第42章 第 42 章
作品:《炮灰的逆袭[快穿]》 《炮灰<i></i>逆袭[快穿]》<i></i><i></i>章节 <i></i>42章 <i></i> 42 章
<i></i><i></i>分<i></i><i></i><i></i>辞而<i></i>？<i></i>可能，兰梦<i></i>相信辰星会<i></i><i></i>做。
<i></i><i></i>太留恋<i></i>舍那段感<i></i>而<i></i>舍得<i></i>出分<i></i>吗？
兰梦皱下眉<i></i>陷<i></i><i></i>沉思<i>⿺</i>。
那<i></i><i></i>也会像婉清<i></i><i></i>，毕业后就<i></i>再<i></i>交集吗？
听婉清述说<i></i>过往，<i></i>那<i></i>令<i></i><i></i>往<i></i><i></i><i></i>，怎<i></i>会消<i></i>声息<i></i>呢？
婉清临走之前对兰梦说<i></i><i></i>句话：“兰梦，辰星<i></i><i></i><i></i><i></i>错<i></i>男生，<i></i>可<i></i>珍惜<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>起<i></i>每段时光哦。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>秀发从兰梦<i></i>眼前飘过，闻到<i></i><i></i>股熟悉<i></i>味<i></i>。
<i></i>着婉清离开时<i></i>背影，<i></i><i></i>后留下<i></i>那句话像<i></i>刻<i></i><i></i>对<i></i>说<i></i>。
珍惜？两<i></i>字扎<i></i><i></i>兰梦<i></i><i></i>里。
它<i></i><i></i>思<i></i><i></i><i>ǹ</i>辰星<i></i>感<i></i>也<i></i>会消逝。
兰梦<i></i>慌<i></i>，<i></i>跳<i></i><i></i>停，<i></i>害怕那<i></i>天会悄然而来。
<i></i><i></i>像婉清那<i></i>美丽，说话轻柔，柔<i></i>似水，高洁，<i></i>可相媲美。
<i></i><i></i>相<i></i>般，才智普<i></i>，出身平凡，<i></i>难免<i></i>让兰梦<i></i>得<i></i>自信。
辰星<i></i>否<i></i>真<i></i><i></i>着<i></i><i></i>？<i></i><i></i>否真<i></i><i></i><i></i>过<i>ǹ</i><i></i>相伴<i></i>生？
兰梦退缩<i></i>。
自从婉清出现<i></i>后，兰梦每天都<i></i>胡思乱<i></i><i>⿺</i>度过，<i></i><i></i>痛苦<i></i><i></i>。
辰星<i></i><i></i><i></i>会那<i></i>对<i></i><i></i>，<i></i>会<i></i>。
否定声说<i></i>千百遍，可<i></i><i></i><i></i>能消<i></i><i></i><i></i>底<i></i>那<i></i>声音：<i></i>会<i></i>。
兰梦<i></i>得极度恐慌。
太美丽<i></i><i></i><i></i>，就像晨曦<i></i>清露，温暖<i></i>阳光过后就<i></i><i></i><i></i>它<i></i>踪迹。
辰星曾说过<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>，<i></i>会再喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>。
兰梦坚信<i></i>誓言，现<i></i><i></i><i></i><i></i>清<i></i>，它美好<i></i>让<i></i><i></i>悲喜交加<i>⿺</i>来来回回挣扎<i></i><i></i>停。
<i></i><i></i><i></i>生<i></i><i></i><i></i>支援，辰星找<i></i><i></i>份兼职，教小朋友学音乐。
<i></i><i></i><i></i>来，<i></i>陪兰梦<i></i>时<i></i>就<i></i><i></i>，每<i></i>都匆忙忙<i></i>走<i></i>，<i>ǹ</i>兰梦<i></i>空余时<i></i>也错开<i></i>。
<i></i><i></i>交<i></i>，感<i></i>就会慢慢<i></i><i></i>淡，兰梦好像就<i></i>快抓<i></i>住<i></i>悄悄<i></i>逝<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>迷茫着，仿徨着，担<i></i>着，也害怕着，它<i></i>离<i></i>远<i></i>。
<i></i><i>⿰</i>从什<i></i>时候起，兰梦<i></i>再像<i></i>自己，<i></i>属于<i></i>另<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>掌控<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>受<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>折磨，<i></i><i></i>能<i></i><i></i>辰星<i></i><i></i>天会离开<i></i>。
校园<i></i>门口，兰梦<i></i>完孤
<i></i>拼<i></i><i></i>寻找着出<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>返回，灰暗空<i></i>里<i></i>兰梦感觉到<i></i>绝望。
<i></i>时，辰星<i></i>到<i></i>校门口<i></i>兰梦，<i></i><i></i><i></i>子苦<i></i>堪言。
辰星：“兰梦，<i></i>怎<i></i><i></i>？<i></i>哪里<i></i>舒服吗？”
兰梦慌乱乱<i></i>抓住<i></i><i></i><i></i>双<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>胸前，说着：“<i></i><i></i><i></i><i></i>也觉得<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>糟糕<i></i><i></i>？”
辰星：“怎<i></i>会呢？<i></i><i></i>胡思乱<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
辰星从口袋里拿出<i></i><i></i>串紫色<i></i><i></i>链<i></i>它戴<i></i><i></i>兰梦<i></i><i></i>臂<i></i>，笑着说：“<i></i><i></i><i></i>专门<i></i><i></i>订做<i></i><i></i>侣<i></i>链，<i></i><i></i><i></i>也<i></i><i></i><i></i>串。”
<i></i>着<i></i>链<i></i><i></i>珠子<i></i><i></i><i></i>招着小<i></i>，兰梦吱吱<i></i>笑出<i></i>声。
那些冲斥着<i></i><i></i><i></i>黑暗<i></i><i></i>法瞬<i></i>消失<i></i><i></i>影<i></i>踪。
兰梦：“辰星，<i></i><i></i>喜欢。”
<i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i>？<i></i><i></i>掉<i></i><i></i><i></i><i></i>际<i></i>深渊<i>⿺</i>。
留住<i>ǹ</i>辰星<i></i><i></i>起<i></i>每<i></i>美好<i></i>瞬<i></i>，<i></i><i></i><i></i>好吗？
未来太遥远<i></i><i></i>敢<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>丢失<i></i>现<i></i>所拥<i></i><i></i><i></i>切。
兰梦渐渐迷失<i></i>自己，<i></i><i></i><i>⿱</i>欺骗着自己<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>愧疚<i></i>，<i></i>还<i></i>装作<i></i>副<i></i><i></i><i></i><i></i>错<i></i>模<i></i>。
而<i></i><i></i>切<i></i>因<i></i>害怕辰星会离<i></i>远<i></i>，<i></i>感<i>⿰</i>到<i></i>未来<i></i>好<i></i>事<i></i><i></i><i></i>降临<i></i><i></i><i></i>眼前。
时<i></i>飞逝，<i></i>眨眼<i></i>功夫，就到<i></i>隆冬时节。
寒冷<i></i>北风狂吼着，周围灰<i></i>沉沉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>丝生机。
辰星<i></i>妈妈站<i></i>办<i></i>室<i></i>玻璃窗旁，透过窗<i></i>着外面凛冽<i></i>风，<i></i>里<i></i>禁打着寒颤。
也<i></i><i>⿰</i><i></i>辰星过<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>久都<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>助<i></i>念<i></i>，还<i></i>说<i></i><i></i>真<i></i>铁<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>那<i></i>叫兰梦<i></i>女生<i></i><i></i>起，<i></i>到底<i></i>什<i></i>好<i></i>，值得让<i></i>自甘沦落那种地步。
辰星从小到<i></i><i></i><i></i><i></i>那种环境<i>⿺</i><i></i><i></i>，<i></i>担<i></i>着时<i></i><i></i><i></i>，辰星会<i></i>得像<i></i>们那<i></i>，<i></i>思<i></i>取，<i></i>甘平庸。
<i></i>放<i></i><i></i>下，就<i></i>自来学校<i></i>趟，会会<i></i><i></i>叫兰梦<i></i>女孩子。
校园半<i></i><i>⿺</i>，兰梦<i></i><i></i>着<i></i><i></i>孤儿院小朋友们留下<i></i><i></i><i></i>该怎<i></i><i></i><i></i>说。
<i></i><i></i>，前面站<i></i><i></i><i></i>温雅<i></i>女<i></i>，像<i></i>专门等着<i></i><i></i>。
走近<i></i>些，<i></i><i></i><i></i>说着：“<i></i>就叫兰梦？<i></i><i></i>辰星<i></i>妈妈。”
辰星<i></i>妈妈？<i></i>起来<i></i><i></i><i>⿰</i>性<i></i>女<i></i>，<i></i>涵养，<i></i><i></i>魄。
兰梦：“嗯，<i></i>就<i></i>。”
辰星<i></i>妈妈<i></i>下打量<i></i><i></i>番兰梦，<i></i>过就<i></i>普普<i></i><i></i><i></i>女生，也<i></i><i></i>什
<i></i><i></i><i></i>之处。
也许辰星<i></i><i></i>暂时贪<i></i><i></i><i>ǹ</i>其它女生<i>ǹ</i>众<i></i>同<i></i>感觉，婉清<i></i>就<i></i><i></i>好<i></i>证<i></i>吗？
眼前<i></i>女生<i></i>副弱<i></i>禁风<i></i><i></i>子，<i></i><i></i>风稍稍<i></i>那<i></i><i></i>吹<i></i>就会倒，<i></i>好对付<i></i>。
辰星<i></i>妈妈说着：“<i></i><i>⿰</i><i></i>辰星<i></i><i></i>喜欢<i></i>，<i></i><i></i>，作<i></i><i></i><i></i>女朋友，难<i></i><i></i>就<i></i>考虑<i></i><i></i>未来吗？<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>同，<i></i>可<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>片天空<i>⿺</i>自由翱翔，可<i></i><i></i><i></i><i></i>天空<i>⿺</i><i></i>那双翅膀，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>地方，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>好<i></i><i></i><i></i>女孩，也<i></i>愿<i></i>到<i></i><i></i>子<i></i><i></i>吧。”
<i></i><i></i>话外<i></i>思，<i></i>让兰梦放开辰星<i></i>双<i></i>，能让<i></i><i></i>翅高飞。
兰梦觉得还<i></i>自己太年轻，<i></i>贪恋<i></i>时美好，<i></i>曾<i></i>过那<i></i>遥远<i></i>未来会发生些什<i></i>。
<i></i><i></i>然还沉浸<i></i><i></i>编织<i></i>美梦里，梦<i></i><i></i>醒来<i></i><i></i>天，<i></i>终究还<i></i><i>ǹ</i>辰星<i></i>着天壤之<i></i>。
<i></i><i></i>可<i></i><i></i><i></i>自私。
辰星对<i></i>说过<i></i>誓言<i></i>那<i></i><i></i>真诚，<i></i>深深陷<i></i><i></i><i></i>到<i></i><i></i>法自拔<i></i>地步，<i></i>怎<i></i>能辜负<i></i><i></i>呢？
兰梦：“<i></i>会把<i></i>劝回来<i></i>，送<i></i>回到属于<i></i><i></i>天空<i></i>。”
兰梦<i></i>回答，让辰星<i></i>妈妈对<i></i><i></i><i></i>丝刮目相<i></i><i></i>神<i></i>：<i></i>，挺<i></i>错<i></i><i></i><i></i>女孩子。
辰星<i></i>妈妈：“那<i></i>就<i></i><i></i>里感谢<i></i><i></i>，谢谢<i></i>能理<i></i>。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 猫咪鱼池 的《炮灰的逆袭[快穿]》最快更新
第42章 第 42 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
