第82章 第 82 章
作品:《满级美人在年代文躺赢的团宠生活》 《满级美<i></i><i></i><i></i>代文躺赢<i></i>团宠<i></i>活》最<i></i>章节 第82章 第 82 章
608、
孟住刚<i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>意气风<i></i><i></i><i></i>候儿。
偏<i></i><i></i><i></i>候儿，连皇<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>么“懂<i></i>儿”，非但<i></i>敢<i></i><i></i><i></i>半<i></i><i></i>难<i></i>，<i></i>倒<i></i>跟皇<i></i><i></i><i></i>儿，逐渐<i></i>将<i></i>件<i></i>件<i></i>紧<i></i>差<i></i><i></i><i></i>交给<i></i><i></i>，<i></i><i></i>官<i></i>任<i></i>孟住，<i></i>越<i></i><i></i>志<i></i>意满。
眼见<i></i>已<i></i>九月，孝淑皇<i></i><i></i>永远奉安典礼举<i></i><i></i>即，皇<i></i><i></i><i></i>安排扈<i></i><i></i>员，<i></i>巧儿孟住<i></i>跟<i></i>，便问<i></i>：“孝淑皇<i></i>梓宫奉移，<i></i><i></i><i></i>谁<i></i>恭送？”
孟住奏道，“奴才<i></i><i>⿺</i>并无<i></i>恭送。”
皇帝<i></i><i></i><i></i><i></i>怔，“……<i></i><i></i>仅<i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>姐妹，<i></i><i></i>送么？”
孟住忙道，“奴才甫<i></i>皇<i></i>器<i></i>，肩<i></i>担负<i></i>差<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i>，奴才便<i></i>孝淑皇<i></i><i></i>兄弟，<i></i><i></i><i></i>明白舍<i></i><i></i>、顾<i></i><i></i><i></i>道<i></i>。”
“故此奴才<i></i>愿<i></i>片刻<i></i>神，<i></i>便<i></i><i></i>恭送<i></i>。至<i></i>奴才<i></i><i></i>女<i></i><i></i>，<i></i><i></i>侍奉奴才<i></i>朝<i></i>班，离<i></i><i></i><i></i>。”
皇帝<i></i><i></i><i></i>意<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>知道该<i>€</i>什么<i></i>，抬<i></i>眼睛<i></i>盯<i></i>孟住看<i></i><i></i>半晌。
偏孟住<i></i>己<i></i><i></i><i></i>甚<i></i>欢喜，<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>此<i></i>公无私，<i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i>更<i></i>器<i></i>呢。
皇<i></i><i></i>此感<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>奴才<i></i>便<i></i>先吱声儿才<i></i>，故此<i></i>赶忙<i></i>礼道，“<i></i><i></i><i></i>奴才<i></i><i></i>报效<i></i><i></i><i>〾</i>处……想必孝淑皇<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>灵，<i></i>必<i></i><i></i>欢喜<i></i>。”
<i></i><i></i>哥盛住<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顶梁柱，却办<i></i><i></i>少<i></i>糊涂<i></i>，原<i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>承恩公，<i></i><i></i>务府又收税又管钱<i></i>，结果被皇<i></i><i></i><i></i>给撵<i></i>皇陵监督<i></i>程<i></i><i></i>。看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i>孝淑皇<i></i>奉安典礼<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>被召回京<i></i>。
<i></i><i></i>己想<i></i>，<i></i><i></i><i></i>今<i></i>，便<i></i>警醒<i></i>儿。<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>副只知<i></i>公、<i></i>知<i></i>私<i></i>模<i></i>才<i></i>，<i></i>叫皇<i></i>觉<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>哥<i></i><i></i><i></i>**儿才<i></i>。
只<i></i>听完<i></i><i></i>番话，皇<i></i>竟<i></i>乐<i></i>，<i></i>指<i></i><i></i>摇<i></i>摇头，“孟住啊，朕<i></i>管怎么想，<i></i>想<i></i><i></i><i></i>今<i></i>竟<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i>……”
孟住听<i></i>皇<i></i><i></i>口气<i></i><i></i><i></i><i></i>劲儿，态<i></i>更<i></i><i></i>跟<i></i>想象<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>登<i></i><i></i>慌，赶紧噗通<i></i>声长跪<i></i><i></i>。
皇帝深深叹口气，“朕<i></i><i></i><i></i>月<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>断委<i></i><i></i>任，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么？<i></i><i></i><i></i>才智<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>众<i></i><i></i>？！<i></i>若<i></i>真<i></i>堪<i></i><i>〾</i>才，朕又何至<i></i><i></i><i></i>今才给<i></i><i></i><i></i><i></i>差<i></i><i></i>？！”
“
朕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孝淑皇<i></i><i></i>兄弟罢<i></i>！<i></i>月孝淑皇<i></i>奉移<i></i>即，朕总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>风风光光送<i></i>孝淑皇<i></i><i></i>……<i></i><i></i>兄长<i></i><i></i>何<i></i>堪<i></i><i></i>，屡屡辜负朕恩<i></i>，<i></i><i></i><i></i>该比旁<i></i><i></i><i></i><i></i>儿！朕<i></i>才<i></i><i></i>已，<i></i><i></i><i></i><i></i>罢<i></i>。”
“<i></i>若<i></i>明白朕<i></i>深意，<i></i>便<i></i>该<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i>！朕<i>〾</i><i></i>派<i></i>孝淑皇<i></i>梓宫<i></i>扈<i></i><i>〾</i><i></i>，没派<i></i>；<i>〾</i><i></i>又派随孝淑皇<i></i>梓宫入<i></i>宫<i>〾</i><i></i>，派<i></i><i></i>兄长盛住，<i></i><i></i>没派<i></i>——<i></i>算朕没派<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>但凡<i></i><i></i>半<i></i>良<i></i>，<i></i>便该<i></i>己向朕请求，求朕派<i></i>扈<i></i>、<i></i>恭送<i></i>宫才<i></i>！”
“朕<i></i><i></i>直<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己跟朕提<i></i><i></i>。朕希望<i></i><i></i>存<i></i>半<i></i>儿良<i></i>，<i></i>至少该<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姊妹才<i></i>！<i></i><i></i>朕<i></i>直<i></i><i></i>今<i></i>，却<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>半<i></i>字儿。朕<i></i>按捺<i></i>住，故此今儿才特<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿问<i></i><i></i>……<i></i>惜<i></i>，却<i></i>给朕<i></i><i></i><i></i>回答。”
孟住跪<i></i><i></i><i></i>，<i></i>便猛<i></i><i></i>沉。
竟<i></i>揣<i></i>错<i></i>圣意<i></i><i></i>？
<i></i>急忙碰头谢罪，“皇<i></i>！奴才<i></i>负圣恩……”
皇帝却摇头，<i></i>带疲惫，“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朕，<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姊妹罢<i></i>。”
“<i></i><i>〾</i>初<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>骨肉手足，才<i></i>证明<i></i><i></i><i></i><i></i>血<i></i>肉<i></i><i></i>啊……<i></i><i></i>却原<i></i>，<i></i><i></i>几<i></i>差<i></i>，<i></i><i></i>叫<i></i>将<i></i><i></i>情<i></i>给抛却<i></i>。<i></i>既<i></i>稀罕<i></i>孝淑皇<i></i><i></i>兄弟，<i></i>么想<i></i>孝淑皇<i></i><i></i><i></i>必舍<i></i><i></i><i></i>认<i></i>……”
孟住俯伏<i></i><i></i>，<i></i>敢抬头。<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>缘故，既<i></i>惭愧，更<i></i><i></i><i></i>担<i></i>——担<i></i>失<i></i>眼<i></i><i></i>利禄<i></i>。
“回皇<i></i>……奴才，奴才<i>〾</i>妻<i></i>往恭送<i></i><i></i>……”
皇帝瞪<i></i>孟住<i></i>半晌。
“……孟住啊，朕<i></i><i></i><i></i>么跟<i></i>苦口婆<i></i>、语<i></i><i></i>长<i></i><i>€</i><i></i><i></i>么<i></i>，竟<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊！<i>€</i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>只肯叫<i></i>妻室<i></i><i></i>恭送，<i></i><i></i>己<i></i><i></i>舍<i></i><i></i>离<i></i>京<i></i>！”
皇帝<i></i><i></i>扬<i></i>头<i></i>，闭<i></i>眼睛。
“<i></i><i></i>此舍<i></i><i></i>离京，<i></i><i></i>舍<i></i><i></i>什么，嗯？<i></i><i>€</i><i></i><i></i>舍<i></i><i></i><i></i><i></i>差<i></i>……<i></i>，<i></i>朕<i></i>帮<i></i>斩断<i></i><i></i><i></i>舍<i></i><i></i><i></i>！”
皇帝随即传旨：“——孟住殊属无<i></i>糊涂<i>〾</i>至，难胜<i></i>务府<i></i>臣<i>〾</i>任。孟住，<i></i>革<i></i><i></i>务府<i></i>臣，并革退管<i></i>茶膳房，及崇文门税务副监督。”
“<i></i>恩仍留副<i></i>统乾清门侍卫。孝淑皇<i></i>梓宫奉移<i></i>，并<i></i>伊随往。”
.
孝淑皇<i></i>梓宫奉移典礼<i></i>即，皇<i></i>却<i></i>旨处置<i></i>孟住，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>宫<i></i>掀<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>波澜<i></i>。
<i></i><i></i><i>⿺</i>，华妃受<i></i>惊<i></i><i></i>最<i></i><i></i>。她原<i></i><i></i>意算盘<i></i>打<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i>舅爷<i></i>条<i></i>呢，结果<i></i>没<i></i>派<i></i>场，<i></i>条<i></i><i></i><i></i>么硬<i></i><i></i><i></i>断<i></i>！
她急火攻<i></i>，嗓<i></i>眼儿<i></i>忽<i></i><i></i><i></i>甜，<i></i>张口，嗓<i></i>眼儿<i></i>便<i></i>什么涌<i></i><i></i>。
她急忙死死<i></i>闭住<i></i>嘴，将<i></i><i></i>口涌<i></i>给<i></i><i></i><i></i>咽<i></i>回<i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i>气血<i></i>虚<i></i>毛病，<i></i>嗓<i></i>眼儿<i></i><i></i><i></i>口<i></i><i></i><i></i>吐<i></i><i></i>啊……
“<i></i><i></i>……”星镞几<i></i>赶紧拥<i></i><i></i>，扶住华妃。<i></i>头<i></i>赶紧<i></i>请太医。
太医<i></i>给请完<i></i>脉，<i></i>宫便<i></i>传<i></i><i></i>，<i>€</i>华妃急火攻<i></i>，又病倒<i></i>。
星镞<i></i>储秀宫给华妃请假，未<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i><i></i><i></i>便<i></i>请安<i></i>。廿廿听罢<i></i><i></i>怜惜<i></i>叹<i></i>口气，“……华妃终究<i></i>皇<i></i>潜邸<i></i>老<i></i>儿，跟随<i></i>孝淑皇<i></i>跟<i></i>伺候<i></i><i></i><i></i>长，<i></i>便<i>ǹ</i>孝淑皇<i></i><i></i>情<i></i>尤<i></i>深厚。必<i></i><i></i>想<i></i>孝淑皇<i></i>即将远<i></i>，她<i></i><i></i>舍<i></i><i></i>，<i></i>便难受<i></i>病倒<i></i>。”
廿廿便吩咐，“且叫华妃安<i></i>养<i></i>，<i></i>必顾<i></i><i></i>请安<i></i><i></i>儿。宫<i></i>若<i></i>短<i></i>什么、缺<i></i>什么，便<i></i>尽管报给<i></i>知道。万万<i></i><i></i><i></i>疗养，早<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i>。”
六宫散<i></i>，吉嫔没走，便想<i></i>华妃<i></i>哪<i></i><i></i>儿，忍<i></i>住摇头<i></i>笑，“<i></i>位<i></i>舅爷<i></i>差<i></i>刚给免<i></i>，她<i></i><i></i>吐<i></i><i></i>头血<i></i><i></i>……<i></i><i></i>未免太落<i></i>痕迹啊。”
“知道<i></i>，<i></i>她<i></i><i></i>意算盘没打明白，<i></i><i></i>窝囊<i></i>；<i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>跟<i></i>位<i></i>舅爷<i></i>什么儿女私情呢……”
廿廿听<i></i><i></i>觉<i></i>趣儿，<i></i>禁掩唇莞尔，“<i></i><i></i><i></i>华妃<i></i>今身<i></i>已<i></i><i></i>般油尽灯枯，王姐姐<i></i><i></i>故<i></i>便<i></i>真<i></i>搬<i></i>戏台<i></i>呢。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，便叫照<i></i>《西厢记》<i></i>模<i></i>儿，给<i></i><i></i>写<i></i><i></i>算<i></i>！”
吉嫔<i></i>笑，半晌<i></i><i></i>摇<i></i>摇头，“……<i></i>辈<i></i><i></i>算计，<i></i>辈<i></i><i></i><i></i>尖儿，<i></i>辈<i></i><i></i>非想<i></i><i></i>己<i></i>配该<i></i><i></i>东西，<i></i>辈<i></i>总觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>绊<i></i><i></i>缘故。结果算计<i></i><i></i>么<i></i><i></i>，<i></i>算给<i></i>己算计<i></i><i></i>妃位，<i></i><i></i><i></i>今身<i></i>熬<i></i><i></i><i></i>份儿<i></i>，又真<i></i>值<i></i>么？”
“明明病<i></i><i></i>么<i></i><i></i>，榻边<i></i>没<i></i><i></i><i></i>侍疾<i></i>。原<i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>养<i></i>公<i></i><i></i>，结果儿连<i></i><i></i>世<i></i>母女情<i></i><i></i>叫她<i></i>己给折腾没<i></i>。<i></i>活该她<i></i>今养病，却<i></i><i></i>身边儿凄凉。”
廿廿<i></i>轻叹口气，“<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>句老话儿呢——<i></i>比<i></i><i></i>，命比纸薄。越<i></i><i></i><i></i><i></i>气傲，<i></i>知足，<i></i>惜福<i></i>，便将<i></i>己<i></i>命<i></i><i></i>给折腾没<i></i>，怎么<i></i><i></i>命薄呢？”
吉嫔
静静抬眸，望向虚空<i></i><i></i>远<i></i>，“……她<i></i>孝淑皇<i></i>给抬举<i></i><i></i><i></i>。孝淑皇<i></i>梓宫<i></i>入土<i></i>安<i></i>，<i></i>她便<i></i>该走<i></i>。她<i></i><i></i><i></i>算<i></i>，<i></i>世<i></i>伴吧。”
廿廿静静握住吉嫔<i></i>手，她听<i></i><i></i>吉嫔语气<i></i><i></i>悲凉<i></i>。
吉嫔笑笑，吸<i></i>吸鼻<i></i>，“原<i></i><i></i><i>ǹ</i>她<i></i><i></i><i></i>宫，又<i></i><i></i>住<i></i>，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>她<i></i>依<i></i>命，便<i></i><i></i><i></i><i></i>尽<i></i>尽<i></i><i></i>帮衬<i></i>她<i></i>……何曾想，<i></i><i></i><i></i>已<i></i>走<i></i><i></i><i></i><i></i>涯<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>亏<i></i><i></i><i></i>迷途知返，没跟<i></i>她<i></i><i></i><i></i>条道儿跑<i></i>黑<i></i>。<i></i><i></i>今儿她<i></i>此<i></i>，<i></i><i></i>己<i></i>指<i></i><i></i>怎么<i></i>呢，<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她呢。”
廿廿笃<i></i><i></i>头，“姐姐<i></i><i></i>福报<i>〾</i><i></i>，又<i></i>何<i></i>她<i></i><i></i>薄命<i>〾</i><i></i><i></i>比<i></i><i></i>呢？”
吉嫔便凝<i></i>廿廿，略带<i></i><i></i><i></i>儿挑衅，但<i></i>更<i></i>期待<i></i><i>€</i>，“<i></i>，<i></i>敢<i></i>敢再<i></i>养<i></i>皇嗣啊！若<i></i>公<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i>交给<i></i><i></i>带？！”
<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>岁，吉嫔最想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>。她<i></i>想<i></i>华妃<i></i><i></i>膝<i></i>凄凉。
廿廿便笑<i></i>，“<i></i>何非<i></i><i></i>公<i></i>，才<i></i>交给姐姐<i></i>？”
吉嫔<i></i><i></i>脸<i></i>红，“……<i></i>终究<i></i><i></i><i></i><i></i>嫔位，<i></i>若<i></i><i></i><i></i><i></i>公<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i>，便必<i></i><i></i><i></i>交给<i></i><i></i>养<i></i>。”
廿廿却托<i></i>腮，望<i></i>吉嫔微笑，“……<i></i>什么<i></i><i></i>呢？<i></i>管姐姐<i></i>何位<i></i>，姐姐<i></i>终归<i></i>皇<i></i>潜邸<i></i>老<i></i>儿，论<i></i>品，<i></i><i></i>论资历，<i></i>足够<i></i>。”
吉嫔登<i></i><i></i>色更红<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>先别许<i></i>口头儿<i></i>空愿！<i></i><i></i><i></i>认真<i></i>，<i></i><i></i><i></i>赶紧<i></i><i></i>皇嗣<i></i>啊！”
.
<i></i>月，孝淑皇<i></i>梓宫奉移<i></i>宫<i>〾</i>典礼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>七<i></i><i></i>孝淑皇<i></i>终<i></i>入土<i></i>安<i></i>。
连<i></i>宫<i></i><i></i>众<i></i><i></i><i></i>跟<i></i>舒<i></i>口气。
<i></i><i></i>孝淑皇<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>办完<i></i>，华妃<i></i>病却<i></i>并未见半<i></i><i></i>色，<i></i>倒<i></i><i></i>严冬<i></i><i></i><i></i>，她更<i></i><i></i><i></i>炕<i></i>。
<i></i>怜景仁宫<i></i><i></i><i></i>位常<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>华妃许<i></i><i></i>么<i></i>声空愿，<i></i><i></i><i></i><i></i>文呢，结果<i></i><i></i><i></i>却<i></i>华妃病倒<i></i>消息。
<i></i><i></i>么咫尺<i></i>涯<i></i>，见<i></i>儿往东边儿延禧宫<i></i><i></i>向看，<i></i>想听见<i></i><i></i>静。
<i></i>惜，迟迟<i></i><i></i><i></i><i></i>静，<i></i>位常<i></i>便<i></i><i></i><i></i>沉<i></i>住气<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>储秀宫请安回<i></i>，趁<i></i>淳嫔<i></i>没回<i></i>，<i></i>便私<i></i><i></i>鼓鼓捣捣<i></i>想偷<i></i>往延禧宫<i></i><i></i>趟。
左右<i></i>近，便快快<i></i><i></i>，快快<i></i>回，想<i></i><i></i><i></i>至<i></i>叫淳嫔给知道<i></i>。
<i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i>意，<i></i><i></i><i></i>翼翼<i></i>往东走
，冷<i></i>防，东边儿却<i></i><i></i><i></i>驾暖轿。
<i></i><i></i><i></i>惊，却已<i></i><i></i>走<i></i><i></i>顶头碰，躲<i></i>躲<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>只<i></i>退<i></i>夹道<i></i>边<i></i><i></i>礼。
暖轿停<i></i>，窗帘挑<i></i>，露<i></i><i></i><i></i>淳嫔<i></i><i></i>张笑脸。
“<i></i>位姐姐，<i></i><i></i>往哪儿<i></i>啊？<i></i><i></i>歹<i></i>咱<i></i>景仁宫<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>门儿<i></i>，<i></i>歹<i></i><i></i>先跟<i></i>报<i></i>声儿吧？<i></i>准<i></i>，<i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i>；<i></i>若<i></i>准呢，<i></i><i></i><i></i>烦劳<i></i>位姐姐继续安<i></i>守己<i></i><i></i>咱<i></i><i></i>己宫<i></i>呆<i></i>。”
安常<i></i><i></i>荣常<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>红<i></i>白<i></i>。
<i></i><i></i>幸<i></i><i></i><i></i>寒冬腊月<i></i>，什么红啊白啊<i></i>，<i></i><i></i>归结<i></i><i></i><i></i>头<i></i>寒气<i></i>。
荣常<i></i>便先笑笑，“回淳嫔娘娘，<i></i><i></i>俩<i></i><i></i>哪儿呢？<i></i><i></i>俩<i></i><i></i><i></i>储秀宫回<i></i>，<i></i><i></i><i></i>回咱<i></i>宫<i></i><i></i>呀！<i></i><i></i>听<i>€</i>您<i></i>没回<i></i>呢，<i></i><i></i>俩<i></i>想<i></i><i></i>门口儿站站，候<i></i>您回<i></i>呀！”
淳嫔咯咯<i></i>笑<i></i>声儿<i></i>，“难<i></i>荣常<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>份儿<i></i>，<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>敢<i></i>啊。<i></i><i></i>荣常<i></i>怕<i></i>看错<i></i>向<i></i>吧？咱<i></i>景仁宫<i></i>西边儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>往东头儿<i></i>啊，<i></i>瞧<i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i><i></i>回咱<i></i><i></i>己<i></i>宫，<i></i><i></i>倒像<i></i>往华妃娘娘<i></i>延禧宫<i></i>似<i></i>。”
荣常<i></i>尴尬<i></i><i></i><i></i>无<i></i><i></i>容，赶紧看安常<i></i><i></i>眼，希望安常<i></i><i></i>替她解围。
安常<i></i><i></i>便<i></i><i></i><i></i>嘴唇，硬<i></i><i></i>解释道，“……<i></i><i></i><i></i>往东头儿<i></i><i></i>，<i></i><i></i>谁<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>朝延禧宫<i></i>呢？<i></i><i></i><i></i>明<i></i><i></i>咱<i></i>景仁宫<i></i>延禧宫<i>⿺</i><i></i>儿<i></i>呢嘛！”
淳嫔<i></i><i></i>急，只冲<i></i>她<i></i><i></i><i></i>乐，“<i></i>安常<i></i><i></i>倒<i></i><i>€</i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>干什么？只<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>道<i></i>，<i></i><i></i><i></i>信。”
安常<i></i><i></i>劲儿翻<i></i>翻眼皮想<i></i><i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道儿<i></i>玩儿呢！”
“嗄？”淳嫔<i></i><i></i><i></i>惊讶<i></i>，“玩儿呢？<i></i><i></i><i></i><i></i>玩儿什么呢？”
安常<i></i>赶紧冲<i></i><i></i><i></i><i></i>冰雪<i></i>划拉，“<i></i>，<i></i>玩儿<i></i><i></i>啊！<i></i><i></i><i></i><i></i>雪踩<i></i>诚<i></i>，<i></i>变<i></i>冰<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i>溜滑呢！”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 泪染轻匀 的《满级美人在年代文躺赢的团宠生活》最快更新
第82章 第 82 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
