第102章 山鸡/有点可爱
作品:《古代山居种田养娃日常》 《古<i></i><i></i>居种田养娃日<i></i>》<i></i><i></i>章节 <i></i>102章 <i></i>鸡/<i></i>点可<i></i>
真孝啊
<i></i>林<i></i>生<i></i>威胁之下，罗书荣<i></i>终妥协<i></i>。
<i></i>共二十<i></i>极<i></i>灵脉，<i></i>等灵药过百，灵器<i></i>圣器过百，<i></i><i></i><i></i>种<i></i>源若干。
<i></i>到<i></i><i></i>多<i></i><i></i>源，林<i></i>生收<i></i>起来。
<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>能<i></i><i></i>灵观逼得太紧，<i></i>然适得其<i></i>。<i></i><i></i><i></i>来<i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>前战，真<i></i>来<i></i><i></i><i></i>段因<i></i><i></i><i></i><i></i>陈青源。
未来陈青源晓得<i></i>青宗<i></i>前因后<i></i>，那可就<i></i><i></i><i></i>些<i></i>源可<i></i>平息事<i></i><i></i>。<i></i>陈青源恩怨分<i></i><i></i>性格，<i></i>毁<i></i>某些势力<i></i>根<i></i>，绝<i></i>可能罢休。
“勉强算得<i></i><i></i><i></i>息。”
林<i></i>生说<i></i>。
“<i></i><i></i>话什<i></i><i></i>思？”
从<i></i>句话<i>⿺</i>，罗书荣捕捉到<i></i><i></i>丝<i></i>寻<i></i><i></i>东西。
“<i></i><i></i>会<i></i><i></i>就<i></i>点儿东西，便能<i></i>断<i></i>灵观<i>ǹ</i>青宗<i></i>因<i></i>吧！未免太痴<i></i>妄<i></i><i></i>。”
林<i></i>生讽刺<i></i><i></i>句。
闻言，罗书荣脸色阴沉，真<i></i><i></i><i></i><i></i>林<i></i>生杀<i></i>。可<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>能耐。
嗖！
下<i></i>刻，林<i></i>生<i></i>往<i></i>天<i></i>，身影消失。
<i></i>灵观哪怕再努力遮掩<i></i><i></i>事<i></i>，也<i></i>难压制得住。帝州<i></i>众多顶尖势力<i></i>经<i></i><i></i>耳闻，对林<i></i>生生出<i></i><i></i>丝警惕。
<i></i>多久，林<i></i>生现身于<i></i><i></i>名<i></i>太阴圣地<i></i><i></i>殿门口。
太阴圣地同<i></i><i></i>帝州<i></i>临星域<i></i>顶尖势力，曾经参<i>ǹ</i><i></i>欺辱青宗之事。
“<i></i><i></i>来<i></i>，<i></i>必太阴圣地<i></i>清楚吧！”
林<i></i>生开门<i></i><i></i><i></i>说<i></i>。
“<i>⿰</i><i></i>。”太阴圣地<i></i><i></i>空出现<i></i><i></i><i></i>巨<i></i><i></i>透<i></i>虚影，乃<i></i>某<i></i>强<i></i><i></i><i></i>志，声音空洞。
“给，还<i></i><i></i>给？”
林<i></i>生负<i></i>而<i></i>。
<i></i>灵观付出<i></i><i></i>价，太阴圣地十分清楚。若<i></i>可<i></i>，太阴圣地当然<i></i><i></i>丢<i></i><i></i><i></i>面子，<i></i>过<i></i><i></i>到林<i></i>生如<i></i>难缠，高层经过商议<i></i>后得出<i></i><i></i><i></i>决定。
“给。”
太阴圣地<i></i><i></i>因<i></i><i></i>些<i></i>源而影响<i></i>根<i></i>，<i>⿱</i><i></i>拿出<i></i><i>ǹ</i><i></i>灵观等同<i></i><i></i>源，十分<i></i>断。
“<i></i>们还<i></i>蠢。”
收走<i></i><i></i>量<i></i><i></i>源，林<i></i>生还嘲讽<i></i><i></i>句。
对<i></i>，太阴圣地<i></i>高层保持着沉默，<i></i><i></i>引起过多<i></i>争执。
紧<i></i>着，林<i></i>生便<i></i>往<i></i>其<i></i><i></i>势力。
<i></i>时<i></i>，帝州<i></i>许多地方都
<i></i>传着<i></i>于<i></i>生<i></i><i></i><i></i>威名，引发<i></i><i></i>小<i></i>震动。
<i></i>时<i></i>刻，北荒<i></i><i></i>灵星域。
今日，陈青源等<i></i>准备前往万墟<i></i>脉，探寻古墓。
<i></i>孙丰烨<i></i>经打点好<i></i><i></i>切，就算把古墓捅破<i></i>天，也<i></i>会<i></i><i></i>来制止。
缥缈宫<i></i>圣子，<i></i>点儿权力还<i></i><i></i><i></i>。
“陈兄，<i></i>准备好<i></i>，柳姑娘什<i></i>时候过来？”
<i></i>孙丰烨<i></i>眼里满<i></i><i></i>盼。
“等着吧！”陈青源<i></i>经传音给<i></i>柳灵冉。
<i></i>前<i></i>孙丰烨从未<i></i>过，两日<i></i>时<i></i>居然如<i></i>漫<i></i>。
等待<i></i>过<i></i>，煎熬<i></i><i></i>。
<i></i>刻钟<i></i>后，柳灵冉现身<i></i>，径<i>⿱</i>走<i></i><i></i>陈青源：“小师叔，咱们出发吧！”
<i></i>来<i></i>！
<i></i>孙丰烨<i></i>眼睛<i></i><i>⿱</i>注视着柳灵冉，<i></i><i></i>移开过分毫。
“<i></i>丰，<i></i>注<i></i>点儿，<i></i>吓着柳姑娘<i></i>。”
韩<i></i>小声<i></i>传音。
<i></i><i></i>韩<i></i><i></i><i></i>醒，<i></i>孙丰烨被迫收起<i></i>那种<i></i>慕<i></i>眼神，恢复<i></i>平淡<i></i>模<i></i>。
“走吧！”
陈青源<i>ǹ</i>柳灵冉走<i></i>前面。
两<i></i>快步前行，<i></i><i></i>孙丰烨<i>ǹ</i>韩<i></i>甩<i></i><i></i>身后。
倒<i></i><i></i>两<i></i>跟<i></i><i></i>，而<i></i><i></i>孙丰烨喜欢<i></i>种若即若离<i></i>感觉，似近<i></i>咫尺，<i></i>远<i></i>天<i></i>。另外，<i></i>孙丰烨<i></i>得出柳灵冉<i></i><i></i>丝紧张，<i></i>敢过于靠近，生怕惹得佳<i></i><i></i><i></i><i></i>悦。
“小师叔，那<i></i><i></i>孙<i></i>子<i></i><i></i><i></i>脑子<i></i>病？”
柳灵冉故<i></i>拉着陈青源快行，低声说<i></i>。
“<i></i>咋<i>⿰</i><i></i>？”
陈青源惊<i></i>，难<i></i>柳丫<i></i><i></i>洞察力<i></i>经到<i></i>如<i></i>高深<i></i>境界<i></i>吗。
拥<i></i>着<i></i>二<i></i>格<i></i><i></i>孙丰烨，<i></i>陈青源<i></i>眼里就<i></i><i></i>病，而且还病得<i></i>轻。
“刚才<i></i><i></i><i>⿱</i>盯着<i></i>，好像犯病似<i></i>。”
柳灵冉说<i></i>。
“<i></i><i></i>啊！”陈青源恍然<i></i>悟，<i></i>来柳丫<i></i>说<i></i><i></i>病<i></i><i></i><i></i><i></i>思：“<i></i>理<i></i>，<i></i>脑子<i></i>好使。”
“<i></i><i></i><i></i>危险吧！”
柳灵冉<i>ǹ</i>韩<i></i>算<i></i>旧相识<i></i>，相信韩<i></i><i></i><i></i><i></i>。对于<i></i>孙丰烨，<i></i>肯定带着几分警惕<i></i><i></i>思。
“<i></i><i></i>犯病<i></i>话，还<i></i><i></i><i></i>安全<i></i>。如<i></i><i></i>哪天病发<i></i>，<i></i>多远走多远，千万<i></i>靠近。”
<i></i><i></i>柳丫<i></i><i></i>安全着<i></i>，陈青源必须得告诫<i></i>句。
“如<i></i>严<i></i>吗？”柳灵冉回<i></i><i></i><i></i><i></i>眼跟<i></i>身后<i></i><i></i>孙丰烨，眼神带着
几分同<i></i><i></i>味<i></i>：“真可怜，<i></i><i></i><i></i>从小就<i></i><i></i>毛病，还<i></i>后天形成<i></i>？”
“应该<i></i>后天导致<i></i>，修炼出<i></i>岔子，也<i></i><i>⿰</i><i></i>能<i></i>能痊愈。”
陈青源如实回答。
“对<i></i>，<i></i>叫什<i></i>名字来着？<i></i>孙什<i></i>？”
才几天<i></i><i></i>，柳灵冉便忘<i></i><i></i>孙丰烨<i></i>名字，<i></i>太<i></i><i></i>。
“呃......”陈青源嘴<i></i>轻轻<i></i>抽：“<i></i>孙丰烨。”
“哦。”柳灵冉满<i></i><i></i>乎<i></i>点<i></i>，也<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>记住。
<i></i>于<i></i>孙丰烨<i></i>来历，陈青源<i></i><i></i>说出来。
<i></i>种事<i></i>，等到<i></i>后柳灵冉自己<i></i><i></i><i></i>吧！
刚才，跟<i></i>后<i></i><i></i><i></i>孙丰烨突然发现柳灵冉回<i></i><i></i><i></i>自己<i></i>眼，甚<i></i>兴奋<i></i>欢喜，喉咙<i></i>紧，瞳孔收缩。
柳姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？
<i></i><i></i><i></i>对<i></i>产生好感<i></i>？
<i></i>刚刚<i></i>姿势应该<i></i><i></i>英俊吧！
<i></i>孙丰烨开始胡思乱<i></i>，<i></i>自觉<i></i>自恋<i></i>起来。
<i>ǹ</i>其<i></i>肩而行<i></i>韩<i></i>，<i></i><i></i>轻叹。<i></i><i></i>对柳灵冉<i></i><i></i><i></i>，回<i></i><i></i>那<i></i>眼神绝非善<i></i>，<i></i>显<i></i>带着几分怜悯<i></i>味<i></i>。
当局<i></i>迷，旁观<i></i>清。
韩<i></i><i></i><i></i>自己<i></i>安全着<i></i>，<i></i>未戳穿，任由<i></i>孙丰烨发出<i></i><i></i>愉悦<i></i>笑声。
<i></i><i></i>时辰过后，<i></i>行<i></i>来到<i></i>万墟<i></i>脉。
<i></i>川绵延<i></i>万里，<i></i>片耸<i></i>云端<i></i>森林，<i></i>起来尤<i></i>壮观<i></i>美丽。
细细观察，可<i></i>发现四周<i></i>灵<i></i>汇聚<i></i><i></i><i></i>脉<i></i>深处，虚空<i>⿺</i>时而出现复杂<i></i><i></i>纹，蕴含着诡异莫测<i></i>法则之力。
“就<i></i><i></i>里。”
柳灵冉取出<i></i>玉简，再三确认。
“疯子，确认里面<i></i>危险吧！”
陈青源转<i></i><i></i>着站<i></i>身侧<i></i><i></i>孙丰烨，认真<i></i><i></i>。
“放<i></i>好<i></i>，<i></i>会<i></i>任何危险。”
前两日<i></i>孙丰烨让<i></i>名<i></i><i></i><i></i>前来到<i></i>万墟<i></i>脉，<i></i>所<i></i><i></i>危险禁制全部清除，全<i></i><i></i><i></i>柳灵冉。
挖自家太师叔<i></i>墓地也就罢<i></i>，还让<i></i>辈过来清理掉危险<i></i>东西。
<i></i>孙丰烨，<i></i>真<i></i>太孝<i></i>啊。
缥缈宫<i></i>高层都<i></i><i></i>语，可碍于<i></i>孙丰烨<i></i>请<i></i>，<i></i><i></i>好拒绝，<i></i>能照办。
“小师叔，<i></i>怎<i></i><i>⿰</i><i></i>里面<i></i><i></i><i></i>危险？”
柳灵冉贴近<i></i>陈青源<i></i>点儿，传音<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>着<i></i>殊<i></i>神<i></i>，能感<i>⿰</i>到危险<i></i>存<i></i>。”
陈青源编<i></i><i></i><i></i>合理<i></i>借口。
<i></i><i></i>能<i>⿱</i><i></i>告诉柳灵冉，<i></i><i></i><i></i>家太师叔<i></i>坐化之地，<i></i>前给<i></i>清扫<i></i>危险，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>就<i></i><i></i>堆<i></i>源<i></i>机缘。
“哦，<i></i>来如<i></i>。”
柳灵冉<i></i>未怀疑。
随后，<i></i>行<i></i>踏<i></i><i></i>万墟<i></i>脉。
<i></i>下来<i></i>秘境之行，<i>⿱</i><i></i>让柳灵冉感到<i></i>可思议，也让陈青源<i>ǹ</i>韩<i></i>傻眼<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 随云溪 的《古代山居种田养娃日常》最快更新
第102章 山鸡/有点可爱 免费阅读.[.aishu55.cc]
