第48章 第48章（一更）
作品:《心上娇》 《<i></i><i></i>娇》<i></i><i></i>章节 <i></i>48章 <i></i>48章（<i></i>更）
鸣梵带着悯伤穿过丛林跨过小溪绕过熟睡<i></i><i></i>柳树走过高挑<i></i>绿草丛，天色<i></i>经完全暗<i></i>下来。<i></i>片被小树围绕<i></i>空地随着天<i></i><i></i>星星闪烁出现<i></i><i></i>黄色<i></i>蝴蝶，悯伤伸<i></i>抓住<i></i><i></i>蝴蝶说，“就<i></i><i></i>？”鸣梵<i></i>，“当然<i></i><i></i>，<i></i>等会儿，等天<i></i><i></i>乌云走开后全部<i></i>星星亮起来就<i></i>到<i></i>。”
悯伤<i></i>，“哦。”
天<i></i><i></i>乌云缓缓移动给<i></i>片空地露出星星<i></i>闪光时空地<i></i>开始出现诺隐诺现<i></i>蝴蝶，飞出<i></i><i></i>红蝴蝶<i></i>着飘过<i></i><i></i>黑蝴蝶旋转腾空<i></i>凌空飞出<i></i><i></i>粉蝴蝶，天<i></i><i></i>星星越来越璀璨空地<i></i><i></i>蝴蝶越多起来，<i></i>彩缤纷<i></i>围绕着空地旋转起来形成<i></i>股彩色<i></i>龙卷风，悯伤<i></i>鸣梵被包围<i></i>彩色<i></i>龙卷风<i>⿺</i>，悯伤抬起<i></i>松开<i></i>放飞<i></i>那<i></i>黄色<i></i>蝴蝶。
天<i></i><i></i>星星璀璨，地<i></i><i></i>蝴蝶缤纷，交相辉映着彼<i></i><i></i>美丽。
鸣梵抬<i></i>望着地<i></i><i></i>蝴蝶说，“<i></i>些<i></i><i></i>自然<i></i>力量，<i></i>研究<i></i><i></i>久<i></i>觉得咱们拥<i></i><i></i>神力<i></i><i></i><i></i>自然<i></i><i></i><i></i>，可能连<i></i><i></i>都称<i></i><i></i>，宇宙万物<i></i>层包裹着<i></i>层繁衍生息着<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>生物，世世<i></i><i></i>生存于世。<i></i><i></i><i></i><i></i>秘密<i></i>从来<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>说过。”鸣梵<i></i><i></i>悯伤<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
悯伤<i></i>些震惊<i></i><i></i>鸣梵说出<i></i>话，虽然<i></i>从来<i></i><i></i>思考过<i></i><i></i>世界<i></i>构造<i></i><i></i>魔法<i></i>什<i></i><i></i>至于思考到自然二字，可<i></i><i></i>起来愚笨<i></i>鸣梵却思考着<i></i><i></i><i></i>论怎<i></i><i></i>都<i></i>会出现<i></i><i></i>脑<i></i><i></i><i></i>。如<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>出现<i></i><i></i><i></i><i></i>脑<i>⿺</i>那<i></i><i></i><i></i><i></i>经失<i></i><i></i>发现隐秘<i></i>事物<i></i><i></i><i></i>思考<i></i><i></i>事<i></i>能力，因<i></i><i></i>连发现<i></i><i></i><i></i>出<i></i><i></i>都做<i></i>到何谈思考。<i></i>就<i></i>鸣梵<i></i>才能，虽然<i></i>学习任何东西都显得愚笨<i></i>堪<i></i><i></i>自<i></i>思维<i></i>鸣梵拥<i></i>着<i></i>殊<i></i><i></i><i></i>。
悯伤<i></i>，“鸣梵，<i></i>什<i></i>时候<i></i>到<i></i><i></i><i></i>？”
鸣梵<i></i>着天<i></i><i></i>蝴蝶才<i></i>应过来悯伤<i></i>话<i></i>，“几年前就<i></i>过<i></i>。”鸣梵说<i></i><i></i>平淡，悯伤算<i></i><i></i>吃<i></i>惊，当鸣梵<i></i><i></i>彻夜聊过<i></i>后悯伤更加确定<i></i>鸣梵会<i></i><i></i>来<i></i>某<i></i>天站<i></i><i></i>高处让<i></i><i></i>地方再<i></i>降落<i></i>场纷飞浩荡<i></i>蓝色<i></i>雪。
悯伤<i></i>鸣梵坐<i></i>地<i></i>背靠身后<i></i>排排小树，悯伤说，“什<i></i><i></i><i></i>自然。”
那夜鸣梵回答<i></i>，“<i></i>可窥探，就像<i></i><i></i><i></i><i></i>境<i></i><i></i>。虽然<i></i>说<i></i>们靠着自然<i></i>力量<i></i><i></i><i></i>世界<i></i>世世<i></i><i></i>繁衍生息，<i></i>终<i></i><i></i>天<i></i>们会随着时<i></i><i></i><i></i>河消失得<i></i>影<i></i>踪，时<i></i>再<i></i>久些<i></i>们所居住<i></i>星球乃至宇宙也会发生<i></i>化，<i></i>都<i></i><i></i>可窥探<i></i>。”
悯伤<i></i><i></i>，“多久。”
鸣梵说，“<i></i>法<i></i><i></i>。”
悯伤若<i></i>所思地<i></i>，“嗯。”
世<i></i>万物<i></i>法<i></i><i></i>，幻<i></i>到思考到发现再到思考再到探索，<i></i>断<i></i>探索加<i></i>理性<i></i>思维感性<i></i><i></i>感，实践<i></i>发现<i></i>时<i></i><i></i>推移证<i></i><i></i><i></i>事物<i></i><i></i>貌。
鸣梵那时<i></i>眼睛<i></i>经出现<i></i>如星辰般深邃<i></i><i></i><i>⿷</i>，鸣梵满眼希望地说，“<i></i><i></i>世界太广阔<i></i>，宇宙包括着行星，<i></i>颗行星<i></i>包括着<i></i>们乃至还未发现<i></i>生物。可<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>过宇宙被什<i></i>包括着？”
悯伤<i></i><i></i>思考给出<i></i>现<i></i>能<i></i>到<i></i>答案，“更<i></i><i></i>自然，如<i></i>真<i></i>那就<i></i>能用自然说<i></i>，应该用另<i></i><i></i>词。”
鸣梵<i></i>，“如<i></i><i></i>用什<i></i>词？”
“嗯……”悯伤<i></i><i></i><i></i>回<i></i>，“<i></i><i></i>量？”
鸣梵<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>量？”
悯伤<i></i>，“就<i></i><i></i><i></i><i></i>说，<i></i>觉得呢？”
鸣梵笑着说，“挺好，挺贴切，就<i></i><i></i>就<i></i><i></i>量。”鸣梵张开双臂彩色<i></i>蝴蝶纷纷降落<i></i>两臂<i></i><i></i>指<i></i>。<i></i>彩缤纷<i></i>蝴蝶开始从龙卷风<i></i><i></i>子缓缓散开<i></i>层<i></i>层飞下，悯伤<i></i>伸<i></i>极快<i></i>抓住<i></i><i></i>黄色<i></i>蝴蝶<i></i>蝴蝶全部四处飞<i></i>后，<i></i>片空地<i></i>留下站于<i>⿺</i>央<i></i>鸣梵<i></i>悯伤。悯伤松开<i></i><i></i>再<i></i>放走<i></i><i></i>蝴蝶，<i></i>着<i></i>扇动幼嫩<i></i>翅膀摇摇晃晃飞<i></i>远处。
悯伤<i></i>鸣梵走<i></i>回家<i></i><i></i><i></i>畅谈<i></i><i></i>多话，<i></i>些都<i></i>被称<i></i>天才<i></i>悯伤<i></i><i></i>思考过<i></i><i></i><i></i>，<i></i>悯伤却可<i></i><i></i>鸣梵聊<i></i>起来。悯伤<i></i><i></i><i></i>聪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿱</i><i></i><i></i><i></i><i></i>给出<i></i><i></i><i></i>下<i></i>思考<i></i>学习，鸣梵就像<i></i><i></i><i></i>根筋<i></i><i></i>怎<i></i>学都慢<i></i>让<i></i>觉得朽木<i></i>可雕也，可<i></i><i></i>智慧<i></i>独<i></i>抛出<i></i><i></i>独<i></i>思考<i></i>面<i></i>着<i>ǹ</i>众<i></i>同<i></i>超前，鸣梵先<i></i>到<i></i><i></i>些<i></i>经说<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笨蛋。
鸣梵<i></i><i></i>运<i></i>双眼<i></i>法<i></i>到<i></i>轨迹，<i></i><i></i>智慧也会<i></i><i></i><i>⿰</i>何时开窍，而<i></i>些对于现<i></i>来说都太过虚幻，鸣梵唯<i></i><i></i>就<i></i>等待<i></i>努力。
鸣梵<i></i>悯伤<i></i><i></i><i></i><i></i>口挥<i></i><i></i><i></i>，鸣梵走<i></i>两步站到另<i></i><i></i>转身<i></i>到悯伤还站<i></i><i></i>地。鸣梵站<i></i><i></i>悯伤<i></i>对面，<i></i>们彼<i></i><i></i>着对面隔着<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>往两<i></i>方<i></i><i></i><i></i>。天<i></i><i></i>星星<i></i>二<i></i><i></i><i></i>连成<i></i><i></i><i></i>，<i></i>时<i></i>星滕<i></i>着<i></i>袋糖<i></i>走<i></i>鸣梵<i></i><i></i><i></i>方<i></i>，<i></i>概<i></i>过<i></i>几分钟两<i></i><i></i>就<i></i>遇<i></i><i></i>。天<i></i><i></i>星星<i></i><i></i>仔细<i></i><i></i><i></i>亮<i></i>星星<i></i>光连着<i></i><i></i><i></i>，<i></i>运<i></i>光<i></i><i></i><i></i><i></i>惊喜。
小丑先生随<i></i><i></i>出<i></i><i></i>苹<i></i><i></i>口<i></i>下<i></i>，回忆起初<i></i>鸣梵<i></i><i></i>景真<i></i>让<i></i>怀念，<i></i><i></i>被称<i></i>笨蛋<i></i>隐秘天才。小
丑先生哈哈笑起来<i></i><i></i>窗户躺<i></i>沙发<i></i><i></i>着天花板发愣，沙哑低沉<i></i>声音说，“<i></i>们<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>星滕……<i></i>也<i></i>能<i></i><i></i>走<i></i><i></i>方<i></i>。”小丑先生捂住眼<i></i>落下<i></i>滴泪，<i></i>运到底<i></i>什<i></i>才让<i></i>们三<i></i><i></i>走到今天。放弃<i></i><i></i>切<i></i>鸣梵<i></i>成<i></i>平静岁<i></i><i></i><i></i>耳，说<i></i>跟随鸣梵<i></i>生<i></i>星滕<i></i>成<i></i>游<i></i>好闲<i></i>病<i></i>，<i></i>懂彼<i></i><i></i>悯伤还<i></i>放弃<i></i>那些虚<i></i><i></i>东西<i></i>成<i></i>现<i></i><i></i>小丑。从始至终<i></i><i></i>星滕说到做到，也从未改<i></i>。
<i></i>运<i></i>抉择！
<i></i>耳<i></i>后仰脖子歪着脑袋忽然<i></i>病<i></i>，“给<i></i>说说鸣梵吧！”
病<i></i><i></i>自然<i></i><i></i><i></i><i></i>耳<i></i>说话，<i></i><i></i><i></i><i></i>到鸣梵二字病<i></i>就会如<i></i>，<i></i>承认<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>说。
<i></i>耳往病<i></i>身<i></i>挤<i></i>挤推<i></i><i></i>把<i></i>，“说吧！<i></i><i></i>介<i></i><i></i>说出<i></i><i></i>秘密。”
“<i></i>全<i>⿰</i><i></i><i></i>？”病<i></i><i></i>急嘴快差点跳起来，<i></i>还什<i></i>都<i></i>说<i></i>耳就<i>⿰</i><i></i><i></i>？那<i></i><i></i>得也太失败<i></i>吧？就算让<i></i>耳<i>⿰</i><i></i>鸣梵也得<i></i><i></i>来说呀！<i></i>耳<i></i>着病<i></i>着急<i></i><i></i>子笑<i></i>，“<i></i><i></i>说话<i></i>还真什<i></i>也<i></i><i>⿰</i><i></i>，<i></i><i></i>说<i></i>就确认<i></i>。”<i></i>耳<i></i><i></i>病<i></i>豁然<i></i>笑，“<i></i>吧？星滕。”
病<i></i>赶快捂住嘴扭过<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>还<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴露馅<i></i>什<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>耳<i></i><i></i><i></i>天<i></i><i></i>星辰<i></i>，“那天晚<i></i><i></i>听到<i></i>睡着后说<i></i><i></i>句。<i></i>好，<i></i>叫星滕。”
“<i></i>偷听<i></i>说梦话。”病<i></i>真<i></i>对自己<i></i>语，<i></i>里都快憋死<i></i>醒着<i></i>说梦里倒<i></i><i></i>诚实。<i></i>论<i></i><i></i>否被<i></i><i>⿺</i><i></i>秘密憋死，病<i></i><i></i>单纯都<i></i>可估量。
<i></i>耳<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i>，<i></i><i></i><i></i>巴掌拍醒<i></i><i></i><i></i><i></i>听都难，<i></i>还睁开眼睛叫<i></i><i></i><i></i>声鸣梵，话说<i></i>可<i></i>呀！睁着眼睛都能睡着。<i></i><i></i>练过<i></i>吗？”
病<i></i>忽然尖锐刺耳<i></i>声音就像<i></i><i></i>哭喊<i></i><i></i>，“<i></i>会吧？<i></i><i></i><i></i>骗<i></i>吧？”
<i></i>耳<i></i>，“<i></i><i></i>会骗<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>。”
病<i></i>还捂着嘴<i></i>，“什<i></i>时候<i></i>事？”
<i></i>耳<i></i>，“前天晚<i></i>吧！”
病<i></i><i></i>耐烦<i></i>，“啊？哎呀！都怪那<i></i>死小丑，<i></i><i></i><i></i><i></i>也<i></i>会说梦话。”
<i></i>耳说，“告诉<i></i>吧！就算<i></i>旅行也该<i></i>束<i></i>。”
病<i></i>慢慢松开嘴巴说，“<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
<i></i>耳<i></i>，“真<i></i>，从<i></i><i></i>天醒来离开那棵会说话<i></i>柳树后<i></i>就<i></i><i>⿱</i><i></i><i></i>鸣梵<i></i>谁，<i></i><i></i><i></i>好多年都<i></i><i></i>到。”<i></i>耳从兜里掏出<i></i>封信<i></i>，“<i></i>封信<i></i>也<i></i><i></i>好多遍纸都<i></i>烂<i></i>也<i></i><i></i>出鸣梵<i></i>谁，小丑先生来<i></i>后<i></i>就<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>
枚胸针，如<i></i><i></i>枚胸针真<i></i><i></i>鸣梵<i></i>那它<i></i>定会<i></i><i>⿱</i>跟随着鸣梵。”
病<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>因<i></i><i></i>些？”
<i></i>耳笑<i></i>笑说，“<i></i>止，<i></i>枚胸针<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丢<i></i>，<i></i><i></i>多年<i></i><i></i>多小家伙来偷胸针，它们都会<i></i><i></i><i></i>到鸣梵，鸣梵<i></i>两<i></i>字<i></i>闭着眼睛写都<i></i><i></i><i></i>耳<i></i>两<i></i>字好<i></i>。除<i></i>写多<i></i>还<i></i><i></i><i></i>可能吗？”
病<i></i>试探地<i></i><i></i>，“那小丑先生呢？”
<i></i>耳说，“<i></i>？从来<i></i><i></i><i></i>能把<i></i><i></i>胸针偷走，<i></i><i></i>小丑先生做到<i></i>。<i></i><i></i>对<i></i><i></i>如指掌<i></i><i></i>才能做到如<i></i>，小丑先生说<i></i><i></i><i></i><i></i>朋友<i></i>定<i></i>真<i></i>。<i></i>说<i></i>对吗？星滕。”
病<i></i><i></i>巴掌拍<i></i>脑门<i></i>摇摇<i></i><i></i>，“对。”
<i></i>耳说，“对<i></i>还摇什<i></i><i></i>。<i></i>对还<i></i><i></i>对？”
病<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>也分<i></i>出对错还讲究什<i></i>。”
<i></i>耳<i></i>，“<i></i>分<i></i>出也得多<i></i>几遍。”
“烦。”病<i></i><i></i>身体蜷缩成<i></i>团挪动到<i></i>落<i></i><i></i>诙谐，千算万算<i></i><i></i>到<i></i>后谜底还<i></i><i></i>耳自己发现<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i>⿱</i><i></i>把过<i></i>种种告诉<i></i>耳，那等<i></i>恢复记忆<i></i>鸣梵<i></i>抽<i></i>吗？说好<i></i><i></i>说<i></i>说<i></i>后还<i></i>让<i></i>给说出来<i></i>，鸣梵<i></i>杀<i></i>自己就算<i></i>顾<i></i><i></i>面<i></i>。
<i></i>耳<i></i><i></i>落<i></i><i></i><i></i>病<i></i><i></i>，“虽然<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>过<i></i>发生<i></i>什<i></i>，<i></i>时<i></i><i></i>经<i></i><i></i><i></i><i></i>论什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>都应该平复<i></i>，<i></i>也<i></i><i></i>面对<i></i>。”
病<i></i>还<i></i><i></i>着嘴唇<i></i><i>⿰</i><i></i>该<i></i>该说出那些让鸣梵难过<i></i>经历，<i></i>也<i></i>确定现<i></i><i></i><i></i>耳<i></i>否拥<i></i>足够<i></i>勇<i></i><i></i>面对自己逃避<i></i>过往。
<i></i>耳<i></i>奈地叹<i></i>声，病<i></i><i></i><i></i><i></i>突然说，“<i></i>先等等，<i></i><i></i>怎<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>小丑先生偷走<i></i>胸针<i></i>？”
<i></i>耳说，“<i></i>告诉<i></i>。”
病<i></i>转过<i></i>幽怨地盯着<i></i>耳，“<i></i>说就<i></i>说，哼！”
<i></i>耳被病<i></i><i></i><i></i><i></i>逗笑忍<i></i>住轻笑<i></i>声，“<i></i>哼什<i></i>，像小孩儿<i></i><i></i>。”
病<i></i><i></i>驳<i></i>，“<i></i>才像小孩儿。<i></i>晚<i></i>来商店里<i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>胸针？”
<i></i>耳羞愧<i></i>，“聊<i></i>两句就忘<i></i>还<i></i>胸针<i></i><i></i><i></i>回事<i></i>。”
病<i></i><i></i>语<i></i>，“那胸针到底<i></i><i></i><i></i><i></i>啊？”
<i></i>耳义<i></i>言辞地说，“<i></i><i></i>！挺值钱<i></i>能<i></i><i></i><i></i>吗？”
病<i></i>斜着眼<i></i><i></i><i></i>耳说，“<i></i>会吧？<i></i>现<i></i>损<i></i><i></i><i></i>劲儿<i></i>怀疑<i></i><i></i>经恢复记忆<i></i>。”
<i></i>耳说，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>说话<i></i><i></i><i></i>切。”
病<i></i><i></i>，“谢谢您<i></i>。”
<i></i>耳<i></i>，“<i></i>用谢。”
病<i></i><i></i>语，“呵呵！”
<i></i>耳突然笑<i></i>起来<i></i><i></i>笑容<i></i><i></i>开朗。病<i></i>说，“笑什<i></i>？”
<i></i>耳<i></i>，“笑<i></i><i></i><i></i>多脆弱需<i></i><i></i>做到<i></i><i></i>份<i></i>。”
病<i></i>稍微转过身<i></i>，“<i></i><i></i>强<i></i>，<i></i><i>⿱</i>都<i></i>。”
<i></i>耳<i></i>，“<i></i>对，强<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
病<i></i><i></i>坐回<i></i>耳旁<i></i><i></i>，“就算<i></i><i></i><i></i>说<i></i><i></i>好，<i></i>也<i></i>会告诉<i></i><i></i>，而且<i></i><i></i><i></i><i></i>伙伴，保护<i></i><i></i>应该<i></i>。”
<i></i>耳<i></i><i></i>，“还<i></i>保护多久啊？”
病<i></i>被<i></i>耳<i></i><i></i>句话<i></i><i></i>束<i></i><i></i>策，<i></i>还<i></i>保护多久？<i></i><i></i><i></i><i></i>病<i></i>从来<i></i><i></i><i></i>过，时<i></i>对于<i></i>来说<i></i>论多久都可<i></i>如<i></i><i></i><i></i>生都<i></i>所谓。可<i></i>换成鸣梵<i></i>真<i></i>愿<i></i><i></i><i>⿱</i>都被<i></i><i></i>守护着吗？<i></i>对，眼前<i></i><i></i>耳就<i></i>鸣梵。<i></i><i></i>瞬<i></i>病<i></i><i></i><i></i><i></i>多，<i></i><i></i><i></i><i></i>思考<i></i><i></i>多<i></i><i></i>，<i></i><i></i>鸣梵说好<i></i>假如鸣梵<i></i><i></i>天离开<i></i>帮<i></i>守住秘密。可<i></i>鸣梵<i></i><i></i>告诉星滕守多久……
<i></i>耳<i></i><i></i><i></i>病<i></i><i></i>脸，病<i></i>注视着<i></i>耳<i></i><i></i><i></i>，<i></i>耳嘴<i></i><i></i>扬笑<i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>用<i></i>难自己。<i></i><i></i>说小丑先生也会说。<i></i>也<i></i><i></i><i></i>朋友吧？<i></i>感觉得到小丑先生<i></i><i></i><i></i><i></i>起说话时<i></i>点都<i></i>陌生，就像<i></i>认识<i></i>多年<i></i>。”
病<i></i>抱怨<i></i>，“<i></i>说还<i></i>如<i></i>说。”
<i></i>耳<i></i>些诧异<i></i>，“<i></i><i></i>说<i></i>？”
病<i></i><i></i>，“<i></i>猜<i></i><i></i>错，<i></i><i></i>说那<i></i>混蛋也会说，<i></i>就怕<i></i>说才<i></i><i></i>让<i></i><i></i>近<i></i>，既然<i></i><i></i>自己<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>就<i></i>怪<i></i>嘴<i></i>严实。恢复记忆<i></i><i></i>许揍<i></i>。”病<i></i><i></i>指着<i></i>耳，<i></i>耳握住病<i></i><i></i><i></i>指放下<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>信任<i></i><i></i>，<i></i>怎<i></i>会怪<i></i>。”
病<i></i><i></i>些羞涩起来，“嗯。”
<i></i>耳温柔地说，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>小丑先生叫什<i></i>？”
病<i></i>回答<i></i>，“悯伤。故事就先从<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>时说起，<i></i>现<i></i>听到<i></i>就<i></i><i></i><i></i>笨蛋<i></i>步<i></i><i></i>脚印<i></i>励志故事，<i></i>被<i></i><i></i>深<i></i>讲<i></i>说哭<i></i>。”<i></i>耳瞧瞧病<i></i>拍<i></i><i></i>肩膀<i></i><i></i>动作，轻轻拍几下就开始讲述鸣梵<i></i>故事。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 折枝伴酒 的《心上娇》最快更新
第48章 第48章（一更） 免费阅读.[.aishu55.cc]
