>么差。
<i></i><i></i><i></i>，惭愧<i></i>已，<i></i>她<i></i><i></i>浓浓<i></i>敬佩<i>〾</i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>少<i></i><i></i>，<i></i><i></i>太<i></i><i></i>傲清<i></i>，今<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给老夫<i></i>调<i></i>身<i></i>，谢谢<i></i><i></i><i></i><i></i>，今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>苏某<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>绝<i></i><i></i>推辞。”
顾北笙眸色淡漠：“<i></i>必<i></i>。”
苏靖<i>⿺</i><i></i>医术<i></i>比她，<i></i>认<i></i><i></i><i></i>必死无疑，<i></i>医院<i></i><i></i><i></i>增<i></i>她<i></i>痛苦，站<i></i><i></i><i></i><i></i>角<i></i><i></i><i></i>看，<i></i>只<i></i>想让老太太走<i></i>安静罢<i></i>。
她没必<i></i><i></i><i></i>赶尽杀绝。
<i></i><i></i><i></i><i></i>候，傅老夫<i></i>醒<i></i>。
她环顾<i></i>周，看<i></i><i></i><i></i><i></i>床边<i></i>傅西洲<i></i>，涣散<i></i>眼眸渐渐聚焦，虚弱<i></i><i></i><i></i><i></i>嘴唇：“西洲……”
“<i></i><i></i>。”蒋瑜激<i></i><i></i>红<i></i>眼。
傅西洲弯身，握住她<i></i>手，声音低沉，却给<i></i><i></i>足<i></i>安<i></i>感：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>。”
傅老夫<i></i>眼眶湿润<i></i>，声音很轻：“<i></i><i></i>像做<i></i><i></i><i></i>差<i></i>醒<i></i><i></i><i></i>梦。”
“没<i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>梦<i></i>已。”
傅老夫<i></i>眼眶红红<i></i>，她活<i></i><i></i>么久，<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>么<i></i>惧怕死亡，<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i>她死<i></i>，留<i></i>西洲，<i></i><i></i>疼<i></i>很。
<i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>身边长<i></i>，她<i></i>解<i></i>。
孤独，<i></i>疑，若<i></i><i>ǹ</i>笙笙擦<i></i><i></i>火花<i></i>，只怕<i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i>孤独终老。
她希望<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>看<i></i><i></i>活<i></i>恣意，笑<i></i>放肆，美满幸福。
傅老夫<i></i>又看向旁边<i></i>顾北笙：“笙笙。”
顾北笙看<i></i>她虚弱<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>没<i></i>血缘<i></i>系却细<i></i><i></i>养她教育她<i></i>爷爷，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>容：“<i></i><i></i>。”
傅老夫<i></i>看她<i></i>眼神<i></i>仅<i></i>慈<i></i>，更<i></i><i></i>感激：“<i></i>又<i></i>次救<i></i><i></i>，<i></i>虽<i></i>昏迷<i></i>，但听见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，明明<i></i><i></i><i></i>袖手旁观<i></i>身轻，却坚持<i></i>救<i></i>，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>福星。”
顾北笙摇摇头，<i></i><i></i>很<i></i><i></i>滋味：“<i></i>受<i></i>么<i></i><i></i>罪，<i></i><i></i>脱<i></i><i></i>干系，若<i></i><i></i>配<i></i><i></i>药材带<i></i>身边，<i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乘。”
傅老夫<i></i>温<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>承担别<i></i><i></i><i></i>错，<i></i><i></i>别<i></i>利<i></i><i></i><i></i><i></i>善良。”
顾北笙没<i></i>再纠结<i></i>此，温柔<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>很虚弱，需<i></i><i></i><i></i>休养，<i></i><i></i>再<i>€</i>话<i></i>。”
“<i></i>。<i></i>想休息<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>回房<i></i>休息吧。”
蒋瑜微怔，垂<i></i>眼帘，眼眶红红<i></i>，<i></i><i></i>嘴唇，呼吸<i></i><i></i><i></i>顺。
<i></i><i></i>叫<i></i>西洲哥，叫<i></i>顾北笙，唯独没<i></i>叫她。
叶管<i></i>给蒋瑜松<i></i>绑，示意她<i></i><i></i>离<i></i>。
蒋瑜没<i></i><i></i>，想<i></i>想，<i></i><i></i>鼓<i></i>勇气<i>€</i>：“西洲哥，<i></i>想留<i></i><i></i>照顾<i></i><i></i>。”
闻言，顾北笙<i></i>眉蹙<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>蒋瑜<i></i><i></i>口角，压<i></i><i></i>想<i>€</i><i></i>话。
傅西洲将她<i></i>神色收入<i></i>眼底，冷声拒绝<i></i>她：“<i></i><i></i>需<i></i>静修。”
蒋瑜轻<i></i><i></i><i></i><i></i>嘴唇，只<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
叶管<i></i><i></i>傅老夫<i></i><i></i><i></i>门<i></i>，带<i></i>苏靖<i>⿺</i><i></i><i></i>药房。
走廊<i></i>，傅西洲靠<i></i>墙边没<i></i>立刻离<i></i>，<i></i>担<i></i>傅老夫<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>守<i></i>。
顾北笙<i></i>担<i></i><i></i>突<i></i>状况，<i></i>没<i></i>走。
蒋瑜<i></i>信<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>己，倔强<i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，气氛变<i></i><i></i><i></i>诡异。
“<i></i>嫂嫂。”良久，<i></i>蒋瑜打破<i></i><i></i>静，她<i></i>声音轻柔，夹杂<i></i>几<i></i>抱歉。
顾北笙比她<i></i>半<i></i>头，微眯<i></i>眼看她，眉宇<i></i><i></i><i></i>悦丝毫<i></i>掩盖。
蒋瑜咽<i></i>咽喉咙，眼眶红<i></i>，努<i></i>将眼泪逼<i></i>回<i></i>：“今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太武断<i></i>，差<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>失误判断导致<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i><i></i>，真<i></i>知道她老<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>挺<i></i><i></i>，若<i></i><i></i>真<i></i>什么<i></i>长<i></i>短，<i></i>万死难辞<i></i>咎。”
顾北笙没<i></i>丝毫<i></i>容，<i></i><i></i><i></i><i></i>想笑，打<i></i><i></i>她许久，嗓音很沉，叫<i></i>她<i></i>名字：“蒋瑜。”
<i></i><i></i>声，让<i></i><i></i>诡异<i></i>气氛变<i></i>异常沉<i></i>。
蒋瑜抬眸看她，双手攥<i></i><i></i>拳头，<i></i>知<i></i>何，<i></i><i></i>忽<i></i>升<i></i><i></i><i></i><i></i>祥<i></i>预感。
顾北笙<i></i>双眼睛犀利<i></i>仿佛<i></i>看透<i></i><i></i>，<i></i>字<i></i>句道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>亡母<i></i>灵魂<i></i><i></i><i></i>誓，<i></i><i></i><i></i>红花<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>。”
闻言，蒋瑜脸色顿<i></i><i></i>抹巨变。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 泪染轻匀 的《满级美人在年代文躺赢的团宠生活》最快更新
第20章 第 20 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
